ราชวงศ์ที่ยี่สิบสี่แห่งอียิปต์

ราชวงศ์ที่ยี่สิบสีแห่งอียิปต์
ราชวงศ์ที่ยี่สิบสีแห่งอียิปต์;
	732 ปีก่อนคริสตกาล–720 ปีก่อนคริสตกาล
	จารึกแห่งเทฟนัคต์
เมืองหลวง	ซาอิส
ภาษาทั่วไป	ภาษาอียิปต์
ศาสนา	ศาสนาอียิปต์โบราณ
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์
ฟาโรหฺ
• 732-725 ปีก่อนคริสตกาล	เทฟนัคต์
• 725-720 ปีก่อนคริสตกาล	บาเคนราเนฟ
ยุคประวัติศาสตร์	สมัยคลาสสิก
• การพิชิตแห่งเทฟนัคต์	732 ปีก่อนคริสตกาล
• การปลดลงจากพระราชบัลลังก์ของฟาโรห์บาเคนราเนฟ	720 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้า	ถัดไป
	ราชวงศ์ที่ยี่สิบสองแห่งอียิปต์
ราชวงศ์ที่ยี่สิบห้าแห่งอียิปต์

ราชวงศ์ที่ยี่สิบสี่แห่งอียิปต์ เป็นราชวงศ์อันดับที่สี่ในบรรดาราชวงศ์ที่ขึ้นปกครองในสมัยช่วงระหว่างกลางครั้งที่สาม

ประวัติราชวงศ์

ราชวงศ์ที่ยี่สิบสี่แห่งอียิปต์เป็นราชวงศ์ที่ประกอบไปด้วยฟาโรห์ที่ครองราชย์เป็นระยะเวลาอันสั้น และมีศูนย์กลางทางอำนาจอยู่ที่เมืองซาอิส ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกของดินดอนสามเหลี่ยม แม่น้ำไนล์

ฟาโรห์เทฟนัคห์ที่ 1

พระองค์ทรงสถาปนากลุ่มบรรดาผู้ปกครองท้องถิ่นในบริเวณดินดอนสามเหลี่ยมแม่น้ำไนล์ที่ซึ่งสนับสนุนให้พระองค์ทรงพยายามพิชิตดินแดนอียิปต์บน ซึ่งการดำเนินการทางทหารดังกล่าวเป็นที่สนใจของผู้ปกครองนิวเบียพระนามว่า ปิเย ซึ่งทรงโปรดให้บันทึกการพิชิตและการปกครองของเทฟนัคห์แห่งซาอิสพร้อมด้วยพันธมิตร ฟาโรห์เทฟนัคห์ที่ 1ทรงได้รับการขนานนามว่า "มหาประมุขแห่งตะวันตก" ไว้ในจารึกชัยแห่งปิเย และจารึกจำนวนสองชิ้นไว้ระบุเวลาไปถึงปีที่ 36 และ 38 แห่งการครองราชย์ของฟาโรห์โชเชงค์ที่ 5 ไม่เป็นที่แน่ชัดว่าพระองค์ทรงใช้พระอิสริยยศอย่างเป็นทางการหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ออลีวีเย แปดู^[1] ได้โต้แย้งว่า เชปเซสเร เทฟนัคเตแห่งซาอิส ไม่ได้เป็นศัตรูที่มีชื่อของฟาโรห์ปิเย โดยที่แปดูได้ตีพิมพ์เผยแพร่จารึกกัลปนาที่เพิ่งค้นพบซึ่งได้รับมาจากชุดสะสมส่วนบุคคล จารึกดังกล่าวลงช่วงเวลาในปีที่ 2 แห่งการครองราชย์ของฟาโรห์เนโคที่ 1 แห่งซาอิส และมีลักษณะ การเขียน และข้อความที่คล้ายกันกับจารึกกัลปนาของพระองค์ อย่างไรก็ตาม ข้อโต้แย้งของแปดูกลับไม่ได้รับการยอมรับจากนักไอยคุปต์วิทยาส่วนใหญ่ในปัจจุบัน ซึ่งเชื่อว่าปีที่ 8 แห่งการครองราชย์จากจารึกฟาโรห์เชปเซสเร เทฟนัคต์ (ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์โบราณคดีแห่งชาติกรีซน่าจะเป็นฟาโรห์เทฟนัคห์ที่ 1 มากที่สุด ในส่วนเทฟนัคห์ที่ 2 ถ้าพระองค์ทรงมีตัวตนอยู่จริงก็น่าจะเป็นผู้ปกครองก่อนหน้าใกล้กับรัชสมัยของฟาโรห์เนโคที่ 1 ซึ่งผู้ปกครองทั้งสองอยู่ว่าเป็นผู้ปกครองท้องถิ่นในบริเวณเมืองซาอิสในช่วงรัชสมัยฟาโรห์ทาฮาร์กาแห่งราชวงศ์นิวเบีย

ฟาโรห์บาเคนราเนฟ

พระองค์ทรงเป็นผู้สืบทอดพระราชบัลลังก์แห่งซาอิสต่อจากฟาโรห์เทฟนัคห์ที่ 1 และทรงพระนามครองราชย์ว่า วาห์คาเร พระราชอำนาจของพระองค์ได้รับการยอมรับในดินแดนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำส่วนใหญ่รวมถึงเมมฟิส ซึ่งมีการค้นพบศิลาจารึกเซราเปอุมในปีที่ 5 และปีที่ 6 หลายชิ้นจากรัชสมัยของพระองค์ ราชวงศ์นี้สิ้นสุดลงอย่างกะทันหันเมื่อฟาโรห์เชบิตโก ซึ่งเป็นฟาโรห์พระองค์ที่สองของราชวงศ์ที่ยี่สิบห้าแห่งอียิปต์ทรงยกทัพเข้าโจมตีเมืองซาอิส ทรงจับกุมฟาโรห์บาเคนเรเนฟ และทรงสำเร็จโทษโดยการเผาพระองค์ทั้งเป็น

รายพระนามฟาโรห์

พระนาม	รูปภาพ	รัชกาล	พระนามครองราชย์	คำอธิบาย
เทฟนัคห์ที่ 1		732-725 ปีก่อนคริสตกาล	เชปเซสเร
บาเคนราเนฟ		725-720 ปีก่อนคริสตกาล	วาห์คาเร

เส้นเวลาของราชวงศ์ที่ยี่สิบสี่แห่งอียิปต์

พระราชพงศาวลีราชวงศ์ที่ยี่สิบสี่แห่งอียิปต์

บาซา^[2]

เกมเนฟซุตคาปุ^[2]

เทฟนัคห์

บาเคนราเนฟ

พระราชโอรสไม่ปรากฏพระนาม^[3]

อ้างอิง

↑ Olivier Perdu, "La Chefferie de Sébennytos de Piankhy à Psammétique Ier", Revue d'Égyptology 55 (2004), pp. 95-111.
↑ ^2.0 ^2.1 P.R. Del Francia, "Di una statuetta dedicata ad Amon-Ra dal grande capo dei Ma Tefnakht nel Museo Egizio di Firenze", S. Russo (ed.) Atti del V Convegno Nazionale di Egittologia e Papirologia, Firenze, 10-12 dicembre 1999, Firenze, 2000, pp. 63-112; 76-82
↑ Aidan Dodson & Dyan Hilton, The Complete Royal Families of Ancient Egypt, Thames & Hudson, 2004, p. 233

[1] Olivier Perdu, "La Chefferie de Sébennytos de Piankhy à Psammétique Ier", Revue d'Égyptology 55 (2004), pp. 95-111.

[df-2] 2.0 ^2.1 P.R. Del Francia, "Di una statuetta dedicata ad Amon-Ra dal grande capo dei Ma Tefnakht nel Museo Egizio di Firenze", S. Russo (ed.) Atti del V Convegno Nazionale di Egittologia e Papirologia, Firenze, 10-12 dicembre 1999, Firenze, 2000, pp. 63-112; 76-82

[dh-3] Aidan Dodson & Dyan Hilton, The Complete Royal Families of Ancient Egypt, Thames & Hudson, 2004, p. 233

[1]

[2]

[3]