ข้ามไปเนื้อหา

ฟาโรห์ไอบิอายู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

วาอิบเร ไอบิอาอู (อังกฤษ: Wahibre Ibiau; พระนามอย่างทางการ: วาอิบเร; พระนามประสูติ: ไอบิอาอู หรือ ไอบิอาว, ไออาอิบหรือ เอีย-อิบ) เป็นฟาโรห์อียิปต์โบราณแห่งราชวงศ์ที่สิบสาม พระองค์ขึ้นครองราชย์เมื่อ 1670 ปีก่อนคริสตกาลและครองราชย์เป็นเวลา 10 ปี 8 เดือน 29 วันตามบันทึกพระนามฟาโรห์แห่งตูริน

หลักฐานรับรอง

[แก้]

แม้ว่าพระองค์จะครองราชย์เป็นระยะเวลาค่อนข้างยาวนานในช่วงนั้น แต่พระองค์เป็นที่ทราบกันจากหลักฐานเพียงไม่กี่ชิ้น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นตราประทับสคารับที่มีพระนามของพระองค์[1] พระองค์ถูกสลักอยู่บนจารึกของข้าราชการนามว่า ซาฮาเธอร์ ซึ่งน่าจะมาจากเมืองธีบส์[2] และพระองค์ยังถูกกล่าวถึงบนเศษเครื่องเคลือบดินเผาในเอล-ลาฮูน[3]

ข้าราชบริพารที่มีชื่อเสียงในราชสำนักของพระองค์คือ ราชมนตรีไอบิอาอู ซึ่งชื่อเหมือนกันกับพระองค์ มีผู้สันนิษฐานว่าราชมนตรีคนนี้อาจเป็นบุคคลเดียวกับฟาโรห์อิอาอูในช่วงต้นชีวิตของเขา[4] แต่ในช่วงหลังมานี้ มีการชี้ให้เห็นว่าการระบุตัวตนดังกล่าวนั้นเป็นเพียงการคาดเดาและยังไม่ได้รับการพิสูจน์[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Photos from the Petrie Museum of Egyptian Archaeology on Digital Egypt
  2. British Museum inventory number EA 1348.
  3. Petrie Museum of Egyptian Archaeology, inventory number UCL 16056.
  4. William C. Hayes, in The Cambridge Ancient History, 1973, vol. II, part I, p. 51ff.
  5. Wolfram Grajetzki, Court Officials of the Egyptian Middle Kingdom, London 2009, p. 40.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • K. S. B. Ryholt, The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period (Carsten Niebuhr Institute Publications, c. 1800–1550 BC, vol. 20. Copenhagen: Museum Tusculanum Press, 1997), 353–54, File 13/32.