จักรพรรดิโมโมโซโนะ

จักรพรรดิโมโมโซโนะ 桃園天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์	9 มิถุนายน ค.ศ. 1747 – ค.ศ. 1762
ก่อนหน้า	ซากูรามาจิ
ถัดไป	โกะ-ซากูรามาจิ
โชกุน	ดูรายชื่อ โทกูงาวะ อิเอชิเงะ (1747–1760) โทกูงาวะ อิเอฮารุ (1760–1762)
ประสูติ	14 เมษายน ค.ศ. 1742(1742-04-14) เกียวโต รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ โทฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 遐仁; โรมาจิ: Tōhito)
สวรรคต	31 สิงหาคม ค.ศ. 1762(1762-08-31) (20 ปี) เกียวโต รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ
ฝังพระศพ	สึกิ โนะ วะ โนะ มิซาซางิ เกียวโต
คู่อภิเษก	อิจิโจ โทมิโกะ
พระราชบุตร	จักรพรรดิโกะ-โมโมโซโนะ เจ้าชายซาดาโมจิ
พระสมัญญานาม สึอิโง: จักรพรรดิโมโมโซโนะ (桃園院 หรือ 桃園天皇)
ราชสกุล	ราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดา	จักรพรรดิซากูรามาจิ
พระราชมารดา	อาเนงาโกจิ ซาดาโกะ
ลายพระอภิไธย

โทฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 遐仁; โรมาจิ: Tōhito; 14 เมษายน ค.ศ. 1742 – 31 สิงหาคม ค.ศ. 1762) ได้รับการเลื่อนพระเกียรติหลังสวรรคตเป็น จักรพรรดิโมโมโซโนะ (ญี่ปุ่น: 桃園天皇; โรมาจิ: Momozono-tennō) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 116 ตามธรรมเนียมการสืบราชสันตติวงศ์ รัชสมัยของจักรพรรดิโมโมโซโนะเกิดขึ้นตั้งแต่ ค.ศ. 1747 จนกระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 1762 รัชสมัยของจักรพรรดิโมโมโซโนะส่วนใหญ่เงียบสงบ โดยมีเพียงเหตุการณ์เดียวที่เกิดขึ้นเกี่ยวข้องกับคูเงะจำนวนหนึ่งที่สนับสนุนการฟื้นฟูการปกครองโดยตรงของจักรพรรดิ คูเงะเหล่านี้ถูกลงโทษโดยโชกุน ผู้มีอำนาจโดยพฤตินัยในประเทศ

จักรพรรดิโมโมโซโนะมีโอรส 2 องค์กับ นางสนองพระโอษฐ์ แต่พระองค์เสด็จสวรรคตเมื่อพระชนมายุยังน้อยใน ค.ศ. 1762 การสืบราชสันตติวงศ์ตกอยู่กับเจ้าหญิงโทชิโกะ พระเชษฐภคินี (พี่สาว) ของจักรพรรดิโมโมโซโนะซึ่งกลายเป็น จักรพรรดินีโกะ-ซากูรามาจิ เนื่องจากโอรสของ จักรพรรดิโมโมโซโนะ พระชนมายุยังน้อย จักรพรรดินีโกะ-ซากูรามาจิ จึงกลายเป็นจักรพรรดินีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของ จักรพรรดิโกะ-โมโมโซโนะ ในอนาคตจนกว่าจะบรรลุนิติภาวะบริหารราชการแผ่นดินได้ด้วยพระองค์เอง

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของโมโมโซโนะ

พระนชม์ชีพช่วงต้น

ก่อนที่โมโมโซโนะขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระองค์มีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ) ว่า โทฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 遐仁; โรมาจิ: Tōhito) โทฮิโตะเป็นพระราชโอรสองค์แรกในจักรพรรดิซากูรามาจิกับพระสนมนามซาดาโกะ (定子) (สมเด็จพระจักรพรรดินี พระพันปีหลวงไคเม, 開明門院) พระอิสริยยศก่อนขึ้นครองราชย์ของโทฮิโตะคือ ยาโฮะ-โนะ-มิยะ (八穂宮) และภายหลังเป็น ซาจิ-โนะ-มิยะ (茶地宮) เจ้าชายโทฮิโตะได้รับการแต่งตั้งเป็นมกุฎราชกุมารในวันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1747

พระบรมวงศานุวงศ์

จักรพรรดิโมโมโซโนะมีนางสนองพระโอษฐ์พระองค์เดียวนามว่า อิจิโจ โทมิโกะ และให้กำเนิดพระราชโอรสอย่างน้อย 2 พระองค์

ตำแหน่ง	พระนาม	พระราชสมภพ	สวรรคต	พระราชบิดา
นางสนองพระโอษฐ์	อิจิโจ โทมิโกะ (ญี่ปุ่น: 一条富子; โรมาจิ: Ichijō Tomiko)	1743	1796	อิจิโจ คาเนกะ
พระราชโอรสองค์แรก	เจ้าชายฮิเดฮิโตะ (英仁親王) (ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-โมโมโซโนะ)	1758	1779	จักรพรรดิโมโมโซโนะ
พระราชโอรสองค์ที่ 2	เจ้าชายฟูชิมิ-โนะ-มิยะ ซาดาโมจิ (伏見宮貞行親王)	1760	1772	จักรพรรดิโมโมโซโนะ

พระราชพงศาวลี

พงศาวลีของจักรพรรดิโมโมโซโนะ
8. จักรพรรดิฮิงาชิยามะ (1675–1710) 4. จักรพรรดินากามิกาโดะ (1702–1737) 9. คูชิเงะ โยชิโกะ (1675–1710) 2. จักรพรรดิซากูรามาจิ (1720–1750) 10. โคโนเอะ อิเอฮิโระ (1667–1736) 5. โคโนเอะ ฮิซาโกะ (1702–1720) 11. มาจิจิริ เรียวโกะ 1. จักรพรรดิโมโมโซโนะ 12. อาเนงาโกจิ คินกาซุ (1651–1723) 6. อาเนงาโกจิ มิตาเกะ (1696–1726) 3. อาเนงาโกจิ ซาดาโกะ (1717–1789)

ข้อมูล

• Meyer, Eva-Maria. (1999). Japans Kaiserhof in der Edo-Zeit: unter besonderer Berücksichtigung der Jahre 1846 bis 1867. Münster: LIT Verlag. ISBN 978-3-8258-3939-0; OCLC 42041594
• Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
• Screech, Timon. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779–1822. London: RoutledgeCurzon. ISBN 978-0-203-09985-8; OCLC 65177072
• Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691