ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดิเรเง็ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิเรเง็ง
霊元天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์5 มีนาคม ค.ศ. 1663 – 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1687
ราชาภิเษก2 มิถุนายน ค.ศ. 1663
ก่อนหน้าโกะ-ไซ
ถัดไปฮิงาชิยามะ
โชกุน
ประสูติ9 กรกฎาคม ค.ศ. 1654(1654-07-09)
รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ
(ปัจจุบันคือประเทศญี่ปุ่น)
ซาโตฮิโตะ, เจ้าชายอาเตะ
สวรรคต24 กันยายน ค.ศ. 1732(1732-09-24) (78 ปี)
ฮนชู รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ
ฝังพระศพสึกิ โนะ วะ โนะ มิซาซางิ เกียวโต
คู่อภิเษกทากัตสึกาซะ ฟูซาโกะ (สมรส 1670; เสียชีวิต 1712)
พระราชบุตร
กับพระองค์อื่น ๆ...
จักรพรรดิฮิงาชิยามะ
พระสมัญญานาม
สึอิโง:
จักรพรรดิเรเง็ง (霊元院 หรือ 霊元天皇)
ราชสกุลราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดาจักรพรรดิโกะ-มิซูโน
พระราชมารดาโซโนะ คูนิโกะ [ja]

ซาโตฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 識仁โรมาจิSatohito) ได้รับการเลื่อนพระเกียรติหลังสวรรคตเป็น จักรพรรดิเรเง็ง (ญี่ปุ่น: 霊元天皇โรมาจิReigen-tennō; 9 กรกฎาคม ค.ศ. 1654 – 24 กันยายน ค.ศ. 1732) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 112 แห่งราชวงศ์ญี่ปุ่น[1] ตามที่ได้จัดเรียงไว้ในลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[2] ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1663 — ค.ศ. 1687[3]

พระราชประวัติ

[แก้]

หลังจากเจ้าชายซาโตฮิโตะประสูติได้ไม่นาน จักรพรรดิโกะ-โคเมียว จักรพรรดิองค์ที่ 110 ผู้เป็นพระเชษฐาต่างพระราชมารดาได้สถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นผู้สืบราชบัลลังก์เมื่อเจ้าชายซะโตะฮิโตะมีพระชนมายุเพียง 4 เดือนจักรพรรดิโกะ-โคเมียวก็ประชวรด้วยไข้ฝีดาษและเสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 20 เดือน 9 ปี โจโอ ที่ 3 ตรงกับวันที่ 30 ตุลาคม ค.ศ. 1654 ขณะมีพระชนมายุเพียง 21 พรรษาราชบัลลังก์จึงตกมาอยู่ที่เจ้าชายนะงะฮิโตะพระเชษฐาต่างพระราชมารดาอีกพระองค์หนึ่งพระชนมายุเพียง 16 พรรษาที่ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิโกะ-ไซ

เจ้าชายซะโตะฮิโตะเสด็จขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศเมื่อวันที่ 26 เดือน 1 ปี คันบุง ที่ 3 ตรงกับวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1663 ภายหลังจากการสละราชบัลลังก์ของจักรพรรดิโกะ-ไซหลังจากนั้นไม่นานได้มีพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิเรเง็งที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ

ในปี เท็นนะ ที่ 2 ตรงกับ ค.ศ. 1682 จักรพรรดิเรเง็งได้สถาปนา เจ้าชายอะซะฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 朝仁) พระราชโอรสองค์ที่ 5 พระชนมายุเพียง 7 พรรษาขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์และได้มีการจัดพิธีเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่หลังจากมิได้จัดมานานกว่า 300 ปี

จักรพรรดิเรเง็งได้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายอะซะฮิโตะขึ้นเป็น จักรพรรดิฮิงะชิยะมะ เมื่อวันที่ 21 เดือน 3 ปี โจเกียว ที่ 4 ตรงกับวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1687 หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 24 ปีหลังจากนั้นอีก 4 วันคือวันที่ 25 เดือน 3 ปี โจเกียว ที่ 4 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1687 ได้มีการจัดพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิฮิงะชิยะมะขึ้นที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ

หลังจากอดีตจักรพรรดิเรเง็งสละราชบัลลังก์แล้วได้ย้ายไปประทับที่ พระราชวังหลวงเซนโต ในพระราชสถานะ ไดโจเท็นโน (มหาจักรพรรดิ) และที่พระราชวังแห่งนี้พระองค์ได้กุมพระราชอำนาจอยู่เหนือพระราชโอรสและพระราชนัดดานานถึง 26 ปีจนกระทั่งอดีตจักรพรรดิเรเง็งเสด็จออกผนวชเมื่อ ค.ศ. 1713 โดยได้รับฉายาทางธรรมว่า โซโจ (Sojō)

จนกระทั่งวันที่ 6 เดือน 8 ปี เคียวโฮ ที่ 17 ตรงกับวันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 1732 ตรงกับรัชสมัยจักรพรรดิฮิงะชิยะมะจักรพรรดิองค์ที่ 114 ผู้เป็นพระราชนัดดาอดีตจักรพรรดิเรเง็งหรือพระภิกษุโซโจเสด็จสวรรคตขณะมีพระชนมายุ 79 พรรษา

พระราชพงศาวลี

[แก้]

[4]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Imperial Household Agency (Kunaichō): 霊元天皇 (112)
  2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 117.
  3. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 414–415.
  4. "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 20 January 2018.

ข้อมูล

[แก้]