จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิจุนนิง (ญี่ปุ่น : 淳仁天皇 ; โรมาจิ : Junnin-tennō ; ค.ศ. 733 – 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 765) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 47[ 1] ลำดับการสืบราชบัลลังก์ แบบดั้งเดิม[ 2] เจ้าชายโทเนริ และพระราชนัดดาในจักรพรรดิเท็มมุ รัชสมัยของพระองค์อยู่ในช่วง ค.ศ. 758 ถึง 764 [ 3]
[ แก้ ] ก่อยขึ้นครองราชบัลลังก์ จุนนิงมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ [ 4] -ชินโน (โออิ-โนะ-โอ)[ 5] เจ้าชายโทเนริ พระราชโอรสในจักรพรดริเท็มมุ [ 6] พระนามหลังสวรรคต ของจักรพรรดิจุนนิงได้รับพระราชทานจากจักรพรดริเมจิ ในอีกพันปีต่อมา
[ แก้ ] จักรพรรดิจุนนิงหรือเจ้าชายโออิได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์โดย จักรพรรดินีโคเก็ง จักรพรรดินีองค์ที่ 46 ผู้เป็นพระราชมารดาบุญธรรมเมื่อวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 757 เมื่อจักรพรรดินีโชเก็งได้สละราชบัลลังก์ในวันที่ 7 กันยายน ค.ศ. 758 เจ้าชายโออิจึงขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิจุนนิง โดยได้มีการประกอบพิธีราชาภิเษกเมื่อ ค.ศ. 760
จักรพรรดิจุนนิงถูกปลดออกจากราชบัลลังก์เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 764 โดยการนำของอดีตจักรพรรดินีโชเก็งพระราชมารดาบุญธรรมที่ภายหลังขึ้นสืบราชบัลลังก์อีกครั้งเป็น จักรพรรดินีโชโตะกุ โดยอดีตจักรพรรดิจุนนิงได้ถูกเนรเทศไปยัง เกาะอะวะจิ และเสด็จสวรรคตที่นั่นเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 765
[ แก้ ] พระมเหสี: อาวาตะ โนะ โมโรเนะ (粟田諸姉) ภริยาหม้ายของฟูจิวาระ โนะ มาโยริ บุตรชายคนแรกของฟูจิวาระ โนะ นากามาโระ
จากสตรีไม่ทราบนาม:
พระราชธิดา: เจ้าหญิงอาเบะ (安倍内親王) สมรสกับเจ้าชายอิโซเบะ [ 7]
พงศาวลีของจักรพรรดิจุนนิง
↑ Imperial Household Agency (Kunaichō ): 淳仁天皇 (47) ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan , p. 59.
↑ Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō , p. 275; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki . pp. 143–144; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 75–78. , p. 75, ที่กูเกิล หนังสือ
↑ Brown, pp. 264; prior to Emperor Jomei , the personal names of the emperors were very long, and people did not generally use them. The number of characters in each name decreased after Jomei's reign.
↑ Brown, p. 275, Varley, p. 143.
↑ Brown, p. 275.
↑ "Genealogy" . Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). April 30, 2010. สืบค้นเมื่อ 27 January 2018 .
