ข้ามไปเนื้อหา

จวนฮุย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จวนฮุย (เฉฺวียน อี / เฉวียน ฮุย)
全禕 / 全輝
เจ้าเมือง (郡守 จฺวิ้นโฉ่ว)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 258 (258) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์โจมอ
ขุนพล (將軍 เจียงจวิน)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. 258 (258)
กษัตริย์ซุนเหลียง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
นครหางโจว มณฑลเจ้อเจียง
เสียชีวิตไม่ทราบ
บุพการี
  • เฉวียน ซฺวี่ (บิดา)
ญาติ
  • จวนจ๋อง (ปู่)
  • เฉฺวียน จี้ (อา)
  • จวนเต๊ก (อา)
  • เฉฺวียน อู๋ (อา)
  • เฉฺวียน อี๋ (น้องชาย)
  • เฉฺวียน จิ้ง (น้องชาย)
อาชีพขุนพล
บรรดาศักดิ์เลี่ยโหว (列侯)

จวนฮุย[1][2] (มีบทบาทในช่วงปี ค.ศ. 257-258) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉฺวียน อี (จีน: 全禕; พินอิน: Quán Yī) หรือ เฉฺวียน ฮุย (จีน: 全輝; พินอิน: Quán Huī)[3] เป็นขุนนางและขุนพลของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน ในช่วงระหว่างปี ค.ศ. 257-258 จวนฮุยแปรพักตร์เข้าด้วยวุยก๊กที่เป็นรัฐอริของง่อก๊กและกลายเป็นขุนนางของวุยก๊ก

ประวัติ

[แก้]

จวนฮุยเป็นชาวอำเภอเจียนต๋อง (錢唐縣 เฉียนถางเซี่ยน) เมืองง่อกุ๋น (吳郡 อู๋จฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือนครหางโจว มณฑลเจ้อเจียง[4] เป็นหลานปู่ของจวนจ๋องขุนพลของรัฐง่อก๊ก และเป็นบุตรชายของเฉฺวียน ซฺวี่ (全緒) ผู้เป็นบุตรชายคนโตของจวนจ๋อง

กบฏจูกัดเอี๋ยน

[แก้]

ในปี ค.ศ. 257 เดือน 5 ของศักราชไท่ผิงปีที่ 2 จูกัดเอี๋ยนขุนพลของรัฐวุยก๊กก่อกบฏที่อำเภอฉิวฉุน (壽春 โช่วชุน; ปัจจุบันคืออำเภอโช่ว นครลู่อาน มณฑลอานฮุย) เพื่อต่อต้านสุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งวุยก๊ก จูกัดเอี๋ยนส่งจูกัดเจ้งบุตรชายและงอก๋งหัวหน้าเสมียน (長史 จ๋างฉื่อ) ไปขอการสนับสนุนจากง่อก๊ก ง่อก๊กจึงส่งบุนขิม, จวนเต๊ก (全懌 เฉวียน อี้; อาของจวนฮุย), จวนตวน (全端 เฉวียน ตวาน), ต๋องจู (唐咨 ถาง จือ), หวาง จั้ว (王祚) และนายทหารคนอื่น ๆ ให้นำกำลังพลง่อก๊ก 30,000 นายไปสนับสนุนการก่อกบฏของจูกัดเอี๋ยน[5] ในเดือน 6 บุนขิม จวนเต๊ก และนายทหารคนอื่น ๆ เดินทัพตัดผ่านภูมิประเทศภูเขาเข้าฉิวฉุนทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือ[6] หลานอาของจวนเต๊กคือจวนฮุยและเฉฺวียน อี๋ (全儀) อยู่ที่นครหลวงเกี๋ยนเงียบ (建業 เจี้ยนเย่; ปัจจุบันคือนครหนานจิง มณฑลเจียงซู) เกิดทะเลาะกับสมาชิกในครอบครัว จึงพามารดาและคนรับใช้หลายสิบคนข้ามแม่น้ำไปเข้าร่วมกับสุมาเจียว จงโฮยผู้ช่วยคนสนิทของสุมาเจียวจึงวางแผนเขียนหนังสือลับในนามของจวนฮุยและเฉฺวียน อี๋ แล้วส่งคนสนิทของจวนฮุยและเฉฺวียน อี๋ให้นำหนังสือลับเข้าฉิวฉุนไปแจ้งจวนเต๊ก โดยอ้างว่าผู้คนในง่อก๊กโกรธมากที่จวนเต๊กและคนอื่น ๆ ไม่สามารถเอาชนะทหารข้าศึกที่กำลังปิดล้อมฉิวฉุนได้ และคิดจะใช้เรื่องนี้ในการสังหารสมาชิกในครอบครัวของจวนเต๊กและคนอื่น ๆ แล้วจึงยอมจำนนต่อวุยก๊ก จวนเต๊กและคนอื่น ๆ ได้รับข่าวก็ตกใจและรู้สึกไม่สบายใจ ในเดือน 12 จวนเต๊กและคนอื่น ๆ นำทหารหลายพันนายยอมจำนนต่อสุมาเจียว ผู้คนในฉิวฉุนทราบเรื่องนี้ก็รู้สึกหวาดกลัวและไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป[3][7] ภายหลังราชสำนักวุยก๊กแต่งตั้งให้จวนฮุยและคนอื่น ๆ มีตำแหน่งเป็นเจ้าเมือง (郡守 จฺวิ้นโฉ่ว) และมีบรรดาศักดิ์ระดับเลี่ยโหว (列侯)[8]

ในนิยายสามก๊ก

[แก้]

ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 ซึ่งเล่าเรื่องเหตุการณ์ก่อนและระหว่างยุคสามก๊ก จวนฮุยปรากฏเป็นตัวละครในตอนที่ 112[a] ในนวนิยาย จวนฮุยเป็นบุตรชายของจวนตวนและติดตามจวนตวนในการยกกำลังทหารไปสนับสนุนจูกัดเอี๋ยนที่ฉิวฉุน ภายหลังจวนฮุยไม่สามารถรุกคืบหรือล่าถอยได้ จึงตัดสินใจยอมจำนนต่อสุมาเจียวและได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนพลรอง (偏將軍 เพียนเจียงจฺวิน) จวนฮุยยังเขียนหนังสือไปเกลี้ยกล่อมให้จวนตวนและจวนเต๊กยอมจำนนต่อสุมาเจียว[9]

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 ("จึงให้หาจวนฮุยผู้เปนบุตรจวนตวนมาสั่งว่า ท่านเร่งยกไปตีทัพวุยก๊กให้ถอยไปจงได้ ถ้ามิได้ทั้งพ่อทั้งลูกอย่ากลับมาหาเรา ซุนหลิมสั่งแล้วก็ไปตำบลเกี๋ยนเงียบ") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 23, 2024.
  2. 2.0 2.1 ("ฝ่ายจวนฮุยยกทหารมาเห็นทหารเมืองวุยก๊กมากนักจะหักเข้าไปก็มิได้ จะถอยหลังไปก็กลัวซุนหลิม ก็สมัคเข้าอยู่ด้วยสุมาเจียว ๆ ก็ตั้งให้จวนฮุยเปนทหารรอง ฝ่ายจวนฮุยมีความยินดีนักคิดอ่านกตัญญูรู้คุณสุมาเจียว จึงเขียนหนังสือเปนใจความว่า ให้จวนตวนผู้เปนบิดาจวนเต๊กผู้อาว์เราสมัคมาอยู่ด้วยสุมาเจียวเถิด ซุนหลิมนั้นเปนคนหยาบช้าหามีความเมตตากรุณาไม่ ข้าพเจ้าก็มาเข้าด้วยสุมาเจียวแล้วก็ผูกกับลูกเกาทัณฑ์ยิงเข้าไปในเมือง จวนเต๊กได้หนังสือแล้วก็ไปหาจวนตวน พาทหารพรรคพวกของตัวเปิดประตูออกมาเข้าด้วยสุมาเจียว") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 23, 2024.
  3. 3.0 3.1 (懌兄子、儀留建業,與其家內爭訟,攜其母,將部曲數十家渡江,自歸文王。會建策,密為、儀作書,使、儀所親信齎入城告懌等,說吳中怒懌等不能拔壽春,欲盡誅諸將家,故逃來歸命。懌等恐懼,遂將所領開東城門出降,皆蒙封寵,城中由是乖離。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
  4. (全琮字子璜,吳郡錢唐人也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 60.
  5. (遣長史吳綱將小子靚至吳請救。吳人大喜,遣將全懌、全端、唐咨、王祚等,率三萬眾,密與文欽俱來應誕。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
  6. (文欽、全懌等從城東北因山乘險,得將其眾突入城。) จื้อจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 77.
  7. (十一月,全緒子禕、儀以其母奔魏。十二月,全端、懌等自壽春城詣司馬文王。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
  8. (懌兄子禕、儀、靜等亦降魏,皆歷郡守列侯。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 60.
  9. สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 112.

บรรณานุกรม

[แก้]