ข้ามไปเนื้อหา

สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เบียทริกซ์
พระฉายาลักษณ์ในปี ค.ศ. 2023
สมเด็จพระราชินีนาถแห่งเนเธอร์แลนด์
ครองราชย์30 เมษายน 1980 – 30 เมษายน 2013
(33 ปี 0 วัน)
พิธีขึ้น30 เมษายน 1980
ก่อนหน้าสมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนา
ถัดไปสมเด็จพระราชาธิบดีวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์
นายกรัฐมนตรี
ดูรายชื่อ
ประสูติ (1938-01-31) 31 มกราคม ค.ศ. 1938 (86 ปี)
พระราชวังซุสต์ไดก์ บาร์น ประเทศเนเธอร์แลนด์
พระราชสวามีเจ้าชายเคลาส์แห่งเนเธอร์แลนด์
พระราชบุตร
พระนามเต็ม
เบียทริกซ์ วิลเฮลมินา อาร์มการ์ด
ราชวงศ์
พระราชบิดาเจ้าชายแบร์นฮาร์ทแห่งลิพเพอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์
พระราชมารดาสมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนาแห่งเนเธอร์แลนด์
ศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์
ลายพระอภิไธย
ธรรมเนียมพระยศของ
เจ้าหญิงเบียทริกซ์
ธงประจำพระอิสริยยศ
ตราประจำพระองค์
การทูลHer Royal Highness
(ใต้ฝ่าละอองพระบาท)
การแทนตนข้าพระพุทธเจ้า
การขานรับYour Majesty
(พระพุทธเจ้าค่ะ/เพคะ)

เจ้าหญิงเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์ (ดัตช์: Beatrix der Nederlanden; 31 มกราคม ค.ศ. 1938) พระนามเต็ม เจ้าหญิงเบียทริกซ์ วิลเฮลมินา อาร์มการ์ด (Beatrix Wilhelmina Armgard, เสียงอ่านภาษาดัตช์: [ˈbeːjaˌtrɪks ˌʋɪlɦɛlˈmina ˈɑrmɣɑrt] ( ฟังเสียง)) เป็นอดีตสมเด็จพระราชินีนาถแห่งเนเธอร์แลนด์ ทรงครองสิริราชสมบัติตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1980 จนสละราชสมบัติในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 2013 ให้แก่ สมเด็จพระราชาธิบดีวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์แห่งเนเธอร์แลนด์ พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ และทรงเป็นสมเด็จพระราชชนนีพันปีหลวง ตั้งแต่ ค.ศ. 2013 ถึงปัจจุบัน

เจ้าหญิงเบียทริกซ์เป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนาแห่งเนเธอร์แลนด์กับเจ้าชายแบร์นฮาร์ทแห่งลิพเพอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์ พระราชชนนีของพระองค์ทรงครองราชบัลลังก์ ใน ค.ศ. 1948 เจ้าหญิงได้ทรงเป็นทายาทโดยสันนิษฐาน เมื่อพระราชมารดาสละราชบัลลังก์ในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1980 เจ้าหญิงเบียทริกซ์ได้สืบราชบัลลังก์เป็นสมเด็จพระราชินีนาถ ทรงเข้าศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาทั่วไปที่ประเทศแคนาดา ในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง จากนั้นทรงสำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาที่เนเธอร์แลนด์ในช่วงยุคหลังสงคราม ในปี ค.ศ. 1961 พระนางทรงสำเร็จการศึกษาปริญญาด้านนิติศาสตร์จากมหาวิทยาลัยไลเดิน ในปี ค.ศ. 1966 เจ้าหญิงเบียทริกซ์อภิเษกสมรสกับเคลาส์ ฟ็อน อัมสแบร์ค นักการทูตชาวเยอรมัน ซึ่งมีพระโอรสร่วมกัน 3 พระองค์

เจ้าชายเคลาส์สิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 2002 ในช่วงที่พระองค์สละราชบัลลังก์ พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งเนเธอร์แลนด์[1]

รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์เป็นสมัยที่มีการถือครองเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีสได้เปลี่ยนรูปแบบใหม่ด้วยการแยกตัวของอารูบาที่ได้กลายเป็นสถานะประเทศองค์ประกอบด้วยตัวเองภายในราชอาณาจักรในปี ค.ศ. 1986 และเช่นเดียวกับเกิดการแยกตัวของเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีสในปี ค.ศ. 2010 ซึ่งเป็นการสร้างรูปแบบการปกครองตนเองแห่งโบแนเรอ ซินต์เอิสตาซียึส และซาบา และประเทศองค์ประกอบอีกสองประเทศคือ กือราเซาและซินต์มาร์เติน

ในวันที่ 28 มกราคม ค.ศ. 2013 สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ทรงประกาศว่า พระองค์จะทรงสละราชบัลลังก์ในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 2013 ในวันโกนิงงินเนอดัค (วันพระราชินีนาถ)[2] โดยทรงสละราชบัลลังก์แก่พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ เจ้าชายวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์ ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงแห่งราชบัลลังก์ ทำให้พระองค์ทรงกลายเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเนเธอร์แลนด์พระองค์แรกในรอบ 123 ปี

หลังจากทรงสละราชสมบัติแล้ว มีพระนามและพระอิสริยยศเป็น เฮอร์รอยัลไฮนีส เจ้าหญิงเบียทริกซ์แห่งเนเธอแลนด์ เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์-นัสเซา เจ้าหญิงแห่งลิพเพอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์ (อังกฤษ: Her Royal Highness Princess Beatrix of the Netherlands, Princess of Orange-Nassau, Princess of Lippe-Biesterfeld)[3]

พระชนม์ชีพตอนต้น

[แก้]
เจ้าหญิงเบียทริกซ์ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1938 กับพระราชบิดาและพระราชมารดา
ราชวงศ์เนเธอร์แลนด์
ตราราชวงศ์เนเธอร์แลนด์
พระบรมวงศานุวงศ์พระองค์อื่น
* พระบรมวงศ์เนเธอร์แลนด์ นอกนั้นเป็นพระอนุวงศ์

เจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงมีพระนามตั้งแต่แรกประสูติว่า เบียทริกซ์ วิลเฮลมินา อาร์มการ์ดแห่งเนเธอร์แลนด์ เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์-นัสเซา เจ้าหญิงแห่งลิพเพอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์ ประสูติเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1938 ที่พระราชวังโซเอสดิจ์ค, บาร์น เนเธอร์แลนด์ เป็นพระราชธิดาพระองค์แรกในเจ้าหญิงยูเลียนาแห่งเนเธอร์แลนด์กับเชื้อสายขุนนางชั้นสูงชาวเยอรมัน เจ้าชายแบร์นฮาร์ทแห่งลิพเพอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์[4] เจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงเข้ารับพิธีบัพติศมาในวันที่ 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1938 ที่มหาวิหารใหญ่ในเดอะเฮก[5] เจ้าหญิงมีพระบิดามารดาอุปถัมภ์ 5 พระองค์ ได้แก่ พระเจ้าเลออปอลที่ 3 แห่งเบลเยียม เจ้าหญิงอลิซ เคาน์เตสแห่งแอธโลน เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งวัลเด็คและไพร์มอนต์ดยุกอดอล์ฟ เฟรเดอริกแห่งเม็คเคลนบวร์ก เคานท์เตสอัลลีน เดอ ค็อทเซเบอ[6] พระนามกลางของเจ้าหญิงเบียทริกซ์มาจากพระนามของสมเด็จพระราชินีนาถวิลเฮลมินาแห่งเนเธอร์แลนด์ ที่ทรงครองราชย์อยู่ในขณะนั้น และพระนามของพระอัยยิกาฝ่ายพระราชบิดา คือ อาร์มการ์ดแห่งเซียร์สตอร์ฟ

พระองค์มีพระโสทรกนิษฐภคินี 3 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงไอรีนแห่งเนเธอร์แลนด์ เจ้าหญิงมาร์ครีตแห่งเนเธอร์แลนด์ เจ้าหญิงคริสตีนาแห่งเนเธอร์แลนด์

สงครามโลกครั้งที่สองได้มาถึงเนเธอร์แลนด์ในวันที่ 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1940 (ยุทธการที่ฝรั่งเศส) ในวันที่ 13 พฤษภาคม พระราชวงศ์เนเธอร์แลนด์ได้เสด็จลี้ภัยไปยังลอนดอน สหราชอาณาจักร หนึ่งเดือนถัดมา เจ้าหญิงเบียทริกซ์ได้เสด็จไปยังออตตาวา รัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา พร้อมกับเจ้าหญิงยูเลียนา พระราชมารดาและเจ้าหญิงไอรีน พระขนิษฐา ในขณะที่พระราชบิดาของพระนาง เจ้าชายแบร์นฮาร์ทและสมเด็จพระราชินีนาถวิลเฮลมินา พระอัยยิกายังคงประทับอยู่ที่ลอนดอน[4] พระราชวงศ์ประทับอยู่ที่บ้านสตอร์โนเวย์ (เดิมเป็นบ้านที่พำนักของผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎรของแคนาดา)[7] ด้วยกันกับราชองครักษ์และนางพระกำนัล พระราชวงศ์ได้ประทับในช่วงฤดูร้อนที่เลคออฟเบย์ ออนแทรีโอ ซึ่งเป็นกระท่อมหินสี่หลังของรัสอร์ทที่จัดไว้ให้ประทับ ขณะประทับอยู่ที่เกาะบิกวิน รัฐธรรมนูญของเนเธอร์แลนด์ได้ถูกเก็บรักษาไว้ในตู้เหล็กนิรภัยที่ห้องโถงกลมของโรงเตี๊ยมบิกวิน เจ้าหญิงยูเลียนาและพระราชวงศ์ทรงถูกจดจำในฐานะที่ทรง "ลงมาสู่ผืนดิน" ด้วยมิตรไมตรี ความกตัญญูอย่างใหญ่หลวงและการให้ความเคารพอย่างสูงต่อแผ่นดินเกิดและประชาชนของพระองค์ เพื่อที่จะแสดงความเคารพนี้ พระนางทรงงดของฟุ่มเฟือยทั้งหมดที่รีสอร์ทได้บริการให้และมีการจ่ายเงินค่าใช้จ่ายจำนวนมากแก่รีสอร์ทที่ใหญ่ที่สุดและหรูหราที่สุดในแคนาดา เพื่อที่จะทำให้ทรงรู้สึกถึงความปลอดภัย การทำอาหารและเจ้าพนักงานที่ได้รับคำสั่งส่วนบุคคลในช่วงเวลาอาหาร เมื่อทรงเดินทางมาถึง นักดนตรีของโรงเตี๊ยมบิกวินได้ถูกเรียกมาที่ท่าเรือและทำการแสดงในสาธารณะตลอดจนกระทั่งสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีการบรรเลงเพลง วิลเฮลมัส ด้วย ในหลายปีต่อมารีสอร์ทถูกละเลย แต่กระท่อม "ยูเลียนา" ยังคงได้รับการรักษาอย่างดีและเป็นการเก็บรักษาเพื่อระลึกถึงเจ้าหญิงยูเลียนาและพระราชวงศ์ ด้วยการแสดงความขอบคุณที่ได้ให้การคุ้มครองพระนางและพระราชธิดา เจ้าหญิงยูเลียนาทรงดำเนินการจัดส่งดอกทิวลิปจำนวนมากแก่รัฐบาลแคนาดาในทุกๆฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งถือเป็นหัวใจของเทศกาลทิวลิปแคนาดา

พระขนิษฐาองค์ที่สองของเจ้าหญิงเบียทริกซ์ คือ เจ้าหญิงมาร์ครีต[4] ประสูติในออตตาวา ปี ค.ศ. 1943 ในระหว่างทรงลี้ภัยอยู่ในแคนาดา เจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงเข้าศึกษาในสถานรับเลี้ยงเด็กและ[8] โรงเรียนเทศบาลร็อคคลิฟปาร์ค โรงเรียนชั้นประถามศึกษาที่เจ้าหญิงทรงเป็นที่รู้จักในฐานะ "ทริซี่ออเรนจ์" (Trixie Orange)[9][10]

ในวันที่ 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 กองทัพเยอรมันในเนเธอร์แลนด์ยอมจำนน พระราชวงศ์ได้เสด็จกลับเนเธอร์แลนด์ในวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1945 เจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงเข้าศึกษาต่อในโรงเรียนประถมศึกษา De Werkplaats ในบิลโทเฟน พระขนิษฐาองค์ที่สาม เจ้าหญิงคริสตีนา ประสูติในปี ค.ศ. 1947[4] ในวันที่ 6 กันยายน ค.ศ. 1948 พระราชมารดาของพระนาง เจ้าหญิงยูเลียนา ทรงครองราชบัลลังก์สืบต่อจากสมเด็จพระราชินีนาถวิลเฮลมินา ในฐานะ สมเด็จพระราชินีนาถแห่งเนเธอร์แลนด์ และเจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงกลายเป็นทายาทโดยสันนิษฐานแห่งราชบัลลังก์เนเธอร์แลนด์ขณะมีพระชนมายุ 10 พรรษา

การศึกษา

[แก้]
เจ้าหญิงเบียทริกซ์และสมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนาในปี ค.ศ. 1960

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1950 เจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงเข้า Incrementum ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ Baarnsch Lyceum ซึ่งในปี ค.ศ. 1956 พระองค์ทรงผ่านการสอบในสาขาวิชาศิลปะและคลาสสิก[11]

ในปี ค.ศ. 1954 เจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งงานของบารอนเนสฟาน รันวีเย็ค กับนายที โบอี[12]

ในวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1956 เจ้าหญิงเบียทริกซ์มีพระชนมายุ 18 พรรษา นับตั้งแต่วันนั้นภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งเนเธอร์แลนด์ พระองค์ทรงมีสิทธิ์ตามพระราชอำนาจ ในเวลานั้น พระราชมารดาของพระองค์ทรงแต่งตั้งให้พระองค์เป็นสมาชิกคณะกรรมการกฤษฎีกาแห่งเนเธอร์แลนด์

ในปีเดียวกันทรงเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยไลเดิน ในปีแรกขณะในมหาวิทยาลัย พระองค์ทรงศึกษาสังคมวิทยา นิติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ ประวัติศาสตร์การเมืองและกฎหมายรัฐธรรมนูญ[11] ในหลักสูตรการศึกษาของพระองค์ พระองค์ทรงเข้าร่วมการฟังบรรยายเกี่ยวกับวัฒนธรรมของซูรินามและเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส กฎบัตรแห่งราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ กฎหมายระหว่างประเทศ ประวัติศาสตร์และกฎหมายสหภาพยุโรป

พระองค์เสด็จพระราชดำเนินเยือนประเทศต่าง ๆ ในทวีปยุโรปและองค์การระหว่างประเทศในเจนีวา สทราซบูร์ ปารีสและบรัสเซลส์ พระองค์ยังทรงเป็นสมาชิกของ VVSL (สหภาพนักศึกษาสตรีไลเดิน) ที่ตอนนี้ถูกเรียกว่า L.S.V. Minerva หลังจากรวมเข้ากับองค์กร Leidsch Studenten Corps (ซึ่งแต่ก่อนเป็นองค์กรสำหรับผู้ชายเท่านั้น) ในฤดูร้อน ค.ศ. 1959 พระองค์ทรงผ่านการสอบเบื้องต้นด้านกฎหมายและทรงได้รับปริญญาบัตรด้านนิติศาสตร์ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1961[11]

การมีส่วนร่วมทางการเมือง

[แก้]
เหตุจลาจลในพิธีขึ้นครองราชย์ของพระองค์ในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1980
"Geen woning; geen Kroning" (ไม่มีบ้าน ไม่ต้องครองราชย์) เป็นข้อความที่ประท้วงต่อสภาพความเป็นอยู่ของคนจนและต่อต้านสถาบันกษัตริย์
กลุ่มผู้ประท้วงขว้างหินใส่ตำรวจที่เข้ามาสลายการชุมนุม

การปรากฏพระองค์ในทางการเมืองเป็นจุดเริ่มต้นของความขัดแย้งอย่างรุนแรง ในปี ค.ศ. 1965 เจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงหมั้นกับเคลาส์ ฟอน อัมส์เบิร์ก นักการทูตชาวเยอรมัน สังกัดกระทรวงต่างประเทศเยอรมนี ก่อให้เกิดการชุมนุมประท้วงครั้งใหญ่ในพิธีอภิเษกสมรสที่กรุงอัมสเตอร์ดัม เมื่อวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 1966 เจ้าชายเคลาส์ทรงเคยรับราชการในยุวชนฮิตเลอร์และเวร์มัคท์ ดังนั้นจึงเป็นความข้องเกี่ยวระหว่างประชาชนชาวดัตช์กับระบอบนาซีเยอรมัน กลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงได้มีข้อความการประท้วงซึ่งเป็นที่จดจำได้แก่ "Claus 'raus!" ("เคลาส์ออกไป!") และ "Mijn fiets terug" ("เอาจักรยานของเราคืนมา"-อ้างถึงการยึดครองเนเธอร์แลนด์ของทหารเยอรมันที่ทำการยึดจักรยานของชาวดัตช์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง) ระเบิดควันถูกโยนเข้าใส่รถม้าพระที่นั่งสีทองโดยกลุ่มโปรโว (Provo) ทำให้เกิดการปะทะกับตำรวจอย่างรุนแรงบนท้องถนน แต่เมื่อเวลาผ่านไป เจ้าชายเคลาส์ทรงกลายเป็นหนึ่งในพระราชวงศ์ที่ได้รับความนิยมที่สุดของพระราชวงศ์ดัตช์ และการสิ้นพระชนม์ของเจ้าชายเคลาส์ในปี ค.ศ. 2002 ได้มีการไว้อาลัยแด่พระองค์ทั่วประเทศ

ในวันที่ 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1975 เจ้าหญิงเบียทริกซ์และเจ้าชายเคลาส์ทรงเป็นผู้แทนพระองค์สมเด็จพระราชินีนาถ ในพระราชพิธีประกาศเอกราชของซูรินามที่เมืองหลวงแห่งใหม่ ปารามารีโบ

เฮนค์ อาร์รอน นายกรัฐมนตรีซูรินาม เจ้าหญิงเบียทริกซ์และผู้สำเร็จราชการซูรินาม โยฮัน แฟร์ริเยอ ในช่วงพิธีประกาศเอกราชของซูรินาม ในค.ศ. 1975

เหตุการณ์การจลาจลที่มีความรุนแรงได้เกิดขึ้นอีกในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1980 ในระหว่างพิธีขึ้นครองราชย์ (ประมุขของเนเธอร์แลนด์จะไม่มีการ "สวมมงกุฎ") ของสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ กลุ่มผู้จับจองแนวคิดสังคมนิยม ใช้โอกาสนี้ประท้วงเกี่ยวกับสภาพความเป็นอยู่ของคนจนในเนเธอร์แลนด์และต่อต้านสถาบันพระมหากษัตริย์ ด้วยข้อความการประท้วงซึ่งเป็นที่จดจำคือ "Geen woning; geen Kroning" (ไม่มีบ้าน ไม่ต้องครองราชย์) เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรงกับตำรวจและกองกำลังรักษาความปลอดภัย เหตุการณ์ครั้งนี้สะท้อนให้เห็นในวรรณกรรมร่วมสมัยในงานเขียนของเอ. เอฟ. ทีเอช. ฟาน เดอ ไฮจเดิน

ในฐานะสมเด็จพระราชินีนาถ พระองค์ทรงพบปะกับนายกรัฐมนตรีทุกสัปดาห์ ทรงลงพระปรมาภิไธยในพระราชบัญญัติของรัฐสภาและพระราชกฤษฎีกา จนกระทั่งการเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญในช่วงปลายรัชสมัย โดยมีการแต่งตั้งข้าราชการซึ่งมีส่วนช่วยในสภาวะการก่อตัวของรัฐบาลใหม่ ในการเปิดสมัยประชุมสภาในเดือนกันยายนของทุกปี พระองค์ทรงมีพระราชดำรัสบนราชบัลลังก์ ซึ่งรัฐบาลจะต้องประกาศแผนประจำปีสมัยประชุม ในฐานะสมเด็จพระราชินีนาถ พระองค์ทรงดำรงตำแหน่งเป็นประธานรัฐสภา และทรงมีบทบาททางพระราชพิธีโดยส่วนใหญ่ และเป็นศูนย์รวมเอกภาพของชาติ พระองค์ไม่ทรงใช้พระราชอำนาจตัดสินพระทัยทางด้านนิติบัญญัติและด้านบริหาร

พระองค์ทรงเป็นสมาชิกของกลุ่มบิลเดอเบิร์ก[13] เป็นกลุ่มลับที่มีการประชุมประจำปีเท่านั้นโดยผู้ร่วมก่อตั้งคือพระราชบิดาของพระองค์ ซึ่งมีการประชุมที่โรงแรมบิลเดอเบิร์กในออสเตอบีค

พระชนม์ชีพส่วนพระองค์

[แก้]

พิธีหมั้นกับเคลาส์ ฟ็อน อัมส์แบร์ค

[แก้]
พระราชพิธีอภิเษกสมรสของพระองค์และพระราชสวามี ค.ศ. 1966

ในวันที่ 28 มิถุนายน ค.ศ. 1965 ได้มีการประกาศพิธีหมั้นระหว่างเจ้าหญิงเบียทริกซ์กับเคลาส์ ฟ็อน อัมส์แบร์ค ทั้งสองทรงพบกันในงานเลี้ยงก่อนการเสกสมรสของเจ้าหญิงทาทีอานาแห่งไซน์-วิทเกินชไตน์-แบร์เลอบวร์คกับโมริทซ์ ลันท์กราฟแห่งเฮ็สเซิน ในฤดูร้อน ปี ค.ศ. 1964 (ทั้งสองทรงพบกันมาก่อนแล้วครั้งหนึ่งในช่วงก่อนเทศกาลปีใหม่ปี ค.ศ. 1962 ที่บาดดรีบูร์ก ในงานเลี้ยงของเคานส์ ฟ็อน เอินเฮาเซน-เซียร์สตอร์ฟ ซึ่งเป็นพระญาติห่างๆของทั้งสอง) ด้วยการยินยอมของรัฐสภาในการอภิเษกสมรส เคลาส์ ฟอน อัมส์เบิร์กจึงกลายเป็นพลเมืองชาวดัตช์ และเมื่ออภิเษกสมรสจึงกลายเป็นเจ้าชายเคลาส์แห่งเนเธอร์แลนด์ จองคีร์ ฟ็น อัมส์แบร์ค

พระราชพิธีอภิเษกสมรส ค.ศ. 1966

[แก้]
เหตุการณ์หลังจากที่ผู้ประท้วงปาระเบิดควันใส่รถพระที่นั่งของพระราชวงศ์ในพระราชพิธี

เจ้าหญิงเบียทริกซ์อภิเษกสมรสกับเคลาส์ในวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 1966 ทั้งรัฐพิธีและพิธีทางศาสนา[14] ทรงฉลองพระองค์แบบดั้งเดิมด้วยผ้าไหมซาตินแบบดัชเชส ที่ออกแบบโดยแคโรไลน์ บรีก-ฟาร์วิค แห่งไมซอนลีเน็ตต์ ในเดน บอร์ชและมงกุฎไข่มุกเวือร์เทมแบร์ก

เพื่อนเจ้าสาวที่อาวุโส ได้แก่ เจ้าหญิงคริสตินาแห่งเนเธอร์แลนด์ (พระโสทรกนิษฐภคินีพระองค์เล็ก) เจ้าหญิงคริสตินาแห่งสวีเดน, เลดี้เอลิซาเบธ แอนสัน, โจแอนนา โรเอล, ยูเจนี ลอดอน และน้องสาวของเจ้าบ่าวคือ คริสตินา ฟอน อัมส์เบิร์ก เพื่อนเจ้าสาวที่อ่อนอาวุโสกว่าได้แก่ แด็ฟเน สจ๊วต คลาร์ก และแคโรลิน อัลทิง ฟอน เกอเซา และเด็ก ๆ เพื่อนเจ้าบ่าวได้แก่ โจอาคิม เจนเคล และมาร์คัส ฟอน เอินเฮาเซน-เซียร์สตอร์ฟ[15]

ทั้งสองพระองค์ได้เสด็จไปยังพระราชพิธีด้วยรถม้าพระที่นั่งสีทอง[16] พระราชพิธีได้ดำเนินการโดยนายกเทศมนตรีแห่งอัมสเตอร์ดัม กิลส์เบิร์ต ฟาน ฮอล ที่ศาลาว่าการอัมสเตอร์ดัม พิธีรับพรสมรสถูกจัดขึ้นที่เวสเตอร์เคิร์ก ดำเนินการโดยสาธุคุณ เฮนดริก ยาน คาเตอร์ และรับการเทศนาโดยสาธุคุณ โยฮันเนส เฮนดริก ซิลเลวิส สมิต[17]

ทั้งสองพระองค์ประทับที่ปราสาทดราเกนสไตน์ในลาเกวูร์สเชด้วยกันกับพระราชโอรสจนกระทั่งเจ้าหญิงเบียทริกซ์ทรงครองราชบัลลังก์ ในปี ค.ศ. 1981 ทั้งสองพระองค์ได้ทรงย้ายไปประทับที่พระราชวังฮุส เทน บอส์ช ในเฮก

พระราชโอรส

[แก้]
สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ เจ้าชายพระราชสวามี และพระราชโอรส ค.ศ. 1983

พระองค์และพระราชสวามี มีพระราชโอรสร่วมกัน 3 พระองค์ ดังนี้

ลำดับ พระนาม ประสูติ สิ้นพระชนม์ คู่สมรสและพระโอรส-ธิดา
สมเด็จพระราชาธิบดีวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์ 196727 เมษายน ค.ศ. 1967 อภิเษกสมรสวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2002 กับ มักซิมา ซอร์เรกัวตา มีพระราชธิดา 3 พระองค์ ได้แก่
• เจ้าหญิงคาทารีนา-อะมาเลีย เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์
• เจ้าหญิงอะเลกซียาแห่งเนเธอร์แลนด์
• เจ้าหญิงอารียานแห่งเนเธอร์แลนด์
เจ้าชายฟริโซแห่งออเรนจ์-นัสเซา 196825 กันยายน ค.ศ. 1968 201312 สิงหาคม ค.ศ. 2013[18] อภิเษกสมรสวันที่ 24 เมษายน ค.ศ. 2004 กับ มาเบล วิสซี สมิท มีพระธิดา 2 พระองค์ ได้แก่
• เคาน์เตสลัวนา
• เคาน์เตสซาเรีย
เจ้าชายคอนสตันตินแห่งเนเธอร์แลนด์ 196911 ตุลาคม ค.ศ. 1969 อภิเษกสมรสวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 2001 กับ เลาเรนเทียน บริงค์ฮอร์สท์ มีพระโอรส-ธิดา 3 พระองค์ ได้แก่
• เคาน์เตสอิโลอีสแห่งออเรนจ์-นัสเซา
• เคานต์เคลาส์-คาร์ซีมีร์แห่งออเรนจ์-นัสเซา
• เคาน์เตสเลโอนอร์แห่งออเรนจ์-นัสเซา

รัชกาล

[แก้]
พระองค์และพระราชสวามี (ซ้าย) ในพิธีขึ้นครองราชย์ ปี ค.ศ. 1980

ในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1980 สมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนา พระราชมารดาของพระองค์ ทรงสละราชบัลลังก์ พระองค์ได้สืบราชบัลลังก์เป็น สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์

ในการประชุมที่ยาวนาน สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ทรงลงพระปรมาภิไธยในกฎหมายทุกฉบับก่อนที่จะถูกบังคับใช้ ในฐานะสมเด็จพระราชินีนาถ พระราชกรณียกิจหลักของพระองค์คือการเป็นตัวแทนของราชอาณาจักรในต่างประเทศและเป็นสัญลักษณ์แห่งความเป็นเอกภาพในประเทศ พระองค์เสด็จออกรับเอกอัครราชทูตต่างประเทศและพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์และเหรียญตราต่าง ๆ ทรงตอบรับคำเชิญในการเสด็จเปิดนิทรรศการ การเข้าร่วมงานเฉลิมฉลอง การเปิดสะพาน เป็นต้น พระราชดำรัสของพระองค์ถูกยกมาเผยแพร่ต่อสื่อน้อยมากนับตั้งแต่การบริการข้อมูลสาธารณะภาครัฐได้ตั้งเงื่อนไขเกี่ยวกับสัมภาษณ์ว่า พระราชดำรัสของพระองค์จะไม่ถูกอ้างขึ้นมา นโยบายนี้ถูกใช้ไม่นานหลังจากพิธีขึ้นครองราชย์ โดยมีรายงานว่าเพื่อปกป้องพระองค์จากภาวะยุ่งยากทางการเมืองที่อาจเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด แต่นโยบายนี้ก็ไม่ได้นำไปใช้กับ เจ้าชายวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์ พระราชโอรสของพระองค์

ตลอดรัชสมัย สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ทรงมีบทบาทสำคัญในกระบวนการจัดตั้งคณะรัฐมนตรีดัตช์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทรงแต่งตั้ง informateur ซึ่งเป็นบุคคลที่เป็นผู้นำการเจรจาต่อรองที่ในที่สุดแล้วนำไปสู่การจัดตั้งรัฐบาล อย่างไรก็ตามได้มีการเปลี่ยนแปลงในปี ค.ศ. 2012 และพรรคที่มีคะแนนเสียงมากที่สุดในสภาจะทำการแต่งตั้ง "scout" ซึ่งจะเป็นผู้แต่งตั้ง "informateur" อีกทีหนึ่ง

สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์และเจ้าชายวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์บนรถม้าพระที่นั่งสีทองในปี ค.ศ. 2007

ในวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1986 อารูบาได้แยกตัวออกจากเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีสและได้กลายเป็นสถานะประเทศองค์ประกอบด้วยตัวเองภายในราชอาณาจักร

ในวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 2002 เจ้าชายเคลาส์ พระราชสวามีได้สิ้นพระชนม์ลง หลังจากทรงพระประชวรเป็นเวลานาน หนึ่งปีครึ่งต่อมา พระราชมารดาของพระองค์ได้เสด็จสวรรคตจากภาวะสมองเสื่อม ในขณะที่พระราชบิดาของพระองค์ได้สิ้นพระชนม์ลงด้วยโรคมะเร็งในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2004

ในวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2005 พระองค์ทรงได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยไลเดิน ซึ่งเป็นเกียรติแก่สมเด็จพระราชินีนาถโดยปกติแล้วทรงปฏิเสธที่จะรับ การมีพระราชดำรัสของพระองค์ได้สะท้อนภาพของสถาบันกษัตริย์และทรงครองราชสมบัติมาเป็นเวลา 25 ปี[19] พระราชดำรัสของสมเด็จพระราชินีนาถได้มีการออกอากาศทั่วประเทศ[20]

ในวันที่ 29 และ 30 เมษายน ค.ศ. 2005 สมเด็จพระราชินีนาถทรงประกอบพระราชพิธีรัชดาภิเษก พระองค์ทรงพระราชทานสัมภาษณ์ในรายการโทรทัศน์ดัตช์ มีการจัดการแสดงคอนเสิร์ตที่จตุรัสดัมในกรุงอัมสเตอร์ดัม และมีการจัดงานเฉลิมฉลองที่เดอะเฮก ซึ่งเป็นที่ทำการรัฐบาล

ในวันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 2010 เกิดการแยกตัวของเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส ซึ่งเป็นการสร้างรูปแบบการปกครองตนเองแห่งโบแนเรอ, ซินต์เอิสตาซียึสและซาบา และประเทศองค์ประกอบอีกสองประเทศคือ กูราเซาและซินต์มาร์เติน มีพิธียุบเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีสจัดขึ้นที่กรุงวิลเลมสตัด ซึ่งเจ้าชายและเจ้าหญิงแห่งออเรนจ์ในขณะนั้นคือ เจ้าชายวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์และเจ้าหญิงแม็กซิมา พระชายา เสด็จแทนพระองค์สมเด็จพระราชินีนาถในการพิธี

เหตุการณ์การโจมตีพระราชวงศ์

[แก้]
บทความหลัก: การโจมตีพระราชวงศ์ดัตช์ พ.ศ. 2552

ในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 2009 สมเด็จพระราชินีนาถและพระราชวงศ์ดัตช์ถูกโจมตีด้วยการใช้รถพุ่งเข้าชนโดยชายชาวดัตช์ ชื่อ คาร์สท์ เท็ทส์ เท็ทท์ได้ขับรถเข้าพุ่งเข้าไปในขบวนเสด็จที่อาเพลโดร์น โดยเฉียดรถบัสพระที่นั่งของสมเด็จพระราชินีนาถ มีประชาชนห้าคนเสียชีวิตทันทีและผู้บาดเจ็บสองคนและรวมทั้งผู้ก่อเหตุได้เสียชีวิตในเวลาต่อมา ผู้บาดเจ็บถูกชนได้รับบาดเจ็บสาหัส หนึ่งสัปดาห์หลังจากการโจมตีผู้บาดเจ็บอีกคนหนึ่งได้เสียชีวิตลง พระราชวงศ์ไม่ได้รับอันตรายใดๆ แต่สมเด็จพระราชินีนาถและพระราชวงศ์ทรงทอดพระเนตรเห็นการพุ่งเข้าชนในระยะใกล้ ภายในไม่กี่ชั่วโมง สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ทรงออกอากาศในรายการโทรทัศน์ซึ่งเป็นกรณีที่ไม่เกิดขึ้นบ่อย ทรงแสดงความตกพระทัยและเสียพระราชหฤทัยทัยของพระองค์ จากการรายงานของตำรวจได้รายงานว่าเป้าหมายของผู้ก่อเหตุคือพระราชวงศ์โดยมีการวางแผนมาก่อน[21]

สละราชสมบัติ

[แก้]
สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ พร้อมด้วยเจ้าชายวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์ เจ้าชายแห่งออเรนจ์ เจ้าหญิงแม็กซิมา เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์ ในวันสละราชสมบัติ
ประชาชนชาวดัตช์ เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทในโอกาสสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์สละราชสมบัติ และพระบรมราชาภิเษกพระราชโอรสขึ้นเป็นสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งเนเธอร์แลนด์
สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ทรงประกาศการสละราชสมบัติอย่างเป็นทางการ ซึ่งได้ถ่ายทอดสดไปทั่วประเทศ

ในประกาศที่แพร่ภาพทางสื่อประจำชาติเมื่อวันที่ 28 มกราคม ค.ศ. 2013) สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ทรงประกาศว่าพระองค์จะสละราชสมบัติในวันที่ 30 เมษายน (วันพระราชินีนาถ) ซึ่งเป็นวันที่พระองค์ทรงครองราชสมบัติครบ 33 ปีพอดี พระองค์ตรัสว่า ถึงเวลาแล้วที่จะ "ฝากความรับผิดชอบของประเทศไว้ในมือของคนรุ่นใหม่"[22] รัชทายาทของพระองค์ คือ เจ้าชายวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์ พระราชโอรสพระองค์ใหญ่[23] พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์เนเธอร์แลนด์พระองค์ที่สามติดต่อกันที่สละราชสมบัติ ตามสมเด็จพระราชินีนาถวิลเฮลมินาแห่งเนเธอร์แลนด์ พระอัยยิกา และสมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนาแห่งเนเธอร์แลนด์ พระราชมารดา[23] หลังการแพร่สัญญาณดังกล่าว นายกรัฐมนตรี มาร์ค รูทท์ ได้มีถ้อยแถลงตามมา โดยกล่าวถึงสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ว่า "นับแต่พิธีราชาภิเษกของพระองค์ใน ค.ศ. 2013 พระองค์ทรงมอบหัวใจและวิญญาณให้แก่สังคมดัตช์"[22]

การสละราชสมบัติของสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์และพิธีราชาภิเษกเจ้าชายแห่งออเรนจ์เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ใหม่จะมีขึ้นในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 2013 สมเด็จพระราชินีนาถจะทรงลงพระปรมาภิไธยในตราสารสละราชสมบัติที่พระราชวัง กรุงอัมสเตอร์ดัม ส่วนพิธีขึ้นครองราชย์ของพระมหากษัตริย์องค์ใหม่จะมีขึ้นที่โบสถ์ใหม่ (Nieuwe Kerk) ในกรุงอัมสเตอร์ดัม[24]

พระราชทรัพย์ส่วนพระองค์

[แก้]

ในปี ค.ศ. 2009 นิตยสารฟอร์บส์ ได้ระบุว่าพระองค์ทรงมีพระราชทรัพย์สมบัติรวม 300 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ[25]

พระราชอิสริยยศ

[แก้]
ธรรมเนียมพระยศของ
เจ้าหญิงเบียทริกซ์
ตราประจำพระอิสริยยศ
ธงประจำพระอิสริยยศ
การทูลHer Royal Highness
(ใต้ฝ่าละอองพระบาท)
การขานรับYour Royal Highness
(พระพุทธเจ้าค่ะ/เพคะ)
  • ค.ศ. 1938 — ค.ศ. 1980: เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์ เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์-นัสเซา เจ้าหญิงแห่งลิพเพอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์ (Her Royal Highness Princess Beatrix of the Netherlands, Princess of Orange-Nassau, Princess of Lippe-Biesterfeld)
  • ค.ศ. 1980 — 30 เมษายน ค.ศ. 2013: เฮอร์มาเจสตี สมเด็จพระราชินีนาถแห่งเนเธอร์แลนด์ เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์-นัสเซา เจ้าหญิงแห่งลิพเพอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์ (Her Majesty Queen of the Netherlands, Princess of Orange-Nassau, Princess of Lippe-Biesterfeld)
  • 30 เมษายน ค.ศ. 2013 - ปัจจุบัน: เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์, เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์-นัสเซา,เจ้าหญิงแห่งลิปเปอ-บีสเทอร์เฟ็ลท์ (Her Royal Highness Princess Beatrix of the Netherlands, Princess of Orange-Nassau, Princess of Lippe-Biesterfeld)[3]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์เนเธอร์แลนด์

[แก้]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ

[แก้]
  • ไอซ์แลนด์ ไอซ์แลนด์ :
    • ค.ศ. 1994 - เครื่องอิสริยาภรณ์เหยี่ยว ชั้นสายสร้อย [39]
  • เม็กซิโก เม็กซิโก :
    • ค.ศ. 2009 - เครื่องอิสริยาภรณ์อินทรีแอซเท็ค ชั้นที่ 1[43]
  • ประเทศกาตาร์ กาตาร์ :
    • ค.ศ. 2011 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งอิสรภาพ ชั้นสายสร้อย
  • บรูไน บรูไน :
    • ค.ศ. 2013 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์ราชบัลลังก์บรูไน[44]
  • โอมาน โอมาน :
    • ค.ศ. 2012 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อัล-ซาอีด [45]
  • เอสโตเนีย เอสโตเนีย :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์เทอร์รามาเรียนา ชั้นที่ 1
  • กานา กานา :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์ดาราแห่งกานา[48][49]
  • กรีซ กรีซ :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์มหาไถ่
  • ราชอาณาจักรกรีซ กรีซ :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญโอลกาและโซเฟีย
  • จอร์แดน จอร์แดน :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องราชอิสริยาภรณ์อัล-ฮุสเซนบินอาลี ชั้นสายสร้อย
  • ลัตเวีย ลัตเวีย :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์เดอะทรีสตาร์
  • ไลบีเรีย ไลบีเรีย :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์ผู้บุกเบิกแห่งไลบีเรีย
  • เนปาล เนปาล :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องราชอิสริยาภรณ์โอชัชวี ราชันยา
  • โรมาเนีย โรมาเนีย :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์ดาราแห่งโรมาเนีย ชั้นสายสร้อย[51]
  • เซเนกัล เซเนกัล :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์สิงโต ชั้นที่ 1
  • สหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมยูโกสลาเวีย ยูโกสลาเวีย :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์ยูโกสลาฟสตาร์
  •  ลิทัวเนีย
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์วิเตาทัสมหาราช ชั้นพิเศษ
  •  ฟิลิปปินส์ :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์กาเบรียลาสิลาง
  •  เวเนซุเอลา :
    • ค.ศ. ไม่ปรากฏ - เครื่องอิสริยาภรณ์ผู้ปลดปล่อย ชั้นสายสร้อย

รางวัล

[แก้]

พระราชตระกูล

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์
  1. ↑ Myrtille van Bommel, "Beatrix oldest Dutch reigning monarch เก็บถาวร 2013-11-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน", Radio Netherlands Worldwide, 2011. Retrieved on 2012-05-15.
  2. ↑ "Speech by H.M. the Queen". Het Koninklijk Huis [The Royal House]. 28 January 2013. สืบค้นเมื่อ 29 January 2013.[ลิงก์เสีย]
  3. ↑ 3.0 3.1 "Prins van Oranje wordt Koning Willem-Alexander" (in Dutch). Website of the Royal House. สืบค้นเมื่อ 28 มกราคม 2013
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Youth เก็บถาวร 2009-05-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The Dutch Royal House. Retrieved on 2008-07-11.
  5. ↑ Geschiedenis เก็บถาวร 2015-10-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Grote Kerk Den Haag. Retrieved on 2012-05-15. (ดัตช์)
  6. ↑ De vijf peetouders van prinses Beatrix. The Memory of the Netherlands. Retrieved on 2008-07-11.
  7. ↑ "CBC News". Cbc.ca. 18 January 2008. สืบค้นเมื่อ 2010-03-05.
  8. ↑ Education เก็บถาวร 2009-05-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The Dutch Royal House. Retrieved on 2008-07-11.
  9. ↑ Davison, Janet. "Abdicating Dutch queen was a wartime Ottawa schoolgirl". CBC.ca. Canadian Broadcasting Corporation. สืบค้นเมื่อ 29 April 2013.
  10. ↑ "National Capital Commission". Canadascapital.gc.ca. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-10-13. สืบค้นเมื่อ 2010-03-05.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 "Het Koninklijk Huis". Koninklijkhuis.nl. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 February 2010. สืบค้นเมื่อ 2010-03-05.
  12. ↑ "Princess Beatrix Bridesmaid At Wedding". British Pathe.
  13. ↑ "Bilderberg Meeting of 1997 Assembles". PR Newswire. 13 June 1997. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-30. สืบค้นเมื่อ 2014-12-20.
  14. ↑ "Video: Wedding of Princess Beatrix and Claus von Amsberg". YouTube.
  15. ↑ "Royal wedding Beatrix and Claus".
  16. ↑ "Wedding of Princess Beatrix and Claus von Amsberg". Amsterdam Palace. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-17. สืบค้นเมื่อ 2014-12-20.
  17. ↑ "Queen Beatrix: marriage and family". Dutch Royal House. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-26. สืบค้นเมื่อ 2014-12-20.
  18. ↑ Prins Friso overleden (nl) Telegraaf.nl
  19. ↑ The complete text of the speech can be found at http://www.koninklijkhuis.nl/NL/nieuws/nieuws.html?Toespraken/2223.html เก็บถาวร 2005-04-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  20. ↑ The complete broadcast is available at http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/nos/nieuws/2005/februari/video/080205/beatrix_toespraak.wmv เก็บถาวร 2017-08-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  21. ↑ NO. "Koninklijke familie was doelwit (Royal family was the target) (Dutch)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 May 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-05-01.
  22. ↑ 22.0 22.1 "Dutch Queen to abdicate in April for son". Al Jazeera. January 28, 2013. สืบค้นเมื่อ January 28, 2013.
  23. ↑ 23.0 23.1 "Queen Beatrix of the etherlands to abdicate for son". BBC. January 28, 2013. สืบค้นเมื่อ January 28, 2013.
  24. ↑ "Time and place of abdication and investiture, 28 January 2013". Royal Dutch House. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-30. สืบค้นเมื่อ 2013-01-29.
  25. ↑ "In Pictures: The World's Richest Royals". Forbes.com. 30 August 2007. สืบค้นเมื่อ 2010-03-05.
  26. ↑ Utrechts Nieuwsblad (19-06-1959), pag. 1 van 20 - website Het Utrechts Archief
  27. ↑ Rang van Grootkruis van Eer en Devotie เก็บถาวร 2015-07-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - website of Netherlands Association of the Orde of Malta
  28. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์แด่สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์และเจ้าชายวิลเลม-อเล็กซานเดอร์แห่งเนเธอร์แลนด์ เก็บถาวร 2014-12-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๒๑, ตอน ๖ข ฉบับทะเบียนฐานันดร, ๒๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๗, หน้า ๑
  29. ↑ Ordensdetaljer: ridder af Elefantordenen เก็บถาวร 2011-10-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - website borger.dk (Danish)
  30. ↑ Real Decreto 1818/1985 - BOE website (Spanish)
  31. ↑ Viva Máxima Blog, State visit of Beatrix in Spain in 1985, Group Photo เก็บถาวร 2013-09-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, & State visit in Netherlands 2001, Juan Carlos & Beatrix, Group photo เก็บถาวร 2013-07-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  32. ↑ Members of the Order of the Garter - The official website of The British Monarchy
  33. ↑ Quirinale website
  34. ↑ Quirinale website
  35. ↑ "Noblesse et Royautés" เก็บถาวร 2012-12-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (French), State visit of Sweden in the Netherlands, April 2009, Group photo เก็บถาวร 2013-01-04 ที่ archive.today
  36. ↑ Pesquisa dos membros das Ordens Honoríficas Portuguesas เก็บถาวร 2011-01-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - official website of the President of Portugal (Portuguese)
  37. ↑ "Reply to a parliamentary question about the Decoration of Honour" (pdf) (ภาษาเยอรมัน). p. 974. สืบค้นเมื่อ November 1, 2012.
  38. ↑ "Reply to a parliamentary question about the Decoration of Honour" (pdf) (ภาษาเยอรมัน). p. 111. สืบค้นเมื่อ November 1, 2012.
  39. ↑ State visit, Photo of Beatrix, Claus and Icelandese President
  40. ↑ Slovak republic website, State honours : 1st Class received in 2007 (click on "Holders of the Order of the 1st Class White Double Cross" to see the holders' table)
  41. ↑ Queen Beatrix welcomed with fanfare - Royal Blog News Summary
  42. ↑ Lithuanian Presidency เก็บถาวร 2014-04-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Lithuanian Orders searching form
  43. ↑ Poder Ejecutivo Secretaria de Releciones Exteriores เก็บถาวร 2013-05-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - website of the Mexican government (Spanish)
  44. ↑ Noblesse et Royautés เก็บถาวร 2013-01-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (French), State visit of the Netherlands in Brunei (21/01/2013), Photo 1 เก็บถาวร 2013-02-16 ที่ archive.today & 2[ลิงก์เสีย]
  45. ↑ HM, His Majesty receives Queen Beatrix เก็บถาวร 2013-04-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - website of the Oman Observer
  46. ↑ Abdullah Gül present the award to Queen Beatrix (Photo).
  47. ↑ H.H Sheikh Khalifa welcomes HM Queen Beatrix of Netherlands เก็บถาวร 2013-04-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - website of the UAE Ministry of Foreign Affairs
  48. ↑ Royal Blog.nl, Q. Beatrix speaks of horror of slavetrade
  49. ↑ Gotha.fr, La reine Beatrix des Pays-Bas reçoit le président du Ghana เก็บถาวร 2015-04-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  50. ↑ The royal forums, State visit of Luxembourg to Netherlands, 2006, Photo เก็บถาวร 2013-04-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  51. ↑ Recipients of the order (Excel sheet), Presidency of Romania website (Romanian) (โรมาเนีย)
  52. ↑ Der Karlspreisträger 1996 - Königin Beatrix der Niederlande เก็บถาวร 2011-07-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - website of the Internationalen Karlspreises zu Aachen

ดูเพิ่ม

[แก้]
ก่อนหน้า สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์ ถัดไป
สมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนา
พระมหากษัตริย์เนเธอร์แลนด์
(30 เมษายน ค.ศ. 1980 - 30 เมษายน ค.ศ. 2013) 		สมเด็จพระราชาธิบดีวิลเลม-อเล็กซานเดอร์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์&oldid=12029160"