ข้ามไปเนื้อหา

เมืองนครพนม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นครพนม
พ.ศ. 2329 – พ.ศ. 2443
เมืองหลวง
  • เมืองมรุกขนคร (ฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง)
  • (หลัง พ.ศ. 2281–2309)
  • เมืองมรุกขนคร (ฝั่งขวาแม่น้ำโขง)
  • (พ.ศ. 2309–2329)
  • เมืองนครพนม (บ้านหนองจันทน์)
  • (พ.ศ. 2329–2340)
  • เมืองนครพนม (บ้านโพธิ์คำ)
  • (พ.ศ. 2340–2443)
การปกครอง
 • ประเภทอาญาสี่
เจ้าเมือง 
• พ.ศ. 2329–2338
พระบรมราชา (พรหมา)
• พ.ศ. 2349–2370
พระบรมราชา (มัง)
• พ.ศ. 2373–2395
พระสุนทรราชวงศา
ประวัติศาสตร์ 
• ตั้งเมืองมรุกขนครที่ฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง
หลัง พ.ศ. 2281
• เปลี่ยนนามเมืองเป็นนครพนม
พ.ศ. 2329
• ยกเลิกตำแหน่งอาญาสี่
พ.ศ. 2443
ก่อนหน้า
ถัดไป
เมืองศรีโคตรบูรณ์ภายใต้
อาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์
2381:
เมืองสกลนคร
2436:
อาณาจักรหลวงพระบาง
ภายใต้อินโดจีนของฝรั่งเศส
2443:
เมืองนครพนม
ภายใต้มณฑลอุดร

เมืองนครพนม เป็นหัวเมืองฝั่งขวาแม่น้ำโขงภายใต้ปริมณฑลแห่งอำนาจของอาณาจักรรัตนโกสินทร์ และได้รับการยกฐานะเป็นประเทศราชในบางช่วงเวลา[1] ภายหลังถูกผนวกเป็นส่วนหนึ่งของมณฑลอุดรของสยาม

ประวัติศาสตร์

[แก้]

การสร้างเมืองมรุกขนคร

[แก้]

ดินแดนสองฝั่งแม่น้ำโขงบริเวณเมืองนครพนมเคยเป็นที่ตั้งของอาณาจักรโคตรบูร เมื่ออาณาจักรล้านช้างมีอำนาจเหนือบริเวณลุ่มแม่น้ำโขง อาณาจักรโคตรบูรจึงกลายเป็นเมืองลูกหลวงของอาณาจักรล้านช้าง ต่อมาบริเวณที่ตั้งเมืองที่ริมน้ำหินบูรได้ถูกน้ำเซาะตลิ่งโขงพังทลายลง จึงได้ย้ายเมืองลงไปทางตอนใต้ฝั่งขวาของแม่น้ำโขงบริเวณที่เป็นดงไม้รวก ซึ่งในสมัยโบราณเชื่อว่ามีความอุดมสมบูรณ์ แล้วเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น "มรุกขนคร" ซึ่งหมายถึง ดงไม้รวก[ต้องการอ้างอิง]

การสร้างเมืองนครพนม

[แก้]

ปี พ.ศ. 2329 พระบรมราชา เจ้าเมืองมรุกขนครได้เห็นว่าการที่เมืองมรุกขนครตั้งอยู่ที่บ้านธาตุน้อยศรีบุญเรือง ริมห้วยบังฮวกมาเป็นเวลาถึง 20 ปีแล้วนั้น ถูกน้ำเซาะตลิ่งโขงพังและบ้านเรือนราษฎรเสียหาย จึงได้ย้ายเมืองขึ้นไปตั้งทางเหนือตามลำแม่น้ำโขงที่บ้านหนองจันทน์ ห่างจากจังหวัดนครพนมไปทางใต้ประมาณ 3 กิโลเมตร ต่อมาพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนนามเมืองเมือง จาก "เมืองมรุกขนคร" เป็น "เมืองนครพนม"[2]

ชื่อนครพนมนั้นมีข้อสันนิษฐานไว้ 2 ประการ คือ คำว่า "นคร" หมายถึง เมืองที่เคยเป็นเมืองลูกหลวงมาก่อน และเป็นเมืองที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ ส่วนคำว่า "พนม" มาจาก พระธาตุพนม ปูชนียสถานที่อยู่คู่บ้านคู่เมืองมาช้านาน บางตำราก็ว่า เดิมเมืองมรุกขนครมีอาณาเขตกินไปถึงดินแดนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงซึ่งมีภูเขาสลับซับซ้อนมากมาย จึงนำคำว่า "พนม" ซึ่งแปลว่าภูเขามาใช้ ส่วนคำว่า "นคร" เป็นการดำรงชื่อเมืองไว้ คือ เมืองมรุกขนคร[3] จึงนำคำว่าพนมมาต่อท้ายคำว่านคร เป็น "นครพนม" ซึ่งหมายถึงหมายถึง "เมืองแห่งภูเขา" นั่นเอง

ภายใต้การปกครองของสยาม

[แก้]

ปี พ.ศ. 2338 ได้เกิดศึกพม่าทางเมืองเชียงใหม่ พระบรมราชาเจ้าผู้ครองเมืองนครพนมได้ไปออกศึกในครั้งนี้ด้วย ได้บริโภคผักหวานเบื่อจนถึงแก่อนิจกรรมที่เมืองเถิน ท้าวสุดตา ซึ่งเป็นพี่ชายของพระมเหสีของพระบรมราชา จึงได้นำเครื่องราชบรรณาการลงไปเฝ้ารัชกาลที่ 1 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชจึงได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ท้าวสุดตาเป็นผู้ครองเมืองนครพนม

รายพระนามและรายนามเจ้าเมือง

[แก้]
ลำดับ ชื่อ เริ่มต้น (พ.ศ.) สิ้นสุด (พ.ศ.) หมายเหตุ
เมืองมรุกขนคร
- พระบรมราชา (เอวก่าน) หลัง 2281 2308 ขึ้นครองเมืองศรีโคตรบูรณ์ในปี พ.ศ. 2281
- พระนครานุรักษ์ (คำสิงห์) 2308 2309
- พระบรมราชา (กุแก้ว) 2309 2321
- พระบรมราชา (พรหมา) 2321 2329
เมืองนครพนม
1 พระบรมราชา (พรหมา) 2329 2338
2 พระบรมราชา (สุดตา) 2339 2347
3 พระบรมราชา (อุ่นเมือง) 2348 2348
4 พระบรมราชา (มัง) 2349 2370
ว่างตำแหน่ง 2370–2373
5 พระสุนทรราชวงศาฯ (เจ้าฝ่ายบุต) 2373 2395 ว่าราชการเมืองนครพนมและเมืองยโสธร
6 พระพนมนครานุรักษาธิบดี ศรีโคตรบูรณ์หลวง (จันโท) 2396 2398 ดำรงตำแหน่งว่าที่เจ้าเมือง
2398 3 พฤศจิกายน 2410
7 พระพนมนครานุรักษ์สิทธิศักดิ์เทพฤายศ ทศบุรีศรีโคตรบูรณ์หลวง (อรรคราช) 2411 2413 ดำรงตำแหน่งว่าที่เจ้าเมือง
2413 31 มีนาคม 2414
8 พระพนมนครานุรักษ์สิทธิศักดิ์เทพฤายศ ทศบุรีศรีโคตรบูรณ์หลวง (เลาคำ) 2415 1 พฤศจิกายน 2423
9 พระพนมนครานุรักษ์สิทธิศักดิ์เทพฤายศ ทศบุรีศรีโคตรบูรณ์หลวง (บุญมาก) 2423 26 กันยายน 2426 ดำรงตำแหน่งว่าที่เจ้าเมือง
26 กันยายน 2426 16 มกราคม 2432
10 ว่าที่ พระยาพนมนครานุรักษ์ฯ (ทองทิพย์) 2433 5 มิถุนายน 2440 ดำรงตำแหน่งว่าที่เจ้าเมือง
11 พระยาพนมนครานุรักษ์มหาสวามิภักดิ์นคราธิบดี (ศรีวิชัย) 2441 12 มกราคม 2442
ว่างตำแหน่ง 2442–2443
ยกเลิกตำแหน่งอาญาสี่ (2443)

การปกครอง

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. นครราชสีมา, จังหวัด (1983), ประวัติมหาดไทยส่วนภูมิภาค จังหวัดนครราชสีมา, นครราชสีมา: สำนักงานจังหวัดนครราชสีมา, p. 65, สืบค้นเมื่อ 2024-12-01
  2. นครพนม, จังหวัด (2018), ๒๓๒ ปี เมืองนครพนม (PDF), มหาสารคาม: สำนักงานจังหวัดนครพนม, pp. 10–27, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-08-09, สืบค้นเมื่อ 2024-12-01
  3. นครพนม, จังหวัด (1986), ประวัติมหาดไทยส่วนภูมิภาค จังหวัดนครพนม, นครพนม: องค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนม, p. 33, สืบค้นเมื่อ 2024-12-01