ข้ามไปเนื้อหา

หลิว ฮุย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หลิว ฮุย
劉徽
เกิดป. ค.ศ. 225[1]
นครจือปั๋ว มณฑลชานตง
เสียชีวิตป. ค.ศ. 295[1]
อาชีพนักคณิตศาสตร์, นักเขียน
หลิว ฮุย
อักษรจีนตัวเต็ม劉徽

หลิว ฮุย (จีน: 劉徽; พินอิน: Liú Huī; ราว คริสต์ศตวรรษที่ 3) เป็นนักคณิตศาสตร์ชาวจีนผู้เขียนตำราจิ่วจางซฺว่านชู่ (九章算術; "เลขคณิตเก้าบท") ในปี ค.ศ. 263[2] หลิว ฮุยเป็นผู้สืบเชื้อสายของจือเซียงโหว (菑鄉侯) แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและอาศัยในรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊ก (ค.ศ. 220–280) ของจีน[3]

ผลงานสำคัญของหลิว ฮุยที่บันทึกไว้ในตำราจิ่วจางซฺว่านชู่ ได้แก่ การพิสูจน์ทฤษฎีบทพีทาโกรัส, ทฤษฎีบทของเรขาคณิตทรงตัน, การพัฒนาวิธีประมาณค่าพาย (π) ของอาร์คิมิดีส และวิธีการเป็นระบบของการแก้สมการเชิงเส้นที่มีตัวแปรที่ไม่ทราบค่าหลายตัว ในอีกงานเขียนหนึ่งชื่อว่าไหเต่าซฺว่านจิง (海島算經; "คู่มือคณิตศาสตร์สำหรับเกาะกลางทะเล") หลิว ฮุยได้เขียนเกี่ยวกับปัญหาทางเรขาคณิตและการประยุกต์ใช้ในการสำรวจ หลิว ฮุยอาจเดินทางมาเยือนนครลกเอี๋ยง (洛陽 ลั่วหยาง) ที่ซึ่งหลิว ฮุยได้วัดเงาของดวงอาทิตย์[3]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ่านเพิ่มเติม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 Lee & Tang.
  2. "Liu Hui – Biography". Maths History (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-04-17.
  3. 3.0 3.1 Stewart, Ian (2017). Significant Figures: The Lives and Work of Great Mathematicians (First US ed.). New York: Basic Books. p. 40. ISBN 978-0-465-09613-8.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]