ข้ามไปเนื้อหา

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศมาเลเซีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศมาเลเซีย
ผู้ป่วยโควิด-19 ที่ได้รับการยืนยันแบ่งตามรัฐ (อาณาเขต) ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2021
แผนที่การแพร่กระจายของผู้ป่วยโควิด-19 ที่ได้รับการยืนยันแบ่งตามเขต (เมือง) ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2021
แผนที่การแพร่กระจายของผู้ป่วยโควิด-19 แบ่งตามเขตเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 2021
โรคโควิด-19
สายพันธุ์ไวรัสไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)
สถานที่ประเทศมาเลเซีย
การระบาดครั้งแรกอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน
ผู้ป่วยต้นปัญหาซูไงบูโละฮ์ รัฐเซอลาโงร์
วันที่18 มีนาคม ค.ศ. 2020
ผู้ป่วยยืนยันสะสม2,840,225 คน
ผู้ป่วยปัจจุบัน40,761 คน[1]
หาย2,741,355 คน[1]
เสียชีวิต31,918 คน
อัตราการเสียชีวิต1.16 เปอร์เซ็นต์
การฉีดวัคซีน
เว็บไซต์ของรัฐบาล
covid-19.moh.gov.my

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศมาเลเซีย เป็นส่วนหนึ่งของการแพร่ระบาดทั่วโลกของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) อย่างต่อเนื่อง ซึ่งเกิดจากไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง 2 (SARS-CoV-2) การตอบสนองทางการแพทย์และการเตรียมพร้อมต่อการระบาดของโรคในประเทศมาเลเซียอยู่ภายใต้การดูแลของอธิบดีสาธารณสุข นูร์ ฮิชัม อับดุลละฮ์ ภายใต้กระทรวงสาธารณสุขของสองรัฐบาลที่ต่อเนื่องกัน[2] โดยผู้ป่วยรายแรกในประเทศมาเลเซียได้รับการยืนยันในกลุ่มนักเดินทางจากประเทศจีน สู่รัฐยะโฮร์ ผ่านประเทศสิงคโปร์เมื่อวันที่ 25 มกราคม[3][4] ในขณะที่การระบาดในขั้นต้นจำกัดเฉพาะผู้ป่วยขาเข้า แต่คลัสเตอร์ในประเทศหลายแห่งได้เกิดขึ้นในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2021 สิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุดคือการชุมนุมทางศาสนา ตับลีฆญะมาอะห์ ในกัวลาลัมเปอร์ ซึ่งก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมากของผู้ป่วยในประเทศ และผู้ป่วยขาเข้าในประเทศเพื่อนบ้าน[5] ภายในสิ้นเดือนมีนาคม จำนวนผู้ป่วยทั้งหมดเพิ่มขึ้นจาก 30 รายเป็น 2,000 ราย ที่มีอยู่ในทุกรัฐและดินแดนสหพันธ์ในประเทศ

เพื่อตอบสนองต่อผู้ป่วยที่เพิ่มสูงขึ้น รัฐบาลมาเลเซียซึ่งนำโดยนายกรัฐมนตรี มุฮ์ยิดดิน ยัซซิน ได้กำหนดให้มีการล็อกดาวน์ทั่วประเทศที่เรียกว่ามาตรการควบคุมการสัญจร ซึ่งมีผลบังคับใช้ในวันที่ 18 มีนาคม ค.ศ. 2020[6][7][8] เมื่อต้นเดือนพฤษภาคม มาตรการควบคุมการสัญจรเหล่านี้ได้ทำให้การติดเชื้อในชีวิตประจำวันลดลงทีละน้อย ในการตอบสนอง รัฐบาลมาเลเซียมีความคืบหน้าในการผ่อนปรนข้อจำกัดการล็อกดาวน์ในเฟสที่ซวดเซ ซึ่งเริ่มต้นด้วย "มาตรการควบคุมการสัญจรแบบมีเงื่อนไข" (CMCO) ในวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 2020[9] ตามด้วย "มาตรการควบคุมการสัญจรในระยะฟื้นฟู" (RMCO) ในวันที่ 10 มิถุนายน ค.ศ. 2020[10] รัฐบาลมาเลเซียวางแผนที่จะยุติมาตรการควบคุมการสัญจรในระยะฟื้นฟูในปลายเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2020 แต่เนื่องจากมีการตรวจพบผู้ป่วยเข้าอย่างต่อเนื่องจึงมีการขยายมาตรการออกไปจนถึงสิ้นปีดังกล่าว[11][12][13]

การติดเชื้อ-19 ระลอกที่สามในประเทศเกิดขึ้นจากการเลือกตั้งของรัฐซาบะฮ์เมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 2020 และการระบาดหลายครั้งที่โรงงานท็อปโกลฟในช่วงปลาย ค.ศ. 2020[14][15] เพื่อเป็นการตอบสนองต่อผู้ป่วยที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วประเทศในช่วงปลาย ค.ศ. 2020 และต้น ค.ศ. 2021 รัฐบาลมาเลเซียได้คืนสถานะข้อจำกัดการบังคับใช้มาตรการควบคุมการสัญจรแบบมีเงื่อนไข และมาตรการควบคุมการสัญจรในระยะฟื้นฟูในรัฐส่วนใหญ่[16][17] ภายในเดือนมกราคม ค.ศ. 2021 ผลกระทบที่ทำให้โควิด-19 มีผลต่อระบบการรักษาพยาบาลของประเทศนำไปสู่การรื้อฟื้นข้อจำกัดมาตรการควบคุมการสัญจรในรัฐต่าง ๆ ของมาเลเซียและดินแดนของรัฐบาลกลาง ซึ่งขยายไปถึงวันที่ 18 กุมภาพันธ์ และจากนั้นถึง 4 มีนาคม ค.ศ. 2021[18][19][20] นอกจากนี้ ยังมีการประกาศภาวะฉุกเฉินทั่วประเทศเมื่อวันที่ 12 มกราคม ค.ศ. 2021 โดยยังดีเปอร์ตวนอากงเพื่อยับยั้งการแพร่ระบาดของโควิด-19 ด้วยเหตุนี้ จึงระงับรัฐสภากับสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ และมอบอำนาจฉุกเฉินของรัฐบาลมุฮ์ยิดดินจนถึงวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 2021[21]

เนื่องจากการลดลงของผู้ป่วยรายใหม่ในช่วงต้นเดือนมีนาคม รัฐบาลจึงยกเลิกข้อจำกัดมาตรการควบคุมการสัญจรในรัฐและดินแดนส่วนใหญ่ของรัฐบาลกลาง[22] โครงการฉีดวัคซีนโควิด-19 ในประเทศมาเลเซียเริ่มขึ้นในปลายเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2021 เพื่อให้เกิดภูมิคุ้มกันหมู่ต่อโรคโควิด-19 ในหมู่ประชาชนและผู้ที่ไม่ใช่พลเมืองที่อาศัยอยู่ในประเทศ[23] ครั้นตั้งแต่กลางเดือนเมษายน ค.ศ. 2021 หลายรัฐที่มีจำนวนผู้ติดเชื้อรายวันเพิ่มขึ้นได้ถูกจัดให้อยู่ภายใต้ข้อจำกัดของมาตรการควบคุมการสัญจรโดยรัฐบาล[24][25][26][27][28][29] ด้วยข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสายพันธุ์ SARS-CoV-2 จากต่างประเทศที่ตรวจพบในมาเลเซีย ซึ่งทวีความรุนแรงขึ้นจากจำนวนผู้ป่วยโควิด-19 และจำนวนผู้เสียชีวิตในประเทศที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว รัฐบาลจึงรื้อฟื้นมาตรการควบคุมการสัญจรอีกครั้ง โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 12 พฤษภาคมถึง 7 มิถุนายน ค.ศ. 2021[30][31]

จากจำนวนผู้ติดเชื้อโควิด-19 ที่ได้รับการยืนยันแล้วกว่า 490,000 ราย โดยมีผู้ป่วยอยู่กว่า 52,000 ราย และผู้เสียชีวิตกว่า 2,100 ราย ซึ่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประเทศนี้ติดอันดับสามในจำนวนผู้ป่วยรองจากอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ และอันดับสี่ของจำนวนผู้เสียชีวิตรองจากอินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์ และพม่า[32]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 "Confirmed COVID-19 Cases [Data for Malaysia]". COVIDNOW. Ministry of Health (Malaysia). สืบค้นเมื่อ 2022-01-04.
  2. ↑ "LANGKAH-LANGKAH KESIAPSIAGAAN DAN RESPON KKM NOVEL CORONAVIRUS" [NOVEL CORONAVIRUS MOH PREPAREDNESS MEASURES AND RESPONSE]. Jabatan Penerangan Malaysia (ภาษามาเลย์). 26 January 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 May 2021. สืบค้นเมื่อ 15 May 2021.
  3. ↑ Sipalan, Joseph; Holmes, Sam (25 January 2020). "Malaysia confirms first cases of coronavirus infection". Reuters. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2020. สืบค้นเมื่อ 18 February 2020.
  4. ↑ "Malaysia: First cases of 2019-nCoV confirmed January 25". GardaWorld. 25 January 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2020. สืบค้นเมื่อ 18 February 2020.
  5. ↑ Ng, Kate (16 March 2020). "Coronavirus: Malaysia cases rise by 190 after mosque event as imams urge online services". The Independent. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 April 2020. สืบค้นเมื่อ 5 April 2020.
  6. ↑ Sukumaran, Tashny (16 March 2020). "Coronavirus: Malaysia in partial lockdown from March 18 to limit outbreak". South China Morning Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 March 2020. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.
  7. ↑ Bunyan, John (16 March 2020). "PM: Malaysia under movement control order from Wed until March 31, all shops closed except for essential services". Malay Mail. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 March 2020. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.
  8. ↑ Wern Jun, Soo (17 March 2020). "Movement control order not a lockdown, says former health minister". The Malay Mail. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 March 2020. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  9. ↑ Rozanna Latif (2 May 2020). "Malaysia defends easing of coronavirus curbs as new infections jump". Reuters. สืบค้นเมื่อ 8 May 2020.
  10. ↑ Tee, Kenneth. "Muhyiddin: CMCO to be replaced with recovery movement control order with further relaxations beginning June 10". Malay Mail. สืบค้นเมื่อ 2020-07-18.
  11. ↑ "[LIVE] Special address by Prime Minister on the Recovery Movement Control Order (RMCO) - YouTube". YouTube. สืบค้นเมื่อ 2020-08-28.
  12. ↑ "Malaysia extends "Movement Control Order" measures till year-end". Xinhua. 28 August 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 August 2020. สืบค้นเมื่อ 31 August 2020.
  13. ↑ Yusof, Amir (28 August 2020). "Malaysia's recovery movement control order extended to Dec 31, tourists still not allowed in: PM Muhyiddin". Channel News Asia. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 August 2020. สืบค้นเมื่อ 31 August 2020.
  14. ↑ "Sabah election spurred Malaysia virus surge, says prime minister". South China Morning Post. 2020-10-06. สืบค้นเมื่อ 2020-12-29.
  15. ↑ "'Profits over people': Covid-19 overruns Top Glove factories as workers speak of appalling accommodations". web.archive.org. 2020-12-13. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-12-13. สืบค้นเมื่อ 2021-03-12.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  16. ↑ "CMCO reinstated in various states". Channel News Asia. 7 November 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-07. สืบค้นเมื่อ 7 November 2020.
  17. ↑ "COVID-19: Malaysia's recovery movement control order extended again to Mar 31". Channel News Asia. 1 January 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 January 2020. สืบค้นเมื่อ 2 January 2021.
  18. ↑ Rodzi, Nadirah (11 January 2021). "Malaysia to reimpose MCO in some states: What do the Covid-19 restrictions entail". The Straits Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2021. สืบค้นเมื่อ 11 January 2021.
  19. ↑ "MCO extended from Feb 5 to Feb 18, says Ismail Sabri". The Star Online (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-02. สืบค้นเมื่อ 2021-05-10.
  20. ↑ Yusof, Amir (16 February 2021). "Malaysia extends MCO for Selangor, KL, Johor and Penang until Mar 4 Jump to top Search". Channel News Asia. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 February 2021. สืบค้นเมื่อ 16 February 2021.
  21. ↑ "Agong declares emergency until Aug 1 to curb Covid-19 spread". Free Malaysia Today. 12 January 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-11. สืบค้นเมื่อ 12 January 2021.
  22. ↑ Anand, Ram (2 March 2021). "Malaysia lifts MCO as cases taper down, vaccination drive kicks in". The Straits Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 March 2021. สืบค้นเมื่อ 4 March 2021.
  23. ↑ hermesauto (2021-03-02). "Malaysia lifts MCO as cases taper down, vaccination drive kicks in". The Straits Times (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 March 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-05-11.
  24. ↑ "Most Kelantan districts to be placed under MCO from Friday as Covid-19 cases surge". The Straits Times. 14 April 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 May 2021. สืบค้นเมื่อ 7 May 2021.
  25. ↑ "Lahad Datu MCO, EMCO in three Sabah and Sarawak areas extended from April 25-May 8 | The Star". The Star. 23 April 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 April 2021. สืบค้นเมื่อ 9 May 2021.
  26. ↑ "Covid-19: Five districts in Kedah under MCO from May 1-14 | The Star". The Star. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 April 2021. สืบค้นเมื่อ 7 May 2021.
  27. ↑ Aiman, Ainaa (2021-05-04). "MCO in 6 districts in Selangor". Free Malaysia Today (FMT) (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 May 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-05-07.
  28. ↑ Harun, Teh Athira Yusof and Hana Naz (2021-05-05). "KL, districts in Johor, Perak, Terengganu under MCO from Friday | New Straits Times". NST Online (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 May 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-05-07.
  29. ↑ Yunus, Arfa; Basyir, Mohamed (2021-05-08). "Districts, subdistricts in Pahang, Penang, Perak placed under MCO | New Straits Times". NST Online (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-09.
  30. ↑ Arumugam, Tharanya; Yusof, Teh Athira (2021-05-08). "More foreign Covid-19 variants unearthed in Malaysia | New Straits Times". NST Online (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-10.
  31. ↑ Palansamy, Yiswaree (2021-05-10). "PM announces MCO for whole of Malaysia from Wednesday | Malay Mail". MalayMail (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-10. สืบค้นเมื่อ 2021-05-10.
  32. ↑ "Southeast Asia Covid-19 Tracker". Center for Strategic and International Studies. 28 January 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-06. สืบค้นเมื่อ 28 January 2020.

อ่านเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศมาเลเซีย
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การระบาดทั่วของโควิด-19_ในประเทศมาเลเซีย&oldid=11490010"