คนที่เหลืออยู่
คนที่เหลืออยู่ (อังกฤษ: remnant) เป็นหัวข้อที่ได้รับการกล่าวถึงซ้ำตลอดคัมภีร์ฮีบรูและคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ พจนานุกรม Anchor Bible Dictionary ให้ความหมายของของคำว่า "remnant" ว่า "สิ่งที่เหลืออยู่ของชุมชนหลังประสบมหันตภัย" ("What is left of a community after it undergoes a catastrophe")[1] แนวคิดเกี่ยวกับ "คนที่เหลืออยู่" นำเสนอในคัมภีร์ฮีบรูและพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์ได้ชัดเจนกว่าในพันธสัญญาใหม่ของศาสนาคริสต์
การกล่าวถึงในคัมภีร์ไบเบิล[แก้]
คัมภีร์ฮีบรู[แก้]
ตามความในหนังสืออิสยาห์ "คนที่เหลืออยู่" (ฮีบรู: שְׁאָר, อักษรโรมัน: sh'ár) เป็นกลุ่มวงศ์วานอิสราเอลกลุ่มเล็ก ๆ ที่รอดชีวิตจากการบุกของกองทัพอัสซีเรียภายใต้การนำของทิกลัทปิเลเสอร์ที่ 3 (อิสยาห์ 10:20 -22) คนที่เหลืออยู่ได้รับพระสัญญาจากพระยาห์เวห์ว่าในวันหนึ่งพวกเขาจะได้รับการพากลับไปยังแผ่นดินแห่งพระสัญญา (อิสยาห์ 11:11 -16) อิสยาห์ใช้คำนี้อีกครั้งในช่วงการล้อมเยรูซา่เล็มของเซนนาเคอริบ (อิสยาห์ 37)
แนวคิดเรื่องคนที่เหลืออยู่ได้รับการยกมากล่าวถึงโดยผู้เผยพระวจนะคนอื่น ๆ อีกหลายคน ได้แก่ อาโมส มีคาห์ เยเรมีย์ และเศฟันยาห์ ในเยเรมีย์ 39–40 "คนจนที่ไม่มีสมบัติอะไร"[2] ซึ่งยังคงอยู่ในยูดาห์ในขณะที่ประชาชนที่เหลือถูกกวาดต้อนไปอยู่บาบิโลน เรียกว่าเป็น "คนที่เหลืออยู่"[3] วรรณกรรมในคัมภีร์ไบเบิลช่วงหลังการตกไปเป็นเชลย (เอสราห์–เนหะมีย์, ฮักกัย และเศคาริยาห์) กล่าวถึงอย่างสม่ำเสมอว่าเหล่าชาวยิวที่กลับมาจากการตกเป็นเชลยในบาบิโลนเป็นคนที่เหลืออยู่
พันธสัญญาใหม่[แก้]
วรรคในพันธสัญญาใหม่ที่กล่าวถึง "คนที่เหลืออยู่" (กรีก: λεῖμμα, อักษรโรมัน: leîmma) ได้แก่ โรม 11:5V และ วิวรณ์ 12:17 ("และพญานาคก็โกรธแค้นหญิงนั้น มันจึงออกไปทำสงครามกับพงศ์พันธุ์ที่เหลืออยู่ของนาง คือคนทั้งหลายที่รักษาพระบัญญัติของพระเจ้าและยึดถือคำพยานของพระเยซู")
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Remnant". Anchor Bible Dictionary V:669
- ↑ เยเรมีย์ 39:10
- ↑ เยเรมีย์ 40:11