เอเสเคียล 2

เอเสเคียล 2
	← เอเสเคียล 1 เอเสเคียล 3 →
	หนังสือเอเสเคียล 30:13–18 ในสำเนาต้นฉบับอังกฤษจากช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 13, MS. Bodl. Or. 62, fol. 59a. คำแปลภาษาละตินปรากฏอยู่ที่ขอบพร้อมการแทรกระหว่างบรรทัดเพิ่มเติมเหนือข้อความภาษาฮีบรู
หนังสือ	หนังสือเอเสเคียล
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู	เนวีอีม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู	7
หมวดหมู่	ผู้เผยพระวจนะยุคหลัง
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	26

เอเสเคียล 2 (อังกฤษ: Ezekiel 2) เป็นบทที่ 2 ของหนังสือเอเสเคียลในคัมภีร์ฮีบรูหรือพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ หนังสือเอเสเคียลประกอบด้วยคำเผยพระวจนะที่ถือว่าเป็นของผู้เผยพระวจนะ/ปุโรหิต เอเสเคียล เป็นหนึ่งในหนังสือหมวดผู้เผยพระวจนะ^[1] บทที่ 2 ของหนังสือเอเสเคียล เป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหาที่ครอบครุมตั้งแต่ เอเสคียล 1:28b ถึงเอเสเคียล 3:15 "เอเสเคียลได้รับมอบหมาย [จากพระเจ้า] ให้ไปยัง 'ประชาชาติที่มักกบฏ' คืออิสราเอล" และประกาศพระวจนะของพระเจ้า^[2]

ต้นฉบับ

หนังสือเอเสเคียลในฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008) จากฉบับสำเนาเก่า

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู บทแบ่งออกเป็น 10 วรรค เมื่อนับตามจำนวนวรรคแล้ว บทนี้คือเป็นบทที่สั้นที่สุดในหนังสือเอเสเคียล

พยานต้นฉบับ

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895) หนังสือผู้เผยพระวจนะฉบับปีเตอส์เบิร์ก (Petersburg Codex of the Prophets; ค.ศ. 916) ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)^[3]

ยังมีฉบับแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) บางสำเนาต้นฉบับที่หลงเหลือในเซปทัวจินต์ ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\mathfrak {G}}$ ^B; ศตวรรษที่ 4) ฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\mathfrak {G}}$ ^A; ศตวรรษที่ 5) และฉบับมาร์ชาล (Codex Marchalianus; Q; ${\mathfrak {G}}$ ^Q; ศตวรรษที่ 6)^[4]^[4]^[a]

วรรค 2

ในขณะที่พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้านั้น พระวิญญาณทรงเข้ามาในข้าพเจ้า

และทรงตั้งข้าพเจ้าให้ยืนขึ้น

ข้าพเจ้าได้ยินพระองค์ผู้ตรัสกับข้าพเจ้า^[6]

"พระวิญญาณ": เป็น "การเสริมพลัง" ว่าวิวรณ์และข้อความของเอเสเคียลมาจากพระเจ้า^[7] แอนดรูว์ บี. เดวิดสัน (Andrew B. Davidson) ตั้งข้อสังเกตว่าพระวิญญาณ "ไม่ได้ถูกกล่าวโดยตรงว่าเป็นพระวิญญาณของพระเจ้า แม้ว่าจะมีนัยหมายถึงเช่นนั้นก็ตาม" เดวิดสันเสนอว่าคำอ่านอาจเป็นเพียงว่า "วิญญาณเข้ามาในข้าพเจ้า" ("spirit entered me")^[8]

วรรค 3

และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า "บุตรมนุษย์เอ๋ย เราส่งเจ้าไปยังคนอิสราเอล ไปยังประชาชาติที่มักกบฏ ผู้ซึ่งได้กบฏต่อเรา ทั้งตัวเขาและบรรพบุรุษของเขาได้ละเมิดต่อเราจนถึงทุกวันนี้"^[9]

เดวิดสันตั้งข้อสังเกตว่าในตอนแรก ผู้คนที่เอเสเคียลถูกส่งไปหาเรียกว่า "คนอิสราเอล" แต่จากนั้นก็ถูกเรียกว่า "ประชาชาติ" (goyim, รูปพหูพจน์: พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัยเรียกว่า "ชนชาติที่ชอบกบฏ")^[10] อาจหมายถึงสองราชวงศ์ของอิสราเอลคือราชอาณาจักรเหนือและใต้ หรืออาจหมายถึง "ประชาชน [ของอิสราเอล] โดยรวมซึ่งถือว่าประกอบด้วยกลุ่มคนที่ใหญ่กว่า"^[8]

วรรค 10

แล้วพระองค์ทรงคลี่หนังสือนั้นออกต่อหน้าข้าพเจ้า

มีตัวหนังสือเขียนอยู่ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง

มีบทคร่ำครวญ คำไว้ทุกข์ และคำวิบัติเขียนอยู่บนนั้น^[11]

"ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง": ม้วนหนังสือนี้ได้รับการบรรยายว่าเต็มไปด้วยข้อความทั้งสองด้าน แตกต่างจากม้วนหนังสือทั่วไปที่เขียนข้อความเพียงด้านเดียว ซึ่งเน้นถึงข้อเท็จจริงว่าพระเจ้าเป็นผู้ประทานคำพยากรณ์แก่เอเสเคียล^[12] อาจบ่งบอกถึงความรู้ในม้วนหนังสือของเยเรมีย์ (เยเรมีย์ 36:1 -4)^[12]

ดูเพิ่ม

บุตรมนุษย์
ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: เยเรมีย์ 1, เอเสเคียล 1, เอเสเคียล 3, เศคาริยาห์ 5, วิวรณ์ 5, วิวรณ์ 10

หมายเหตุ

↑ หนังสือเอเสเคียลทั้งเล่มขาดหายไปจากจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus)^[5]

อ้างอิง

↑ Theodore Hiebert et al., 1996. The New Interpreter's Bible: Volume VI. Nashville: Abingdon.
↑ Galambush 2007, p. 538.
↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
↑ ^4.0 ^4.1 Würthwein 1995, pp. 73–74.
↑ Shepherd, Michael (2018). A Commentary on the Book of the Twelve: The Minor Prophets. Kregel Exegetical Library. Kregel Academic. p. 13. ISBN 978-0825444593.
↑ เอเสเคียล 2:2 THSV11
↑ Coogan 2007, p. 1184.
↑ ^8.0 ^8.1 Davidson, A. B. (1893), Ezekiel 2 in the Cambridge Bible for Schools and Colleges, accessed on 7 July 2024
↑ เอเสเคียล 2:3 THSV11
↑ เอเสเคียล 2:3 : TNCV
↑ เอเสเคียล 2:10 THSV11
↑ ^12.0 ^12.1 Carley 1974, p. 23.

บรรณานุกรม

Carley, Keith W. (1974). The Book of the Prophet Ezekiel. Cambridge Bible Commentaries on the New English Bible (illustrated ed.). Cambridge University Press. ISBN 9780521097550.
Clements, Ronald E (1996). Ezekiel. Westminster John Knox Press. ISBN 9780664252724.
Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 9780195288810.
Galambush, J. (2007). "25. Ezekiel". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 533–562. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

ศาสนายูดาห์

ศาสนาคริสต์

[6] หนังสือเอเสเคียลทั้งเล่มขาดหายไปจากจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus)^[5]

[Hiebert-1] Theodore Hiebert et al., 1996. The New Interpreter's Bible: Volume VI. Nashville: Abingdon.

[FOOTNOTEGalambush2007538-2] Galambush 2007, p. 538.

[FOOTNOTEWürthwein199535–37-3] Würthwein 1995, pp. 35–37.

[FOOTNOTEWürthwein199573–74-4] 4.0 ^4.1 Würthwein 1995, pp. 73–74.

[5] Shepherd, Michael (2018). A Commentary on the Book of the Twelve: The Minor Prophets. Kregel Exegetical Library. Kregel Academic. p. 13. ISBN 978-0825444593.

[7] เอเสเคียล 2:2 THSV11

[FOOTNOTECoogan20071184-8] Coogan 2007, p. 1184.

[davidson-9] 8.0 ^8.1 Davidson, A. B. (1893), Ezekiel 2 in the Cambridge Bible for Schools and Colleges, accessed on 7 July 2024

[10] เอเสเคียล 2:3 THSV11

[11] เอเสเคียล 2:3 : TNCV

[12] เอเสเคียล 2:10 THSV11

[FOOTNOTECarley197423-13] 12.0 ^12.1 Carley 1974, p. 23.

[1]

[2]

[3]

[4]

[a]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[5]