ข้ามไปเนื้อหา

เฉิง เจินเจฺว๋

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เฉิง เจินเจฺว๋
程貞玦
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
นครเจี่ยนหยาง มณฑลเสฉวน
เสียชีวิตไม่ทราบ
คู่สมรสจาง เหวย์
บุตรบุตรชายของจาง เยฺว่ (บุตรบุญธรรม)
ความสัมพันธ์เฉิง กง (น้า)
ชื่อรองฉฺยง-ยฺวี่ (瓊玉)
ชื่อเดิมเฉิง เจฺว๋ (程玦)

เฉิง เจินเจฺว๋ (จีน: 程貞玦; พินอิน: Chéng Zhēnjué; ราว คริสต์ทศวรรษ 210 – คริสต์ทศวรรษ 220) ชื่อรอง ฉฺยง-ยฺวี่ (จีน: 瓊玉; พินอิน: Qióngyù) เดิมมีชื่อว่า เฉิง เจฺว๋ (จีน: 程玦; พินอิน: Chéng Jué) เป็นสมาชิกตระกูลเทีย (程 เฉิง) แห่งหนิวปิ่ง เฉิง เจินเจฺว๋สมรสกับจาง เหวย์ แต่สามีเสียชีวิตก่อนเริ่มพิธีสมรส เฉิง เจินเจฺว๋มีชื่อเสียงในเรื่องความกตัญญูกตเวทีต่อครอบครัวสามี และเป็นผู้มีจิตใจเข้มแข็งและบริสุทธิ์

ประวัติ

[แก้]

เฉิง เจินเจฺว๋เกิดที่อำเภอหนิวปิ่ง (牛鞞縣 หนิวปิ่งเซี่ยน) เมืองเฉียนเว่ย์ (犍為郡 เฉียนเว่ย์ฺจฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือนครเจี่ยนหยาง มณฑลเสฉวน เฉิง เจินเจฺว๋เป็นภรรยาของจาง เหวย์ (張惟)[1] เฉิง เจินเจฺว๋สมรสขณะมีอายุ 19 ปี (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) แต่สามีของเฉิง เจินเจฺว๋กลับเสียชีวิตก่อนเริ่มพิธีสมรส[2] เนื่องจากทั้งคู่ไม่มีบุตร เฉิง เจินเจฺว๋จึงรับบุตรชายของจาง เยฺว่ (張悅) พี่ชายของสามีมาเป็นบุตรบุญธรรม เฉิง เจินเจฺว๋ยังดูแลพ่อเขยและแม่เขยของตนอย่างขยันขันแข็งตลอดวันทั้งคืน[3] หวาง ชง (王沖) เจ้าเมืองเฉียนเว่ย์ต้องการสมรสกับเฉิง เจินเจฺว๋ แต่เฉิง กง (程肱) น้าของเฉิง เจินเจฺว๋บอกหวาง ชงว่าหลานสาวของตนมีความตั้งใจของตนและไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้[4] ภายหลังหวาง ชงดำรงตำแหน่งผู้ตรวจการหรือต๊กอิ้ว (督郵 ตูโหยว)[a] ในสังกัดลิเงียมเมื่อครั้งที่ดำรงตำแหน่งเจ้าเมืองเฉียนเว่ย์ (犍為太守 เฉียนเว่ย์ไท่โฉ่ว)[5]

ลิเงียมส่งเจ้าหน้าที่ให้นำลูกแกะและห่านไปเป็นสินสอด และยังสั่งให้จัดพิธีสมรสในนามของหวาง ชง เมื่อเฉิง เจินเจฺว๋ทราบเรื่องนี้ ก็พยายามฆ่าตัวตายด้วยการโจนลงน้ำ แต่รอดชีวิตมาได้หลังจากได้รับการช่วยเหลือ[6] ซู เกา (蘇高) เจ้าเมือง (太守 ไท่โฉ่ว) คนถัดมาของเมืองเฉียนเว่ย์รู้สึกความประทับใจในตัวเฉิง เจินเจฺว๋จึงให้จัดคนดูแลรักษาให้เฉิง เจินเจฺว๋[7] หลังจากที่เฉิง เจินเจฺว๋เสียชีวิต เจ้าเมืองของเมืองจ๊ก (蜀郡 ฉู่จฺวิ้น) ได้ส่งเจ้าหน้าที่ไปมอบสมัญญานามให้เฉิง เจินเจฺว๋ว่า "เจินเจฺว๋" (貞玦) เพื่อเป็นการรำลึกถึงวิญญาณของเฉิง เจินเจฺว๋[8][b] หลิว เวย์ (劉威) เจ้าเมืองของเมืองจางหลิง (章陵) ก็เขียนบทยกย่องเฉิง เจินเจฺว๋ด้วย[9]

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ต๊กอิ้ว (督郵 ตูโหยว) เป็นข้าราชการตัวแทนของเจ้าเมือง (太守 ไท่โฉ่ว) ซึ่งเป็นข้าราชการระดับสูงสุดในการบริหารเมือง (郡 จฺวิ้น) หน้าที่ของต๊กอิ้วคือลาดตระเวนตามอำเภอต่าง ๆ ในเมืองและตรวจสอบการทำงานของข้าราชการระดับอำเภอ
  2. ชื่อ "เจิน" (貞) ในภาษาจีนมีความหมายว่า "บริสุทธิ์"

อ้างอิง

[แก้]
  1. (貞「●」(玦),字瓊玉,牛鞞程氏女,張惟妻也。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  2. (十九適惟。未期,惟亡。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  3. (無子,養兄子悅。劉、李本倒作悅子。供養舅姑,夙夜不怠。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  4. (資中王沖欲娶「●」(玦),「●」(玦)叔父肱答廖本從草,他各本作答。以女志不可奪。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  5. (沖為太守李嚴督郵。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  6. (嚴記縣,遣孝義掾奉羔鴈,宣太守命聘之。「●」(玦)乃自投水。救援不死。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  7. (後太守蘇高為立表。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  8. (太守蜀郡此下各本舊有小闕字。錢寫本闕下又有空位。示闕二字。蓋闕太守名。守為蜀郡人也。□□遣仁恕掾「論」〔謚〕當是謚字漫渙,訛為論。曰「貞玦」。由此知廖本作●謬。舊各本作玦是。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.
  9. (太守章陵劉威又為作頌「故」當衍稱述也。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 10.

บรรณานุกรม

[แก้]