1 พงศ์กษัตริย์ 7

1 พงศ์กษัตริย์ 7
← 1 พงศ์กษัตริย์ 6 1 พงศ์กษัตริย์ 8 →
หน้าของหนังสือพงศ์กษัตริย์ (1 และ 2 พงศ์กษัตริย์) ใน Leningrad Codex (ค.ศ. 1008)
หนังสือ	หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู	เนวีอีม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู	4
หมวดหมู่	ผู้เผยพระวจนะยุคต้น
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	11

1 พงศ์กษัตริย์ 7 (อังกฤษ: 1 Kings 7) เป็นบทที่ 7 ของหนังสือพงศ์กษัตริย์ในคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์ หนังสือพงศ์กษัตริย์เป็นการรวบรวมจดหมายเหตุต่าง ๆ ที่บันทึกถึงพระราชกิจของกษัตริย์แห่งอิสราเอลและยูดาห์โดยผู้เรียบเรียงประวัติศาสตร์สายเฉลยธรรมบัญญัติในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล โดยมีส่วนผนวกเพิ่มเข้ามาในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล บทที่ 7 ของ 1 พงศ์กษัตริย์เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่เน้นไปที่การปกครองของซาโลมอนเหนืออาณาจักรยูดาห์และอิสราเอลที่รวมเป็นหนึ่งเดียว (1 พงศ์กษัตริย์ 1 ถึง 11) จุดเน้นของบทนี้คือการปกครองของซาโลมอนกษัตริย์แห่งอิสราเอล

ต้นฉบับ

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 51 วรรคตั้งแต่ศตวรรษที่ 16

พยานต้นฉบับ

บางต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูเป็น Masoretic Text ได้แก่ Codex Cairensis (ค.ศ. 895), Aleppo Codex (ศตวรรษที่ 10) and Codex Leningradensis (ค.ศ. 1008) ชิ้นส่วนที่มีข้อความบางส่วนของบทนี้ในภาษาฮีบรูถูกพบในม้วนหนังสือเดดซี ได้แก่ 4Q54 (4QKings; 50–25 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งมีวรรคที่หลงเหลือคือ 20–21, 25–27, 29–42, 51

ต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ Codex Vaticanus (B; ${\mathfrak {G}}$^B; ศตวรรษที่ 4) และ Codex Alexandrinus (A; ${\mathfrak {G}}$^A; ศตวรรษที่ 5)

การอ้างอิงในพันธสัญญาเดิม

• 1 พงศ์กษัตริย์ 7:13–22: 2 พงศาวดาร 3:14–17
• 1 พงศ์กษัตริย์ 7:23–26:: 2 พงศาวดาร 4:1–5
• 1 พงศ์กษัตริย์ 7:38–39: 2 พงศาวดาร 4:6–8
• 1 พงศ์กษัตริย์ 7:40–47: 2 พงศาวดาร 4:11–18
• 1 พงศ์กษัตริย์ 7:48–51: 2 พงศาวดาร 4:19–22

วิเคราะห์

1 พงศ์กษัตริย์ 6 ถึง 7 ครอบคุลมเรื่องการสร้างพระวิหาร โดยแทรกข้อมูลเกี่ยวกับพระราชวังของซาโลมอน "พระตำหนักพนาเลบานอน", ท้องพระโรงเสาหาน, ท้องพระโรงวินิจฉัย และพระราชวังของพระราชธิดาของฟาโรห์ (1 พงศ์กษัตริย์ 7:1–12)

การตกแต่งภายในพระวิหาร (7:13–51)

บทความหลัก: พระวิหารของซาโลมอน

แบบของพระวิหารของซาโลมอนพร้อมขนาดวัด

โครงสร้างขนาดใหญ่และเครื่องตกแต่งภายในพระวิหารของซาโลมอนถูกสร้างขึ้นโดยช่างฝีมือชาวฟีนิเซียชื่อฮีราม (หรือฮูราม) โดยเฉพาะเสาสองต้นซึ่งตั้งอยู่ที่ทางเข้ากับพระวิหาร (วรรค 15–22) และอ่างกลมทำจากทองสัมฤทธิ์ ("อ่างสาคร"; วรรค 23–26) ในบรรยายรายการสิ่งของทั้งหมดในวรรค 40–47 มีบันทึกระบุว่าซาโลมอนทรงก่อตั้งโรงกลั่นแร่ของพระองค์เองในหุบเขาจอร์แดนเพื่อผลิตวััสดุทองสัมฤทธิ์ที่จำเป็น เครื่องใช้ศักดิ์สิทธิ์อื่น ๆ และของถวายจากราชวงศ์ล้วนหุ้มด้วยทองคำ (วรรค 48–51)

วรรค 13–14

รูปสัมฤทธิ์ของฮีราม (ฮูราม) โดย Nickolaus-Otto Kruch กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี (ค.ศ. 2013)

¹³ พระราชาซาโลมอนทรงใช้คนไปนำฮูรามมาจากเมืองไทระ

¹⁴ ฮูรามเป็นบุตรชายของหญิงม่ายเผ่านัฟทาลี และบิดาของเขาเป็นชาวเมืองไทระ และเป็นช่างทองสัมฤทธิ์ ฮูรามเต็มเปี่ยมด้วยสติปัญญา ความเข้าใจ และฝีมือที่จะทำงานทองสัมฤทธิ์ทุกอย่าง เขามาเฝ้าพระราชาซาโลมอนและทำงานทั้งสิ้นของพระองค์ (พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน) หรือ

¹³ พระราชาซาโลมอนทรงใช้คนให้นำ ฮีรามมาจากเมืองไทระ

¹⁴ ท่านเป็นบุตรชายของหญิงม่ายเผ่านัฟทาลี และบิดาของท่านเป็นชายชาวเมืองไทระ เป็นช่างทองสัมฤทธิ์ และท่านประกอบด้วยสติปัญญา ความเข้าใจ และฝีมือที่จะทำงานทุกอย่างด้วยทองสัมฤทธิ์ ท่านมาเฝ้าพระราชาซาโลมอนและทำงานทั้งสิ้นของพระองค์ (พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1971) หรือ

¹³ กษัตริย์โซโลมอนทรงให้นำชายคนหนึ่งชื่อหุรามมาจากเมืองไทระ

¹⁴ มารดาของเขาเป็นหญิงม่ายจากเผ่านัฟทาลี ส่วนบิดาเป็นชาวเมืองไทระและเป็นช่างทองสัมฤทธิ์ หุรามเชี่ยวชาญและมีฝีมือในงานทองสัมฤทธิ์ทุกชนิด เขามาเข้าเฝ้าโซโลมอนและทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมาย (พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย)

• "ฮูรามมาจากเมืองไทระ": ฮูรามหรือฮีรามหรือหุราม เรียกว่า "ฮูรามอับบี" ใน 2 พงศาวดาร 2:13 ระบุสับสนกับฮีรามกษัตริย์ชาวฟีนีเซียใน 1 พงศ์กษัตริย์ 5 ฮูรามถูกเรียกด้วยชื่อ "ฮีรามอะบิฟ" (Hiram Abiff) และกลายเป็นบุคคลหลักของอุปมานิทัศน์ซึ่งเสนอต่อผู้สมัครทุกคนในช่วงระดับสามในองค์กรฟรีเมสัน

วรรค 21

บทความหลัก: โบอัสและยาคีน

หน้าต่างกระจกสี (ค.ศ. 1900) ที่โบสต์นักบุญยอห์น นครเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ แสดงภาพฮีราม (ฮูราม) สถาปนิกแห่งพระวิหารในเยรูซาเล็ม อยู่ระหว่างเสาชื่อ "โบอัส" และ "ยาคีน"

ท่านตั้งเสาไว้ที่เฉลียงพระวิหาร ท่านตั้งเสาข้างขวาไว้ และเรียกชื่อว่ายาคีน และท่านตั้งเสาข้างซ้ายไว้ เรียกชื่อว่าโบอัส

เสาทั้งสองนี้น่าจะไม่ใช่โครงสร้างที่ใช้รองรับอาคารพระวิหาร แต่ตั้งอยู่อย่างอิสระ อิงจากเสาที่คล้ายคลึงกันในวิหารร่วมสมัยอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียง

วรรค 23

อ่างสาครของซาโลมอน ภาพโดยการตีความของศิลปินที่ตีพิมพ์ในสารานุกรมชาวยิว ค.ศ. 1906

ภาพวาดอ่างสาครในคัมภีร์ไบเบิลฉบับฮอลแมน ค.ศ. 1890

ดูเพิ่ม: อ่างสาคร

แล้วฮูรามได้หล่ออ่างสาคร วัดจากขอบหนึ่งไปถึงอีกขอบหนึ่งได้ 4.5 เมตร สูง 2.25 เมตร และวัดโดยรอบได้ 13.5 เมตร (พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน) หรือ

แล้วท่านได้หล่อขันสาครเป็นขันกลม วัดจากขอบหนึ่งไปถึงอีกขอบหนึ่งได้สิบศอก สูงห้าศอก และวัดโดยรอบได้สามสิบศอก (พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1971) หรือ

หุรามหล่อขันสาครทรงกลมด้วยโลหะสูง 5 ศอก เส้นผ่าศูนย์กลาง 10 ศอกและเส้นรอบวง 30 ศอก (พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย)

• การอ้างอิงข้าม: 2 พงศาวดาร 4:2
• "ห้าศอก": ความยาวประมาณ 7.5 ฟุตหรีืิอ 2.3 เมตร
• "สามสิบศอก": ประมาณ 45 ฟุตหรือ 14 เมตร

ค่าโดยประมาณของค่าคงตัวทางคณิตศาสตร์ "π" ("พาย") ซึ่งเป็นอัตราส่วนของเส้นรอบวงต่อเส้นผ่านศูนย์กลางของวงกลมสามารถคำนวณได้จากวรรคนี้โดยนำ 30 ศอกหารด้วย 10 ศอกจึงได้ "3" อย่างไรก็ตาม Matityahu Hacohen Munk สังเกตการสะกดคำว่า "เส้น" ในภาษาฮีบรู โดยทั่วไปเขียนว่า קו qaw ใน 1 พงศ์กษัตริย์ 7:23 เขียน (ketiv) ว่า קוה qaweh เมื่อแปลงคำให้เป็นตัวเลขด้วยวิธีเจมาเทรีย (gematria) qaweh ให้ค่า "111" ส่วน qaw ให้ค่า "106" ดังนั้นเมื่อนำมาคำนวณ ${\frac {30}{10}}*{\frac {111}{106}}$ ให้ผลลัพธ์เป็น π = "3.1415094" ซึ่งใกล้เคียงกับค่าโดยประมาณในสมัยใหม่ "3.1415926" Charles Ryrie ให้อีกคำอธิบายหนึ่งตามวรรค 5 (เปรียบเทียบกับ 1 พงศ์กษัตริย์ 7:26) ว่าอ่างสาครมีความหนา 1 คืบ (ประมาณ 4 นิ้วหรือ 10 เซนติเมตร) ดังนั้นเมื่อคำนวณเส้นผ่านศูนย์กลางด้านในโดยการนำ 10 ศอก (ประมาณ 180 นิ้วหรือ 4.6 เมตร) ลบด้วยสองเท่าของ 4 นิ้ว (2 คืบ) จะได้ค่า 172 นิ้ว (4.4 เมตร) นำมาหารด้วย π ได้ผลลัพธ์เป็น 540 นิ้ว (45 ฟุตหรือ 14 เมตรหรือ 30 ศอก) ซึ่งเป็นความยาวของเส้นรอบวงตามที่ระบุไว้ในวรรคที่ 1

ดูเพิ่ม

• ดาวิด
• ไทระ
• เผ่านัฟทาลี
• พระราชธิดาของฟาโรห์
• พระวิหารของซาโลมอน
• เยรูซาเล็ม
• เลบานอน
• สุคคท
• อิสราเอล

ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: 2 ซามูเอล 7, 1 พงศ์กษัตริย์ 5, 1 พงศ์กษัตริย์ 6, 2 พงศาวดาร 3, 2 พงศาวดาร 4

บรรณานุกรม

• Collins, John J. (2014). "Chapter 14: 1 Kings 12 – 2 Kings 25". Introduction to the Hebrew Scriptures. Fortress Press. pp. 277–296. ISBN 978-1451469233.
• Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0195288810.
• Dietrich, Walter (2007). "13. 1 and 2 Kings". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 232–266. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
• Halley, Henry H. (1965). Halley's Bible Handbook: an abbreviated Bible commentary (24th (revised) ed.). Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-25720-4.
• Hayes, Christine (2015). Introduction to the Bible. Yale University Press. ISBN 978-0300188271.
• Leithart, Peter J. (2006). 1 & 2 Kings. Brazos Theological Commentary on the Bible. Brazos Press. ISBN 978-1587431258.
• McKane, William (1993). "Kings, Book of". ใน Metzger, Bruce M; Coogan, Michael D (บ.ก.). The Oxford Companion to the Bible. Oxford University Press. pp. 409–413. ISBN 978-0195046458.
• Metzger, Bruce M; Coogan, Michael D, บ.ก. (1993). The Oxford Companion to the Bible. Oxford University Press. ISBN 978-0195046458.
• Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

• คำแปลในศาสนายูดาห์:
  • Melachim I - I Kings - Chapter 7 (Judaica Press). Hebrew text and English translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
• คำแปลในศาสนาคริสต์:
  • Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
  • 1 Kings chapter 7. Bible Gateway
  • 1 พงศ์กษัตริย์ 7. YouVersion