ข้ามไปเนื้อหา

เผ่านัฟทาลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เผ่านัฟทาลี เป็น 1 ในบรรดา 12 เผ่าของอิสราเอล ตามบันทึกในพระคริสตธรรมคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม ในหมวดพระธรรมเบญจบรรณ และตามพระคัมภีร์โตราห์ในศาสนายูดาย ดาน เป็นชื่อของบุตรชายคนที่ 6 ของยาโคบ หรือ อิสราเอล ซึ่งเกิดกับ นางบิลฮาห์ สาวใช้ของนางราเชล

บุตรของยาโคบ ตามชื่อภรรยา (ญ = บุตรสาว)
(ตัวเลขในวงเล็บคือลำดับของการเกิด)
เลอาห์ รูเบน (Reuben) (1) สิเมโอน (Simeon) (2) เลวี (Levi) (3) ดีนาห์ (Dinah) (ญ)
ยูดาห์ (Judah) (4) อิสสาคาร์ (Issachar) (9) เศบูลุน (Zebulun) (10)
ราเชล โยเซฟ (Joseph) (11) เบนยามิน (Benjamin) (12)
เอฟราอิม บุตรโยเซฟ (11.1) มนัสเสห์ บุตรโยเซฟ (11.2)
บิลลาห์
(สาวใช้นางราเชล)
ดาน (Dan) (5) นัฟทาลี (Naphtali) (6)
ศิลปาห์
(สาวใช้นางเลอาห์)
กาด (Gad) (7) อาเชอร์ (Asher) (8)


กำเนิดนัฟทาลี

[แก้]

เมื่อยาโคบไปอยู่กับลาบัน ลุงของตน ลาบันให้ยาโคบทำงาน 7 ปี เพื่อแลกกับนางราเชล บุตรสาวคนเล็กของตน แต่เมื่อครบ 7 ปีตามกำหนด ลาบันกลับให้ยาโคบแต่งงานกับนางเลอาห์ บุตรีคนโต ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นธรรมเนียมที่คนพี่จะต้องแต่งก่อนคนน้อง ยาโคบจึงต้องทำงานอีก 7 ปีเพื่อให้ได้นางราเชล เมื่ออยู่กินกันนั้น ยาโคบรักนางราเชล และชังนางเลอาห์ พระเจ้าจึงทรงเบิกครรภ์ของนางให้มีบุตรชายแก่ยาโคบ ถึง 4 คนติดต่อกัน ต่อมาเมื่อนางราเชลเห็นว่าตนไม่มีบุตร และพี่สาวมีบุตรชายถึง 4 คน จึงได้ยกนางบิลฮาห์ สาวใช้ของตนให้เป็นภรรยาน้อยของยาโคบ เพื่อนางจะได้มีบุตรชายโดยผ่านทางสาวใช้นั่นเอง

บิลฮาห์ ได้มีบุตรชายให้แก่ยาโคบคนแรก คือ ดาน ต่อมานางก็ตั้งครรภ์อีก และมีบุตรชายให้แก่ยาโคบ นางราเชล ผู้เป็นนายหญิงจึงกล่าวว่า "ข้าพเจ้าปล้ำสู้ กับพี่สาวของข้าพเจ้าเสียใหญ่โต และข้าพเจ้าได้ชัยชนะแล้ว"[1] นางราเชลจึงให้ชื่อเด็กนั้นว่า นัฟทาลี ซึ่งมาจากคำภาษาฮีบรู ที่ออกเสียงว่า นิฟทาล[2]

คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อนัฟทาลี

[แก้]

ก่อนยาโคบจะสิ้นใจ ท่านได้เรียกบรรดาบุตรของท่านมา เพื่อบอกเหตุอันจะเกิดภายหน้าแก่บุตรของท่าน คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อนัฟทาลี มีดังนี้

"...นัฟทาลี เป็นกวางตัวเมืยที่ปล่อยปละ ผู้ให้กำเนิดลูกกวางงดงาม..."[3]

คำอวยพรของโมเสสแก่เผ่านัฟทาลี

[แก้]

ก่อนโมเสสจะสิ้นชีวิต พระเจ้าได้ทรงเรียกท่านขึ้นไปยังภูเขาอาบาริม แผ่นดินโมอับ ตรงข้ามเมืองเยรีโค นั้น ที่นั่น โมเสสได้กล่าวอวยพระแก่ชนเผ่าต่าง ๆ ของอิสราเอล โดยบทอวยพรแก่เผ่านัฟทาลี เป็นดังนี้

"...โอ นัฟทาลี ผู้อิ่มด้วยพระคุณ และหนำด้วยพระพรของพระเจ้า จงยึดครองทะเลสาบ และทางใต้..."[4]

ดินแดนของเผ่านัฟทาลีในอิสราเอล

[แก้]

เมื่ออิสราเอลได้ขับไล่ชนเผ่าต่าง ๆ และยึดครองแผ่นดินคานาอันแล้วนั้น เผ่ารูเบน และเผ่ากาดได้ขอโมเสสเพื่อยึดครองพื้นที่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน จึงไม่มีส่วนในแผ่นดินคานาอัน[5] เผ่ายูดาห์ ได้รับเกียรติ เนื่องจากประมุขเผ่า ได้แก่ คาเลบ ได้เป็นหนึ่งในสองของผู้สอดแนมที่ได้ถวายพระเกียรติพระเจ้าต่อแผ่นดินคานาอัน จึงได้รับสิทธิการเลือกดินแดนในคานาอันก่อนเผ่าอื่น ๆ[6]

เผ่าเลวี ไม่มีส่วนแบ่งในแผ่นดินคานาอัน เนื่องจากเป็นกลุ่มคนที่พระเจ้าทรงเลือกให้ปรนนิบัติงานในสถานนมัสการแก่อิสราเอล ส่วนพงศ์พันธุ์โยเซฟ ได้แก่ เผ่าเอฟราอิม และเผ่ามนัสเสห์นั้น ได้รับสิทธิแห่งบุตรหัวปี ดังนั้น จึงคงเหลือเพียง 7 เผ่าที่ยังไม่ได้รับจัดสรรแผ่นดิน โยชูวา ผู้นำอิสราเอลในขณะนั้น จึงได้นำแผนที่คานาอันส่วนทีเหลือมาแบ่งเป็น 7 ส่วน และได้ทำฉลากสำหรับทั้ง 7 เผ่า ตามที่พระเจ้าทรงบัญชาผ่านโมเสสไว้

ในครั้งนั้น เผ่านัฟทาลี จับได้ฉลากที่ 6 และได้ยึดครองเมืองต่าง ๆ รวม 19 หัวเมืองทางด้านฝั่งตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน[7]

อ้างอิง

[แก้]
  1. พระธรรมปฐมกาล บทที่ 30 ข้อที่ 7-8
  2. แปลว่า ปล้ำสู้ จาก พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิม ฉบับเรียงพิมพ์ใหม่ ปี พ.ศ. 2541 (สมาคมพระคริสตธรรมไทย)
  3. พระธรรมปฐมกาล บทที่ 49 ข้อที่ 21
  4. พระธรรมเฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 33 ข้อที่ 20-21
  5. พระธรรมกันดารวิถี บทที่ 32
  6. พระธรรมโยชูวา บทที่ 14
  7. พระธรรมโยชูวา บทที่ 20

ดูเพิ่ม

[แก้]