อบ ไชยวสุ
อบ ไชยวสุ | |
---|---|
เกิด | 15 สิงหาคม พ.ศ. 2444 จังหวัดธนบุรี ประเทศสยาม |
เสียชีวิต | 2 ตุลาคม พ.ศ. 2540 (96 ปี) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย |
นามปากกา | ฮิวเมอริสต์ L.ก.ฮ. สุราสิวดี |
อาชีพ | นักเขียน นักหนังสือพิมพ์ |
รางวัลสำคัญ |
พ.ศ. 2529 - ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสคดี)
|
คู่สมรส | สายใจ นาคะปิณฑ์ |
บิดามารดา | หลวงรัตนเทพพลารักษ์ (เชย) นางเที่ยง รัตนเทพพลารักษ์ |
อบ ไชยวสุ (15 สิงหาคม พ.ศ. 2444 – 2 ตุลาคม พ.ศ. 2540)[1] ครูสอนภาษาไทย นักหนังสือพิมพ์ นักเขียนเรื่องสั้นแนวชวนหัว เจ้าของนามปากกา ฮิวเมอริสต์ และ L.ก.ฮ. ได้รับการยกย่องเป็นผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่น รางวัลพระเกี้ยวทองคำ และรับการเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสคดี) ประจำปีพุทธศักราช 2529[2]
ประวัติ[แก้]
อบ ไชยวสุ เกิดที่บ้านตำบลคลองสำเหร่ ฝั่งธนบุรี เป็นบุตรคนโตในจำนวน 8 คนของหลวงรัตนเทพีพลารักษ์ (เชย) กับนางเที่ยง ไชยวสุ บิดาเคยรับราชการเป็นพระพี่เลี้ยงสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ [3] จบการศึกษาจากโรงเรียนวัดชนะสงคราม โรงเรียนวัดราชบพิธ โรงเรียนเทพศิรินทร์ แล้วรับราชการเป็นครูสอนวิชาภาษาไทย จากนั้นทำงานเป็นบรรณาธิการ นักหนังสือพิมพ์ นักภาษาและนักประพันธ์ เป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่มนักประพันธ์ชื่อคณะ “สุภาพบุรุษ” เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2472 ออกหนังสือรายปักษ์ชื่อ “สุภาพบุรุษ” ร่วมกับ กุหลาบ สายประดิษฐ์ มาลัย ชูพินิจ โชติ แพร่พันธุ์ [4]
งานเขียนของอบ ไชยวสุ แบ่งได้เป็น 3 แนว คือเรื่องเชิงหรรษา เรื่องเกี่ยวกับภาษาไทย และเรื่องแปล โดยใช้นามปากกาแยกโดยเฉพาะสำหรับงานเขียนแต่ละประเภท คือ "อบ ไชยวสุ" ใช้เขียนเรื่องสั้น, "ฮิวเมอริสต์" ใช้เขียนเรื่องชวนหัว หัสคดี, "L.ก.ฮ." ใช้เขียนเพื่อสะกิด หยอกเย้าคนที่เขียนภาษาไทยอย่างผิดๆ (L.ก.ฮ. อ่านออกเสียงเหมือน "แอลกอฮอล์" เป็นการล้อเลียนตัวเอง) และ "นายฮูก สุราสิวดี" ใช้เขียนบทความเบาสมอง
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/3/3c/Humorist.jpg)
ในวันเกิดครบรอบปีที่ 56 ตรงกับ พ.ศ. 2500 อบ ไชยวสุ ได้งดดื่มสุราอย่างเด็ดขาด ตามที่ได้ตั้งใจไว้ว่าจะถือศีลตั้งแต่ 25 พุทธศตวรรษ อบ ไชยวสุ ยังคงเขียนหนังสืออยู่ที่บ้านเรื่อยมา โดยเลิกงานประจำที่หนังสือพิมพ์ เพื่องดเว้นการสังสรรค์กับเพื่อนฝูง
ในปี พ.ศ 2529 ได้รับเกียรติยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสคดี) อีกทั้งได้รับมอบพระเกี้ยวทองคำ จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในฐานะเป็นผู้ทะนุบำรุงและเผยแพร่ความรู้ภาษาไทยดีเด่น ในปีเดียวกัน
ท่านได้หยุดงานเขียนเมื่ออายุ 90 ปี คงพักผ่อนอย่างสงบกับคุณสายใจคู่ชีวิตท่ามกลางลูกหลาน โดยรักษาศีล ฟังเทศน์ ฟังธรรม จากแถบบันทึกเสียงจนสิ้นอายุขัย[3]
อบ ไชยวสุ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2540 สิริอายุได้ 96 ปี 1 เดือน 17 วัน ได้รับพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2541 ณ วัดมกุฏกษัตริยาราม
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ครูอบ ไชยวสุ คุรุวรรณศิลป์แห่งสยามประเทศ
- ↑ "นายอบ ไชยวสุ (ฮิวเมอริสต์) ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสดี) ปี 2529". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กันยายน 2007. สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2007.
- ↑ 3.0 3.1 ประทีป เหมือนนิล. 100 นักประพันธ์ไทย. กรุงเทพ : สุวีริยาสาส์น, 2542. หน้า 479. ISBN 974-8267-78-4.
- ↑ ชมรมศึกษาผลงานวิทยากร เชียงกูล
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- คำประกาศเกียรติคุณ จาก หออัครศิลปินแห่งชาติ, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 กันยายน 2007
- แนะนำหนังสือ ฮิวเมอริสต์คิดเบ่ง, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 กันยายน 2007
- กลอนเปล่า (มีตัวอย่างผลงานที่ใช้นามปากกา L.ก.ฮ.), คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กันยายน 2007
- ส้วมสาธารณะ ผลงานของ ฮิวเมอริสต์, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กันยายน 2007