ละว้า
| ประชากรทั้งหมด | |
|---|---|
| ราว 17,000 คน | |
| ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
| ประเทศไทย | |
| ภาษา | |
| ภาษาเลอเวือะ และอื่น ๆ | |
| ศาสนา | |
| วิญญาณนิยม, ศาสนาพุทธ[1] |
ละว้า หรือ ลัวะ เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่ทางภาคเหนือของประเทศไทย พูดภาษาเลอเวือะหรือภาษาละว้า ซึ่งมีความสัมพันธ์กับภาษาปลังและภาษาว้า
ชาวละว้าคือชาวว้ามีถิ่นฐานดั้งเดิมอยู่บริเวณพื้นที่ชายแดนจีนพม่า ชาวละว้ารุ่นแรกอพยพเข้ามาในประเทศไทยจากเงื่อนไขทางการเมืองและความแตกต่างทางอุดมการณ์ในช่วง พ.ศ. 2516–2523 ชาวละว้าในไทยจะเรียกตนเองว่า "ละว้า" และ "ลัวะ" ซึ่งพวกเขาก็ไม่ใช่กลุ่มชาติพันธุ์ลัวะโดยแท้จริง ที่ไม่เรียกตนเองว่า "ว้า" เพราะมักจะถูกเข้าใจว่าเป็น "ว้าแดง" ซึ่งสื่อไทยอ้างว่าเป็นสาเหตุสำคัญของยาเสพติดแพร่กระจายอยู่ในประเทศไทย[2]
ประชากรชาวละว้ามีประมาณ 17,000 คน[3] ชาวละว้าทางตะวันตกอาศัยอยู่บริเวณอำเภอแม่สะเรียง ทางตอนใต้ของจังหวัดแม่ฮ่องสอน ส่วนชาวละว้าทางตะวันออกมีศูนย์กลางชุมชนอยู่ที่ตำบลบ่อหลวง จังหวัดเชียงใหม่[1][4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "The hilltribes of Northern Thailand" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-07-21. สืบค้นเมื่อ 2023-08-14.
- ↑ "ละว้า (ว้า)". ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
- ↑ Somchit. "The Lawa Hilltribe". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 6, 2014. สืบค้นเมื่อ 18 July 2015.
{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์) - ↑ Nahhas, Ramzi W. (2011). "Sociolinguistic Survey of Lawa in Thailand" (PDF). SIL International. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 November 2022. [ต้องการเลขหน้า]