ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้าปยีน-บย่า

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าปยีน-บย่า
กษัตริย์แห่งพุกาม
ครองราชย์ค.ศ. 846–876[1]
ถัดไปตานแนะ
ประสูติค.ศ. 817
สวรรคตค.ศ. 876 (59 พรรษา)[2]
พุกาม
พระราชบุตรตานแนะ
ราชวงศ์ราชวงศ์พุกาม
ศาสนาอะยี
บทความนี้มีอักษรพม่า หากอุปกรณ์ของคุณไม่สามารถเรนเดอร์อักษรนี้ได้ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม, อักษรพิเศษ, กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ แทนที่อักษรพม่า

พระเจ้าปยีน-บย่า (พม่า: ပျဉ်ပြား, ออกเสียง: [pjɪ̀ɰ̃.bjá]; ค.ศ. 817–876) เป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์พุกามและเป็นผู้ก่อตั้งเมืองพุกามใน ค.ศ. 849[3]: 106  พงศาวดารพม่ากล่าวว่าพระองค์เป็นกษัตริย์องค์ที่ 33 ของราชวงศ์ที่สถาปนาช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 2 แต่นักประวัติศาสตร์สมัยใหม่กล่าวว่าพระองค์เป็นกษัตริย์พระองค์แรก ๆ ของราชวงศ์พุกามซึ่งจะสามารถเข้าครอบครองพม่าตอนกลางในอีกสองร้อยกว่าปีข้างหน้า พระองค์เป็นพระปัยกา (ทวด) ฝ่ายพระบิดาของพระเจ้าอโนรธามังช่อ ปฐมกษัตริย์แห่งอาณาจักรพุกาม

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Maha Yazawin Vol. 1 2006: 346
  2. ↑ (Maha Yazawin Vol. 1 2006: 346): Per Zatadawbon Yazawin
  3. ↑ Coedès, George (1968). Walter F. Vella (บ.ก.). The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=พระเจ้าปยีน-บย่า&oldid=11871737"