สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฤดูกาล 1982–83
| ฤดูกาล 1982–83 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ประธานสโมสร | มาร์ติน เอ็ดเวิดส์ | |||
| ผู้จัดการทีม | รอน แอตกินสัน | |||
| กัปตันทีม | มาร์ติน บูชาน | |||
| ดิวิชัน 1 | อันดับที่ 3 | |||
| ผู้ทำประตูสูงสุด | ลีก: แฟรงค์ สเตเปิลตัน (14) ทั้งหมด: แฟรงค์ สเตเปิลตัน (19) | |||
| ผู้เข้าชมในบ้านเฉลี่ย | 41,295 | |||
| ||||
ฤดูกาล 1982–83 เป็นฤดูกาลที่ 81 ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฟุตบอลลีก และเป็นฤดูกาลที่ 8 ติดต่อกันในลีกสูงสุดของฟุตบอลอังกฤษ[1] พวกเขาจบฤดูกาลด้วยอันดับ 3 ของตารางเป็นฤดูกาลที่ 2 ติดต่อกันและคว้าแชมป์เอฟเอคัพเป็นสมัยที่ 5 ในประวัติศาสตร์ของพวกเขาและเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 1977 โดยเอาชนะไบรตัน 4–0 ในการแข่งขันนัดรีเพลย์หลังจากเสมอ 2–2 ในนัดแรก เป็นฤดูกาลที่ประสบความสำเร็จสำหรับกองหน้าดาวรุ่งอย่าง นอร์มัน ไวต์ไซด์ ซึ่งยึดตำแหน่งตัวจริงในทีมชุดใหญ่ โดยยิงได้ 14 ประตูในทุกรายการ รวมถึง 1 ประตูในเอฟเอคัพรอบชิงชนะเลิศนัดรีเพลย์
แอตกินสันยังคว้าตัวอาร์โนลด์ มูห์เรน ปีกชาวดัตช์มาร่วมทีมแบบไร้ค่าตัวจากอิปสวิชทาวน์ก่อนเริ่มฤดูกาล โดยเขายึดตำแหน่งปีกซ้ายตัวหลักของยูไนเต็ด และยิงจุดโทษในเอฟเอ คัพ รอบชิงชนะเลิศนัดรีเพลย์ รวมถึงปีเตอร์ เบียร์ดสลีย์ แต่เขาไม่ได้เล่นในลีกเลยแม้แต่นัดเดียวก่อนที่จะย้ายกลับไปที่แวนคูเวอร์ ไวท์แคปส์ อดีตสโมสรต้นสังกัดของเขาและกลับมาอังกฤษสร้างชื่อเสียงกับนิวคาสเซิลยูไนเต็ดและลิเวอร์พูล
ถือเป็นฤดูกาลที่ 2 ที่ดีสำหรับแฟรงค์ สเตเปิลตัน ซึ่งเป็นผู้ทำประตูสูงสุดของสโมสรโดยทำได้ 14 ประตูในลีกและ 19 ประตูในทุกรายการและยังเป็นฤดูกาลสุดท้ายของมาร์ติน บูชาน ผู้เป็นกัปตันทีมก่อนจะย้ายไปโอลดัมแอทเลติก แบบไร้ค่าตัว
ยูไนเต็ดเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศลีกคัพครั้งแรก แต่แพ้ลิเวอร์พูล 1–2
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Manchester United Season 1982/83". StretfordEnd.co.uk. สืบค้นเมื่อ 21 December 2011.