ข้ามไปเนื้อหา

ปัญญาอ่อน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาวะปัญญาอ่อน
Mental retardation
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10F70-F79
ICD-9317-319
DiseasesDB4509
MedlinePlus001523
eMedicinemed/3095 neuro/605
MeSHD008607

ความบกพร่องทางสติปัญญา หรือ ปัญญาอ่อน (อังกฤษ: mental retardation, ย่อ: MR; Intellectual disability, ย่อ: ID) เป็นความผิดปกติของการเจริญทางประสาททั่วกาย มีลักษณะคือ สมรรถนะของการรู้คิดบกพร่องอย่างสำคัญและขาดพฤติกรรมการปรับตัวตั้งแต่สองอย่างขึ้นไป เดิมนิยามปัญญาอ่อนว่ามีคะแนนระดับเชาวน์ปัญญา (IQ) ต่ำกว่า 70[1] ในอดีตปัญญาอ่อนมักมุ่งสนใจการรับรู้แทบทั้งหมด แต่นิยามปัจจุบันรวมเอาองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของจิตและที่เกี่ยวข้องกับทักษะการทำงานของบุคคลในสิ่งแวดล้อมของเขา ผลคือ บุคคลที่มีระดับเชาวน์ปัญญาต่ำกว่าค่าเฉลี่ยอาจไม่ถือว่าปัญญาอ่อนก็ได้ ปัญญาอ่อนแบบมีลักษณะเฉพาะ เป็นความบกพร่องทางสติปัญญาที่เกี่ยวข้องกับสัญญาณและอาการทางการแพทย์และพฤติกรรมอื่น ปัญญาอ่อนแบบไม่มีลักษณะเฉพาะ หมายความว่า เป็นความบกพร่องทางสติปัญญาที่เกิดโดยไม่มีความผิดปกติอื่นร่วมกัน

อ้างอิง

[แก้]
  1. "The relevance of IQ scores". 2h.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-12. สืบค้นเมื่อ 2010-12-14.