ข้ามไปเนื้อหา

คิม กู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ในบทความนี้นามสกุลคือ คิม
คิม กู
คิมใน ค.ศ. 1949
หัวหน้ารัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐเกาหลี
ดำรงตำแหน่ง
14 ธันวาคม ค.ศ. 1926 – สิงหาคม ค.ศ. 1927
รองประธานาธิบดีคิม คิว-ซิค
ก่อนหน้าฮง จิน
ถัดไปอี ดอง-นย็อง
ดำรงตำแหน่ง
มีนาคม ค.ศ. 1940 – มีนาคม ค.ศ. 1947
ก่อนหน้าอี ดอง-นย็อง
ถัดไปอี ซึง-มัน
(หัวหน้ารัฐบาลชั่วคราว)
นายกรัฐมนตรีรัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐเกาหลี
ดำรงตำแหน่ง
ตุลาคม ค.ศ. 1930 – ตุลาคม ค.ศ. 1933
ก่อนหน้าRoh Baek-lin
ถัดไปYang Gi-tak
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด29 สิงหาคม ค.ศ. 1876(1876-08-29)
หมู่บ้าน T'otkol, Paegunbang แฮจู จังหวัดฮวังแฮ โชซ็อน
เสียชีวิต26 มิถุนายน ค.ศ. 1949(1949-06-26) (72 ปี)
Gyeonggyojang เขตชงโน โซล ประเทศเกาหลีใต้
ลักษณะการเสียชีวิตถูกลอบสังหารด้วยปืน
ที่ไว้ศพสวนฮโยชัง เขตยงซัน โซล ประเทศเกาหลีใต้
เชื้อชาติเกาหลี
พรรคการเมืองพรรคอิสรภาพเกาหลี
บุตร
ศาสนานิกายเมธอดิสต์
อดีตลัทธิช็อนโด, พุทธ
ชื่อเกาหลี
ฮันกึล
김구
ฮันจา
อาร์อาร์Gim Gu
เอ็มอาร์Kim Ku
IPA[kim.ɡu]
นามปากกา
ฮันกึล
백범
ฮันจา
อาร์อาร์Baekbeom
เอ็มอาร์Paekpŏm
IPA[pɛk.p͈ʌm]
ชื่อเกิด
ฮันกึล
김창암
ฮันจา
อาร์อาร์Gim Chang(-)am
เอ็มอาร์Kim Ch'angam
ชื่อสุภาพ
ฮันกึล
연하
ฮันจา
อาร์อาร์Yeonha
เอ็มอาร์Yŏnha

คิม กู (เกาหลี: 김구; 29 สิงหาคม ค.ศ. 1876 — 26 มิถุนายน ค.ศ. 1949) หรือที่รู้จักกันในนามปากกา แพ็กบ็อม (백범) เป็นนักการเมืองชาวเกาหลี เขาเป็นผู้นำขบวนการเรียกร้องเอกราชเกาหลีต่อจักรวรรดิญี่ปุ่น หัวหน้ารัฐบาลชั่วคราวเกาหลีในหลายสมัย และนักเคลื่อนไหวต่อการรวมชาติเกาหลีหลัง ค.ศ. 1945 คิมได้รับการเชิดชูในเกาหลีใต้ โดยได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์เกาหลี

คิมเกิดในครอบครัวชาวนายากจนในสมัยโชซ็อน ในช่วงศตวรรษสุดท้ายของโชซ็อนประสบกับการกบฏของชาวนาหลายครั้งและการแทรกแซงจากมหาอำนาจระดับโลกหลายประเทศ เช่น จักรวรรดิญี่ปุ่น จักรวรรดิรัสเซีย จีนสมัยราชวงศ์ชิง และสหรัฐ คิมต่อสู้เพื่อเอกราชของเกาหลีมาเกือบทั้งชีวิต และถูกเจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นจำคุก ทรมาน และทำให้เสียโฉมถาวรเนื่องจากกิจกรรมของเขา เขาใช้เวลาลี้ภัยในจีน 26 ปี โดยดำรงตำแหน่งในรัฐบาลชั่วคราวหลายตำแหน่งและร่วมมือกับสาธารณรัฐจีน ในช่วงนี้ เขาก่อตั้งและเป็นผู้นำองค์กรรักชาติเกาหลีและกองทัพปลดปล่อยเกาหลี เขาเป็นเป้าหมายของความพยายามลอบสังหารหลายครั้ง และยังวางแผนการลอบสังหารด้วยตัวเองหลายครั้งด้วย เช่น ความพยายามลอบปลงพระชนม์จักรพรรดิฮิโรฮิโตะของญี่ปุ่น หลังการยอมจำนนของญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่สอง คิมเดินทางกลับคาบสมุทรพร้อมกับรัฐบาลชั่วคราวและพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดการแบ่งแยกเกาหลี

แต่ทว่าใน ค.ศ. 1949 หลังเดินทางกลับบ้านเป็นเวลา 4 ปี และก่อนหน้าสงครามเกาหลีใน ค.ศ. 1950 คิมถูกลอบสังหารจาก Ahn Doo-hee ร้อยโทชาวเกาหลี

แม้ว่าในเกาหลีใต้ยุคใหม่ ผู้คนต่างยกย่องคิมเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ยังถูกวิจารณ์อยู่เช่นกัน ใน ค.ศ. 1896 คิมสังหารชาวญี่ปุ่นที่เขาเชื่อว่าอาจมีความเชื่อมโยงกับทหารญี่ปุ่นหรือแม้แต่การลอบปลงพระชนม์จักรพรรดินีมย็องซ็องที่เกิดขึ้นไม่นาน ชายคนนี้โดยทั่วไปยอมรับว่าเป็นสึจิดะ โจซูเกะ พ่อค้าพลเรือนที่เดินทางมาทำธุรกิจ[1][2] คิมก็มีส่วนในการประสานการโจมตีทหารญี่ปุ่นและบุคลากรของรัฐบาลอาณานิคม มรดกของเขาไม่ค่อยได้รับการเฉลิมฉลองมากนักในเกาหลีเหนือ เนื่องจากมุมมองต่อต้านคอมมิวนิสต์ของเขา

ชีวิตช่วงต้น

[แก้]

คิมเกิดในวันที่ 29 สิงหาคม ค.ศ. 1876 ด้วยชื่อเกิดว่า Kim Ch'ang-am[a] ในหมู่บ้าน T'otkol, Paegunbang[b] นครแฮจู จังหวัดฮวังแฮ โชซ็อน[3][4][5] เขาเป็นบุตรคนเดียวของชาวนาสองคน คือ: Kwak Nak-won มารดา และ Kim Sun-yŏng บิดา[6][5][c]

ครอบครัวของคิมมีฐานะยากจน ได้รับการศึกษาในระดับต่ำ และถูกสังคมดูหมิ่น[6][4][7] พ่อของเขาเคยอยู่ในอดีตยังบัน (ชนชั้นสูง) ตระกูลคิมแห่งอันดง อย่างไรก็ตาม ตระกูลของเขาสูญเสียสถานะอันสูงส่งใน ค.ศ. 1651 เมื่อคิม จา-จ็อมสูญเสียสถานภาพนี้[6][7] ลูกหลานสายตรงของจา-จ็อมกลายเป็นทาส และสมาชิกตระกูลอันดงที่เหลือกลายเป็นสามัญชน[6][5]

ตอนอายุสองขวบ คิมติดโรคฝีดาษที่ทิ้งรอยแผลบนใบหน้า[3]

ครอบครัวให้ความสำคัญกับการศึกษาของเขามาก เพื่อให้เขาหลุดพ้นจากความยากจน เมื่อเขาอายุได้ประมาณ 9 ขวบ พ่อแม่พาเขาไปที่ซอดัง (โรงเรียน) ท้องที่ เพื่อเตรียมตัวสู่ควากอ การสอบราชการที่เข้มงวดเพื่อกำหนดตำแหน่งงานทางปัญญาของรัฐบาล[3] อย่างไรก็ตาม โรงเรียนไม่รับเขาเนื่องจากเป็นชนชั้นล่าง ในที่สุด เขาจึงเริ่มการศึกษาเมื่ออายุ 12 ขวบกับครูสอนพิเศษที่เต็มใจจะสอนเขา[8]

ใน ค.ศ. 1892 คิมตอนอายุ 16 เข้าสอบควากอแต่ไม่ผ่าน[d] มีรายงานว่าเขาได้เห็นและรู้สึกหงุดหงิดกับการที่ผู้สมัครชนชั้นนำใช้กลโกงและติดสินบน เขาหยุดเรียนที่ซอดังและใช้เวลาศึกษาตำราปรัชญาและการทหารด้วยตนเองและครุ่นคิดถึงชีวิตของตนเป็นเวลา 3 เดือน[3][8][5]

กิจกรรมก่อนการครอบครองของญี่ปุ่น (ค.ศ. 1893–1905)

[แก้]

เสียชีวิต

[แก้]
ห้องที่คิมถูกลอบสังหาร โดย อัน ยืนบนบริเวณที่ตั้งรอยเท้า และคิมนั่งที่โต๊ะเล็ก[9] (2009)
เสือที่คิมสวมตอนเสียชีวิต ปัจจุบันได้รับการขึ้นทะเบียนมรดกทางวัฒนธรรมของเกาหลีใต้ [ko] (2011)

เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน ค.ศ. 1949 คิมถูกลอบสังหารขณะอ่านกวีในห้องทำงานของเขาตอนเย็นโดยร้อยโท อัน ดู-ฮี ที่บุกเข้าไปและยิงใส่เขาสี่ครั้ง

ปีถัดมาใน ค.ศ. 1996 อัน ถูกฆาตกรรมโดย พัก กี-ซอ (박기서; 朴琦緖) คนขับรถบัสและผู้ชื่นชมคิม กู อาวุธที่ใช้ในการฆาตกรรมคือแท่งไม้ยาว 40 ซม. ที่มีประโยค "ไม้เท้าแห่งความยุติธรรม" (정의봉; 正義棒) และ "การรวมประเทศ" (통일; 統一) บนนั้น[10] ใน ค.ศ. 2018 พัก ในวัย 70 ปีบริจาคแท่งไม้นี้ที่เปื้อนเลือดของ อัน บ้างเล็กน้อยให้แก่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์อาณานิคมญี่ปุ่นในเกาหลี[11]

เหตุจูงใจ

[แก้]

สิ่งสืบทอดและเกียรติยศ

[แก้]

อนุทินคิม กู

[แก้]
บทความหลัก: อนุทินคิม กู

อนุทินคิม กู อัตชีวประวัติของเขา เป็นข้อมูลสำคัญในการศึกษาขบวนการเรียกร้องเอกราชเกาหลี ทางรัฐบาลเกาหลีให้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมลำดับที่ 1245 เมื่อวันที่ 12 มิถุนายน ค.ศ. 1997[12]

เกียรติยศและรางวัล

[แก้]

ถนน Baekbeom-ro [ko] ที่โซลและสวนจัตุรัสแพ็กบ็อม [ko] บนยอดเขานัมซานตั้งชื่อตามเขา[13][14]

ใน ค.ศ. 1962 ทางสาธารณรัฐเกาหลีให้เครื่องอิสริยาภรณ์กิตติคุณสำหรับการสร้างชาติ เครื่องอิสริยาภรณ์อันทรงเกียรติที่สุดในเกาหลีใต้ให้แก่คิมหลังเสียชีวิต และในวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1990 ทางเกาหลีเหนือให้รางวัลการรวมประเทศแห่งชาติแก่คิมหลังเสียชีวิต[15]

เมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 2002 มีการเปิดบริการพิพิธภัณฑ์คิม กูที่โซล[16] รัฐบาลเกาหลีใต้ถืพิจารณาให้วัตถุหลายชิ้นที่เกี่ยวข้องกับคิม กูเป็นวัตถุอันเป็นมรดกทางวัฒนธรรม ได้แก่ธงชาติเกาหลีใต้ที่มีลายมือของคิม กูบนนั้น [ko][17] เสื้ออาบเลือดที่คิมสวมตอนถูกลอบสังหาร[18] และอักษรวิจิตรที่คิม กูเขียนขึ้น[19]

ความเห็นสาธารณะ

[แก้]

ในเกาหลีใต้ คิมได้รับการยกย่องอย่างต่อเนื่องว่าเป็นหนึ่งในบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์เกาหลี ในผลสำรวจของ Korea Research เมื่อ ค.ศ. 2008 พบว่าผู้ตอบแบบสอบถามร้อยละ 44 ยกย่องคิม กูเป็นผู้ก่อตั้งประเทศเกาหลีใต้ มากกว่าประธานาธิบดีคนแรก อี ซึง-มัน[20]

ใน ค.ศ. 2007 มีการสำรวจความคิดเห็นระดับชาติเกี่ยวกับบุคคลที่ควรได้รับการบรรจุลงในธนบัตร 100,000 วอนที่จะตีพิมพ์ใน ค.ศ. 2009 เพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับวันครบรอบ 60 ปีการก่อตั้งเกาหลีใต้ จากนั้นในวันที่ 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 2007 ธนาคารแห่งประเทศเกาหลีประกาศว่า ผู้ที่ชนะผลโหวตนี้คือคิม[21][22][23] อย่างไรก็ตาม ธนบัตรฉบับใหม่นี้กลับเลื่อนอย่างไม่มีกำหนด (ณ เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2023)

การกำหนดเป็นผู้ก่อการร้าย

[แก้]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]
ป้ายสุสานของ Ch'oe Chun-rye ภรรยาคิม ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้ายคือ คิม กู (อายุ 49 ปี), Kwak Nak-wŏn แม่ของคิม กู (66 ปี) อิน ลูกชายคนโต (5 ขวบ) และชิน ลูกชายคนสุดท้าย (2 ขวบ) (ถ่ายใน ค.ศ. 1924)

คิมแต่งงานกับ Ch'oe Chun-rye (최준례; 崔遵禮; 19 มีนาคม ค.ศ. 1889 – 1 มกราคม ค.ศ. 1924) จนกระทั่งเธอเสียชีวิตที่เซี่ยงไฮ้ตอนอายุ 34 ปี ในตอนแรกเธอได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการพลัดตก และเสียชีวิตด้วยโรคปอดบวม ศพของเธอฝังที่เขตปกครองเดิมของฝรั่งเศสในเซี่ยงไฮ้ในขณะนั้น[24][3]

ลูก

[แก้]

คิมมีลูก 5 คน แบ่งเป็นบุตรี 3 คนและบุตร 2 คน เฉพาะบุตรเท่านั้นที่มีชีวิตรอดในวัยเด็ก มี-ซัง (김미상) บุตรีคนแรกมีชีวิตในช่วง ค.ศ. 1906 ถึง 1907 ฮวา-กย็อง (김화경; 金化慶) บุตรีคนที่สอง มีชีวิตในช่วง ค.ศ. 1910 ถึง 1915 และ Ŭn-kyŏng (김은경; 金恩慶) บุตรีคนที่สาม มีชีวิตอยู่ในช่วง ค.ศ. 1916 ถึง 1917

คิม อิน [ko] (1917–1945) ลี้ภัยพร้อมกับพ่อที่เซี่ยงไฮ้ตอนอายุ 3 ขวบใน ค.ศ. 1920 เขาเดินทางกลับเกาหลีใน ค.ศ. 1927 แล้วกลับไปจีนใหม่ใน ค.ศ. 1934 หลังจากนั้นจึงมีบทบาทในกองทัพรัฐบาลชั่วคราวเพียงเล็กน้อยหลายตำแหน่ง ใน ค.ศ. 1940 เขาแต่งงานกับ Susanna Ahn [ko] หลานสาวของอัน จุง-กึน ทั้งคู่มีบุตรีคนเดียวชื่อ Kim Hyo-ja (김효자; 金孝子) เกิดใน ค.ศ. 1945 และยังคงมีชีวิตอยู่ข้อมูลเมื่อ 2022[25] เขาเสียชีวิตตอนอายุ 27 ปีใน ค.ศ. 1945 จากวัณโรคที่เฉิงตู สาธารณรัฐจีน[26][27][25]

คิม ชิน (1922–2016) ดำรงตำแหน่งเสนาธิการทหารอากาศเกาหลี และบทบาททางการเมืองหลายตำแหน่ง หลังเกษียณจากการเมือง เขาบริหารจัดการมูลนิธิต่าง ๆ ของครอบครัว โดยเสียชีวิตตอนอายุ 93 ปี[28][29]

พงศาวลี

[แก้]
ตระกูลคิม กู[30][25][29]
Kim Sun-yŏng [ko]
김순영; 金淳永
1852–1901		Kwak Nak-wŏn
곽낙원; 郭樂園
1859–1939
Ch'oe Chun-rye
최준례; 崔遵禮
1889–1924		คิม กู
김구; 金九
1876–1949		จู อ้ายเป่า
朱愛寶; 주애보
?–?
คิม มี-ซัง
김미상;
1906–1907		คิม ฮวา-กย็อง
김화경; 金化慶
1910–1915		Kim Ŭn-kyŏng
김은경; 金恩慶
1916–1917		คิม อิน [ko]
김인; 金仁
1917–1945		An Mi-saeng [ko]
안미생; 安美生
1914–2007		คิม ชิน
김신; 金信
1922–2016		อิม ยุน-ย็อน
임윤연; 林胤嬿
1929–1971
Kim Hyo-ja
김효자; 金孝子
1941–		คิม จิน [ko]
김진; 金振
1949–		คิม ยัง [ko]
김양; 金揚
1953–		Kim Hwi
김휘; 金揮
1955–		คิม มี
김미; 金美
คิม ยุน
김윤
หมายเหตุ
  • เส้นประแทนการแต่งงาน
    • เส้นจุดสำหรับคิม กูแทนการแต่งงานโดยพฤตินัย
  • เส้นทึบแทนลูกหลาน
  • สีเหลืองคือคิม กู, สีชมพูสำหรับเพศหญิง, สีฟ้าสำหรับเพศชาย

บรรณานุกรม

[แก้]
  • อนุทินคิม กู (백범일지; 白凡逸志)[31]
  • Dowaesilgi (도왜실기; 屠倭實記)

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ เกาหลี: 김창암; ฮันจา: 金昌巖; [kimtɕʰaŋam]
  2. ↑ 텃골; 基洞, 백운방; 白雲坊
  3. ↑ ชื่อพ่อ (김순영; 金淳永) การคลอดบุตรของคิมถือเป็นช่วงที่ยากลำบาก เนื่องจากแม่ของเขาต้องใช้เวลาในการคลอดบุตรจนกระทั่งเขาคลอดออกมาประมาณหนึ่งสัปดาห์ ครอบครัวจึงทำพิธีกรรมทางไสยศาสตร์ต่าง ๆ เพื่อให้การคลอดบุตรเป็นไปอย่างราบรื่น[6]
  4. ↑ คิมเข้าสอบในการจัดสอบครั้งสุดท้ายในภูมิภาคก่อนที่จะถูกยุบเลิกตามการปฏิรูปกาโบใน ค.ศ. 1894[8]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Kim, Robert S. (2017), pp. 31–33.
  2. ↑ "치하포사건 (鵄河浦事件)" [The Chihapo Incident], Encyclopedia of Korean Culture (ภาษาเกาหลี), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 31, 2023, สืบค้นเมื่อ March 31, 2023
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 백범김구 연보 [Baekbeom Kim Koo Timeline] (ภาษาเกาหลี), 백범김구선생 기념사업협회 [The Association of Commemorative Services for Patriot Kim Koo], คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 28, 2012, สืบค้นเมื่อ February 20, 2023
  4. ↑ 4.0 4.1 Kim, Robert S. (2017), pp. 29–30.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "김구[金九]" [Kim Ku], Historynet (ภาษาเกาหลี), National Institute of Korean History, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 25, 2023, สืบค้นเมื่อ June 24, 2023
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 Son 1 (2003).
  7. ↑ 7.0 7.1 Kim & Kim (2011), p. 109.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 Kim, Robert S. (2017), p. 30.
  9. ↑ "경교장 내부" [Inside Gyeonggyojang]. museum.seoul.go.kr. 2009. สืบค้นเมื่อ August 16, 2023.
  10. ↑ Park, Jeong-gyu (October 24, 1996), "白凡(백범)암살범 安斗熙(안두희)씨 피살", The Dong-A Ilbo, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 22, 2023, สืบค้นเมื่อ February 22, 2023
  11. ↑ Kim, Seong-gwang (October 24, 2018), "[포토] 이것이 안두희 처단한 '정의봉'이오" [[Photo] This is the 'Stick of Justice' That Struck Down Ahn Du-hee], The Hankyoreh (ภาษาเกาหลี), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 22, 2023, สืบค้นเมื่อ February 22, 2023
  12. ↑ "Baekbeom ilji (Diary of Kim Gu), Volumes 1 (1929) and 2 (1943) - Heritage Search", Cultural Heritage Administration (ภาษาอังกฤษ), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 22, 2023, สืบค้นเมื่อ February 22, 2023
  13. ↑ "길을 걷고 역사를 걷고" [Walk Roads Walk History]. JoongAng Ilbo (ภาษาเกาหลี). October 5, 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 8, 2023. สืบค้นเมื่อ July 8, 2023.
  14. ↑ "Baekbeom Square Park". english.visitseoul.net (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ August 16, 2023.
  15. ↑ "National Reunification Prize Winners", Korean Central News Agency, May 7, 1998, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2013, สืบค้นเมื่อ September 13, 2012
  16. ↑ "Kim Koo Museum & Library (백범김구기념관)", Korea Official Tourism Organization, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 26, 2023, สืบค้นเมื่อ June 26, 2023
  17. ↑ "Taegeukgi with Kim Gu's Writings and Signature", Cultural Heritage Administration (ภาษาอังกฤษ), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 26, 2023, สืบค้นเมื่อ June 26, 2023
  18. ↑ "Blooded Clothes Worn by Kim Gu", Cultural Heritage Administration (ภาษาอังกฤษ), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 26, 2023, สืบค้นเมื่อ June 26, 2023
  19. ↑ "Calligraphy by Kim Gu", Cultural Heritage Administration (ภาษาอังกฤษ), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 26, 2023, สืบค้นเมื่อ June 26, 2023
  20. ↑ Do, Je-hae (October 11, 2009), "Conservative Groups Downgrade Kim Gu", The Korea Times (ภาษาอังกฤษ), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 22, 2023, สืบค้นเมื่อ June 14, 2023
  21. ↑ Kim, Sang-min (August 7, 2007), "네티즌이 꼽은 고액권 초상인물 후보 1위는?" [Who Did Netizens Say Was Their No. 1 Pick for the Portrait on High Denomination Bills?], Chosun Business (ภาษาเกาหลี), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 23, 2023, สืบค้นเมื่อ June 23, 2023
  22. ↑ "고액권 인물 10만원 김구, 5만원 신사임당 선정". The Hankyoreh (ภาษาเกาหลี). November 5, 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 23, 2023. สืบค้นเมื่อ June 23, 2023.
  23. ↑ Kim & Kim (2011), p. 108.
  24. ↑ Kim, Robert S. (2017), pp. 38–39.
  25. ↑ 25.0 25.1 25.2 Kim, Chang-hui (February 7, 2022). "안중근 조카·女독립운동가, 안미생 흔적 75년 만에 찾았다" ["Ahn Jung-geun's Nephew Independence Activist Found An Mi-saeng After 75 Years"]. Pressian (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 29, 2023. สืบค้นเมื่อ March 29, 2023.
  26. ↑ Son 61 (2007).
  27. ↑ Son 70 (2008).
  28. ↑ Kim, Su-jeong (June 30, 2011), "김구 선생 후손 '4대째 나라사랑'...외증손자 김동만 공군 소위 임관" [Descendents of Kim Ku 'Four Generations of Patriotism'...Great Grandson Kim Dong-man Becomes Second Lieutenant in the Air Force], JoongAng Ilbo (ภาษาเกาหลี), เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 23, 2023, สืบค้นเมื่อ June 23, 2023
  29. ↑ 29.0 29.1 채, 인택 (2022-12-10). "백범 김구 집안이 화교 제일 부호와 사돈 맺은 사연". Sisa Journal (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ 2024-05-28.
  30. ↑ "37살의 나이 차, 백범과 중국 여인의 '특별한 동거'" [An Age Gap of 37 Years, Baekbeom's 'Special Relationship' With a Chinese Woman], ㅍㅍㅅㅅ (ภาษาเกาหลี), June 23, 2015, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 24, 2023, สืบค้นเมื่อ February 24, 2023
  31. ↑ Kim Koo. 백범일지  (ภาษาเกาหลี) – โดยทาง Wikisource.

ข้อมูล

[แก้]

ภาษาอังกฤษ

[แก้]

ภาษาเกาหลี

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ คิม กู
วิกิซอร์ซมีงานต้นฉบับซึ่งเป็นผลงานของหรือเกี่ยวข้องกับ:
คิม กู
Stub icon

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=คิม_กู&oldid=11708941"