การเมืองฝรั่งเศส
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
การเมืองฝรั่งเศส Politique en France | |
|---|---|
 | |
| ประเภทรัฐ | รัฐเดี่ยว, ระบบกึ่งประธานาธิบดี, สาธารณรัฐรัฐธรรมนูญ |
| รัฐธรรมนูญ | รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส คริสต์ศักราช 1958 |
| ฝ่ายนิติบัญญัติ | |
| ชื่อ | รัฐสภา |
| ประเภท | สองสภา |
| สถานที่ประชุม | พระราชวังแวร์ซาย |
| สภาสูง | |
| ชื่อ | วุฒิสภา |
| ประธาน | เฌราร์ ลาร์เชร์ ประธานวุฒิสภา |
| ผู้แต่งตั้ง | การเลือกตั้งทางอ้อม |
| สภาล่าง | |
| ชื่อ | สมัชชาแห่งชาติ |
| ประธาน | ยาแอล โบรน-ปีแว ประธานสมัชชาแห่งชาติ |
| ผู้แต่งตั้ง | การเลือกตั้งทางตรง ระบบสองรอบ |
| ฝ่ายบริหาร | |
| ประมุขแห่งรัฐ | |
| คำเรียก | ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐ |
| ปัจจุบัน | แอมานุแอล มาครง |
| ผู้แต่งตั้ง | การเลือกตั้งทางตรง ระบบสองรอบ |
| หัวหน้ารัฐบาล | |
| คำเรียก | นายกรัฐมนตรี |
| ปัจจุบัน | ฟร็องซัว บายรู |
| ผู้แต่งตั้ง | ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐ |
| คณะรัฐมนตรี | |
| คำเรียก | รัฐบาล |
| ชุดปัจจุบัน | คณะที่ 46 (บายรู) |
| หัวหน้า | นายกรัฐมนตรี |
| ผู้แต่งตั้ง | ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐ |
| สำนักงานใหญ่ | ทำเนียบมาตีญง |
| กระทรวง | 19 |
| ฝ่ายตุลาการ | |
| ศาล | ศาลฝรั่งเศส |
| สภารัฐธรรมนูญ | |
| ประธานศาล | โลร็องต์ ฟาบียุส |
| ที่ตั้งศาล | ที่ทำการสภารัฐธรรมนูญ กรุงปารีส |
| สภาแห่งรัฐ | |
| ที่ตั้งศาล | พระราชวังหลวง กรุงปารีส |
| ศาลยุติธรรมสูงสุด | |
| ที่ตั้งศาล | ที่ทำการศาลยุติธรรมสูงสุด กรุงปารีส |
| ศาลตรวจเงินแผ่นดินภาค | |
| ที่ตั้งศาล | ที่ทำการศาลตรวจเงินแผ่นดินภาค กรุงปารีส |
| บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดบทความว่าด้วย |
| การเมืองฝรั่งเศส |
|---|
|
 สถานีย่อยประเทศฝรั่งเศส |
การเมืองฝรั่งเศส เป็นการปกครองโดยระบอบสาธารณรัฐ ประชาธิปไตย กึ่งประธานาธิบดี โดยมีประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐ นายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้ารัฐบาล และระบอบพรรคการเมือง รัฐบาลใช้อำนาจผ่านทางบริหาร รัฐสภาและรัฐบาลใช้อำนาจผ่านทางนิติบัญญัติ ส่วนอำนาจตุลาการเป็นอิสระจากอำนาจบริหารและนิติบัญญัติ
ซ้าย-ขวา ในประเทศฝรั่งเศสและพรรคการเมืองสำคัญ
[แก้]ตั้งแต่การปฏิวัติฝรั่งเศส พ.ศ. 2332 ได้เกิดแนวคิดทางการเมืองขวาและซ้ายขึ้น
ฝ่ายซ้าย
[แก้]ตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 กลุ่มฝ่ายซ้ายได้แยกตัวออกเป็นปฏิรูปนิยมและปฏิวัตินิยม นอกเหนือจากพวกสาธารณรัฐนิยม พวกหัวรุนแรง พวกสังคมนิยมหัวรุนแรง และพรรค SFIO (พรรคคนงานฝรั่งเศสนานาชาติ) ของเลออง บลังม์ ส่วนพรรคคอมมิวนิสต์ฝรั่งเศส (PCF) ยังคงเป็นขั้วที่มีอิทธิพลเนื่องจากอยู่ฝ่ายตรงข้ามมาตั้งแต่ วิกฤตการณ์ พ.ศ. 2490 หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 และ Tours Congress นำไปสู่การก่อกำเนิดของ SFIC (ต่อมาคือ PCF) ฝ่ายซ้ายได้มีอำนาจในช่วง Cartel des gauches (การผนึกกำลังของฝ่ายซ้าย) ตั้งแต่ พ.ศ. 2467 ถึง พ.ศ. 2469 และตั้งแต่ พ.ศ. 2475 ถึง วิกฤตการณ์ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2477 และต่อมาอยู่ภายใต้การนำของพรรค Popular Front ในปี พ.ศ. 2489
อย่างไรก็ตามพรรคคอมมิวนิสต์ฝรั่งเศส (PCF) ก็ยังแข่งขันกันในปีกซ้ายเอง พวกกลุ่มซ้ายใหม่ (Seconde Gauche) รวมทั้ง Socialisme ou Barbarie ของ Cornelius Castoriadis (ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2491 ถึง พ.ศ. 2508) พรรคการต่อสู้ของคนงาน (Lutte Ouvrière) ของ Arlette Laguiller พรรคพันธมิตรคอมมิวนิสต์ปฏิวัติ (Ligue communiste révolutionnaire) หรือการเคลื่อนไหวต่างๆ จากพวกอนาธิปไตย
 | บทความเกี่ยวกับการเมือง การปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |