การท่องเที่ยวในประเทศฝรั่งเศส
มีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาเยือนประเทศฝรั่งเศสเป็นจำนวน 84.7 ล้านคนในปี ค.ศ. 2013 ส่งผลให้ประเทศนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก[1] ซึ่งทำรายได้เป็นอันดับสามจากนักท่องเที่ยวจากการมาเยือนแบบรวบรัด นักท่องเที่ยวจำนวนร้อยละ 20 ใช้จ่ายน้อยกว่าครึ่งหากเทียบกับที่พวกเขาใช้จ่ายในสหรัฐอเมริกา[2]
ประเทศฝรั่งเศสมีสถานที่ 37 แห่งที่ได้รับการจารึกไว้ในรายชื่อแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกและมีเมืองที่น่าสนใจทางวัฒนธรรมสูง (กรุงปารีสมีความสำคัญมากที่สุด แต่ก็รวมถึงตูลูซ, สทราซบูร์, บอร์โด, ลียง และอื่น ๆ), ชายหาดและรีสอร์ตริมทะเล, สกีรีสอร์ต และภูมิภาคชนบทหลายแห่งที่สามารถเพลิดเพลินไปกับความงามและความเงียบสงบเหล่านั้น (การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์) หมู่บ้านฝรั่งเศสขนาดเล็กและงดงามเป็นมรดกทางวัฒนธรรม (เช่น กอลงฌ์-ลา-รูฌ หรือลอครอน็อง) ต่างก็ได้รับการส่งเสริมผ่านสมาคม เลปลูว์โบวีลาฌเดอฟร็องส์ ("หมู่บ้านที่สวยที่สุดของประเทศฝรั่งเศส") ส่วนการติดป้าย "สวนที่โดดเด่น" จะเป็นรายการของสวนกว่าสองร้อยแห่งที่จัดขึ้นโดยกระทรวงวัฒนธรรมแห่งประเทศฝรั่งเศส ซึ่งป้ายนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อปกป้องและส่งเสริมสวนและสวนสาธารณะที่โดดเด่น
ในปี ค.ศ. 2012 การเดินทางและการท่องเที่ยวได้มีส่วนช่วยโดยตรงต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศของประเทศฝรั่งเศสถึง 77.7 พันล้านยูโร แบ่งเป็นร้อยละ 30 ที่มาจากนักท่องเที่ยวต่างประเทศ และร้อยละ 70 ที่มาจากการใช้จ่ายเพื่อการท่องเที่ยวภายในประเทศ ผลงานทั้งหมดของการเดินทางและการท่องเที่ยวแสดงให้เห็นถึงร้อยละ 9.7 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศและสนับสนุนงาน 2.9 ล้านอัตรา (ร้อยละ 10.9 ของการจ้างงาน) ในประเทศ[3] ซึ่งการท่องเที่ยวมีส่วนสำคัญต่อดุลการชำระเงิน
สถิติ
[แก้]- การมาเยือนแบ่งตามประเทศ
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่เดินทางมายังประเทศฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 2014 มาจากประเทศต่อไปนี้ :[4]
| อันดับ | ประเทศ | จำนวนนักท่องเที่ยว |
|---|---|---|
| 1 |  เยอรมนี |
12,800,000 |
| 2 |  สหราชอาณาจักร |
11,800,000 |
| 3 |  เบลเยียม |
9,300,000 |
| 4 |  อิตาลี |
7,500,000 |
| 5 |  สวิตเซอร์แลนด์ |
6,200,000 |
| 6 |  สเปน |
6,100,000 |
| 7 |  เนเธอร์แลนด์ |
5,500,000 |
| 8 |  สหรัฐ |
3,200,000 |
| 9 |  จีน |
1,700,000 |
| 10 |  ลักเซมเบิร์ก |
1,400,000 |
- จำนวนการเข้าพัก
การใช้เวลาค้างคืนมากที่สุดในปี ค.ศ. 2014 โดยนักท่องเที่ยวจากประเทศต่อไปนี้ :[5]
| อันดับ | ประเทศ | จำนวนคืน |
|---|---|---|
| 1 | เยอรมนี |
86,400,000 |
| 2 | สหราชอาณาจักร |
79,700,000 |
| 3 | เบลเยียม |
59,500,000 |
| 4 | เนเธอร์แลนด์ |
43,600,000 |
| 5 | อิตาลี |
42,700,000 |
| 6 | สเปน |
34,700,000 |
| 7 | สวิตเซอร์แลนด์ |
33,600,000 |
| 8 | สหรัฐ |
27,600,000 |
| 9 |  โปรตุเกส |
12,000,000 |
| 10 |  แอลจีเรีย |
11,400,000 |
กรุงปารีส
[แก้]
สำหรับกรุงปารีสซึ่งเป็นเมืองหลวงนั้น เป็นเมืองที่มีผู้มาเยือนมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก[6] กรุงปารีสมีพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดและมีชื่อเสียงของโลก ประกอบด้วยพิพิธภัณฑ์ลูฟวร์ซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดในโลก และก็ยังมีพิพิธภัณฑ์ออร์แซที่เน้นศิลปะในลัทธิประทับใจเป็นส่วนใหญ่ รวมถึงศูนย์ศิลปะและวัฒนธรรมแห่งชาติฌอร์ฌ ปงปีดู ที่มุ่งเน้นศิลปะร่วมสมัย กรุงปารีสเป็นเจ้าของผลงานสถานที่สำคัญบางส่วนที่รู้จักมากที่สุดของโลก เช่น หอไอเฟล ซึ่งเป็นอนุสาวรีย์ที่มีผู้จ่ายเงินเพื่อเข้าชมมากที่สุดในโลก,[7] ประตูชัยฝรั่งเศส, มหาวิหารน็อทร์-ดามแห่งปารีส, มหาวิหารซาเคร-เกอร์ ส่วนพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรมเป็นพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดในทวีปยุโรป[8] ก็ตั้งอยู่ในปาร์กเดอลาวีแล็ต กรุงปารีส ซึ่งนับเป็นหัวใจของศูนย์วัฒนธรรมวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และอุตสาหกรรม (CCSTI) โดยเป็นศูนย์ส่งเสริมด้านวิทยาศาสตร์และวิทยาการต่าง ๆ และบริเวณใกล้กับกรุงปารีสยังมีพระราชวังแวร์ซาย ซึ่งเป็นอดีตพระราชวังของพระมหากษัตริย์แห่งประเทศฝรั่งเศส ที่เป็นพิพิธภัณฑ์ในปัจจุบัน
สวนสนุก
[แก้]
ดิสนีย์แลนด์ปารีส ประเทศฝรั่งเศส เป็นสวนสนุกที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในทวีปยุโรปโดยแท้ ด้วยจำนวนผู้เข้าชม 15,405,000 คน นับรวมจากดิสนีย์แลนด์พาร์กและวอลต์ดิสนีย์สตูดิโอพาร์กในปี ค.ศ. 2009 [9] ส่วนสวนสนุกประวัติศาสตร์ปุยดูว์ฟูในจังหวัดว็องเด เป็นสวนสนุกที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดเป็นอันดับสองของประเทศฝรั่งเศส[10] และสวนสนุกอื่น ๆ ที่ได้รับความนิยม คือ ฟูว์ตูว์ร็อสก็อปในเมืองปัวตีเย แคว้นนูแวลากีแตน และปาร์กัสเตริกซ์ในแคว้นโอดฟร็องส์
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "UNWTO Highlights" (PDF). United Nations World Tourism Organization. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-07-18. สืบค้นเมื่อ 11 September 2013.
- ↑ Dilorenzo, Sarah (July 20, 2013). "France learns to welcome, to speak 'touriste'". The Burlington Free Press. Burlington, Vermont. pp. 5A. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-22. สืบค้นเมื่อ July 20, 2013.
- ↑ "2013 Travel & Tourism Economic Impact Report France" (PDF). World Travel & Tourism Council. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-12-02. สืบค้นเมื่อ 2013-11-26.
- ↑ "Visiteurs internationaux en France en 2014". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-14. สืบค้นเมื่อ 2016-10-07.
- ↑ "Visiteurs internationaux en France en 2014". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-14. สืบค้นเมื่อ 2016-10-07.
- ↑ "France". Travel-university.org. 2010-07-28. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-05-07. สืบค้นเมื่อ 2013-09-30.
- ↑ "The Leading Travel Zone Site on the Net". travelzones.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-26. สืบค้นเมื่อ 2013-09-30.
- ↑ Arfin, Ferne (11 January 2009). "France: Insider's guide to Paris". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 6 September 2009.
- ↑ "2009 Theme Index. The Global Attractions Attendance Report, 2009" (PDF). Themed Entertainment Association. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2010-06-02. สืบค้นเมื่อ 7 October 2010.
- ↑ "Weekend Breaks: the Vendée's Puy du Fou < Travel & Tourism | Expatica France". Expatica.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-27. สืบค้นเมื่อ 23 January 2011.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]