10 ไฮเจีย

10 ไฮเจีย   ()

ภาพ 10 ไฮเจีย
การค้นพบ
ค้นพบโดย:	แอนนิเบล เดอ แกสปารีส
ค้นพบเมื่อ:	12 เมษายน ค.ศ. 1849
ชื่ออื่น ๆ:	ไม่มี
ชนิดของดาวเคราะห์น้อย:	แถบดาวเคราะห์น้อย ตระกูลไฮเจีย
ลักษณะของวงโคจร
ต้นยุคอ้างอิง 30 พฤศจิกายน 2008 (JD 2454800.5)
ระยะจุดไกล ดวงอาทิตย์ที่สุด:	524.63 Gm (3.507 AU) (Q)
ระยะจุดใกล้ ดวงอาทิตย์ที่สุด:	414.38 Gm (2.770 AU) (q)
กึ่งแกนเอก:	469.58 Gm (3.139 AU)
ความเยื้องศูนย์กลาง:	0.117
คาบดาราคติ:	2031.01 d (5.56 a)
อัตราเร็วเฉลี่ย ในวงโคจร:	16.76 km/s
มุมกวาดเฉลี่ย:	197.96° (M)
ความเอียง:	3.842°
ลองจิจูด ของจุดโหนดขึ้น:	283.45°
มุมของจุด ใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด:	313.19°
ลักษณะทางกายภาพ
มิติ:	530×407×370 km 500×385×350 km 407 km
มวล:	8.85×1019 kg
ความหนาแน่นเฉลี่ย:	2.12 ± 0.11 g/cm³
ความโน้มถ่วง ที่ศูนย์สูตร:	0.091 m/s²
ความเร็วหลุดพ้น:	0.21 km/s
คาบการหมุน รอบตัวเอง:	27.623 h
อัตราส่วนสะท้อน:	0.0717
อุณหภูมิ:	~164 K สูงสุด: 247 K (−26° C)
อุณหภูมิพื้นผิว:	ต่ำสุด เฉลี่ย สูงสุด
ชนิดสเปกตรัม:	ดาวเคราะห์น้อยประเภท C
ขนาดเชิงมุม:	0.318" ถึง 0.133"

10 ไฮเจีย (กรีก: ‘Υγιεία; อังกฤษ: Hygiea) เป็นดาวเคราะห์น้อยดวงหนึ่งในแถบดาวเคราะห์น้อย มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางในแนวรีประมาณ 350 - 500 กิโลเมตร และมีมวลคิดเป็นประมาณ 2.9% ของมวลรวมทั้งหมดของดาวเคราะห์น้อยในแถบหลัก ถือเป็นดาวเคราะห์น้อยที่ใหญ่ที่สุดเป็นลำดับที่สี่ทั้งโดยปริมาตรและมวล รวมถึงเป็นดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่ที่สุดสำหรับกลุ่มดาวเคราะห์น้อยมืด (คือ ดาวเคราะห์น้อยประเภท C) ซึ่งมีส่วนประกอบคาร์บอนอยู่บนพื้นผิวค่อนข้างมาก

แม้ไฮเจียจะเป็นดาวเคราะห์น้อยที่มีขนาดใหญ่มาก แต่ด้วยพื้นผิวที่ค่อนข้างมืดและยังอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์มาก จึงปรากฏให้โลกเห็นเพียงริบหรี่ ดาวเคราะห์น้อยอื่นที่มีขนาดเล็กกว่าจึงถูกค้นพบก่อนที่ แอนนาเบล เดอ แกสปารีส จะค้นพบไฮเจียเมื่อวันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 1849 ไฮเจียมีค่าความส่องสว่างปรากฏต่ำกว่าเวสต้าถึง 4 เท่า และต้องใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาด 100 มม. เป็นอย่างน้อย จึงจะสามารถมองเห็น