อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัส
| |||||||
ก่อตั้ง | 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1949 (75 ปี) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 7 ธันวาคม ค.ศ. 1950 (74 ปี) | ||||||
AOC # | AISF117C[1] | ||||||
ท่าหลัก | |||||||
เมืองสำคัญ | |||||||
สะสมไมล์ | อาเอโรลิเนอัสปลุส | ||||||
พันธมิตรการบิน | สกายทีม สกายทีมคาร์โก | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 84 | ||||||
จุดหมาย | 58 | ||||||
บริษัทแม่ | รัฐบาลอาร์เจนตินา | ||||||
สำนักงานใหญ่ | บัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา | ||||||
บุคลากรหลัก | ฟาเบียน ลอมบาร์โด (ประธานและซีอีโอ) | ||||||
เว็บไซต์ | www |
อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัส (สเปน: Aerolíneas Argentinas) เป็นสายการบินประจำชาติ[3] และสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศอาร์เจนตินา[4] ที่มีฐานการบินในท่าอากาศยานนานาชาติรัฐมนตรีปิสตารินิและสนามบินฆอร์เฆ นิวเบริ และมีสำนักงานใหญ่ในบัวโนสไอเรส สายการบินให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 58 แห่งในอเมริกาใต้ ยุโรป และหมู่เกาะแคริบเบียน
สายการบินก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1949 จากการควบรวมกิจการระหว่างสายการบินอาเอโรโปสตาอาร์เฆนตินา อาเบียซิออนเดลลิโตรัลฟลูเบียลอาร์เฆนติโน โฟลตาอาเอเรอาเมร์กันเตอาร์เฆนตินา และโซนัสโอเอสเตอีนอร์เตเดอาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัส และได้เริ่มดำเนินงานในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1950 ต่อมาได้มีกิจการร่วมค้าของไอบีเรียได้เข้ามาควบคุมสายการบินในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 และถูกกรูโปมาร์ซันส์เข้าซื้อสายการบินพร้อมบริษัทลูกใน ค.ศ. 2001 หลังจากที่สายการบินประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสได้โอนกิจการกลับเป็นของรัฐใน ค.ศ. 2008 สายการบินเข้าร่วมเครือข่ายพันธมิตรทางการบินสกายทีม ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2012 และส่วนที่ดำเนินการขนส่งสินค้าเข้าร่วมกับสกายทีมคาร์โกในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2013
กิจการองค์กร
[แก้]กรรมสิทธิ์บริษัทและบริษัทลูก
[แก้]ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2024 อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสเป็นหน่วยงานรัฐ โดยมีรัฐบาลอาร์เจนตินาเป็นเจ้าของทั้งหมด ณ เดือนธันวาคม ค.ศ. 2013 อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสได้ระบุบริษัทลูกภายใต้สายการบินไว้ห้าบริษัท ได้แก่ อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสการ์โก, สายการบินภายในประเทศเอาส์ตรัลลิเนอัสอาเอเรอัส, ผู้ให้บริการในพื้นที่ท่าอากาศยานแอโรแฮนด์ลิง, ผู้ให้บริการขนส่งสินค้าบจก.เจตปัก, และบริษัทท่องเที่ยวบจก.ออปตาร์[5] สายการบินและสายการบินลูกมีฐานการบินสองแห่ง ซึ่งทั้งหมดตั้งอยู่ในบัวโนสไอเรส สายการบินจะดำเนินงานเที่ยวบินภายในประเทศและด้วยเครื่องบินขนาดเล็กที่สนามบินฆอร์เฆ นิวเบริ ในขณะที่ท่าอากาศยานนานาชาติรัฐมนตรีปิสตารินิจะใช้สำหรับเที่ยวบินระหว่างประเทศเป็นหลัก แต่ยังมีเที่ยวบินระดับภูมิภาคและภายในประเทศบ้างเล็กน้อย ใน ค.ศ. 2010 สายการบินให้บริการขนส่งผู้โดยสารระหว่างทั้งสองสายการบิน[6] บริการนี้ถูกยกเลิกใน ค.ศ. 2020[7]
ณ เดือนธันวาคม ค.ศ. 2019 สายการบินมีพนักงานอยู่ 10,230 คน
ตั้งแต่การระบาดทั่วของโควิด-19 2020 เอาส์ตรัลลิเนอัสอาเอเรอัสได้ควบรวมกิจการเข้ากับสายการบินแม่ โดยฝูงบินทั้งหมดจะโอนย้ายไปยังอาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัส โดยขั้นตอนการควบรวมกิจการได้ทำข้อตกลงที่ทำไว้กับสหภาพแรงงานของเอาส์ตรัล[8]
บุคลากรหลัก
[แก้]ปาโบล เซเรียนิ เป็นประธานสายการบินจนถึง ค.ศ. 2023[9] จากนั้นฟาเบียน ลอมบาร์โด อดีตซีโอโอของสายการบิน ดำรงตำแหน่งสืบมาใน ค.ศ. 2024[10][11]
สำนักงานใหญ่
[แก้]อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในพื้นที่ของสนามบินฆอร์เฆ นิวเบริ ในบัวโนสไอเรส[12]
จุดหมายปลายทาง
[แก้]ข้อตกลงการบินร่วม
[แก้]อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสมีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่าง ๆ ดังต่อไปนี้:[13]
ฝูงบิน
[แก้]ฝูงบินปัจจุบัน
[แก้]ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2024 อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[15][16][17]
เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร[18] | หมายเหตุ | ||
---|---|---|---|---|---|---|
C | Y | รวม | ||||
แอร์บัส เอ330-200 | 10[19] | — | 24 | 248 | 272 | จะเช่าเพิ่มเติมสองลำจากแอร์คาสเซิล[20] |
โบอิง 737-700 | 8 | — | 8 | 120 | 128[21] | |
โบอิง 737-800 | 28 | — | 8 | 162 | 170[21] | |
โบอิง 737 แมกซ์ 8 | 12[22] | — | 8 | 162 | 170 | [23] |
เอ็มบราเออร์ อี190 | 24 | — | 8 | 88 | 96[24] | โอนย้ายมาจากเอาส์ตรัลลิเนอัสอาเอเรอัส[25] |
เอ็มบราเออร์ อี195-อี2 | — | 12 | รอประกาศ | เริ่มส่งมอบใน ค.ศ. 2024 จะทดแทน อี190[26] | ||
ฝูงบินขนส่งสินค้า | ||||||
โบอิง 737-800บีซีเอฟ | 2 | — | สินค้า | ส่งมอบตั้งแต่ ค.ศ. 2023[22][27] | ||
รวม | 84 | 12 |
อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 11.5 ปี
ฝูงบินในอดีต
[แก้]อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:
- แอร์บัส เอ310-300
- แอร์บัส เอ320-200
- แอร์บัส เอ340-200
- แอร์บัส เอ340-300[28]
- แอว์โร ยอร์ก
- โบอิง 707-320บี
- โบอิง 707-320ซี
- โบอิง 727-100
- โบอิง 727-200
- โบอิง 737-200
- โบอิง 737-200 แอดวานซ์
- โบอิง 737-200ซี
- โบอิง 737-300เอฟ
- โบอิง 737-500
- โบอิง 747 เอสพี
- โบอิง 747-200บี
- โบอิง 747-400
- โบอิง 757-200
- ซูว์ดาวียาซียงการาแวล 3
- ซูว์ดาวียาซียงการาแวล 6-แอน
- ซูว์ดาวียาซียงการาแวล 6-แอร์
- คอนแวร์ ซีวี-240
- เดอ ฮาวิลแลนด์ คอเม็ท 4
- เดอ ฮาวิลแลนด์ คอเม็ท 4ซี
- ดักลาส ซี-47
- ดักลาส ซี-47เอ
- ดักลาส ซี-47บี
- ดักลาส ซี-54เอ
- ดักลาส ดีซี-3
- ดักลาส ดีซี-4
- ดักลาส ดีซี-6
- ฟอกเกอร์ เอฟ-28 เอ็มเค-1000
- ฟอกเกอร์ เอฟ-28 เอ็มเค-4000
- ฮ็อคเกอร์ซิดเดลี 748[29]
- ล็อคฮีด คอนสเตเลชัน
- แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-83
- แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-88
- ชอร์ต แซนดริงแฮม
- เอ็นเอเอ็มซี วายเอส-11-100
- วิกเกอร์ส ไวกิง
อุบัติเหตุและอุบัติการณ์
[แก้]ตามข้อมูลจากฐานข้อมูลเอวิเอชันเซฟตีเน็ตเวิร์ก อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสประสบอุบัติเหตุที่มีผู้เสียชีวิตครั้งสุดท้ายใน ค.ศ. 1970 โดย ณ เดือนมิถุนายน ค.ศ. 2023 ได้มีข้อมูลอุบัติเหตุและอุบัติการณ์ 47 ครั้งที่เกิดขึ้นกับเที่ยวบินของสายการบินตั้งแต่การเริ่มดำเนินงานใน ค.ศ. 1950[30] อาเอโรลิเนอัสอาร์เฆนตินัสถือเป็นหนึ่งในสายการบินที่ปลอดภัยที่สุดในโลก[31]
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ การจัดเรียงที่นั่งอาจแตกต่างจากที่แสดงในตาราง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Federal Aviation Administration – Airline Certificate Information – Detail View". av-info.faa.gov. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-25. สืบค้นเมื่อ 2019-06-27.
- ↑ 2.0 2.1 Hofmann, Kurt (9 May 2016). "Aerolíneas Argentinas increases frequencies to Europe". Air Transport World. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 May 2016.
- ↑ "Argentina: Aerolineas Argentinas faces a tough turnaround with government's new liberal mindset". CAPA Centre for Aviation. 19 September 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 September 2016.
- ↑ "American Airlines opts to erect protective measures against Argentina's weak economy". CAPA Centre for Aviation. 16 October 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2014.
Overall, seat deployment between the two countries has grown 4.8% year-on-year driven by a 17.5% seat increase from Aerolineas Argentinas. During the last year Argentina’s national airline has restarted service from Buenos Aires to New York JFK.
- ↑ "Group Companies". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2013. สืบค้นเมื่อ 2 December 2013.
- ↑ "Aerolineas offers free transfer between airports" (Press release). Aerolíneas Argentinas. 3 December 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 July 2011. สืบค้นเมื่อ 25 April 2012.
- ↑ "Gestioná el voucher para tu conexión entre aeropuertos" (ภาษาสเปน). Aerolíneas Argentinas. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-12-26. สืบค้นเมื่อ 2023-12-26.
- ↑ Díaz, Pablo (5 May 2020). "Aerolíneas Argentinas y Austral fusionan sus estructuras" (ภาษาสเปน). Aviacionline. สืบค้นเมื่อ 2023-12-27.
- ↑ Mazó, Edgardo Gimenez (2024-01-10). "Pablo Ceriani: "Generan las condiciones para que Aerolíneas Argentinas pierda plata"". Aviacionline.com (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 2024-01-11.
- ↑ Wolfsteller2024-01-03T16:47:00+00:00, Pilar. "Aerolineas Argentinas names Lombardo as new president and CEO". Flight Global (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-01-11.
- ↑ "Aerolineas Argentinas Names Fabian Lombardo CEO, Chairman". news.bloomberglaw.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-01-11.
- ↑ "Terms and Conditions". Aerolíneas Argentinas. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 February 2017.
Aerolíneas Argentinas S.A., with legal domicile in:Rafael Obligado Avenue N / N, Terminal 4, 6th floor, Jorge Newbery Airport (Aeroparque), Autonomous City of Buenos Aires
- ↑ "Our Allies". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2024-03-21. สืบค้นเมื่อ 2024-05-03.
- ↑ "Aerolíneas Argentinas adds China Eastern codeshare in NS24". aeroroutes.com. 21 March 2024.
- ↑ "Aerolineas Argentinas Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-05-03.
- ↑ "Aerolíneas Argentinas Fleet". ch-aviation GmbH. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2015. สืบค้นเมื่อ 13 August 2014.
- ↑ "Flota / Fleet". www.aerolineas.com.ar (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 12 June 2017.
- ↑ "Flota / Fleet". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 September 2019. สืบค้นเมื่อ 22 January 2018.
- ↑ "Aerolineas Argentines fleet- Flightradar24".
- ↑ "News for Airlines, Airports and the Aviation Industry | CAPA". centreforaviation.com. สืบค้นเมื่อ 2021-09-21.
- ↑ 21.0 21.1 "On board services". Aerolíneas Argentinas. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 June 2014.
- ↑ 22.0 22.1 "Aerolíneas Argentinas to add two B737-800Fs in 1Q23". Ch-Aviation. 2 January 2023.
- ↑ "Argentina's Aerolineas to buy 11 new Boeing 737 MAX aircraft". Reuters. 20 October 2016.
- ↑ "Embraer and Austral Seal Contract for 20 Embraer 190 Jets". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 April 2021. สืบค้นเมื่อ 6 March 2021.
- ↑ "Aerolíneas Argentinas Introduces New Livery for the Embraer E190". 5 March 2021.
- ↑ "Luxair, Aerolineas Argentinas to add Embraer's E195-E2 to their fleets". Reuters. 11 October 2023.
- ↑ "Aerolineas Argentinas' Second Boeing 737 Freighter Began its Delivery Flight". aviacionline.com. 20 May 2023.
- ↑ "Aerolineas Argentinas Retires The Airbus A340". Airways. 17 February 2020. สืบค้นเมื่อ 20 March 2021.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Endres, Günter (2002). Major Airlines of the World (Second ed.). Airlife. p. 5.
- ↑ "Accident record for Aerolíneas Argentinas". Aviation Safety Network. สืบค้นเมื่อ 2023-06-16.
- ↑ "World's safest airlines – Aerolineas Argentinas". news.com.au. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2011. สืบค้นเมื่อ 25 March 2012.