เอ็นเอเอ็มซี วายเอส-11

เอ็นเอเอ็มซี วายเอส-11 (อังกฤษ: NAMC YS-11) วายเอส-11 เป็นเครื่องบินโดยสารขนส่งแบบแรกของญี่ปุ่นหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แผนการสร้างเริ่มในปี พ.ศ. 2500 เครื่องต้นแบบบินเป็นครั้งแรกในวันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2505 วายเอส-11 มีจำนวนการสร้างทั้งสิ้น 182 เครื่อง เกือบทั้งหมดใช้งานในกองกำลังป้องกันต้นเองของประเทศญี่ปุ่น สายการผลิตวายเอส-11 ยุติลงในปี พ.ศ. 2517

รายละเอียด วายเอส-11

ผู้สร้าง นิฮอนแอร์คราฟต์แมนูแฟคเจอริงคอร์ปอเรชั่น (ญี่ปุ่น)
ประเภท โดยสาร-ขนส่ง พิสัยบินใกล้/ปานกลาง เจ้าหน้าที่ 2 นาย อัตราผู้โดยสารสูงสุด 60 ที่นั่ง
เครื่องยนต์ เทอร์โบใบพัด รอลส์-รอยซ์ ดาร์ท 542-10 เค ให้กำลังเครื่องละ 3,060 แรงม้า 2 เครื่อง
กางปีก 32 เมตร
ยาว 26.30 เมตร
สูง 8.93 เมตร
พื้นที่ปีก 94.8 ตารางเมตร
น้ำหนักเปล่า 15,419 กิโลกรัม
น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 7,081 กิโลกรัม
น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 25,000 กิโลกรัม
อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง 466 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 4,575 เมตร
อัตราเร็วเดินทางประหยัด 447 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 6,100 เมตร
เพดานบินใช้งาน 6,980 เมตร
อัตราไต่ขั้นต้น 6.2 เมตร/วินาที
พิสัยบินไกลสุด 1,090 กิโลเมตร เมื่อมีภารกรรมบรรทุกสูงสุด
- 3,215 กิโลเมตร เมื่อบรรทุกเชื้อเพลิงมากที่สุด

อ้างอิง

อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522

บทความเทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล