อังคุตตรนิกาย
อังคุตตรนิกาย ("หมวดคำสอนรวบรวมจัดลำดับเข้าด้วยกัน") เป็นชุมนุมพระสูตร[ก]ลำดับสี่จากห้าหมวดของพระสุตตันตปิฎก นิกายนี้ประกอบด้วยธรรมะหลายพันสูตรของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอัครสาวก โดยจัดเป็น "นิบาต" สิบเอ็ดหมวดตามแต่ละพระสูตรที่มีหัวข้อธรรม
อังคุตตรนิกายสอดคล้องกับเอโกตระอกามา (หมายถึง "เพิ่มขึ้นทีละพระสูตร") ที่พบในพระไตรปิฎกของวิทยาลัยพุทธศาสนาสันสกฤตยุคแรกหลายแห่ง ซึ่งยังปรากฎอยู่ในภาษาสันสกฤต ในฉบับสมบูรณ์ปรากฎในการแปลเป็นฉบับภาษาจีนในนามว่า เจิงยี่อาหันจิง (增一阿含經) เชื่อกันว่ามาจากพระสูตรของนิกายมหาสังฆิกะหรือสรวาสติวาท ตามข้อมูลของเควท์ เชื่อว่า "มีความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างฉบับภาษาบาลีและฉบับของนิกายสรวาสติวาท โดยมากกว่าสองในสามของพระสูตรพบในการรวบรวมฉบับเดียว แต่ไม่พบฉบับอื่น ซึ่งแสดงว่าส่วนใหญ่ของพระสูตรนี้ไม่ได้ถูกระบุในพระไตรปิฎกจนกระทั่งเวลาล่วงเลยไป"[1]
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ ในพระสูตรของพระสุตตันตปิฎกเรียกว่า นิกาย ซึ่งหมายความว่าหมู่ของพระสูตรหรือชุมนุมพระสูตร
อ้างอิง[แก้]
- ↑ A Dictionary of Buddhism, by Damien Keown, Oxford University Press: 2004