ว้า
![]() สตรีในชุดท้องถิ่น | |
ประชากรทั้งหมด | |
---|---|
ราว 1.2 ล้านคน | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
800,000 | |
400,000 | |
10,000 | |
ภาษา | |
ว้า ภาษาที่สอง: | |
ศาสนา | |
วิญญาณนิยม ศาสนาพุทธ[1] ศาสนาคริสต์ |
ว้า (ว้า: Vāx; พม่า: ဝလူမျိုး; จีน: 佤族; พินอิน: Wǎzú) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของประเทศพม่าเป็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะในรัฐฉานตอนเหนือและรัฐกะชีนทางตะวันออก ใกล้กับพรมแดนของพม่ากับจีน นอกจากนี้ยังสามารถพบชาวว้าได้ในมณฑลยูนนานของประเทศจีน
ในอดีตชาวว้าอาศัยอยู่ในรัฐว้า ดินแดนที่พวกเขาถือว่าเป็นแผ่นดินบรรพบุรุษมาตั้งแต่โบราณกาล[2] ซึ่งเป็นพื้นที่ภูเขาสูงชัน ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวิน โดยมีน้ำข่าพาดผ่าน ชาวว้ามีวิถีชีวิตแบบเกษตรกรรมยังชีพ โดยเพาะปลูกข้าว ถั่ว พืชตระกูลถั่ว ฝิ่น และวอลนัท
ในทางประวัติศาสตร์ ชาวว้าเคยอาศัยอยู่ใน "รัฐว้า" ดินแดนที่พวกเขาถือว่าเป็นแผ่นดินบรรพบุรุษมาตั้งแต่โบราณกาล ดินแดนนี้เป็นพื้นที่ภูเขาสูงชัน ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวิน โดยมีแม่น้ำนั้มข่าพาดผ่าน ชาวว้ามีวิถีชีวิตแบบเกษตรกรรมยังชีพ โดยเพาะปลูกข้าว ถั่ว พืชตระกูลถั่ว ฝิ่น และวอลนัต พวกเขายังเลี้ยงกระบือเพื่อใช้ในพิธีกรรมบูชายัญ
โดยทั่วไป ขนบธรรมเนียมประเพณีและวิถีชีวิตของชาวว้ามีความคล้ายคลึงกับชาวนาคา ซึ่งอาศัยอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือมากกว่า[3] ชาวว้าพูดภาษาว้าซึ่งจัดอยู่ในกลุ่มภาษามอญ-เขมร
ในประเทศไทยมีชาวว้าที่ข้ามพรมแดนจากพม่ามาตั้งถิ่นฐานในประเทศไทย โดยยังไม่ได้รับสถานะอย่างเป็นทางการว่าเป็นชนเผ่าพื้นเมือง ชาวว้าอาศัยอยู่ในอำเภอแม่สายและตำบลแม่ยาว จังหวัดเชียงราย รวมถึงอำเภอเวียงป่าเป้า ทางตอนใต้ของจังหวัดเชียงราย และอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ สำหรับชาวว้าที่อพยพมาจากพม่าไม่นานจะเรียกตัวเองว่า "ลัวะหรือละว้า" แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มชาติพันธุ์ลัวะโดยแท้จริง และไม่นิยมเรียกแทนตนเองว่า "ว้า" เพราะมักจะถูกเข้าใจว่าเป็น "ว้าแดง"[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ [1] เก็บถาวร 2013-06-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, [2] เก็บถาวร 2015-09-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Ethnic Groups - china.org.cn
- ↑ Fiskesjö, Magnus (15 June 2010). "Mining, history, and the anti-state Wa: the politics of autonomy between Burma and China". Journal of Global History. 5 (2): 241–243. doi:10.1017/S1740022810000070 – โดยทาง Cambridge University Press Journals Complete.
- ↑ "M. Fiskesjo, On the Ethnoarchaeology of Fortified Settlements in the Northern part of Mainland Southeast Asia" (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-14. สืบค้นเมื่อ 2014-10-10.
- ↑ "ละว้า (ว้า)". ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).