วาโก
วาโก 和光市 | |
|---|---|
 ศาลาว่าการนครวาโก | |
 ธง  ตรา | |
 ที่ตั้งของวาโก (เน้นสีชมพู) ในจังหวัดไซตามะ | |
 | |
  วาโก ที่ตั้งในประเทศญี่ปุ่น | |
| พิกัด: 35°46′52.4″N 139°36′20.5″E / 35.781222°N 139.605694°E | |
| ประเทศ |  ญี่ปุ่น |
| ภูมิภาค | คันโต |
| จังหวัด |  ไซตามะ |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | เทศบาลนคร |
| • นายกเทศมนตรี | มิตสึโกะ ชิบาซากิ (柴﨑 光子) (อิสระ) |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 11.04 ตร.กม. (4.26 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2024)[1] | |
| • ทั้งหมด | 84,827 คน |
| • ความหนาแน่น | 7,684 คน/ตร.กม. (19,900 คน/ตร.ไมล์) |
| สัญลักษณ์ | |
| • ต้นไม้ | แปะก๊วย |
| • ดอกไม้ | ซัตสึกิอาซาเลีย |
| เขตเวลา | UTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น) |
| โทรศัพท์ | 048-464-1111 |
| ที่อยู่ศาลาว่าการ | 1-5 ฮิโรซาวะ นครวาโก จังหวัดไซตามะ 351-0192 |
| เว็บไซต์ | www |
วาโก (ญี่ปุ่น: 和光市; โรมาจิ: Wakō-shi) เป็นนครที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของจังหวัดไซตามะ ประเทศญี่ปุ่น มีขนาดพื้นที่ทั้งหมด 11.04 ตารางกิโลเมตร (4.26 ตารางไมล์) มีจำนวนประชากร ณ วันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2024 ประมาณ 84,827 คน มีความหนาแน่นของประชากร 7,684 คนต่อตารางกิโลเมตร[1][2]
ภูมิศาสตร์
[แก้]นครวาโกตั้งอยู่บนเขตแดนทางใต้ของจังหวัดไซตามะ ทิศใต้ติดกับเขตเนริมะและทิศตะวันออกติดกับเขตอิตาบาชิของโตเกียว ลักษณะภูมิประเทศตั้งอยู่บนที่ราบสูงมูซาชิโนะ โดยมีแม่น้ำชิราโกะไหลตามแนวเขตแดนที่ติดกับเขตอิตาบาชิ และมีแม่น้ำอารากาวะและแม่น้ำชิงงาชิอยู่ทางตอนเหนือสุดของเมือง
เทศบาลและเขตข้างเคียง
[แก้]ภูมิอากาศ
[แก้]นครวาโกมีภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้นกึ่งเขตร้อน (การแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิพเพิน Cfa) มีลักษณะเด่นคือ ฤดูร้อนที่อบอุ่น และฤดูหนาวที่เย็นสบาย มีหิมะตกเล็กน้อยถึงไม่มีเลย อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีในวาโกอยู่ที่ 14.4 °C ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยทั้งปีอยู่ที่ 1,647 มิลลิเมตร โดยเดือนกันยายนเป็นเดือนที่มีฝนตกชุกที่สุด อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ยอยู่ในเดือนสิงหาคมอยู่ที่ประมาณ 26.2 °C และต่ำสุดในเดือนมกราคมอยู่ที่ประมาณ 2.7 °C[3]
สถิติประชากร
[แก้]ตามข้อมูลสำมะโนประชากรของญี่ปุ่น[4] จำนวนประชากรของนครวาโกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วง 80 ปีที่ผ่านมา
| ปี | ประชากร | ±% |
|---|---|---|
| 1920 | 4,409 | — |
| 1930 | 4,700 | +6.6% |
| 1940 | 5,572 | +18.6% |
| 1950 | 10,240 | +83.8% |
| 1960 | 17,242 | +68.4% |
| 1970 | 39,512 | +129.2% |
| 1980 | 49,713 | +25.8% |
| 1990 | 56,890 | +14.4% |
| 2000 | 70,170 | +23.3% |
| 2010 | 80,744 | +15.1% |
| 2020 | 83,989 | +4.0% |
ประวัติศาสตร์
[แก้]จากการตรวจสอบทางโบราณคดีในพื้นที่หลายแห่งรอบ ๆ นครวาโก ได้มีการเปิดเผยซากหมู่บ้านหลายแห่งในพื้นที่ โดยพบเครื่องปั้นดินเผา เครื่องมือหิน และซากอื่น ๆ จากยุคโจมงจำนวนมาก นอกจากนี้ยังพบร่องรอยการปลูกข้าวในสมัยแรก ๆ ซึ่งตรงกับยุคยาโยอิ ตลอดจนเครื่องปั้นดินเผาและเครื่องมือในยุคยาโยอิจำนวนมาก พื้นที่ของวาโกในปัจจุบันเริ่มพัฒนาจาก "ชิราโกะจูกุ" ตั้งแต่ยุคมูโรมาจิ ซึ่งเป็นชูกูบะหรือสถานีพักแรมระหว่างเดินทางขนส่งสินค้าบนเส้นทางสายคาวาโงเอะไคโด
เมื่อมีการประกาศใช้ระบบเทศบาลเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1889 ได้มีการจัดตั้งหมู่บ้านชิราโกะและหมู่บ้านนีกูระขึ้นในอำเภอนีกูระ จังหวัดไซตามะ ซึ่งต่อมาอำเภอนีกูระถูกยุบไปใน ค.ศ. 1894 และกลายเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอคิตาอาดาจิ หมู่บ้านทั้งสองถูกควบรวมกันเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1943 กลายเป็นเมืองยามาโตะ เมืองยามาโตะได้รับการยกฐานะเป็นนครเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ. 1970 และเปลี่ยนชื่อเป็นนครวาโก
การเมืองการปกครอง
[แก้]นครวาโกมีการปกครองในรูปแบบนายกเทศมนตรี-สภา โดยมีนายกเทศมนตรีที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรง และมีสภานครเป็นฝ่ายนิติบัญญัติระบบสภาเดียวซึ่งประกอบด้วยสมาชิก 18 คน ในแง่ของการเมืองระดับจังหวัด นครวาโกเป็นเขตเลือกตั้งที่ให้สมาชิกสภาจังหวัดไซตามะจำนวน 1 คน และในแง่ของการเมืองระดับชาติ นครวาโกเป็นส่วนหนึ่งของเขตเลือกตั้งที่ 4 จังหวัดไซตามะ ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภาญี่ปุ่น
เศรษฐกิจ
[แก้]หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เนื่องด้วยตำแหน่งที่ตั้งของนครวาโกที่อยู่ติดกับมหานครโตเกียว จำนวนประชากรจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในฐานะเมืองที่ผู้คนใช้สัญจรไปกลับที่ทำงาน เมืองนี้ได้พัฒนาเป็นเมืองอุตสาหกรรมจากการก่อสร้างโรงงานของบริษัทฮอนด้ามอเตอร์ (ปัจจุบันปิดตัวลงแล้ว แต่ศูนย์วิจัยและพัฒนาของฮอนด้ายังคงอยู่ในเมืองวาโก) สำนักงานใหญ่ของริเก็ง (RIKEN) ซึ่งเป็นสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์ธรรมชาติขนาดใหญ่ในญี่ปุ่นก็ตั้งอยู่ในเมืองนี้เช่นกัน
การศึกษา
[แก้]นครวาโกมีโรงเรียนประถมศึกษา 8 แห่ง โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น 3 แห่งที่สังกัดเทศบาลนครวาโก และมีโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย 2 แห่งที่สังกัดคณะกรรมการการศึกษาจังหวัดไซตามะ นอกจากนี้ ทางจังหวัดยังเปิดโรงเรียนการศึกษาพิเศษสำหรับผู้พิการอีก 2 แห่งอีกด้วย
การขนส่ง
[แก้]รถไฟ
[แก้]
รถไฟโทบุ: สายโทโจ
- สถานี: วาโกชิ
โตเกียวเมโทร: สายยูรากูโจ/สายฟูกูโตชิง
- สถานี: วาโกชิ
ทางหลวง
[แก้]
เมืองพี่น้อง
[แก้]
ลองวิว รัฐวอชิงตัน สหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1999[5]
บุคคลที่มีชื่อเสียง
[แก้]- ยูกิ คาจิฮาระ - นักปั่นจักรยาน
- เคซูเกะ คาโต - นักแสดง
- โทชิโอะ คายามะ - นักการเมือง
- คาโอริ มัตสึมูระ - ทาเรนโตะ อดีตไอดอล
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "埼玉県推計人口" [จำนวนประชากรโดยประมาณของจังหวัดไซตามะ]. เว็บไซต์จังหวัดไซตามะ. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2024.
- ↑ "สถิติทางการของนครวาโก" (ภาษาญี่ปุ่น). Japan. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-03-02. สืบค้นเมื่อ 2021-02-16.
- ↑ ข้อมูลภูมิอากาศวาโก
- ↑ สถิติประชากรวาโก
- ↑ "和光市/International Affairs". www.city.wako.lg.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-13.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- เว็บไซต์ทางการของนครวาโก (ในภาษาญี่ปุ่น)
ไซตามะ (เมืองหลวง) | ||||
| นครใหญ่ที่รัฐกำหนด |
|  | ||
| นครศูนย์กลาง | ||||
| นครพิเศษ | ||||
| นคร | ||||
| เมืองและหมู่บ้าน แบ่งตามอำเภอ | ||||
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ภูมิศาสตร์ | |
