ล้ง 1919
.jpg) | |
 | |
| ที่ตั้ง | ถนนเชียงใหม่ แขวงคลองสาน เขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร |
|---|---|
| พิกัด | 13°44′03″N 100°30′27″E / 13.7342904°N 100.5076298°E |
| เปิดให้บริการ | 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 |
| ผู้พัฒนา | ตระกูลหวั่งหลี |
| ผู้บริหารงาน | หวั่งหลี |
| พื้นที่ชั้นขายปลีก | 6 ไร่ |
| จำนวนชั้น | สูงสุด 2 ชั้น |
| ขนส่งมวลชน |  สถานีคลองสาน |
| ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | ฮ่วยจุ่งโล่ง |
| ขึ้นเมื่อ | 23 มิถุนายน พ.ศ. 2566 |
| เป็นส่วนหนึ่งของ | โบราณสถานในเขตกรุงเทพมหานคร |
| เลขอ้างอิง | 0008882 |
.jpg)
ล้ง 1919 (จีน: 廊 1919; อังกฤษ: Lhong 1919) เป็นศูนย์การค้าแนวราบริมแม่น้ำเจ้าพระยาด้านฝั่งธนบุรี ตั้งอยู่ที่ปลายสุดของถนนเชียงใหม่ แขวงคลองสาน เขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร ดำเนินกิจการโดย ตระกูลหวั่งหลี ตั้งอยู่ติดกับบ้านหวั่งหลี มีเนื้อที่ประมาณ 6 ไร่ และพื้นที่อาคาร 6,800 ตารางเมตร โดยอยู่ฝั่งตรงข้ามกับย่านตลาดน้อย เขตสัมพันธวงศ์ ในฝั่งพระนคร[1] เปิดตัวเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 ปัจจุบันตระกูลหวั่งหลีปล่อยเช่าพื้นที่ให้บริษัท แอสเสท เวิรด์ คอร์ป จํากัด (มหาชน) ในเครือกลุ่มทีซีซี บริหารงานจนถึงปี พ.ศ. 2628
ล้ง 1919 เกิดขึ้นจากการบูรณะอาคารเก่าทั้งหมด มีความโดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมจีน ก่ออิฐถือปูนและการใช้โครงสร้างไม้ที่ยังคงเก็บรูปแบบอย่างเดิมไว้ ลักษณะของโครงการนี้คล้ายคลึงกับเอเชียทีค เดอะ ริเวอร์ฟรอนท์ เดสติเนชั่น ที่ตั้งอยู่ไม่ห่างกันมากนัก ภายในล้ง 1919 ประกอบด้วย โกดังเก่าของตระกูลหวั่งหลี ศาลเจ้าแม่หม่าโจ้ว ศาลเจ้าจีนเก่าแก่ในเขตคลองสาน ท่าเรือหวั่งหลี ลานกิจกรรมกลางแจ้ง และ Co-Working Space[2]
ประวัติ
[แก้]ภูมิหลัง
[แก้]เดิมบริเวณนี้เป็นท่าเรือของพระยาพิศาลศุภผล (ชื่น) ต้นตระกูลพิศาลบุตร สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2393 โดยมีชื่อว่า "ฮวยจุ่งล้ง" (火船廊; แปลว่า ท่าเรือกลไฟ[3]) เป็นท่าเรือกลไฟและโกดังสินค้าสำหรับรองรับเรือสินค้าจากหัวเมืองประเทศต่าง ๆ เช่น มลายู สิงคโปร์ จีนแผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง ต่อมาขายให้แก่นายตันลิบบ๊วย แห่งตระกูลหวั่งหลี ในปี พ.ศ. 2462 จนกระทั่งในภายหลัง บริษัท หวั่งหลี จำกัด ซึ่งเป็นบริษัทของครอบครัวเข้ามาเป็นผู้บริหารดูแล
ต่อมาในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2559 ตระกูลหวั่งหลี ได้มีโครงการที่จะเปลี่ยนที่นี่ให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวและจุดหมายตาริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา จึงเริ่มเข้ามาพัฒนาพื้นที่และเปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 โดยเป็นร้านอาหาร ร้านกาแฟ จุดถ่ายรูป ร้านจำหน่ายสินค้าศิลปะและหัตถกรรม พิพิธภัณฑ์การเรียนรู้ความสัมพันธ์ไทย-จีน และสถานที่พักผ่อน[1]
ภายใต้การพัฒนาโดยแอสเสท เวิรด์ คอร์ป
[แก้]ต่อมาเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564 บริษัท แอสเสท เวิรด์ คอร์ป จํากัด (มหาชน) (AWC) ในเครือกลุ่มทีซีซี โดยวัลลภา ไตรโสรัส ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและกรรมการผู้จัดการใหญ่ ได้ลงนามในสัญญาเช่าที่ดินที่ตั้งของล้ง 1919 จากตระกูลหวั่งหลีจนถึงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2628 รวม 64 ปี แบ่งเป็นระยะพัฒนาโครงการประมาณ 4 ปีโดยจะไม่มีการคิดค่าเช่า และช่วงเช่าอีก 30+30 ปี เพื่อพัฒนาโครงการให้เป็น "จุดหมายแห่งการบูรณาการสุขภาวะ" (The Integrated Wellness Destination) โดยเป็นการอนุรักษ์อาคารเดิมและสร้างอาคารเพิ่มเป็นโรงแรมจำนวน 86 ห้อง และอาคารชุดเพื่อการพักอาศัยจำนวน 56 ห้อง รวม 142 ห้อง โดยทั้ง 2 อาคารนี้บริหารโดยเครือโรงแรม เดอะ ริทซ์-คาร์ลตัน[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Decor (2017-11-03). "ล้ง 1919 โบราณสถาน สถาปัตยกรรมจีน ยุค ร.๔ อายุกว่า 167 ปี มรดกหวั่งหลี มรดกแผ่นดิน". สืบค้นเมื่อ 2018-01-28.
- ↑ เปิดแล้ว!! ล้ง 1919 (LHONG 1919) ที่เที่ยวใหม่ ใจกลางกรุงเทพฯ, Website:www.govivigo.com/ .สืบค้นเมื่อ 30/09/2561
- ↑ กรรณิการ์ สุธีรัตนาภิรมย์. "กรุงธนบุรี ในสมัยอยุธยาถึงต้นรัตนโกสินทร์." วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2555, หน้า 93
- ↑ Puttanont, Wanpen (22 พฤศจิกายน 2021). "'AWC' ปิดดีลตระกูล 'หวั่งหลี' ลุยโครงการยักษ์เฉียด 3,500 ล้าน ปรับ 'ล้ง 1919' สู่แลนด์มาร์คสุขภาพ". The Bangkok Insight. สืบค้นเมื่อ 9 มีนาคม 2025.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]| แขวง | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ประวัติศาสตร์ |
| ||||||
| ภูมิศาสตร์ | |||||||
| เศรษฐกิจ |
| ||||||
| สังคม |
| ||||||
