รายชื่อแหล่งมรดกโลกในประเทศเติร์กเมนิสถาน
หน้าตา
องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ขึ้นทะเบียนแหล่งมรดกโลกของประเทศเติร์กเมนิสถานทั้งสิ้น 5 แหล่ง ประกอบด้วยแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม 4 แหล่ง และแหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ 1 แหล่ง[1]
สถานที่ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก
[แก้]แหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม
[แก้]- *หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
สถานที่ | ภาพ | ที่ตั้ง | ประเภท | พื้นที่ (เฮกตาร์) |
ปีขึ้นทะเบียน (พ.ศ./ค.ศ.) |
คำบรรยาย | อ้างอิง |
---|---|---|---|---|---|---|---|
อุทยานประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งรัฐ "เมร์วโบราณ" | จังหวัดมารือ 37°39′51.7″N 62°11′27.6″E / 37.664361°N 62.191000°E |
วัฒนธรรม: (ii), (iii) |
353.24; พื้นที่กันชน 883.3 |
2542/1999 | 886[2] | ||
เกอเนอือร์เก็นช์ | จังหวัดดาโชกุซ 42°19′32.8″N 59°08′48.3″E / 42.325778°N 59.146750°E |
วัฒนธรรม: (ii), (iii) |
353.24; พื้นที่กันชน 883.3 |
2548/2005 | 1199[3] | ||
ป้อมพาร์เทียแห่งนีซา | จังหวัดอาฮัล 37°57′04.6″N 58°12′38.1″E / 37.951278°N 58.210583°E |
วัฒนธรรม: (ii), (iii) |
77.905; พื้นที่กันชน 400.3 |
2550/2007 | 1242[4] | ||
เส้นทางสายไหม : ฉนวนซารัฟชอน-การากุม (ร่วมกับทาจิกิสถานและอุซเบกิสถาน) |
จังหวัดเลบัป และจังหวัดมารือ 38°16′08.7″N 62°47′52.6″E / 38.269083°N 62.797944°E |
วัฒนธรรม: (ii), (iii), (v) |
669.679; พื้นที่กันชน 1,750.042 |
2566/2023 | 1675[5] |
แหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ
[แก้]- *หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
สถานที่ | ภาพ | ที่ตั้ง | ประเภท | พื้นที่ (เฮกตาร์) |
ปีขึ้นทะเบียน (พ.ศ./ค.ศ.) |
คำบรรยาย | อ้างอิง |
---|---|---|---|---|---|---|---|
บริเวณแห้งแล้งหนาวเย็นแห่งทูรอน (ร่วมกับคาซัคสถานและอุซเบกิสถาน) |
จังหวัดดาโชกุซ, จังหวัดอาฮัล และจังหวัดเลบัป 39°36′22.1″N 59°39′39.2″E / 39.606139°N 59.660889°E |
ธรรมชาติ: (ix), (x) |
3,368,741; พื้นที่กันชน 628,663 |
2566/2023 | 1693[6] |
สถานที่ที่ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น
[แก้]ประเทศเติร์กเมนิสถานมีสถานที่ที่ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) เพื่อพิจารณาเป็นแหล่งมรดกโลกในอนาคตทั้งสิ้น 8 แห่ง ดังนี้[1]
- ปี พ.ศ./ค.ศ. ในวงเล็บ หมายถึงปีที่สถานที่นั้น ๆ ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น
- Dehistan / Mishrian (2541/1998)
- Badhyz State Nature Reserve (2552/2009)
- Syunt Hasardag State Nature Reserve (2552/2009)
- Dinosaurs and Caves of Koytendag (2552/2009)
- Repetek Biosphere State Reserve (2552/2009)
- Amudarya State Nature Reserve (2552/2009)
- Hazar State Nature Reserve (2552/2009)
- Silk Roads Sites in Turkmenistan (2553/2010)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "World Heritage Properties in Turkmenistan". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2023.
- ↑ "State Historical and Cultural Park "Ancient Merv"". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Kunya-Urgench". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Parthian Fortresses of Nisa". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Silk Roads: Zarafshan-Karakum Corridor". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 17 กันยายน 2023.
- ↑ "Cold Winter Deserts of Turan". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2023.