รถไฟฟ้าเคเซ

บริษัท รถไฟฟ้าเคเซ จำกัด
	อาคารสำนักงานใหญ่รถไฟฟ้าเคเซ
ชื่อท้องถิ่น	京成電鉄株式会社
ชื่อโรมัน	Keisei Dentetsu kabushiki gaisha
ประเภท	มหาชน ร่วมทุน
การซื้อขาย	TYO: 9009; นิเคอิ 225 component
ISIN	JP3278600006
อุตสาหกรรม	ทางรถไฟเอกชน
ก่อตั้ง	30 มิถุนายน 1909; 115 ปีก่อน
สำนักงานใหญ่	ยาวาตะ อิจิกาวะ จังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น
บุคลากรหลัก	สึโทมุ ฮานาดะ (ประธาน); โทชิยะ โคบายาชิ [jp] (ตัวแทนกรรมการบริษัท & ประธานบริษัท)
เจ้าของ	MTBJ ทรัสต์เพื่อการลงทุน (17.26%); Custody Bank of Japan investment trusts (7.49% + 1.31%); Nippon Life (3.52%); The Oriental Land Company (3.42% ถือครองหุ้นไขว้); ธนาคารมิซูโฮะ (2.85%); ธนาคารมิตซูบิชิ ยูเอฟเจ (2.32%); กองทุนบำนาญรัฐบาลแห่งประเทศนอร์เวย์ (1.67%); บจก. บินโจตัน ฟันดิง (1.42%); สเตต สตรีต สัญญา 505234 (1.32%);
พนักงาน	1,728 (2019)
บริษัทในเครือ	The Oriental Land Company (22.06%); รถโดยสารเคเซ; รถไฟฟ้าชินเคเซ; รถไฟโฮกูโซ
เว็บไซต์	www.keisei.co.jp

บริษัท รถไฟฟ้าเคเซ จำกัด (ญี่ปุ่น: 京成電鉄株式会社; โรมาจิ: Keisei Dentetsu Kabushiki-gaisha) เป็นบริษัทรถไฟเอกชนรายใหญ่ของญี่ปุ่น ให้บริการระหว่างจังหวัดชิบะและโตเกียว ระหว่างโตเกียวสู่เมืองนาริตะ และชานเมืองทางด้านทิศตะวันออกของโตเกียว เช่น ฟูนาบาชิ นาราชิโนะ ยาจิโยะ และซากูระ และให้บริการรถไฟฟ้าสายด่วนพิเศษที่มีชื่อว่า "สกายไลเนอร์" วิ่งระหว่างสถานีอูเอโนะและสถานีนิปโปริ สู่ท่าอากาศยานนานาชาตินาริตะ

นอกจากนี้บริษัทรถไฟฟ้าเคเซยังดำเนินกิจการรถโดยสารประจำทางและอสังหาริมทรัพย์ และเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นใหญ่ในบริษัทโอเรียนทัลแลนด์ ผู้ดำเนินการโตเกียวดิสนีย์รีสอร์ต

ประวัติ

รถไฟฟ้าเคเซก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2452 และเริ่มเปิดให้บริการครั้งแรกในวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2455 โดยให้บริการเส้นทางในบริเวณท้องถิ่นทางทิศตะวันออกของกรุงโตเกียว โดยเส้นทางรถไฟสายหลักสามารถเข้าถึงนาริตะในปี พ.ศ. 2473 และอุเอะโนะ ในปี พ.ศ. 2476

แรกเริ่มนั้นรถไฟฟ้าเคเซใช้รางแคบขนาดความกว้างราง 1.372 เมตร (4 ฟุต 6 นิ้ว ) ต่อมาในปี พ.ศ. 2502 ได้เปลี่ยนมาใช้รางมาตรฐานขนาด 1.435 เมตร หรือ 1,435 มม. (4 ฟุต 8 1/2 นิ้ว)

ในปี พ.ศ. 2516 เปิดให้บริการรถไฟฟ้าด่วนพิเศษ "สกายไลเนอร์" บริการสู่ท่าอากาศยานนาริตะในปี พ.ศ. 2521 เมื่อมีการสร้างสถานีรถไฟท่าอากาศยานครั้งแรก (ปัจจุบันคือสถานีฮิงาชิ-นาริตะ) และต่อมาในปี พ.ศ. 2534 ได้เปิดให้บริการสถานีรถไฟท่าอากาศยานแห่งใหม่ซึงสร้างอยู่ใต้ดิน ทำให้สามารถเชื่อมต่อเข้าสู่อาคารผู้โดยสาร 1 ได้สะดวกยิ่งขึ้น

ต่อมาในปี พ.ศ. 2553 รถไฟสายสกายไลเนอร์ได้เปลี่ยนไปใช้เส้นทางสายใหม่ "นาริตะสกายแอคเซส" ทำให้ลดเวลาเดินทางสู่ท่าอากาศยานนาริตะได้ถึง 15 นาที โดยใช้เวลาเดินทางทั้งสิ้น 36 นาที^[2]

เส้นทางบริการ

รถไฟฟ้าเคเซให้บริการรถไฟฟ้าเป็นระยะทาง152.8 กิโลเมตร (94.9 ไมล์) ประกอบไปด้วยสายหลักหนึ่งสายและสายย่อยอีก 6 สาย^[1]

ชื่อเส้นทาง	ภาษาญี่ปุ่น	ปลายทาง	ระยะทาง	ประเภท¹
สายหลัก	本線 Honsen	เคเซอูเอโนะ – ชุมทางโคะมะอิโนะ	67.2 km (41.8 mi)	1
สายหลัก	本線 Honsen	ชุมทางโคะมะอิโนะ – ท่าอากาศยานนาริตะ อาคารผู้โดยสาร 1	2.1 km (1.3 mi)	2
สายโอะชิอะเงะ	押上線 Oshiage-sen	โอชิอะเงะ – อะโอะโตะ	5.7 km (3.5 mi)	1
รถไฟฟ้าเคเซสายชิบะ	千葉線 Chiba-sen	เคเซ-ทสึดะนุมะ – ชิบะชูโอ	12.9 km (8.0 mi)	1
สายชิฮะระ	千原線 Chihara-sen	ชิบะชูโอ – ชิฮะระดะอิ	10.9 km (6.8 mi)	1
รถไฟฟ้าเคเซสายฮิงาชิ-นาริตะ	東成田線 Higashi-Narita-sen	เคเซนาริตะ – ฮิงาชินาริตะ	7.1 km (4.4 mi)	1
สายคานามาจิ	金町線 Kanamachi-sen	เคเซทะกะซะโงะ – เคเซคานามาจิ	2.5 km (1.6 mi)	1
สายท่าอากาศยานนาริตะ (เชื่อมต่อ นาริตะสกาย)	成田空港線 Narita-Kūkō-sen	เคเซ-ทะกะซะโงะ – ท่าอากาศยานนาริตะ อาคารผู้โดยสาร 1	51.4 km (31.9 mi)	2
วิ่งวน		เคเซ-นาริตะ – ชุมทางโคะมะอิโนะ²	(6.0 km (3.7 mi))	1
วิ่งวน		ท่าอากาศยานนาริตะ อาคารผู้โดยสาร 2·3 – อาคารผู้โดยสาร 1³	(1.0 km (0.6 mi))	2
รวมทั้งสิ้น			152.8 km (94.9 mi)
สายโครงการ (คาดการณ์ปี 2029)
(ส่วนต่อขยายสายชิฮะระ)		สายชิฮะระได – อามาริกิ	8.2 km (5.1 mi)	1

สัญลักษณ์

"ประเภท" แสดงประเภทการเดินรถภายใต้กฎหมายการเดินรถไฟญี่ปุ่น ประเภทที่ 1 ผู้ดำเนินการเดินรถเป็นเจ้าของรางรถไฟ ในขณะที่ประเภทที่ 2 ผู้ดำเนินการเดินรถแต่มิได้เป็นเจ้าของรางรถไฟ
ในส่วนนี้ในเส้นทางร่วมกับสายหลักและสายฮิงาชิ-นาริตะ
ในส่วนนี้ในเส้นทางร่วมกับสายหลักและสายท่าอากาศยานนาริตะ