ข้ามไปเนื้อหา

ยันนิค ซินเนอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ยันนิค ซินเนอร์
ซินเนอร์ในแกรนด์สแลมยูเอสโอเพน ค.ศ. 2024
ประเทศ (กีฬา) อิตาลี
ถิ่นพำนักมงเต-การ์โล
วันเกิด (2001-08-16) 16 สิงหาคม ค.ศ. 2001 (23 ปี)
Innichen, South Tyrol, Italy
ส่วนสูง1.92 m (6 ft 4 in)*[1][2]
เทิร์นโปร2018
การเล่นมือขวา (แบ็กแฮนด์สองมือ)
ผู้ฝึกสอนซิโมเน วาร์นอซซี
เงินรางวัลUS $27,634,144[3]
เว็บไซต์ทางการjanniksinner.com แก้ไขสิ่งนี้ที่วิกิสนเทศ
เดี่ยว
สถิติอาชีพ248–79 (75.8%) (75.8%)
รายการอาชีพที่ชนะ17
อันดับสูงสุดNo. 1 (10 มิถุนายน 2024)
อันดับปัจจุบันNo. 1 (10 มิถุนายน 2024)
ผลแกรนด์สแลมเดี่ยว
ออสเตรเลียนโอเพนชนะเลิศ (2024)
เฟรนช์โอเพนรอบรองชนะเลิศ (2024)
วิมเบิลดันรอบรองชนะเลิศ (2023)
ยูเอสโอเพนชนะเลิศ (2024)
การแข่งขันอื่น ๆ
Tour Finalsชนะเลิศ (2024)
คู่
สถิติอาชีพ25–24 (51.0%)
รายการอาชีพที่ชนะ1
อันดับสูงสุดNo. 124 (27 กันยายน 2021)
อันดับปัจจุบันNo. 340 (23 กันยายน 2024)
การแข่งขันแบบทีม
Davis Cupชนะเลิศ (2023, 2024)
อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 23 กันยายน 2024

ยันนิค ซินเนอร์ (เกิด: 16 สิงหาคม ค.ศ. 2001) เป็นนักเทนนิสอาชีพชายชาวอิตาลี มือวางอันดับ 1 ของโลกคนปัจจุบัน เขาเป็นผู้เล่นชาวอิตาลีคนแรกที่ครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ซินเนอร์ชนะเลิศการแข่งขันของสมาคมนักเทนนิสอาชีพ (เอทีพี) 18 รายการ รวมถึงการชนะเลิศรายการแกรนด์สแลม 2 รายการ (ออสเตรเลียนโอเพน และ ยูเอสโอเพน ค.ศ. 2024) รายการเอทีพีมาสเตอร์ 1000 อีก 4 รายการ[4][5] และรายการเอทีพี ไฟนอล[a] เขายังชนะเลิศการแข่งขันเดวิส คัพ[b] ร่วมกับทีมชาติอิตาลีสองสมัยใน ค.ศ. 2023 และ 2024 ซึ่งถือเป็นแชมป์ครั้งแรกของอิตาลีตั้งแต่ ค.ศ. 1976[6] ซินเนอร์มีอันดับในประเภทชายคู่สูงสุดที่อันดับ 124 และเคยคว้าแชมป์การแข่งขันประเภทคู่ 1 รายการ เขาได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในนักเทนนิสชายที่เก่งที่สุดในปัจจุบัน[7][8][9]

ซินเนอร์เติบโตในเมืองโบลซาโน จังหวัดปกครองตนเองทางตอนเหนือของอิตาลีซึ่งพูดภาษาเยอรมันเป็นภาษาหลัก เขาเคยตั้งใจจะเป็นนักสกีและลงแข่งขันในช่วงอายุ 7–12 ปีก่อนจะหันไปจริงจังในการเล่นเทนนิสเมื่ออายุ 13 ปี และเริ่มเล่นอาชีพเมื่ออายุ 16 ปี เขาสามารถพัฒนาการเล่นอย่างก้าวกระโดด และชนะการแข่งขันเอทีพี ชาเลนเจอร์ ทัวร์ หลายรายการเมื่ออายุ 17 ปี และขึ้นสู่มือวาง 100 อันดับแรกของโลกใน ค.ศ. 2019 ด้วยวัย 18 ปี มีผลงานโดดเด่นคือการชนะเลิศรายการ เอทีพี ไฟนอล ระดับเยาวชน และได้รับรางวัลผู้เล่นหน้าใหม่ที่มีผลงานโดดเด่นประจำปีโดยสมาคมนักเทนนิสอาชีพ ต่อมาใน ค.ศ. 2021 เขากลายเป็นนักเทนนิสอายุน้อยที่สุดที่ชนะเลิศรายการเอทีพี 500 จากการคว้าแชมป์ที่วอชิงตัน ดี.ซี. และกลายเป็นผู้เล่นคนแรกที่เกิดในช่วงทศวรรษ 2000 ที่ทำอันดับติด 1 ใน 10 ของโลก เขาคว้าแชมป์ระดับมาสเตอร์ 1000 ครั้งแรกในการแข่งขันที่โทรอนโต ค.ศ. 2023 รวมทั้งเข้าชิงชนะเลิศเอทีพี ไฟนอลครั้งแรก และชนะเลิศรายการเดวิส คัพ ร่วมกับทีมชาติอิตาลี ต่อมาใน ค.ศ. 2024 เขาคว้าแชมป์แกรนด์สแลมครั้งแรกในออสเตรเลียนโอเพน โดยเอาชนะแชมป์ 10 สมัยอย่างนอวาก จอกอวิช และชนะ ดานีอิล เมดเวเดฟในรอบชิงชนะเลิศแม้จะแพ้ไปก่อนในสองเซตแรก[10] ตามด้วยแชมป์แกรนด์สแลมรายการที่สองในยูเอสโอเพน และคว้าแชมป์รายการมาสเตอร์ 1000 ได้ 3 รายการและคว้าแชมป์เอทีพี ไฟนอลสมัยแรก

การเล่นอาชีพ

[แก้]

2019: แชมป์เอทีพี ไฟยอลระดับเยาวชน และ ขึ้นสู่ 100 อันดับแรกของโลก

[แก้]

ซินเนอร๋คว้าแชมป์รายการระดับชาเลนเจอร์ ครั้งแรกที่แบร์กาโมในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2019 ในวัย 17 ปี 6 เดือนซึ่งเขาลงแข่งขันเป็นครั้งแรกโดยไม่เคยลงเล่นในรายการระดับนี้มาก่อน และเป็นนักเทนนิสคนแรกที่เกิดใน ค.ศ. 2001 ที่คว้าแชมป์รายการชาเลนเจอร์ และเป็นผู้เล่นอิตาลีที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ที่คว้าแชมป์ได้ อันดับโลกในขณะนั้นของเขาคืออันดับ 324[11]

ต่อมา เขาลงแข่งขันรายการเอทีพีอย่างเป็นทางการครั้งแรกที่ฮังการี ตามด้วยการเข้าชิงชนะเลิศระดับชาเลนเจอร์รายการที่ 2 ที่เชกเกียแต่ได้แค่รองแชมป์ และในช่วงครึ่งปีหลัง ซินเนอร์มุ่งเน้นไปที่การแข่งขันระดับเอทีพีมากกว่ารายการระดับชาเลนเจอร์[12] ในปีนี้ เขาคว้าชัยชนะในระดับเอทีพี มาสเตอร์ 1000 ครั้งแรกที่โรม จากการชนะสตีฟ จอห์นสัน ชาวอเมริกัน และขึ้นสู่ 200 อันดับแรกของโลกจากการแข่งขันที่โครเอเชียในเดือนกรกฎาคม ในเดือนต่อมา เขาชนะเลิศรายการสมัครเล่นเป็นครั้งที่สอง ณ เมืองเลกซิงตัน รัฐเคนทักกี ถือเป็นผู้เล่นอายุ 17 ปีเพียงไม่กีคนที่ชนะเลิศการแข่งขันชาเลนเจอร์มากกว่า 1 รายการ ซินเนอร์ตกรอบคัดเลือกระดับแกรนด์สแลมในรายการวิมเบิลดันที่ลอนดอน แต่ได้ลงแข่งขันทางการครั้งแรกในยูเอสโอเพนซึ่งเขาแพ้สตาน วาวรีงกา[13] ต่อมา เขาเข้าถึงรอบรองชนะเลิศยูโรเปียนโอเพนที่แอนต์เวิร์ป โดยในรายการนี้เขายังคว้าชัยชนะเหนือผู้เล่นมือวาง 50 อันดับแรกของโลกได้เป็นครั้งแรก ภายหลังชนะการ์เอล มงฟิล ส่งผลให้เขาขึ้นสู่ 100 อันดับแรกของโลกในสัปดาห์ต่อมา

ซินเนอร์ปิดท้ายฤดูกาลด้วยการชนะเลิศการแข่งขันรายการใหญ่ที่สุดในอาชีพในขณะนั้น ในเอทีพีไฟนอลระดับเยาวชน เขาเอาชนะ อเล็กซ์ เดอร์ มินออ มือวางอันดับ 18 ของโลกชาวออสเตรเลีย ตามด้วยการชนะรายการชาเลนเจอร์รายการที่ 3 ที่อิตาลี เขาจบฤดูกาลด้วยการตำแหน่งมือวางอันดับ 78 ถือเป็นนักเทนนิสที่อายุน้อยที่สุดนับตั้งแต่ราฟาเอล นาดัล ใน ค.ศ. 2003 ที่ติด 80 อันดับแรกของโลก และได้รับรางวัลผู้เล่นหน้าใหม่ที่มีผลงานโดดเด่นประจำปีโดยสมาคมนักเทนนิสอาชีพ

2020: แชมป์รายการเอทีพีครั้งแรก และมือวางอันดับ 40 ของโลก

[แก้]

ซินเนอร์ยังทำผลงานได้ยอดเยี่ยมต่อเนื่อง ในปีนี้เขาเข้าถึงรอบสองแกรนด์สแลมออสเตรเลียนโอเพน ก่อนจะแพ้มาตอร์ ฟูซอวิช ตามด้วยการเอาชนะผู้เล่น 10 อันดับแรกของโลกได้เป็นครั้งแรก จากการชนะดาวิด กอฟแฟงชาวเบลเยียมในการแข่งขันที่รอตเทอร์ดาม ต่อมา การแข่งขันทุกรายการของสมาคมเทนนิสอาชีพถูกระงับชั่วคราวจากการระบาดทั่วของไวรัสโคโรนา แต่ซินเนอร์กลับมามีผลงานยอดเยี่ยมต่อเนื่อง แม้จะตกรอบแรกในแกรนด์สแลมยูเอสโอเพน แต่เขาเข้าถึงรอบสามในรายการมาสเตอร์ 1000 ที่โรม โดยเอาชนะผู้เล่นอันดับ 6 ของโลกอย่างสเตฟาโนส ซิทซีปัส และกลายเป็นผู้เล่นอายุน้อยทีสุดตั้งแต่ ค.ศ. 2006 ที่เข้าถึงรอบก่อนรองชนะเลิศแกรนด์สแลมเฟรนช์โอเพน และเป็นเพียงผู้เล่นคนที่สองต่อจากนาดัลที่เข้าถึงรอบนี้จากการลงแข่งรายการนี้เป็นครั้งแรก ในรายการนี้เขาเอาชนะผู้เล่นที่อันดับเหนือกว่าอย่างกอฟแฟงได้อีกครั้ง รวมทั้งเอาชนะผู้เล่นชื่อดังชาวเยอรมันอย่าง อเล็คซันเดอร์ ซเฟเร็ฟ ก่อนจะแพ้นาดัลในรอบดังกล่าว

ต่อมา ซินเนอร์แพ้ซเฟเร็ฟในรอบรองชนะเลิศการแข่งขันที่โคโลญ ก่อนจะปิดฤดูกาลด้วยการคว้าแชมป์ที่โซเฟีย ซึ่งถือเป็นแชมป์รายการเอทีพีครั้งแรกในอาชีพ ถือเป็นนักเทนนิสอิตาลีที่อายุน้อยที่สุดในยุคโอเพน[c]ที่ชนะเลิศการแข่งขันของเอทีพี เขาจบฤดูกาลด้วยตำแหน่งอันดับ 37 ของโลก

2021: แชมป์ 4 รายการ และขึ้นสู่ 10 อันดับแรก

[แก้]
ซินเนอร์ในแกรนด์สแลมเฟรนช์โอเพน ค.ศ. 2021

ซินเนอร์ชนะเลิศการแข่งขันของเอทีพีรายการที่สองที่เมลเบิร์น ซึ่งเขาเอาชนะ คาเรน คาชานอฟในรอบรองชนะเลิศด้วยการเอาตัวรอดจากคะแนน Match Point และเป็นผู้เล่นอายุน้อยที่สุดนับตั้งแต่นาดัลใน ค.ศ. 2005 ที่คว้าแชมป์เอทีพีสองรายการติดต่อกัน แต่เขาตกรอบแรกในออสเตรเลียนโอเพนด้วยการแพ้ เดนิส ชาโปวาลอฟ หยุดสถิติชนะติดต่อกัน 10 นัด[14] เขาเข้าชิงชนะเลิศรายการมาสเตอร๋์ 1000 ครั้งแรกที่ไมแอมีแต่แพ้คูแบร์ต คูร์กัตช์[15] ตามด้วยการตกรอบ 4 ในเฟรนช์โอเพนโดยแพ้นาดัลเป็นปีที่สองติดต่อกัน[16] และตกรอบแรกในวิมเบิลดัน แต่เขาคว้าแชมป์ประเภทชายคู่ได้เป็นครั้งแรกในการแข่งขันที่แอตแลนตา ด้วยการจับคู่กับไรลีย์ โอเพกา เขายังลงแข่งขันประเภทชายเดี่ยวในรายการนี้แต่ตกรอบที่ 2 โดยแพ้คริสโตเฟอร์ โอคอนเนลล์

ซินเนอร์คว้าแชมป์เอทีพีรายการที่ 3 ในการแข่งขันที่วอชิงตัน ดี.ซี. ซึ่งเป็นการคว้าแชมป์รายการระดับเอทีพี 500 ได้เป็นครั้งแรก โดยเป็นผู้เล่นชาวอิตาลีคนแรกที่เข้าชิงชนะเลิศรายการนี้ เขาเอาชนะแมคเคนซี แมคโดนัลด์ในรอบชิงชนะเลิศ และเป็นแชมป์ที่อายุน้อยที่สุดนับตั้งแต่มีการแข่งขันใน ค.ศ. 2009 ส่งผลให้เขาขึ้นสู่มือวางอันดับ 15 ในวันที่ 9 สิงหาคม ค.ศ. 2021 ต่อมา เขาเอาชนะการ์แอล มงฟิล ในแกรนด์สแลมยูเอสโอเพน และเข้าสู่สัปดาห์ที่สองของการแข่งขันแกรนด์สแลมได้เป็นครั้งแรก ก่อนจะแพ้ซเฟเร็ฟในรอบ 4 แต่ซินเนอร์ไปป้องกันแชมป์รายการที่โซเฟียในฐานะมือวางอันดับ 1 ได้สำเร็จ ตามด้วยการคว้าแชมป์รายการที่ 5 ในอาชีพจากการชนะเลิศการแข่งขันที่แอนต์เวิร์ป โดยเอาชนะ ดิเอโก ชวาร์ตซ์มัน ในรายการนี้เขายังเอาชนะผู้เล่นดาวรุ่งร่วมชาติอย่างลอเรนโซ มูเซตติ และกลายเป็นผู้เล่นที่อายุน้อยที่สุดอันดับสองต่อจาก นอวาก จอกอวิช ที่คว้าแชมป์ได้ 5 รายการ[17]

ในวันที่ 1 พฤศจิกายน ซินเนอร์เป็นผู้เล่นคนแรกที่เกิดในทศวรรษ 2000 ที่ทำอันดับขึ้นสู่ 10 อันดับแรกของโลก หลังเข้าถึงรอบรองชนะเลิศที่เวียนนา ต่อมา เขาลงแข่งขันมาสเตอร์ 1000 ที่ปารีส และแพ้ การ์โลส อัลการัซ ดาวรุ่งชื่อดังชาวสเปนซึ่งได้กลายเป็นคู่แข่งคนสำคัญของซินเนอร์มาถึงปัจจุบัน ส่งผลให้เขาไม่สามารถสะสมแต้มมากพอที่จะลงแข่งขันเอทีพี ไฟนอล อย่างไรก็ตาม เขาได้ลงแข่งขันในรอบแบ่งกลุ่มในฐานะผู้เล่นสำรองอันดับ 1 แทนที่เพื่อนร่วมชาติอย่าง มัตเตโอ แบร์เรตตีนี ที่ถอนตัวจากการบาดเจ็บ เขาปิดท้ายรอบแบ่งกลุ่มด้วยการแพ้เมดเวเดฟใน 3 เซต แต่ยังกลับขึ้นสู่ 10 อันดับแรกของโลกได้ในช่วงปิดฤดูกาล

2022: ชัยชนะนัดที่ 100 และ แชมป์คอร์ตดินรายการแรก

[แก้]

ซินเนอร์เข้าถึงรอบก่อนรองชนะเลิศรายการแกรนด์สแลมได้เป็นครั้งที่สองในออสเตรเลียนโอเพน ถือเป็นผู้เล่นชาวอิตาลีคนที่ 5 ที่เข้าถึงรอบนี้ในการแข่งขันที่เมลเบิร์น แต่เขาแพ้ซิทซีปัสสามเซตรวด ต่อมา ในการแข่งขันมาสเตอร์ 1000 ทีไมแอมี ซินเนอร์เอาตัวรอดจากการโดนคะแนน Match Point 3 ครั้งในนัดที่พบกับ เอมิล รูซูวูโอรี และอีก 5 ครั้งในนัดที่แข่งขันกับปาโบล การ์เรโญ บุสตา และเข้ารอบ 16 คนสุดท้าย แต่เขาต้องถอนตัวในรอบก่อนรองชนะเลิศ ต่อมา ในรายการมาสเตอร์ที่มงเต-การ์โล เขาเข้ารอบก่อนรองชนะเลิศหลังเอาชนะอังเดรย์ ลูเบลฟ ก่อนจะแพ้ซเฟเร็ฟในการแข่งขันกว่า 3 ชั่วโมง ต่อมา เขาเอาตัวรอดจากคะแนน Match Point ได้อีกสามครั้งในนัดที่พบกับทอมมี พอล ในมาสเตอร์ 1000 ที่มาดริด[18] เขาเอาชนะอเล็กซ์ เด มินออร์ และคว้าชัยชนะนัดที่ 100 ในอาชีพ ด้วยสถิติ 100–47 ซึ่งเป็นสถิติที่ดีกว่าผู้เล่น 10 อันดับแรกหลายคน เป็นรองเพียงนาดัล (100–37) และ จอกอวิช (100–43) ก่อนจะตกรอบที่ 3 โดยแพ้เฟลิกซ์ โอเฌร์ อาลียาซีม ตามด้วยการถอนตัวในรอบ 3 การแข่งขันเฟรนช์โอเพนจากการบาดเจ็บหัวเข่า

แม้จะตกรอบแรกในการแข่งขันที่ลอนดอน แต่ซินเนอร์คว้าชัยชนะในแกรนด์สแลมวิมเบิลดันได้เป็นครั้งแรก จากการเอาชนะวาวรีงกา และยังเข้าถึงรอบก่อนรองชนะเลิศ รวมทั้งยังเอาชนะอัลการัซในรอบก่อนหน้านั้นได้ ก่อนจะแพ้แชมป์อย่างจอกอวิชในรอบก่อนรองชนะเลิศ ซึ่งต้องแข่งขันกันถึง 5 เซต และซินเนอร์เอาชนะไปก่อน 2–0 เซต ก่อนจะแพ้ในสามเซตต่อมา (7–5, 6–2, 3–6, 2–6, 2–6) เขาคว้าแชมป์รายการคอร์ตดินได้เป็นครั้งแรกจากการเอาชนะอัลการัซในโครเอเชีย ตามด้วยการตกรอบที่โทรอนโต[19] และแพ้อาลียาซีมในมาสเตอร์ 1000 ที่ซินซินแนติ สหรัฐ แม้จะนำไปก่อน 1 เซตและได้คะแนน Match Point 2 ครั้ง เขาเข้ารอบก่อนรองชนะเลิศที่ยูเอสโอเพนได้เป็นครั้งแรกด้วยการเอาชนะ แบรนดอน นากาชิมะ และ อิลยา อิวาชกา เขาเป็นผู้เล่นอายุน้อยที่สุดต่อจากจอกอวิชที่เข้าถึงรอบก่อนรองชนะเลิศรายการระดับแกรนด์สแลมครบทั้ง 4 รายการ เขาแพ้อัลการัซในการแข่งขัน 5 เซตซึ่งใช้เวลาแข่งขันกว่า 5 ชั่วโมง 15 นาที โดยนัดนี้ถือเป็นการแข่งขันที่สิ้นสุดลงช้าที่สุดในประวัติศาสตร์รายการ (2 นาฬิกา 50 นาที) และใช้เวลาแข่งขันนานที่สุดเป็นอันดับสองของรายการ ซินเนอร์มีส่วนร่วมในการแข่งขันเดวิส คัพ กับทีมชาติอิตาลี เขาเอาชนะได้ในการแข่งขันนัดที่ 2 ส่งผลให้อิตาลีผ่านเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้าย[20] ต่อมา เขาแพ้เมดเวเดฟในรอบก่อนรองชนะเลิศที่เวียนนา[21] และตกรอบแรกรายการมาสเตอร์ 1000 ที่ปารีส

2023: แชมป์มาสเตอร์ 1000, แชมป์เดวิสคัพ และมือวางอันดับ 4 ของโลก

[แก้]
ซินเนอร์ในการแข่งขันมาสเตอร์ 1000 ที่มงเต-การ์โล ค.ศ. 2023

ซินเนอร์เริ่มการแข่งขันที่ออสเตรเลียที่แอดิเลด และตกรอบก่อนรองชนะเลิศแพ้เซบาสเตียน กอร์ดา และตกรอบ 4 ในออสเตรเลียนโอเพนโดยแพ้ซิทซีปัสใน 5 เซต[22] แต่เขาชนะเลิศการแข่งขันรายการที่ 7 ที่มงเปอลีเย ตามด้วยการเอาชนะซิทซีปัสที่รอตเทอร์ดามซึ่งเป็นมือวางอันดับ 3 โดยถือเป็นการชนะมือวางอันดับโลกที่สูงที่สุดในขณะนั้น[23] ตามด้วยการชนะสตาน วาวรีงกา[24] และ นักเทนนิสเจ้าภาพอย่างทาลลอน กรีกสปูร์[25] แต่เขาแพ้เมดเวเดฟในรอบชิงชนะเลิศ ต่อมา ในการแข่งขันมาสเตอร์ 1000 ที่อินเดียน เวลส์ สหรัฐ เขาเอาชนะรีชาร์ กัสกุแอ, อาเดรียน มานนาริโน และวาวรีงกาโดยไม่เสียเซต ตามด้วยการเอาชนะเทย์เลอร์ ฟลิชใน 3 เซต และแพ้คู่แข่งอย่างอัลการัซในรอบรองชนะเลิศ ซินเนอร์เข้ารอบก่อนรองชนะเลิศที่ไมแอมีเป็นปีที่สามติดต่อกัน ภายหลังเอาชนะกริกอร์ ดิมิทรอฟ และ อันเดรย์ ลูเบลฟ ส่งผลให้เขาขึ้นสู่มือวางอันดับ 9[26] ซินเนอร์เอาชนะอัลการัซในรอบรองชนะเลิศ 2–1 เซต[27] แต่ก็แพ้เมดเวเดฟในรอบชิงชนะเลิศสองเวตรวด และเป็นการแพ้เมดเวเดฟ 6 ครั้งติดต่อกันโดยยังไม่สามารถเอาชนะได้[28]

ซินเนอร์เข้ารอบรองชนะเลิศมาสเตอร์ที่มงเต-การ์โล โดยเป็นรายการที่ 3 ติดต่อกันที่เข้ารอบรองชนะเลิศมาสเตอร์ แต่เขาแพ้ฮอลเกอร์ รูเนอจากเดนมาร์ก ตามด้วยการแพ้ดาเนียล อัตไมเออร์[29] การแข่งขันใช้เวลา 5 ชั่วโมง 26 นาทีเป็นการแข่งขันที่นานที่สุดในอาชีพของซินเนอร์ และยาวนานที่สุดเป็นอันดับ 5 ในประวัติศาสตร์รายการนี้ ซินเนอร์แพ้ในการแข่งขัน 5 เซตแม้จะได้คะแนน Match Point ในเกมเสริ์ฟของตนเอง ต่อมา เขาเข้าถึงรอบรองชนะเลิศวิมเบิลดัน ถือเป็นผลงานดีที่สุดในรายการนี้ แต่แพ้แชมป์และมือวางอันดับ 1 อย่างจอกอวิช[30] ซินเนอร์คว้าแชมป์มาสเตอร์ 1000 ที่โทรอนโต หลังจากเอาชนะเพื่อนร่วมชาติอย่างแบเรตตีนี, เอาชนะแอนดี มาร์รี (ถอนตัว), กาแอล มงฟิล์ส และทอมมี พอล ปิดท้ายด้วยเอาชนะ อเล็กซ์ เด มินออร์ 6–4, 6–1 คว้าแชมป์รายการระดับมาสเตอร์เป็นครั้งแรก ตามด้วยการชนะอัลการัซที่ปักกิ่งในรายการไชนา โอเพน และชนะเมดเวเดฟครั้งแรกจากการเจอกัน 7 ครั้ง[31] ส่งผลให้เขาขึ้นสู่มือวางอันดับ 4 ของโลก ก่อนจะตกรอบ 16 คนสุดท้ายมาสเตอร์ที่เซี่ยงไฮ้ แพ้ดาวรุ่งชาวอเมริกันอย่างเบน เชลตัน[32] ก่อนจะกลับมาเอาชนะเมดเวเดฟในรอบชิงชนะเลิศที่เวียนนา และทำสถิติเป็นนักเทนนิสอิตาลีที่ชนะใน 1 ฤดูกาลมากที่สุดจำนวยน 55 นัด แซงหน้าสถิติเดิมของ กอร์ราโด บาราซซูตี ใน ค.ศ. 1978 (54 นัด)[33] และถือเป็นแชมป์รายการที่ 10 ในอาชีพ

ซินเนอร์ลงแข่งขันรายการสุดท้ายของสมาคมในเอทีพี ไฟนอล ที่ตูริน เขาชนะรวด 3 นัดในรอบแบ่งกลุ่ม รวมถึงเอาชนะจอกอวิชไปอย่างสนุก 3 เซต (7–5, 6–7(5–7), 7–6(7–2)[34] ตามด้วยการชนะเมดเวเดฟเป็นครั้งที่ 3 ติดต่อกัน แต่เขาแพ้จอกอวิชในรอบชิงชนะเลิศสองเซตรวด (3–6, 3–6)[35] ซินเนอร์เอาชนะจอกิชในการแข่งขันชายเดี่ยวในเดวิสคัพ ซึ่งเป็นการพบกันครั้งที่ 3 ในรอบ 11 วัน ถือเป็นผู้เล่นคนแรกที่เอาชนะจอกอวิชในเดวิส คัพ ได้นับตั้งแต่ ค.ศ. 2011[36] เขายังกลายเป็นผู้เล่นคนที่ 3 ที่เอาชนะจอกอวิชได้ 2 ครั้งในรอบไม่ถึง 2 สัปดาห์ ต่อจากนาดัลและมาร์รี[37] เขาจับคู่กับลอเรนโซ โซเนโก เอาชนะคู่ของจอกอวิชและพาทีมอิตาลีผ่านเข้าชิงชนะเลิศเป็นครั้งแรกตั้งแต่ ค.ศ. 1998[38] เขาเอาชนะเด มินออร์ ในรอบสุดท้าย พาทีมชายของอิตาลีคว้าแชมป์เป็นครั้งแรกในรอบ 47 ปี ซินเนอร์ได้รับรางวัลนักเทนนิสที่มีพัฒนาการยอดเยี่ยมประจำปี โดยสมาคมนักเทนนิสอาชีพ รวมทั้งรางวัลนักเทนนิสขวัญใจแฟน ๆ จากการโหวตทั่วโลก[39]

รูปแบบการเล่น

[แก้]

ซินเนอร์ถือเป็นผู้เล่นที่ตีลูกได้หนักหน่วงที่สุดคนหนึ่งในเอทีพี มีจุดเด่นคือการตีลูกโฟร์แฮนด์ที่หนักและทิศทางที่แม่นยำ และยังเคลื่อนที่ได้อย่างว่องไว และสามารถตีลูกสปินได้ดีกว่าผู้เล่นคนอื่น ๆ ซินเนอร์มักไม่ค่อยใช้เวลานานในการรับลูกบอลจากฝ่ายตรงข้าม แต่จะตีสวนไปด้วยความเร็วและแรง ทำให้เขาตีลูกเทนนิสด้วยความไวมากกว่า 160 กม./ชม. (100 ไมล์/ชม.) ในบางครั้ง นอกจากนี้เขายังมีลูกเสิร์ฟอันทรงพลังซึ่งสามารถทำความเร็วได้สูงถึง 221 กม./ชม. (137.3 ไมล์ต่อชั่วโมง)

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

ซินเนอร์พูดภาษาเยอรมันเป็นภาษาแม่ แต่เขาเริ่มฝึกฝนภาษาอิตาลีเมื่ออายุ 13 ปีภายหลังเดินทางไปฝึกฝนเทนนิส และในปัจจุบันเขาสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่ว[40] ซินเนอร์อาศัยที่มงเต-การ์โลตั้งแต่อายุ 18 ปี บุคคลต้นแบบในวงการเทนนิสของเขาคือสองตำนานผู้เล่นอย่างโรเจอร์ เฟเดอเรอร์ และ นอวาก จอกอวิช[41] เขาเป็นหนึ่งในนักกีฬาที่เข้มงวดด้านโภชนาการและควบคุมอาหาร ซินเนอร์ไม่ดื่มแอลกอฮอล์และไม่เที่ยวกลางคืน[42] มีทีมฟุตบอลที่ชื่นชอบคือ เอซี มิลาน และยังติดตามฟอร์มูลาวัน ซินเนอร์กล่าวว่าเขามีโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยเปิดเผยเรื่องส่วนตัวและครอบครัวต่อสาธารณะและสื่อสังคม ปัจจุบันเขาคบหากับแอนนา คาลินสกายา นักเทนนิสหญิงชาวรัสเซีย[43]

สถิติการแข่งขัน

[แก้]

แกรนด์สแลม

[แก้]

ชิงชนะเลิศ: 2 ครั้ง (ชนะเลิศ 2 ครั้ง)

ผลลัพธ์ ปี รายการ พื้นสนาม คู่แข่ง ผลการแข่งขัน
ชนะเลิศ 2024 ออสเตรเลียนโอเพน คอนกรีต ดานีอิล เมดเวเดฟ 3–6, 3–6, 6–4, 6–4, 6–3
ชนะเลิศ 2024 ยูเอสโอเพน คอนกรีต สหรัฐอเมริกา เทย์เลอร์ ฟริตซ์ 6–3, 6–4, 7–5

เอทีพี ไฟนอล

[แก้]

ชิงชนะเลิศ: 1 ครั้ง (รองชนะเลิศ 1 ครั้ง)

ผลลัพธ์ ปี รายการ พื้นสนาม คู่แข่ง ผลการแข่งขัน
รองชนะเลิศ 2023 เอทีพี ไฟนอล (ตูริน) คอนกรีต (ในร่ม) เซอร์เบีย นอวาก จอกอวิช 3–6, 3–6

รางวัลที่ได้รับ

[แก้]
  • CONI Golden Collar of Sports Merit (Collare d'Oro al Merito Sportivo) – 2023[44]

เชิงอรรถ

[แก้]
  1. ↑ ก่อนหน้านี้ใช้ชื่อการแข่งขันว่า เดอะ มาสเตอร์ กรังปรีซ์, เอทีพี ทัวร์ เวิลด์ แชมป์เปียนชิป, เดอะ มาสเตอร์ส คัพ, เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเอทีพี ไฟนอล ในปี 2017
  2. ↑ การแข่งขันเริ่มขึ้นในปี 1900 เป็นการแข่งขันรายการนานาชาติของทีมชายที่ใหญ่ที่สุดของสหพันธ์เทนนิสนานาชาติ เปรียบเสมือนการแข่งขันชิงแชมป์โลก ผู้จัดงานได้อธิบายไว้ว่าเป็น "World Cup of Tennis" และผู้ชนะจะเรียกว่าทีมแชมป์โลก
  3. ↑ ยุคโอเพนในการแข่งขันเทนนิสทั่วโลกเริ่มต้นในปี 1968 หมายถึง การเปิดโอกาสให้นักเทนนิสมือสมัครเล่นได้ร่วมแข่งขันรายการต่าง ๆ โดยก่อนหน้านั้น การแข่งขันรายการใหญ่ทั่วโลกจะเปิดโอกาสให้เฉพาะผู้เล่นที่มีชื่อเสียงเท่านั้น

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Piccardi, Gaia (8 April 2024). "Jannik Sinner: "A Montecarlo una settimana di allenamento attivo. Mamma se telefono tanto non risponde. Io troppo buono? No normale"". corriere.it (ภาษาอิตาลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 June 2024. สืบค้นเมื่อ 26 June 2024.
  2. ↑ "Jannik Sinner". Paris 2024 Olympics. 2024-07-18.
  3. ↑ "Career prize money" (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 October 2022. สืบค้นเมื่อ 29 January 2024.
  4. ↑ "Australian Open 2024: Jannik Sinner 'dances in pressure storm' to win first major". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2024-01-28. สืบค้นเมื่อ 2024-10-05.
  5. ↑ "Jannik Sinner defeats Grigor Dimitrov in Miami final | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  6. ↑ "Sinfully Good! Jannik Sinner Leads Italy To Davis Cup Title | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  7. ↑ Tennis.com. "Jannik Sinner rises to No. 3, becoming highest-ranked Italian tennis player in ATP or WTA rankings history". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
  8. ↑ "Jannik Sinner makes history as first Italian world No. 1 in ATP rankings". The Times of India. 2024-06-10. ISSN 0971-8257. สืบค้นเมื่อ 2024-10-10.
  9. ↑ Zagoria, Adam. "Jannik Sinner Becomes First Italian To Ascend To ATP World No. 1". Forbes (ภาษาอังกฤษ).
  10. ↑ "Sinner, winner: Italian takes first major at AO 2024 | AO". ausopen.com (ภาษาอังกฤษ).
  11. ↑ "Sinner's Stunner: 17-Year-Old Reflects On Maiden Title | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  12. ↑ "Jannik Sinner | Player Activity | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  13. ↑ "Jannik Sinner | Player Activity | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  14. ↑ "Match of the Day: Shapovalov sinks Sinner in epic | AO". ausopen.com (ภาษาอังกฤษ).
  15. ↑ Carayol, Tumaini (2021-04-04). "Hubert Hurkacz sees off Jannik Sinner to win Masters final in Miami". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2024-10-05.
  16. ↑ "Rafael Nadal ousts Jannik Sinner to march into 15th French Open quarter-final". The Indian Express (ภาษาอังกฤษ). 2021-06-08.
  17. ↑ Tennis.com. "Stat of the Day: 20-year-old Sinner becomes youngest man to win five ATP titles since 19-year-old Djokovic". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
  18. ↑ Mesic, Dzevad (2022-05-02). "Jannik Sinner reacts to saving three MPs in stunning comeback win in Madrid". Tennis World USA (ภาษาอังกฤษ).
  19. ↑ "Tennis, ATP – Montreal Masters 2022: Carreno Busta downs Sinner". Tennis Majors (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2022-08-12.
  20. ↑ "Italy beats Argentina to book place in Final 8 - Davis Cup by Rakuten Finals". web.archive.org. 2022-10-17. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-17. สืบค้นเมื่อ 2024-10-05.
  21. ↑ "Daniil Medvedev Sinks Jannik Sinner In Vienna | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  22. ↑ Kemp, Emma (2023-01-22). "Stefanos Tsitsipas marches on in Australian Open despite Sinner's best efforts". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2024-10-10.
  23. ↑ "Sinner Scores Tsitsipas Revenge To Reach Rotterdam QFs | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  24. ↑ "Sinner Sails Past Wawrinka To Rotterdam SFs | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  25. ↑ "Sinner Serves Past Griekspoor, Sets Medvedev Final Clash In Rotterdam | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  26. ↑ "Jannik Sinner Defeats Andrey Rublev In Miami | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  27. ↑ "Sinner Storms Back To Beat Alcaraz In Miami SF, Ending Spaniard's No. 1 Reign | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  28. ↑ "Daniil Medvedev Wins Maiden Miami Title, Fourth Trophy Of 2023 | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  29. ↑ "Daniel Altmaier Upsets Jannik Sinner At Roland Garros | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  30. ↑ "Novak Djokovic Beats Jannik Sinner At Wimbledon | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  31. ↑ "Jannik Sinner Defeats Carlos Alcaraz After Marathon Start In Beijing SFs | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  32. ↑ "Ben Shelton Defeats Jannik Sinner In Shanghai | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  33. ↑ "Jannik Sinner Makes Italian History, Advances To Vienna Final | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  34. ↑ "'Brave' Sinner Downs Djokovic, Nears Turin SFs | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  35. ↑ Tennis.com. "Novak Djokovic wins record seventh ATP Finals title, beats Jannik Sinner in straight sets". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
  36. ↑ "Sinner enjoys double success over Djokovic to lead Italy into the Davis Cup final". AP News (ภาษาอังกฤษ). 2023-11-25.
  37. ↑ Tennis.com. "Stat of the Day: Jannik Sinner defeats Novak Djokovic twice in 12 days, joins exclusive list". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
  38. ↑ Carayol, Tumaini (2023-11-25). "Italy into Davis Cup final after Sinner's stunning comeback sees off Djokovic". The Observer (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0029-7712. สืบค้นเมื่อ 2024-10-10.
  39. ↑ "2023 ATP Awards: Djokovic Joined By Sinner, Alcaraz, Auger-Aliassime, Fils Among Winners | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  40. ↑ Tennis.com. "From Skiing to Eminem: 5 Things to Know about Sinner". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
  41. ↑ "Sinner's Stunner: 17-Year-Old Reflects On Maiden Title | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (ภาษาอังกฤษ).
  42. ↑ Ciotti, Lorenzo (2022-07-27). "Jannik Sinner shocking revelations on his private life: "Never did this"". Tennis World USA (ภาษาอังกฤษ).
  43. ↑ Tennis.com. "It's official: Jannik Sinner confirms new relationship with Anna Kalinskaya". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
  44. ↑ "Consegnati i Collari d'Oro 2023. Malagò: "sport eccellenza del Paese, vissuto triennio di risultati unici"". 22 December 2023.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ยันนิค_ซินเนอร์&oldid=11976798"