พระเจ้าฟร็องซัวที่ 2 แห่งฝรั่งเศส
| พระเจ้าฟร็องซัวที่ 2 | |
|---|---|
 | |
| พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส | |
| ครองราชย์ | 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1559 - 5 ธันวาคม ค.ศ. 1560 |
| ราชาภิเษก | 21 กันยายน ค.ศ. 1559 |
| ก่อนหน้า | อ็องรีที่ 2 |
| ถัดไป | ชาร์ลที่ 9 |
| พระมหากษัตริย์พระราชสวามีแห่งชาวสกอต | |
| ดำรงพระยศ | 24 เมษายน ค.ศ. 1558 – 5 ธันวาคม ค.ศ. 1560 |
| พระราชสมภพ | 19 มกราคม ค.ศ. 1544 วังฟองแตนโบล ราชอาณาจักรฝรั่งเศส |
| สวรรคต | 5 ธันวาคม ค.ศ. 1560 ออร์เลอ็อง ราชอาณาจักรฝรั่งเศส (16 พรรษา) |
| พระอัครมเหสี | แมรี สจวต สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส |
| ราชวงศ์ | วาลัว |
| พระราชบิดา | พระเจ้าอ็องรีที่ 2 แห่งฝรั่งเศส |
| พระราชมารดา | กาเตรีนา เด เมดีชี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าฟร็องซัวที่ 2 แห่งฝรั่งเศส (อังกฤษ: Francis II of France) (19 มกราคม ค.ศ. 1544 - 5 ธันวาคม ค.ศ. 1560) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสแห่งราชวงศ์วาลัวส์ ผู้ครองราชบัลลังก์ฝรั่งเศสระหว่างวันที่ 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1559 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม ค.ศ. 1560
พระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 2 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 1544 ที่วังฟองแตนโบลในประเทศฝรั่งเศส เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองในพระเจ้าอ็องรีที่ 2 และ กาเตรีนา เด เมดีชี[1]
พระสวามีในพระราชินีนาถแห่งสกอตแลนด์
[แก้]
หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าเจมส์ที่ 5 แห่งสกอตแลนด์พระราชบิดาของแมรี สจวตก็ได้รับการสวมมงกุฎเป็นพระราชินีนาถแห่งสกอตแลนด์ที่ปราสาทเสตอร์ลิงเมื่อวันที่9 กันยายน ค.ศ. 1543 เมื่อมีพระชนมายุได้ 9 เดือน การจัดการเสกสมรสของพระองค์กับฟรองซัวส์เป็นการสมรสแบบจับคู่ที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1548 เมื่อฟรองซัวส์มีพระชนมายุได้ 4 พรรษา เมื่อการแต่งงานได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการเมื่อพระราชินีนาถแมรีมีพระชนมายุได้ 6 พรรษาพระองค์ก็ทรงถูกส่งตัวไปฝรั่งเศสเพื่อให้ได้รับการเลี้ยงดูจนกว่าที่จะทรงเสกสมรส
แม้ว่าพระราชินีนาถแมรีจะมีพระวรกายที่ค่อนข้างสูงและทรงเป็นผู้ที่พูดจาฉะฉานที่ตรงกันข้ามกับฟรองซัวส์ผู้มีพระวรกายที่เตี้ยกว่าปกติและทรงติดอ่าง พระเจ้าอองรีที่ 2 แห่งฝรั่งเศสทรงให้ความเห็นว่า “ตั้งแต่วันแรกที่ทรงพบกัน, ลูกของฉันและแมรีก็ทรงเข้ากันได้เป็นอย่างดีราวกับทรงรู้จักกันมานาน”[2]
เมื่อวันที่ 24 เมษายน ค.ศ. 1558 มกุฎราชกุมารฟรองซัวส์ก็เสกสมรสกับพระราชินีนาถแมรีซึ่งทำให้ทรงมีสิทธิในราชบัลลังก์สกอตแลนด์ และอ้างสิทธิในการครองราชบัลลังก์ของราชอาณาจักรอังกฤษโดยทางพระอัยกาของพระราชินีนาถแมรีพระเจ้าเฮนรีที่ 7 แห่งอังกฤษ แต่พระราชินีนาถแมรีและฟรองซัวส์ไม่มีพระโอรสธิดาด้วยกันซึ่งอาจจะเป็นเพราะพระสุขภาพพลามัยของฟรองซัวส์ที่ไม่ไคร่แข็งแรงนักและจากการที่มีปัญหาที่พระอัณฑะไม่ได้เลื่อนลงมาตามปกติ (Undescended testicle)[3]
พระเจ้าแผ่นดินฝรั่งเศส
[แก้]ปีหนึ่งหลังจากการเสกสมรส พระเจ้าอองรีที่ 2 พระราชบิดาของมกุฎราชกุมารฟรองซัวส์ก็เสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันเมื่อฟรองซัวส์ยังมีพระชนมายุเพียง 15 พรรษา พระองค์จึงเสด็จขึ้นครองราชสมบัติต่อจากพระราชบิดาโดยการทำพิธีบรมราชาภิเษกที่มหาวิหารแรงส์ มงกุฎหนักจนขุนนางที่ร่วมในพิธีต้องช่วยประคองไว้[4] พระราชินีแคทเธอรีนพระราชมารดาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แต่ก็กล่าวกันว่าชาร์ลส์แห่งกีส คาร์ดินัลแห่งลอร์แรน (Charles, Cardinal of Lorraine) พระปิตุลาของพระราชินีนาถแมรีเป็นผู้มีอำนาจที่แท้จริงหลังราชบัลลังก์
พระเจ้าฟรองซัวส์ผู้ไม่มีพระสุขภาพพลามัยที่แข็งแรงเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม ค.ศ. 1560 ที่ออร์เลอองส์ด้วยพระอาการพระกรรณอักเสบที่ทำให้เป็นฝีในพระมัตถลุงค์ พระบรมศพได้รับการบรรจุที่มหาวิหารแซงต์เดอนีส์ พระอนุชาขึ้นครองราชย์ต่อเป็นพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Catherine de' Medici
- ↑ Guy, John, My Heart is my Own, London, Fourth Estate, 2004, ISBN 0-00-71930-8:47
- ↑ Farquhar, Michael (2001). A Treasure of Royal Scandals: The Shocking True Stories History's Wickedest, Weirdest, Most Wanton Kings, Queens, Tsars, Popes, and Emperors, p.81. Penguin Books, New York. ISBN 0-7394-2025-9.
- ↑ Guy:102.
ดูเพิ่ม
[แก้]