ปัญญาจารย์ 1

ปัญญาจารย์ 1
	← สุภาษิต 31 ปัญญาจารย์ 2 →
	ภาพซาโลมอนทรงถือดอกไม้และความเยาว์วัย จุลจิตรกรรมจากหน้าเปิดของหนังสือปัญญาจารย์ (ในภาษาละติน) ในคัมภีร์ไบเบิลแห่งอาราม Santa Maria de Alcobaça, ราวคริสต์ทศวรรษ 1220 (หอสมุดแห่งชาติโปรตุเกส ALC.455, fl.207).
หนังสือ	หนังสือปัญญาจารย์
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู	เคทูวีม
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	21

ปัญญาจารย์ 1 (อังกฤษ: Ecclesiastes 1) เป็นบทแรกของหนังสือปัญญาจารย์ในคัมภีร์ฮีบรูหรือพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์^[1]^[2] หนังสือปัญญาจารย์ประกอบด้วยคำพูดเชิงปรัชญาของตัวละครที่เรียกว่าปัญญาจารย์ (โคเฮเลท; "ผู้สอน"; "ผู้พูดต่อหน้าที่ชุมนุมชน") อาจประพันธ์ขึ้นในช่วงศตวรรษ 5 ถึง 2 ก่อนคริสตกาล^[3] เพชิตตา, ทาร์กุม และทัลมุด ตลอดจนผู้อ่านชาวยิวและคริสต์ศาสนิกชนส่วนใหญ่ถือว่าผู้เขียนหนังสือปัญญาจารย์คือกษัตริย์ซาโลมอน^[4] บทที่ 1 ของหนังสือปัญญาจารย์ประกอบด้วยชื่อหนังสือ, อรรถาธิบายของข้อสังเกตพื้นฐานบางประการ และปัญญาของชีวิต โดยเฉพาะความอนิจจังของการแสวงหาปัญญา^[5]

ต้นฉบับ

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู บทแบ่งออกเป็น 18 วรรค

พยานต้นฉบับ

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)^[6]^[a] ชิ้นส่วนที่มีข้อความบางส่วนของบทนี้ในภาษาฮีบรูถูกพบในม้วนหนังสือเดดซี ได้แก่ 4QQoh^b (4Q110; 30 ปีก่อนคริสตกาล – ค.ศ. 30; วรรคที่หลงเหลือ 8–15)^[8]^[9]^[10]

ยังมีฉบับแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) บางสำเนาต้นฉบับที่หลงเหลือในเซปทัวจินต์ ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\mathfrak {G}}$ ^B; ศตวรรษที่ 4) ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus; S; BHK: ${\mathfrak {G}}$ ^S; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\mathfrak {G}}$ ^A; ศตวรรษที่ 5)^[11] ต้นฉบับภาษากรีกอาจมาจากผลงานของ Aquila of Sinope และผู้ติดตาม^[3]

วรรค 1

ถ้อยคำของปัญญาจารย์ ผู้เป็นเชื้อสายของดาวิด กษัตริย์ในเยรูซาเล็ม^[12]

"ปัญญาจารย์": "ผู้เรียกประชุม" หรือ "ผู้รวบรวม"; ฮีบรู: קהלת Qoheleth^[13]^[14] มีความหมายอย่างง่ายว่า "ผู้สอน" (คำ participle ในภาษาฮีบรู)^[15] รากศัพท์มาจากคำว่า qahal ที่มีความหมายว่า "การเรียกประชุม"^[16]
"เชื้อสายของดาวิด กษัตริย์ในเยรูซาเล็ม": อาจหมายถึงกษัตริย์พระองค์ใด ๆ ในเชื้อสายของดาวิด ("Davidic King")^[16]^[3] ในปัญญาจารย์ 1:12 ระบุว่าปัญญาจารย์ปกครอง "อิสราเอล" ในกรุงเยซูซาเล็ม หาก "อิสราเอล" หมายรวมถึงราชอาณาจักรอิสราเอลเหนือแล้ว เชื้อสายของดาวิดที่ได้ปกครองก็มีเพียงซาโลมอนและพระโอรสคือ "เรโหโบอัมผู้ห่างไกลจากปัญญา"^[3]^[b] จากคำอธิบายเพิ่มเติมในบทที่ 1 และ 2 เป็นที่แน่ชัดว่า "ปัญญาจารย์"นั้นหมายถึงซาโลมอน แม้ว่าจะเลี่ยงการกล่าวพระนาม "ซาโลมอน" ก็ตาม ไม่ได้อ้างถึงอย่างชัดเจนอย่างในเพลงซาโลมอน 1:1 หรือสุภาษิต 1:1 ^[16]

บทนำ (วรรค 2-11)

วรรค 2

ปัญญาจารย์กล่าวว่า อนิจจัง อนิจจัง

อนิจจัง อนิจจัง สารพัดอนิจจัง^[17]

คัมภีร์ไบเบิลอังกฤษเล็กซ์แฮมเรียกวรรคนี้ว่าเป็น "คติพจน์" (motto) ของปัญญาจารย์^[18] คติพจน์นี้ปรากฏอีกครั้งในช่วงท้ายของคำสอนของปัญญาจารย์ในปัญญาจารย์ 12:8^[3] "อนิจจัง" ซึ่งเป็นคำสำคัญของหนังสือปัญญาจารย์^[3] แปลมาจากคำภาษาฮีบรูว่า הבל, hebel^[19] ซึ่งมีความหมายว่า "ความไม่มีสาระ" หรือ "ความไร้แก่นสาร" ในทางรูปธรรมใช้หมายถึง "ควัน", "ไอน้ำ", หรือ "ลมหายใจ" และในเชิงเปรียบเทียบใช้หมายถึง 'สิ่งที่หายวับไปหรือว่องไว' (มีความแตกต่างกันขึ้นกับบริบท)^[20] อาจแปลได้ว่า 'ความไร้เหตุผล, ความคับข้องใจ, ความไร้ประโยชน์, ความไร้สาระ'^[21] คำนี้ปรากฏ 5 ครั้งในวรรคนี้วรรคเดียวและปรากฏอีก 29 ครั้งในหนังสือปัญญาจารย์^[20]

"อนิจจัง อนิจจัง" มาจากความในภาษาฮีบรู: הבל הבלים (habel habalim)^[19]

วรรค 3

มนุษย์ได้ประโยชน์อะไรจากการตรากตรำทุกอย่างของเขา

ซึ่งเขาตรากตรำภายใต้ดวงอาทิตย์นั้น^[22]

คำถามเชิงโวหารนี้เป็นไปตามคำกล่าวเกี่ยวกับ "อนิจจัง" และเป็นไปตามการพรรรณนาถึงโลกที่ 'ไม่ยอมรับความพยายามของมนุษย์'^[3]

"ประโยชน์" (ฮีบรู: יתרון, แม่แบบ:Strong-number^[23]): คำที่ใช้ในการค้าขาย (โบราณ)^[24]
ทั้งคำนาม "การตรากตรำ" และคำกริยา "ตรากตรำ" มาจากรากศัพท์ภาษาฮีบรู amal (עמל, เป็นคำนามหรือคำกริยา^[23]) ที่อาจหมายถึง 'ความพยายามทางกาย' (เปรียบเทียบกับปัญญาจารย์ 2:4 -8; สดุดี 127:1 ) หรือ 'ความหนักหน่วงทางจิตใจและอารมณ์' (เปรียบเทียบกับปัญญาจารย์ 2:3 ; สดุดี 25:18 ^[24]

วรรค 9

วรรค 9 มีคำกล่าวที่เป็นที่รู้จักอย่างดีว่า "ไม่มีสิ่งใดใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์"

วรรค 11

ไม่มีการจดจำถึงคนสมัยก่อน

และไม่มีการจดจำถึงคนสมัยหลังที่จะเกิดมา

โดยคนรุ่นต่อมา^[25]

ความอนิจจังของการแสวงหาปัญญา (วรรค 12–18)

ดูเพิ่ม

ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: สดุดี 127, ปัญญาจารย์ 12

หมายเหตุ

↑ หนังสือปัญญาจารย์ทั้งเล่มหายไปจากฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex) ตั้งแต่การจลาจลต่อต้านชาวยิวในอะเลปโปในปี ค.ศ. 1947^[7]
↑ 1 พงศ์กษตริย์ 12 บันทึกว่าเรโหโบอัมทรงขอคำแนะนำจากผู้อาวุโสที่เคยรับใช้พระบิดา แล้วปฏิเสธคำแนะนำเหล่านั้นเพราะทรงโปรดคำแนะนำของเหล่าชายหนุุ่มที่เติบโตมาด้วยกันกับพระองค์มากกว่า

อ้างอิง

↑ Halley 1965, p. 275.
↑ Holman Illustrated Bible Handbook. Holman Bible Publishers, Nashville, Tennessee. 2012.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 ^3.4 ^3.5 ^3.6 Weeks 2007, p. 423.
↑ Jastrow, Morris; Margoliouth, David Samuel (1901–1906). "Ecclesiastes, Book of". ใน Singer, Isidore; และคณะ (บ.ก.). The Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnalls.
↑ Eaton 1994, pp. 610–611.
↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
↑ P. W. Skehan (2003), "BIBLE (TEXTS)", New Catholic Encyclopedia, vol. 2 (2nd ed.), Gale, pp. 355–362
↑ Ulrich, Eugene, บ.ก. (2010). The Biblical Qumran Scrolls: Transcriptions and Textual Variants. Brill. pp. 746. ISBN 9789004181830. สืบค้นเมื่อ May 15, 2017.
↑ Dead sea scrolls - Ecclesiastes. Quote: 4QQoh^b 1:1-14
↑ Fitzmyer, Joseph A. (2008). A Guide to the Dead Sea Scrolls and Related Literature. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Publishing Company. p. 43. ISBN 9780802862419. สืบค้นเมื่อ February 15, 2019. Quote: 4QQoh^b 1:10-15.
↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
↑ ปัญญาจารย์ 1:1 THSV11
↑ Hebrew Text Analysis: Ecclesiastes 1:1. Biblehub
↑ หมายเหตุ [a] ของปัญญาจารย์ 1:1 ใน ESV
↑ Eaton 1994, p. 610.
↑ ^16.0 ^16.1 ^16.2 Eaton 1994, p. 609.
↑ ปัญญาจารย์ 1:2 THSV11
↑ ปัญญาจารย์ 1:2 Lexham English Bible
↑ ^19.0 ^19.1 Hebrew Text Analysis: Ecclesiastes 1:2. Biblehub
↑ ^20.0 ^20.1 หมายเหตุ [a] ของปัญญาจารย์ 1:2 ใน ESV
↑ หมายเหตุ a ของปัญญาจารย์ 1:2 ใน NKJV
↑ ปัญญาจารย์ 1:3 THSV11
↑ ^23.0 ^23.1 Hebrew Text Analysis: Ecclesiastes 1:3. Biblehub
↑ ^24.0 ^24.1 Eaton 1994, p. 611.
↑ ปัญญาจารย์ 1:11 THSV11

บรรณานุกรม

Eaton, Michael A. (1994). "Ecclesiastes". ใน Carson, D. A.; France, R. T.; Motyer, J. A.; Wenham, G. J. (บ.ก.). New Bible Commentary: 21st Century Edition (4, illustrated, reprint, revised ed.). Inter-Varsity Press. pp. 609–618. ISBN 9780851106489.
Halley, Henry H. (1965). Halley's Bible Handbook: an abbreviated Bible commentary (24th (revised) ed.). Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-25720-4.
Weeks, Stuart (2007). "20. Ecclesiastes". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 423–429. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

คำแปลในศาสนายูดาห์:
- Kohelet – Ecclesiastes - Chapter 1 (Judaica Press) translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
คำแปลในศาสนาคริสต์:
- Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
- Ecclesiastes Chapter 1 King James Version
- Ecclesiastes หนังสือเสียงสาธารณสมบัติที่ LibriVox Various versions
- ปัญญาจารย์ 1. ยูเวอร์ชัน

[8] หนังสือปัญญาจารย์ทั้งเล่มหายไปจากฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex) ตั้งแต่การจลาจลต่อต้านชาวยิวในอะเลปโปในปี ค.ศ. 1947^[7]

[18] 1 พงศ์กษตริย์ 12 บันทึกว่าเรโหโบอัมทรงขอคำแนะนำจากผู้อาวุโสที่เคยรับใช้พระบิดา แล้วปฏิเสธคำแนะนำเหล่านั้นเพราะทรงโปรดคำแนะนำของเหล่าชายหนุุ่มที่เติบโตมาด้วยกันกับพระองค์มากกว่า

[FOOTNOTEHalley1965275-1] Halley 1965, p. 275.

[Holman-2] Holman Illustrated Bible Handbook. Holman Bible Publishers, Nashville, Tennessee. 2012.

[FOOTNOTEWeeks2007423-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 ^3.4 ^3.5 ^3.6 Weeks 2007, p. 423.

[4] Jastrow, Morris; Margoliouth, David Samuel (1901–1906). "Ecclesiastes, Book of". ใน Singer, Isidore; และคณะ (บ.ก.). The Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnalls.

[FOOTNOTEEaton1994610–611-5] Eaton 1994, pp. 610–611.

[FOOTNOTEWürthwein199535–37-6] Würthwein 1995, pp. 35–37.

[nce2-bible-7] P. W. Skehan (2003), "BIBLE (TEXTS)", New Catholic Encyclopedia, vol. 2 (2nd ed.), Gale, pp. 355–362

[9] Ulrich, Eugene, บ.ก. (2010). The Biblical Qumran Scrolls: Transcriptions and Textual Variants. Brill. pp. 746. ISBN 9789004181830. สืบค้นเมื่อ May 15, 2017.

[10] Dead sea scrolls - Ecclesiastes. Quote: 4QQoh^b 1:1-14

[11] Fitzmyer, Joseph A. (2008). A Guide to the Dead Sea Scrolls and Related Literature. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Publishing Company. p. 43. ISBN 9780802862419. สืบค้นเมื่อ February 15, 2019. Quote: 4QQoh^b 1:10-15.

[FOOTNOTEWürthwein199573–74-12] Würthwein 1995, pp. 73–74.

[13] ปัญญาจารย์ 1:1 THSV11

[14] Hebrew Text Analysis: Ecclesiastes 1:1. Biblehub

[15] หมายเหตุ [a] ของปัญญาจารย์ 1:1 ใน ESV

[FOOTNOTEEaton1994610-16] Eaton 1994, p. 610.

[FOOTNOTEEaton1994609-17] 16.0 ^16.1 ^16.2 Eaton 1994, p. 609.

[19] ปัญญาจารย์ 1:2 THSV11

[20] ปัญญาจารย์ 1:2 Lexham English Bible

[Ecc1_2h-21] 19.0 ^19.1 Hebrew Text Analysis: Ecclesiastes 1:2. Biblehub

[ESV1_2-22] 20.0 ^20.1 หมายเหตุ [a] ของปัญญาจารย์ 1:2 ใน ESV

[23] หมายเหตุ a ของปัญญาจารย์ 1:2 ใน NKJV

[24] ปัญญาจารย์ 1:3 THSV11

[Ecc1_3h-25] 23.0 ^23.1 Hebrew Text Analysis: Ecclesiastes 1:3. Biblehub

[FOOTNOTEEaton1994611-26] 24.0 ^24.1 Eaton 1994, p. 611.

[27] ปัญญาจารย์ 1:11 THSV11

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[b]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[7]