ประชากรศาสตร์กัมพูชา
ภาพรวมของประชากรในประเทศกัมพูชาในด้านความหนาแน่นของประชากร กลุ่มชาติพันธุ์ ระดับการศึกษา ภาพรวมด้านสาธารณสุข สถานะทางเศรษฐกิจ ศาสนา และอื่น ๆ เป็นดังนี้
จำนวน
[แก้]ระหว่าง ค.ศ. 1874–1921 ประชากรทั้งหมดของประเทศกัมพูชาเพิ่มขึ้นจาก 946,000 คนเป็น 2.4 ล้านคน ใน ค.ศ. 1950 เพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 3,710,107–4,073,967 คน ใน ค.ศ. 1962 เพิ่มเป็น 5.7 ล้านคน ก่อน ค.ศ. 1975 อัตราการเพิ่มของประชากรในกัมพูชาเป็น 2.2% ต่อปี ซึ่งต่ำสุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใน พ.ศ. 2518 ที่เขมรแดงขึ้นสู่อำนาจ คาดว่ามีประชากรราว 7.3 ล้านคนและ 1-2 ล้านคนที่เสียชีวิตระหว่าง ค.ศ. 1975–1978 ใน พ.ศ. 2524 สาธารณรัฐประชาชนกัมพูชากล่าวว่ามีประชากรประมาณ 6.7 ล้านคน อัตราการเพิ่มประชากรระหว่าง ค.ศ. 1975–1984 เป็น 2.3% ต่อปี
ใน ค.ศ. 1959 มีประชากรประมาณ 45%อายุต่ำกว่า 15 ปี ต่อมา ใน ค.ศ. 1962 เพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ เป็น 46% และประชากรที่อายุระหว่าง 15–64 ปี เป็น 52% โดยมี 2% มากกว่า 65 ปี ร้อยละของชายและหญิงอยู่ในระดับเท่า ๆ กัน
ประชากรทั้งหมด (พันคน) | อายุ 0–14 (%) | อายุ 15–64 (%) | อายุ 65+ (%) | |
---|---|---|---|---|
1950 | 4 346 | 42.2 | 55.1 | 2.7 |
1955 | 4 840 | 42.3 | 55.0 | 2.7 |
1960 | 5 433 | 42.5 | 54.8 | 2.7 |
1965 | 6 141 | 42.8 | 54.4 | 2.7 |
1970 | 6 938 | 43.2 | 54.0 | 2.8 |
1975 | 7 098 | 42.3 | 54.9 | 2.8 |
1980 | 6 506 | 39.0 | 58.1 | 2.9 |
1985 | 7 920 | 42.1 | 55.0 | 2.9 |
1990 | 9 532 | 43.8 | 53.4 | 2.8 |
1995 | 11 169 | 47.5 | 49.7 | 2.8 |
2000 | 12 447 | 41.6 | 55.4 | 3.00 |
2005 | 13 358 | 36.4 | 60.3 | 3.3 |
2010 | 14 138 | 31.9 | 64.3 | 3.8 |
ช่วงเวลา | จำนวนทารกรอดชีวิตต่อปี | จำนวนตายต่อปี | การเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติต่อปี | CBR1 | CDR1 | NC1 | TFR1 | IMR1 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1950-1955 | 208 000 | 109 000 | 99 000 | 45.4 | 23.8 | 21.6 | 6.29 | 165.1 |
1955-1960 | 232 000 | 113 000 | 119 000 | 45.2 | 22.1 | 23.1 | 6.29 | 152.0 |
1960-1965 | 260 000 | 118 000 | 142 000 | 44.9 | 20.4 | 24.5 | 6.29 | 139.5 |
1965-1970 | 287 000 | 127 000 | 160 000 | 43.9 | 19.4 | 24.5 | 6.22 | 130.0 |
1970-1975 | 280 000 | 158 000 | 122 000 | 39.9 | 22.5 | 17.4 | 5.54 | 180.9 |
1975-1980 | 227 000 | 272 000 | - 45 000 | 33.4 | 40.0 | -6.6 | 4.70 | 263.2 |
1980-1985 | 410 000 | 127 000 | 283 000 | 56.9 | 17.7 | 39.2 | 7.00 | 134.0 |
1985-1990 | 407 000 | 115 000 | 292 000 | 46.7 | 13.2 | 33.5 | 6.00 | 97.9 |
1990-1995 | 417 000 | 121 000 | 296 000 | 40.3 | 11.3 | 29.0 | 5.44 | 90.0 |
1995-2000 | 358 000 | 121 000 | 237 000 | 30.3 | 10.2 | 20.1 | 4.32 | 83.3 |
2000-2005 | 323 000 | 117 000 | 206 000 | 25.1 | 9.1 | 16.0 | 3.41 | 72.9 |
2005-2010 | 321 000 | 113 000 | 207 000 | 23.3 | 8.3 | 15.0 | 2.80 | 62.4 |
1 CBR = อัตรการเกิดทั้งหมด(ต่อ 1000 คน); CDR = จำนวนตายทั้งหมด(ต่อ 1000 คน); NC = การเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติ(ต่อ 1000 คน); TFR = อัตราการเจริญพันธุ์ทั้งหมด(จำนวนเด็กต่อหญิงหนึ่งคน); IMR = อัตราการตายของทารกต่อเด็กที่เกิด 1000 คน |
อัตราการเจริญพันธุ์
[แก้]จากการทำสำมะโนประชากรใน ค.ศ. 2010 อัตราการเจริญพันธุ์ในกัมพูชาเป็นทารก 3.0 คนต่อหญิง 1 คนใน ค.ศ. 2010 ก่อนหน้านี้ ใน ค.ศ. 2000 เป็นทารก 4.0 คนต่อหญิง 1 คน และเป็นเป็นทารก 3.4คนต่อหญิง 1 คนใน ค.ศ. 2005 หญิงในเขตเมืองมีค่าเฉลี่ยที่ทารก 2.2 คนต่อหญิง 1 คน ส่วนในชนบทเป็นทารก 3.3 คนต่อหญิง 1 คน อัตราการเจริญพันธุ์สูงในจังหวัดมณฑลคีรีและรัตนคีรี ซึ่งเป็นทารก 4.5 คนต่อหญิง 1 คน ต่ำที่สุดในพนมเปญซึ่งเป็นทารก 2.0 คนต่อหญิง 1 คน โดยหญิงที่มีการศึกษาจะมีบุตรน้อยกว่าหญิงที่ไม่ได้รับการศึกษา
อัตราการตายของเด็กและทารก
[แก้]อัตราการตายของเด็กในกัมพูชากำลังลดลง อัตราการตายของทารกคือ 45 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนในช่วงห้าปีที่ผ่านมา เทียบกับที่เคยมีรายงานว่า 66 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2005 และ 95 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2000 อัตราการตายของเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีลดลงจาก 124 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2000 มาเป็น 83 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2005 และเป็น 54 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2010
การลดลงของอัตราการตาบของเด็กมีความเกี่ยวข้องกับระดับการศึกษาของแม่ อัตราการตายของเด็กทารกจะสูงเป็นสองเท่าในมารดาที่ไม่ได้รับการศึกษาและในชนบทจะสูงกว่าในเมือง อัตราการตายในแต่ละจังหวัดก็ต่างกัน โดยในพนมเปญเป็น 13 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คน ส่วนในจังหวัดกำปงชนังและสวายเรียงเป็น 78 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คน
อายุขัยเฉลี่ย
[แก้]ใน ค.ศ. 1959 อายุขัยเฉลี่ยของผู้ชายเป็น 44.2 ปี และผู้หญิงเป็น 43.3 ปี ใน พ.ศ. 2513 อายุขัยเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 2.5 ปี
กลุ่มชาติพันธุ์
[แก้]แบ่งเป็นชาวเขมร 90% ชาวเวียดนาม 5% ชาวจีน 1% อื่น ๆ 4%
ภาษา
[แก้]ภาษาเขมร ซึ่งเป็นภาษาราชการ 95% ภาษาอื่น ๆ ได้แก่ ภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศส[1] ภาษาเวียดนาม ภาษาจีน ภาษาเยอรมัน ภาษาไทย ภาษารัสเซีย ภาษาญี่ปุ่น ภาษาเกาหลี[2] ในปัจจุบัน ภาษาอังกฤษและภาษาจีนเป็นภาษาต่างชาติที่กำลังเป็นที่สนใจในกัมพูชา ภาษาอื่น ๆ ในกัมพูชาจัดเป็นภาษาส่วนน้อย ประชากรของกัมพูชาแบ่งตามภาษาแม่ใน ค.ศ. 1998 และ ค.ศ. 2008[3]
ภาษา แม่ |
ภาษา ตระกูล |
1998 | 2008 | ||
---|---|---|---|---|---|
จำนวน | % | จำนวน | % | ||
ภาษาเขมร | มอญ-เขมร | 10,942,066 | 95.7 | 12,901,447 | 96.3 |
ภาษาจาม | ออสโตรนีเซียน | 204,080 | 1.52 | ||
ภาษาเวียดนาม | เวียตติก | 140,328 | 1.23 | 72,775 | 0.54 |
ภาษามนอง | มอญ-เขมร | 37,507 | 0.28 | ||
ภาษาตำปวน | มอญ-เขมร | 31,013 | 0.23 | ||
ภาษากุย | มอญ-เขมร | 28,612 | 0.21 | ||
ภาษาจราย | ออสโตรนีเซียน | 26,335 | 0.20 | ||
ภาษาบเรา | มอญ-เขมร | 19,988 | 0.15 | ||
ภาษาลาว | ขร้า-ไท | 24,854 | 0.22 | 18,515 | 0.14 |
ภาษาโปรป | 9,025 | 0.07 | |||
ภาษาเสตียง | มอญ-เขมร | 6,541 | 0.05 | ||
ภาษาจีน | จีน-ทิเบต | 26,721 | 0.23 | 6,530 | 0.05 |
ภาษากะเว็ต | มอญ-เขมร | 6,218 | 0.05 | ||
ภาษาโกรล | มอญ-เขมร | 4,202 | 0.03 | ||
ภาษาไทย | ขร้า-ไท | 2,482 | 0.02 | 2,458 | 0.02 |
ภาษาโรออง | 1,831 | 0.01 | |||
ภาษาเปียร์ | มอญ-เขมร | 1,827 | 0.01 | ||
ภาษาเมล | มอญ-เขมร | 1,697 | 0.01 | ||
ภาษาทมูน | มอญ-เขมร | 865 | 0.01 | ||
ภาษาส่วย | มอญ-เขมร | 857 | 0.01 | ||
ภาษาชอง | มอญ-เขมร | 743 | 0.01 | ||
ภาษาเกลือง | 702 | 0.01 | |||
ภาษาสะโอช | มอญ-เขมร | 445 | 0.00 | ||
ภาษาจรุก | 408 | 0.00 | |||
ภาษาลอน | 327 | 0.00 | |||
ภาษาราเด | ออสโตรนีเซียน | 21 | 0.00 | ||
ภาษามอญ | มอญ-เขมร | 19 | 0.00 | ||
ภาษากจัก | 10 | 0.00 | |||
อื่น ๆ หรือไม่ระบุ | 301,205 | 2.63 | 10684 | 0.08 | |
ทั้งหมด | 11,437,656 | 13,395,682 |
ศาสนา
[แก้]ชาวกัมพูชานับถือศาสนาพุทธ 95%, ศาสนาอิสลาม 1.6%, ศาสนาคริสต์ 0.2%, อื่น ๆ 3.2%
ชาวกัมพูชาโพ้นทะเล
[แก้]ประเทศต่อไปนี้มีชาวกัมพูชาโพ้นทะเลอาศัยอยู่
- ไทย
- เวียดนาม
- สหรัฐอเมริกา
- ฝรั่งเศส
- มาเลเซีย
- ออสเตรเลีย
- แคนาดา
- นิวซีแลนด์
- จีน
- บริเตนใหญ่
- ลาว
- สิงคโปร์
- ฮ่องกง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-29. สืบค้นเมื่อ 2012-10-14.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-25. สืบค้นเมื่อ 2012-10-14.
- ↑ "National Institute of Statistics". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-05. สืบค้นเมื่อ 2012-10-14.