จังหวัดอีโลโคสซูร์
อีโลโคสซูร์ Ilocos Sur | |
---|---|
จังหวัดอีโลโคสซูร์ | |
ศาลากลางจังหวัดอีโลโคสซูร์ | |
ที่ตั้งของจังหวัดอีโลโคสซูร์ (สีแดง) ในประเทศฟิลิปปินส์ | |
ประเทศ | ฟิลิปปินส์ |
เขต | เขตอีโลโคส |
ก่อตั้ง | ค.ศ. 1572 |
เมืองหลัก | บีกัน |
การปกครอง | |
• ประเภท | Sangguniang Panlalawigan |
• ผู้ว่าราชการจังหวัด | Ryan Luis Singson (NP) |
• รองผู้ว่าราชการจังหวัด | Deogracias Victor Savellano (NP) |
พื้นที่[1] | |
• ทั้งหมด | 2,596.00 ตร.กม. (1,002.32 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 51 จาก 81 |
ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขานามาโกเอียน) | 2,009 เมตร (6,591 ฟุต) |
ประชากร (ค.ศ. 2015)[2] | |
• ทั้งหมด | 689,668 คน |
• อันดับ | อันดับที่ 42 จาก 81 |
• ความหนาแน่น | 270 คน/ตร.กม. (690 คน/ตร.ไมล์) |
• อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 33 จาก 81 |
การแบ่งเขตการปกครอง | |
• นครอิสระ | 0 |
• นครทั่วไป | |
• เทศบาล | 32
|
• บารังไกย์ | 768 |
• Districts | 1st and 2nd districts of Ilocos Sur |
เขตเวลา | UTC+8 (PST) |
ZIP code | 2700–2733 |
IDD : area code | PH |
ภาษา | |
เว็บไซต์ | www |
จังหวัดอีโลโคสซูร์ (อีโลกาโน: Makin-abagatan nga Ilocos) เป็นจังหวัดหนึ่งของเขตอีโลโคส เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองหลักคือเมืองบีกัน ซึ่งตั้งอยู่ปากแม่น้ำเมสตีโซ จังหวัดอีโลโคสซูร์มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดอีโลโคสนอร์เตและอาบราทางทิศเหนือ, ติดกับจังหวัดบูลูบุนดูคินทางทิศตะวันออก, ติดกับจังหวัดลาอูนยอนและเบงเก็ตทางทิศใต้ และติดกับทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก
จังหวัดอีโลโคสซูร์ ก่อตั้งโดยชาวสเปนนามว่า Juan de Salcedo ในปี ค.ศ. 1572 โดยแยกออกจากส่วนเหนือ (ซึ่งก็คือจังหวัดอีโลโคสนอร์เตในปัจจุบัน) ในช่วงนั้น จังหวัดได้ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของจังหวัดอาบราและจังหวัดลาอูนยอนในปัจจุบันเข้าไปด้วย เขตแดนของจังหวัดนี้ได้ถูกกำหนดขึ้นอย่างชัดเจนในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1917
จังหวัดเป็นที่ตั้งของแหล่งมรดกโลก 2 แห่ง ได้แก่ เมืองมรดกบีกัน และโบสถ์ซานตามาเรีย
ภูมิศาสตร์
[แก้]ครอบคลุมพื้นที่ทางตอนกลางของเขตอีโลโคส ซึ่งเป็นเขตทางตอนเหนือของเกาะลูซอน จังหวัดมีพื้นที่ 2,596.00 ตารางกิโลเมตร[3] คิดเป็นร้อยละ 20.11 ของพื้นที่เขตอีโลโคส ภูมิประเทศเป็นที่ราบลูกฟูก มีความสูงตั้งแต่ 10 ถึง 1,700 เมตร (33 ถึง 5,577 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล
ภูมิอากาศ
[แก้]สภาพภูมิอากาศค่อนข้างแล้งในช่วงเดือนตุลาคมถึงพฤษภาคม แต่ในจุดใต้สุดอย่างเซอร์วานเตส มีฝนตกและความชื้นแทบตลอดทั้งปี ในขณะที่จุดตะวันออกเฉียงใต้สุดนั้น จะแห้งกว่า เดือนที่มีฝนตกมากที่สุดคือสิงหาคม ส่วนเดือนที่มีฝนตกน้อยที่สุดคือมกราคมและกุมภาพันธ์ อุณหภูมิโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 27 องศาเซลเซียส (81 องศาฟาเรนไฮต์)
การแบ่งเขตการปกครอง
[แก้]ประกอบด้วย 32 เทศบาล, 2 นคร และ 768 บารังไกย์[4]
- นครในจังหวัดอีโลโคสซูร์
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati City, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2013. สืบค้นเมื่อ 19 September 2013.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-09. สืบค้นเมื่อ 2018-02-02.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-09. สืบค้นเมื่อ 2018-02-02.
- ↑ https://psa.gov.ph/sites/default/files/attachments/hsd/pressrelease/Ilocos.pd%66
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดอีโลโคสซูร์
- ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ จังหวัดอีโลโคสซูร์ ที่โอเพินสตรีตแมป
- Philippine Standard Geographic Code