ข้ามไปเนื้อหา

สัตว์

แก้ไขลิงก์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Animalia)

สัตว์
ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: กลางยุคไครโอเจเนียน–ปัจจุบัน, 665–0Ma
อิคีเนอเดอร์เมอเทอไนดาเรียชั้นไบวาลเวียหมีน้ำสัตว์พวกกุ้งกั้งปูแมงฟองน้ำแมลงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมไบรโอซัวอะแคนโธเซฟาลาหนอนตัวแบนชั้นเซฟาโลพอดสัตว์พวกหนอนปล้องยูโรคอร์ดาตาปลานกโฟโรนิดา
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกนี้
โดเมน: ยูแคริโอตา
Eukaryota
เคลด: อะมอร์เฟีย
Amorphea
เคลด: โอบาซัว
Obazoa
ไม่ได้จัดลำดับ: โอพิสโธคอนตา
Opisthokonta
ไม่ได้จัดลำดับ: โฮโลซัว
Holozoa
ไม่ได้จัดลำดับ: ไฟโลซัว
Filozoa
อาณาจักร: สัตว์
Animalia
Linnaeus, 1758
Subdivisions
ชื่อพ้อง
  • Metazoa Haeckel 1874[1]
  • Choanoblastaea Nielsen 2008[2]
  • Gastrobionta Rothm. 1948[3]
  • Zooaea Barkley 1939[3]
  • Euanimalia Barkley 1939[3]

สัตว์ (อังกฤษ: animal) เป็นสิ่งมีชีวิตยูแคริโอตหลายเซลล์ที่ประกอบกันขึ้นเป็นอาณาจักรสัตว์ (Animalia) สัตว์เกือบทั้งหมดบริโภคอินทรียวัตถุ หายใจด้วยออกซิเจน สามารถเคลื่อนไหวได้เอง สามารถสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศได้ และเติบโตจากเซลล์ทรงกลมกลวงในช่วงการเกิดเอ็มบริโอ มีสปีชีส์สัตว์ที่ยังมีชีวิตอยู่มากกว่า 1.5 ล้านสปีชีส์ที่ได้รับการบรรยายลักษณะแล้ว ประมาณ 1 ล้านในจำนวนนี้เป็นแมลง แต่ก็มีการประมาณจำนวนสปีชีส์ของสัตว์ทั้งหมดที่ 7 ล้านสปีชีส์ สัตว์มีขนาดได้ตั้งแต่ 8.5 ไมโครเมตรไปจนถึง 33.6 เมตร (110 ฟุต) สัตว์มีปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนต่อสัตว์อื่นและสภาพแวดล้อม ทำให้เกิดเป็นสายใยอาหารที่สลับซับซ้อนได้ อาณาจักร Animalia รวมมนุษย์ไปด้วย แต่คำว่า "สัตว์" โดยทั่วไปนั้นมักหมายถึงสัตว์อื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ การศึกษาสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์นั้นเรียกว่าสัตววิทยา

สปีชีส์สัตว์ที่ยังมีชีวิตอยู่ส่วนมากอยู่ในกลุ่มไบลาทีเรีย ซึ่งเป็นเคลดที่แผนกายของสมาชิกมีสมมาตรด้านข้าง ไบลาทีเรียประกอบด้วยสัตว์จำพวกโพรโทสโทเมีย อันประกอบด้วยสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหลายกลุ่ม เช่น นีมาโทดา สัตว์ขาปล้อง หนอนตัวแบน มอลลัสกา เป็นต้น และสัตว์จำพวกดิวเทอโรสโทเมีย อันประกอบไปด้วยอิคีเนอเดอร์เมอเทอและสัตว์มีแกนสันหลังที่รวมสัตว์มีกระดูกสันหลังด้วย สิ่งมีชีวิตที่จัดว่าเป็นสัตว์ยุคแรกนั้นปรากฏขึ้นครั้งแรกในกลุ่มสิ่งมีชีวิตยุคอีดีแครัน (Edicaran biota) แห่งพรีแคมเบรียนตอนปลาย ไฟลัมของสัตว์ยุคปัจจุบันจำนวนมากมีซากดึกดำบรรพ์ระบุว่าเคยเป็นสปีชีส์น้ำมาก่อนในช่วงการระเบิดยุคแคมเบรียน เริ่มต้นขึ้นเมื่อประมาณ 542 ล้านปีก่อน มีการพบกลุ่มยีนจำนวน 6,331 กลุ่มที่ปรากฏร่วมกันในสัตว์ที่ยังมีชีวิตอยู่ทั้งหมด ลักษณะดังกล่าวอาจเกิดขึ้นจากบรรพบุรุษร่วมกันของสัตว์ที่มีชีวิตอยู่เมื่อ 650 ล้านปีก่อน

ในอดีต อริสโตเติลจำแนกสัตว์ออกเป็นสองกลุ่ม คือ กลุ่มที่มีเลือดและไม่มีเลือด คาร์ล ลินเนียสสร้างการจำแนกสิ่งมีชีวิตอย่างเป็นลำดับเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2301 ด้วยผลงาน Systema Naturae ของเขา ซึ่งต่อมาฌ็อง-บาติส ลามาร์กขยายเพิ่มเป็น 14 ไฟลัมในปี พ.ศ. 2352 ในปี พ.ศ. 2417 แอ็นสท์ แฮเคิลแบ่งอาณาจักรสัตว์ออกเป็นเมทาซัวหลายเซลล์ (พ้องกับ Animalia) และโพรโทซัว อันเป็นสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวที่ไม่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นสัตว์อีกต่อไป ในยุคปัจจุบัน การจำแนกประเภทของสัตว์ขึ้นอยู่กับวิธีการขั้นสูง เช่น วิวัฒนาการชาติพันธุ์เชิงโมเลกุล (Molecular phylogenetics) ซึ่งสามารถแสดงความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการระหว่างสัตว์แต่ละชนิดได้อย่างดี

มนุษย์นำสัตว์มาใช้ประโยชน์ในหลากหลายด้าน เช่น นำมาบริโภคเป็นอาหาร (รวมทั้งเนื้อสัตว์ นม และไข่) นำมาใช้เป็นวัสดุ (เช่น หนังสัตว์ ขนสัตว์ เป็นต้น) และนำมาเป็นสัตว์เลี้ยงสำหรับขนส่งหรือใช้แรงงาน เป็นต้น มนุษย์นำสุนัขมาใช้ในการล่าสัตว์ขณะที่มีสัตว์บกและสัตว์น้ำจำนวนมากถูกล่าเป็นกีฬา สัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ปรากฏในงานศิลปะตั้งแต่ยุคเริ่มแรกของมนุษย์ และยังปรากฏในปรัมปราวิทยาและศาสนาด้วย

รากศัพท์

[แก้]

คำว่า "สัตว์" มีรากศัพท์มาจากภาษาสันสกฤตว่า सत्त्व (สตฺตฺว) แปลว่าความเป็น[4]

คำว่า "animal" ในภาษาอังกฤษมีรากศัพท์มาจากภาษาละตินว่า animalis แปลว่ามีลมหายใจ มีวิญญาณ หรือสิ่งมีชีวิต[5] ส่วนนิยามในทางชีววิทยานั้นหมายถึงทุกสมาชิกในอาณาจักร Animalia[6] แต่เมื่อใช้โดยทั่วไป คำว่า "สัตว์" บางครั้งหมายถึงแค่สัตว์อื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ อันเป็นผลมาจากแนวคิดมนุษย์เป็นศูนย์กลาง[7][8][9][10]

ลักษณะ

[แก้]

สัตว์มีลักษณะหลายประการที่จำแนกชัดเจนจากสิ่งมีชีวิตอื่น สัตว์เป็นสิ่งมีชีวิตยูแคริโอตและหลายเซลล์[11][12] ต่างจากแบคทีเรียที่เป็นโพรแคริโอต ต่างจากโพรทิสตาที่เป็นยูแคริโอตแต่เป็นเซลล์เดียว และต่างจากพืชและสาหร่ายที่สามารถสร้างอาหารได้เอง[13] แต่สัตว์นั้นเป็นเฮเทโรทรอพ[12][14] กล่าวคือต้องรับอาหารจากแหล่งอื่นมาย่อยสลายภายใน[15] สัตว์เกือบทั้งหมดหายใจด้วยออกซิเจน[16] สัตว์ทั้งหมดเคลื่อนไหวได้เอง[17] (สามารถขยับร่างกายได้โดยธรรมชาติ) อย่างน้อยในช่วงหนึ่งของวัฎจักรชีวิต แต่ในสัตว์บางชนิด ได้แก่ ฟองน้ำ ปะการัง หอยแมลงภู่ และเพรียง มักจะเกาะอยู่กับที่ในช่วงหลังของชีวิต บลาสตูลาเป็นระยะหนึ่งในช่วงการเกิดเอ็มบริโอที่เป็นเอกลักษณ์ของสัตว์ส่วนใหญ่[18] อันเป็นกระบวนการที่ทำให้เซลล์สามารถเปลี่ยนสภาพไปเป็นเนื้อเยื่อและอวัยวะต่าง ๆ ได้

โครงสร้าง

[แก้]

สัตว์ทั้งหมดประกอบขึ้นจากเซลล์ที่ล้อมไปด้วยสารเคลือบเซลล์ต่าง ๆ ที่ประกอบขึ้นจากคอลลาเจนและไกลโคโปรตีนที่ยืดหยุ่น[19] ระหว่างการเจริญเติบโต สารเคลือบเซลล์ของสัตว์ก่อตัวเป็นโครงร่างที่ค่อนข้างยืดหยุ่น เซลล์สามารถขยับและจัดเรียงตัวเองใหม่ได้ ทำให้โครงสร้างที่ซับซ้อนสามารถก่อตัวขึ้นได้ โครงร่างนี้สามารถแข็งตัวขึ้นและกลายเป็นโครงร่างเปลือก กระดูก หรือ ขวาก[20] ในทางกลับกัน เซลล์ของสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์อื่น (สาหร่าย พืช และเห็ดราเป็นหลัก) จะยึดอยู่กับที่ด้วยผนังเซลล์ และพัฒนาขึ้นระหว่างการเจริญเติบโตเรื่อย ๆ[21] เซลล์สัตว์มีรอยต่อระหว่างเซลล์ที่เป็นเอกลักษณ์ ได้แก่ ไทต์ จังก์ชัน แกบจังก์ชัน และเดสโมโซม[22]

ร่างกายของสัตว์ส่วนมาก ยกเว้นฟองน้ำและพลาโคซัว แยกออกเป็นเนื้อเยื่อต่าง ๆ [23] รวมถึงกล้ามเนื้อที่ทำให้เคลื่อนไหวได้ และเนื้อเยื่อประสาทที่ถ่ายทอดสัญญาณและควบคุมร่างกาย โดยปกตินั้นจะมีห้องย่อยอาหารภายใน ไม่ว่าจะมีทางเข้าเดียว (อย่างในทีโนโฟรา ไนดาเรีย และหนอนตัวแบน) หรือสองทางเข้า (อย่างในไบลาทีเรียส่วนใหญ่)[24]

การสืบพันธุ์และการเจริญเติบโต

[แก้]
การสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศเกือบจะปรากฏในสัตว์ทุกชนิด ดังเช่นในแมลงปอเหล่านี้

สัตว์เกือบทั้งหมดสืบพันธุ์โดยอาศัยเพศ[25] สัตว์เหล่านี้จะสร้างเซลล์สืบพันธุ์แฮพล็อยด์สองชนิดจากไมโอซิส อันได้แก่สเพอร์แมโทซูน เซลล์สืบพันธุ์ขนาดเล็กที่เคลื่อนไหวเองได้ และเซลล์ไข่ที่มีขนาดใหญ่กว่าและเคลื่อนไหวเองไม่ได้[26] สองเซลล์นี้จะรวมตัวกันเป็นไซโกต[27] ที่เจริญเติบโตขึ้นด้วยไมโอซิสอยู่ภายในทรงกลมกลวง เรียกว่า บลาสตูลา ในฟองน้ำ ตัวอ่อนบลาสตูลาจะว่ายน้ำไปสู่ตำแหน่งใหม่ ยึดติดกับก้นทะเล และเจริญเติบโตกลายเป็นฟองน้ำตัวใหม่[28] ในสัตว์กลุ่มอื่น ๆ ส่วนใหญ่ บลาสตูลาจะเข้าสู่การจัดเรียงใหม่ที่ซับซ้อนมากขึ้น[29] เริ่มแรกมันจะบุ๋มลงไป เกิดเป็นแกสตรูลาที่มีห้องย่อยอาหารและเนื้อเยื่อคัพภะสองชั้น ได้แก่ เอ็กโทเดิร์มอยู่ด้านนอก และเอนโดเดิร์มอยู่ด้านใน[30] ในกรณีส่วนใหญ่นั้น ชั้นที่สามที่เรียกว่า เมโซเดิร์ม จะเจริญขึ้นระหว่างสองชั้นนั้น[31] เนื้อเยื่อคัพภะเหล่านี้ภายหลังจะเปลี่ยนสภาพไปเป็นเนื้อเยื่อและอวัยวะต่าง ๆ[32]

กรณีซ้ำ ๆ ของการผสมพันธุ์โดยอาศัยเพศระหว่างสายเลือดเดียวกันโดยปกติจะนำไปสู่ความเสื่อมโทรมทางสายเลือดภายในกลุ่มประชากร เนื่องจากความชุกที่เพิ่มขึ้นของลักษณะด้อยอันตราย[33][34] สัตว์ได้วิวัฒนาการกลไกจำนวนมากเพื่อหลีกเลี่ยงการผสมพันธุ์ระหว่างสายเลือดที่ใกล้ชิดกัน[35] ในบางสปีชีส์ เช่น Malurus splendens ตัวเมียจะผสมพันธุ์กับตัวผู้หลายตัว ทำให้เกิดรุ่นลูกที่มีคุณภาพทางพันธุกรรมมากขึ้น[36]

สัตว์บางชนิดสามารถสืบพันธุ์โดยไม่อาศัยเพศ ซึ่งมักก่อให้เกิดการโคลนของพันธุกรรมรุ่นพ่อแม่ การสืบพันธุ์ในลักษณะนี้อาจเกิดได้จากการขาดออกเป็นท่อน การแตกหน่อดังเช่นในไฮดราและไนดาเรียอื่น ๆ หรือไม่ผสมพันธุ์เลยโดยไข่ซึ่งเจริญพันธุ์แล้วไม่ได้ผ่านการผสมพันธุ์ดังเช่นในเพลี้ยอ่อน[37][38]

ความหลากหลาย

[แก้]

ขนาด

[แก้]
ข้อมูลเพิ่มเติม: สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่สุด และ สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่สุด

วาฬสีน้ำเงิน (Balaenoptera musculus) เป็นสัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา โดยมีน้ำหนักได้ถึง 190 ตัน และมีความยาวได้ถึง 33.6 เมตร (110 ฟุต)[39][40] สัตว์บกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในปัจจุบันคือ ช้างแอฟริกันป่า (Loxodonta africana) ซึ่งมีน้ำหนักได้ถึง 12.25 ตัน[39] และมีความยาวได้ถึง 10.67 เมตร (35.0 ฟุต)[39] สำหรับสัตว์บกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดที่เคยมีชีวิตอยู่คือ ไททันโนซอร์ ไดโนเสาร์ซอโรพอด เช่น Argentinosaurus ซึ่งอาจมีน้ำหนักได้ถึง 73 ตัน และ Supersaurus ซึ่งอาจมีความยาวได้ถึง 39 เมตร[41][42] ขณะที่สัตว์บางชนิดมีขนาดเล็กมาก เช่น มิกโซซัว (ปรสิตภาคบังคับในซีเลนเทอราตา) ซึ่งไม่เคยมีขนาดใหญ่เกินกว่า 20 ไมโครเมตร[43] โดยหนึ่งในสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กที่สุด (Myxobolus shekel) มีขนาดเพียง 8.5 ไมโครเมตรเมื่อโตเต็มที่[44]

ความหลากหลายของจำนวนและถิ่นที่อยู่อาศัยของไฟลัมหลัก

[แก้]

ตารางต่อไปนี้แสดงจำนวนที่คาดการณ์ของสปีชีส์ที่มีการบรรยายไว้ของไฟลัมสัตว์หลัก ๆ [45] รวมถึงถิ่นที่อยู่อาศัยหลัก (บนบก น้ำจืด[46] และทะเล)[47] และวิถีชีวิตที่อิสระหรือปรสิต[48] จำนวนสปีชีส์ที่คาดการณ์ในที่นี้อ้างอิงจากจำนวนที่ได้รับการบรรยายทางวิทยาศาสตร์; ในขณะที่มีการคาดการณ์ที่ใหญ่กว่ามากที่ถูกคำนวณด้วยวิธีการต่าง ๆ ซึ่งอาจแตกต่างกันอย่างมาก ตัวอย่างเช่น มีการบรรยายสปีชีส์ของหนอนตัวกลมประมาณ 25,000–27,000 ชนิด ในขณะที่ประมาณการจำนวนชนิดพันธุ์ทั้งหมดที่เผยแพร่มีตั้งแต่ 10,000–20,000; 500,000; 10 ล้าน; และ 100 ล้าน สปีชีส์[49] การใช้รูปแบบในลำดับชั้นของอนุกรมวิธาน จำนวนสปีชีส์ทั้งหมดของสัตว์—รวมถึงชนิดที่ยังไม่ได้บรรยาย—ถูกคำนวณในปี ค.ศ. 2011 ว่ามีประมาณ 7.77 ล้านชนิด[50][51][a]

ไฟลัม ตัวอย่าง สปีชีส์ บนบก ทะเล น้ำจืด อิสระ ปรสิต
Arthropoda wasp 1,257,000[45] Yes 1,000,000
(แมลง)[53] 		Yes >40,000
(Malac-
ostraca)[54] 		Yes 94,000[46] Yes[47] Yes >45,000[b][48]
Mollusca snail 85,000[45]
107,000[55] 		35,000[55] 60,000[55] 5,000[46]
12,000[55] 		Yes[47] >5,600[48]
Chordata green spotted frog facing right >70,000[45][56] 23,000[57] 13,000[57] 18,000[46]
9,000[57] 		Yes 40
(อันดับปลาหนัง)[58][48]
Platyhelminthes 29,500[45] Yes[59] Yes[47] 1,300[46] Yes[47]

3,000–6,500[60]

>40,000[48]

4,000–25,000[60]

Nematoda 25,000[45] Yes (soil)[47] 4,000[49] 2,000[46] 11,000[49] 14,000[49]
Annelida 17,000[45] Yes (soil)[47] Yes[47] 1,750[46] Yes 400[48]
Cnidaria Table coral 16,000[45] Yes[47] Few[47] Yes[47] >1,350
(Myxozoa)[48]
Porifera 10,800[45] Yes[47] 200–300[46] Yes Yes[61]
Echinodermata 7,500[45] 7,500[45] Yes[47]
Bryozoa 6,000[45] Yes[47] 60–80[46] Yes
Rotifera 2,000[45] >400[62] 2,000[46] Yes Yes[63]
Nemertea 1,350[64][65] Yes Yes Yes
Tardigrada 1,335[45] Yes[66]
(พืชชื้น) 		Yes Yes Yes
จำนวนทั้งหมดของสปีชีส์ที่มีการบรรยายและยังคงมีชีวิตอยู่ ข้อมูลเมื่อ 2024: 1,563,470 (ตามที่ระบุใน Catalogue of Life)

สายวิวัฒนาการ

[แก้]
ข้อมูลเพิ่มเติม: รายชื่อสัตว์

สัตว์เป็นกลุ่มชาติพันธุ์เดียว กล่าวคือสัตว์ทุกชนิดมีบรรพบุรุษร่วมกัน สัตว์เป็น "พี่น้อง" กับโคอาโนแฟลกเจลลาตา ซึ่งประกอบกันขึ้นเป็นโคอาโนซัว[67] สัตว์แรกเริ่มที่สุดนั้น ได้แก่ ฟองน้ำ ทีโนฟอรา ไนดาเรีย และพลาโคซัว มีแผนกายที่ขาดสมมาตรด้านข้าง ความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์เหล่านี้ยังเป็นที่กังขา กลุ่มพี่น้องของสัตว์อื่นทั้งหมดอาจเป็นฟองน้ำหรือทีโนฟอรา โดยที่ทั้งคู่นั้นขาดยีนฮอกซ์ ซึ่งสำคัญสำหรับการเจริญเติบโตของแผนกาย[68]

ยีนเหล่านี้พบได้ในพลาโคซัว[69][70] และสัตว์ชั้นสูงกว่าอย่างไบลาทีเรีย[71][72] กลุ่มยีนทั้งหมด 6,331 กลุ่มมีร่วมกันในสัตว์ที่ยังมีชีวิตอยู่ทุกชนิดที่ได้รับการระบุสายพันธุ์แล้ว นี่อาจเกิดขึ้นจากบรรพบุรุษร่วมตัวเดียวกันที่มีชีวิตอยู่เมื่อ 650 ล้านปีก่อนในยุคพรีแคมเบรียน 25 กลุ่มจากกลุ่มยีนเหล่านี้เป็นกลุ่มยืนแกนกลางซึ่งพบได้เฉพาะในสัตว์ 8 ใน 25 กลุ่มนี้เป็นส่วนประกอบจำเป็นของทางส่งสัญญาณแบบดับเบิลยูเอ็นทีและทีจีเอฟ-เบตา ซึ่งอาจเป็นสิ่งที่ทำให้สัตว์กลายเป็นสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์โดยให้แบบแผนแก่ระบบแกนของร่างกาย (ในสามมิติ) และอีก 7 กลุ่มเป็นแฟกเตอร์ของการถอดรหัส รวมถึงโปรตีนโฮเมโอโดเมนที่มีส่วนในการควบคุมการเจริญเติบโต[73][74]

สายวิวัฒนาการ (เฉพาะของสายหลัก) นี้ระบุจำนวนล้านปีโดยประมาณที่สายวิวัฒนาการนั้นแยกจากกัน[75][76][77][78][79]

Choanozoa

โคอาโนแฟลกเจลาตา

Animalia
760 mya
950 mya

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ การประยุกต์ใช้ดีเอ็นเอบาร์โค้ดในอนุกรมวิธานเพิ่มความซับซ้อนให้มากขึ้น; การวิเคราะห์บาร์โค้ดในปี ค.ศ. 2016 คาดการณ์จำนวนสปีชีส์ของแมลงในประเทศแคนาดาเกือบ 100,000 ชนิด และสรุปว่าสปีชีส์ของแมลงทั่วโลกต้องมีมากกว่า 10 ล้านชนิด โดยเกือบ 2 ล้านชนิดอยู่ในวงศ์ของแมลงวันที่รู้จักในชื่อแมลงวันปม (Cecidomyiidae)[52]
  2. ↑ Not including parasitoids.[48]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ de Queiroz, Kevin; Cantino, Philip; Gauthier, Jacques, บ.ก. (2020). "Metazoa E. Haeckel 1874 [J. R. Garey and K. M. Halanych], converted clade name". Phylonyms: A Companion to the PhyloCode (1st ed.). CRC Press. p. 1352. doi:10.1201/9780429446276. ISBN 9780429446276. S2CID 242704712.
  2. ↑ Nielsen, Claus (2008). "Six major steps in animal evolution: are we derived sponge larvae?". Evolution & Development. 10 (2): 241–257. doi:10.1111/j.1525-142X.2008.00231.x. ISSN 1520-541X. PMID 18315817. S2CID 8531859.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 Rothmaler, Werner (1951). "Die Abteilungen und Klassen der Pflanzen". Feddes Repertorium. 54 (2–3): 256–266. doi:10.1002/fedr.19510540208.
  4. ↑ "สัตว์ (๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓)". สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-10. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2563. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  5. ↑ Cresswell, Julia (2010). The Oxford Dictionary of Word Origins (2nd ed.). New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-954793-7. 'having the breath of life', from anima 'air, breath, life'.
  6. ↑ "Animal". The American Heritage Dictionary (4th ed.). Houghton Mifflin Company. 2006.
  7. ↑ "animal". English Oxford Living Dictionaries. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 July 2018. สืบค้นเมื่อ 26 July 2018.
  8. ↑ Boly, Melanie; Seth, Anil K.; Wilke, Melanie; Ingmundson, Paul; Baars, Bernard; Laureys, Steven; Edelman, David; Tsuchiya, Naotsugu (2013). "Consciousness in humans and non-human animals: recent advances and future directions". Frontiers in Psychology. 4: 625. doi:10.3389/fpsyg.2013.00625. ISSN 1664-1078. PMC 3814086. PMID 24198791.
  9. ↑ "The use of non-human animals in research". Royal Society. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 June 2018. สืบค้นเมื่อ 7 June 2018.
  10. ↑ "Nonhuman definition and meaning |". Collins English Dictionary. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 June 2018. สืบค้นเมื่อ 7 June 2018.
  11. ↑ Avila, Vernon L. (1995). Biology: Investigating Life on Earth. Jones & Bartlett Learning. pp. 767–. ISBN 978-0-86720-942-6.
  12. ↑ 12.0 12.1 "Palaeos:Metazoa". Palaeos. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2018. สืบค้นเมื่อ 25 February 2018.
  13. ↑ Davidson, Michael W. "Animal Cell Structure". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 September 2007. สืบค้นเมื่อ 20 September 2007.
  14. ↑ Bergman, Jennifer. "Heterotrophs". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 August 2007. สืบค้นเมื่อ 30 September 2007.
  15. ↑ Douglas, Angela E.; Raven, John A. (January 2003). "Genomes at the interface between bacteria and organelles". Philosophical Transactions of the Royal Society B. 358 (1429): 5–17. doi:10.1098/rstb.2002.1188. PMC 1693093. PMID 12594915.
  16. ↑ Mentel, Marek; Martin, William (2010). "Anaerobic animals from an ancient, anoxic ecological niche". BMC Biology. 8: 32. doi:10.1186/1741-7007-8-32. PMC 2859860. PMID 20370917.
  17. ↑ Saupe, S.G. "Concepts of Biology". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 November 2007. สืบค้นเมื่อ 30 September 2007.
  18. ↑ Minkoff, Eli C. (2008). Barron's EZ-101 Study Keys Series: Biology (2nd, revised ed.). Barron's Educational Series. p. 48. ISBN 978-0-7641-3920-8.
  19. ↑ Alberts, Bruce; Johnson, Alexander; Lewis, Julian; Raff, Martin; Roberts, Keith; Walter, Peter (2002). Molecular Biology of the Cell (4th ed.). Garland Science. ISBN 978-0-8153-3218-3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 December 2016. สืบค้นเมื่อ 29 August 2017.
  20. ↑ Sangwal, Keshra (2007). Additives and crystallization processes: from fundamentals to applications. John Wiley and Sons. p. 212. ISBN 978-0-470-06153-4.
  21. ↑ Becker, Wayne M. (1991). The world of the cell. Benjamin/Cummings. ISBN 978-0-8053-0870-9.
  22. ↑ Magloire, Kim (2004). Cracking the AP Biology Exam, 2004–2005 Edition. The Princeton Review. p. 45. ISBN 978-0-375-76393-9.
  23. ↑ Starr, Cecie (2007-09-25). Biology: Concepts and Applications without Physiology. Cengage Learning. pp. 362, 365. ISBN 978-0-495-38150-1.
  24. ↑ Hillmer, Gero; Lehmann, Ulrich (1983). Fossil Invertebrates. Translated by J. Lettau. CUP Archive. p. 54. ISBN 978-0-521-27028-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 May 2016. สืบค้นเมื่อ 8 January 2016.
  25. ↑ Knobil, Ernst (1998). Encyclopedia of reproduction, Volume 1. Academic Press. p. 315. ISBN 978-0-12-227020-8.
  26. ↑ Schwartz, Jill (2010). Master the GED 2011. Peterson's. p. 371. ISBN 978-0-7689-2885-3.
  27. ↑ Hamilton, Matthew B. (2009). Population genetics. Wiley-Blackwell. p. 55. ISBN 978-1-4051-3277-0.
  28. ↑ Ville, Claude Alvin; Walker, Warren Franklin; Barnes, Robert D. (1984). General zoology. Saunders College Pub. p. 467. ISBN 978-0-03-062451-3.
  29. ↑ Hamilton, William James; Boyd, James Dixon; Mossman, Harland Winfield (1945). Human embryology: (prenatal development of form and function). Williams & Wilkins. p. 330.
  30. ↑ Philips, Joy B. (1975). Development of vertebrate anatomy. Mosby. p. 176. ISBN 978-0-8016-3927-2.
  31. ↑ The Encyclopedia Americana: a library of universal knowledge, Volume 10. Encyclopedia Americana Corp. 1918. p. 281.
  32. ↑ Romoser, William S.; Stoffolano, J.G. (1998). The science of entomology. WCB McGraw-Hill. p. 156. ISBN 978-0-697-22848-2.
  33. ↑ Charlesworth, D.; Willis, J.H. (2009). "The genetics of inbreeding depression". Nat. Rev. Genet. 10 (11): 783–796. doi:10.1038/nrg2664. PMID 19834483.
  34. ↑ Bernstein, H.; Hopf, F.A.; Michod, R.E. (1987). The molecular basis of the evolution of sex. Adv. Genet. Advances in Genetics. Vol. 24. pp. 323–370. doi:10.1016/s0065-2660(08)60012-7. ISBN 978-0-12-017624-3. PMID 3324702.
  35. ↑ Pusey, Anne; Wolf, Marisa (1996). "Inbreeding avoidance in animals". Trends Ecol. Evol. 11 (5): 201–206. doi:10.1016/0169-5347(96)10028-8. PMID 21237809.
  36. ↑ Petrie, M.; Kempenaers, B. (1998). "Extra-pair paternity in birds: Explaining variation between species and populations". Trends in Ecology and Evolution. 13 (2): 52–57. doi:10.1016/s0169-5347(97)01232-9. PMID 21238200.
  37. ↑ Adiyodi, K.G.; Hughes, Roger N.; Adiyodi, Rita G. (July 2002). Reproductive Biology of Invertebrates, Volume 11, Progress in Asexual Reproduction. Wiley. p. 116. ISBN 978-0-471-48968-9.
  38. ↑ Schatz, Phil. "Concepts of Biology | How Animals Reproduce". OpenStax College. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 March 2018. สืบค้นเมื่อ 5 March 2018.
  39. ↑ 39.0 39.1 39.2 Wood, Gerald (1983). The Guinness Book of Animal Facts and Feats. Enfield, Middlesex: Guinness Superlatives. ISBN 978-0-85112-235-9.
  40. ↑ Davies, Ella (20 April 2016). "The longest animal alive may be one you never thought of". BBC Earth. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2018. สืบค้นเมื่อ 1 March 2018.
  41. ↑ Mazzetta, Gerardo V.; Christiansen, Per; Fariña, Richard A. (2004). "Giants and Bizarres: Body Size of Some Southern South American Cretaceous Dinosaurs". Historical Biology. 16 (2–4): 71–83. Bibcode:2004HBio...16...71M. CiteSeerX 10.1.1.694.1650. doi:10.1080/08912960410001715132. S2CID 56028251.
  42. ↑ Curtice, Brian (2020). Dinosaur Systematics, Diversity, & Biology (PDF). Society of Vertebrate Paleontology. p. 92. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2021. สืบค้นเมื่อ 30 December 2022.
  43. ↑ Fiala, Ivan (10 July 2008). "Myxozoa". Tree of Life Web Project. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 March 2018. สืบค้นเมื่อ 4 March 2018.
  44. ↑ Kaur, H.; Singh, R. (2011). "Two new species of Myxobolus (Myxozoa: Myxosporea: Bivalvulida) infecting an Indian major carp and a cat fish in wetlands of Punjab, India". Journal of Parasitic Diseases. 35 (2): 169–176. doi:10.1007/s12639-011-0061-4. PMC 3235390. PMID 23024499.
  45. ↑ 45.00 45.01 45.02 45.03 45.04 45.05 45.06 45.07 45.08 45.09 45.10 45.11 45.12 45.13 Zhang, Zhi-Qiang (30 August 2013). "Animal biodiversity: An update of classification and diversity in 2013". Zootaxa. Magnolia Press. 3703 (1): 5. doi:10.11646/zootaxa.3703.1.3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 April 2019. สืบค้นเมื่อ 2 March 2018.
  46. ↑ 46.00 46.01 46.02 46.03 46.04 46.05 46.06 46.07 46.08 46.09 Balian, E. V.; Lévêque, C.; Segers, H.; Martens, K. (2008). Freshwater Animal Diversity Assessment. Springer. p. 628. ISBN 978-1-4020-8259-7.
  47. ↑ 47.00 47.01 47.02 47.03 47.04 47.05 47.06 47.07 47.08 47.09 47.10 47.11 47.12 47.13 Hogenboom, Melissa. "There are only 35 kinds of animal and most are really weird". BBC Earth. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 August 2018. สืบค้นเมื่อ 2 March 2018.
  48. ↑ 48.0 48.1 48.2 48.3 48.4 48.5 48.6 48.7 Poulin, Robert (2007). Evolutionary Ecology of Parasites. Princeton University Press. p. 6. ISBN 978-0-691-12085-0.
  49. ↑ 49.0 49.1 49.2 49.3 Felder, Darryl L.; Camp, David K. (2009). Gulf of Mexico Origin, Waters, and Biota: Biodiversity. Texas A&M University Press. p. 1111. ISBN 978-1-60344-269-5.
  50. ↑ "How many species on Earth? About 8.7 million, new estimate says". 24 August 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 July 2018. สืบค้นเมื่อ 2 March 2018.
  51. ↑ Mora, Camilo; Tittensor, Derek P.; Adl, Sina; Simpson, Alastair G. B.; Worm, Boris (23 August 2011). Mace, Georgina M. (บ.ก.). "How Many Species Are There on Earth and in the Ocean?". PLOS Biology. 9 (8): e1001127. doi:10.1371/journal.pbio.1001127. PMC 3160336. PMID 21886479.
  52. ↑ Hebert, Paul D. N.; Ratnasingham, Sujeevan; Zakharov, Evgeny V.; Telfer, Angela C.; Levesque-Beaudin, Valerie; และคณะ (1 August 2016). "Counting animal species with DNA barcodes: Canadian insects". Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences. 371 (1702): 20150333. doi:10.1098/rstb.2015.0333. PMC 4971185. PMID 27481785.
  53. ↑ Stork, Nigel E. (January 2018). "How Many Species of Insects and Other Terrestrial Arthropods Are There on Earth?". Annual Review of Entomology. 63 (1): 31–45. doi:10.1146/annurev-ento-020117-043348. PMID 28938083. S2CID 23755007. Stork notes that 1m insects have been named, making much larger predicted estimates.
  54. ↑ Poore, Hugh F. (2002). "Introduction". Crustacea: Malacostraca. Zoological catalogue of Australia. Vol. 19.2A. CSIRO Publishing. pp. 1–7. ISBN 978-0-643-06901-5.
  55. ↑ 55.0 55.1 55.2 55.3 Nicol, David (June 1969). "The Number of Living Species of Molluscs". Systematic Zoology. 18 (2): 251–254. doi:10.2307/2412618. JSTOR 2412618.
  56. ↑ Uetz, P. "A Quarter Century of Reptile and Amphibian Databases". Herpetological Review. 52: 246–255. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 February 2022. สืบค้นเมื่อ 2 October 2021 – โดยทาง ResearchGate.
  57. ↑ 57.0 57.1 57.2 Reaka-Kudla, Marjorie L.; Wilson, Don E.; Wilson, Edward O. (1996). Biodiversity II: Understanding and Protecting Our Biological Resources. Joseph Henry. p. 90. ISBN 978-0-309-52075-1.
  58. ↑ Burton, Derek; Burton, Margaret (2017). Essential Fish Biology: Diversity, Structure and Function. Oxford University Press. pp. 281–282. ISBN 978-0-19-878555-2. Trichomycteridae ... includes obligate parasitic fish. Thus 17 genera from 2 subfamilies, Vandelliinae; 4 genera, 9spp. and Stegophilinae; 13 genera, 31 spp. are parasites on gills (Vandelliinae) or skin (stegophilines) of fish.
  59. ↑ Sluys, R. (1999). "Global diversity of land planarians (Platyhelminthes, Tricladida, Terricola): a new indicator-taxon in biodiversity and conservation studies". Biodiversity and Conservation. 8 (12): 1663–1681. Bibcode:1999BiCon...8.1663S. doi:10.1023/A:1008994925673. S2CID 38784755.
  60. ↑ 60.0 60.1 Pandian, T. J. (2020). Reproduction and Development in Platyhelminthes. CRC Press. pp. 13–14. ISBN 978-1-000-05490-3. สืบค้นเมื่อ 19 May 2020.
  61. ↑ Morand, Serge; Krasnov, Boris R.; Littlewood, D. Timothy J. (2015). Parasite Diversity and Diversification. Cambridge University Press. p. 44. ISBN 978-1-107-03765-6. สืบค้นเมื่อ 2 March 2018.
  62. ↑ Fontaneto, Diego. "Marine Rotifers: An Unexplored World of Richness" (PDF). JMBA Global Marine Environment. pp. 4–5. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 March 2018. สืบค้นเมื่อ 2 March 2018.
  63. ↑ May, Linda (1989). Epizoic and parasitic rotifers. Rotifer Symposium V: Proceedings of the Fifth Rotifer Symposium, held in Gargnano, Italy, September 11–18, 1988. Springer.
  64. ↑ Chernyshev, A. V. (September 2021). "An updated classification of the phylum Nemertea". Invertebrate Zoology. 18 (3): 188–196. doi:10.15298/invertzool.18.3.01. S2CID 239872311. สืบค้นเมื่อ 18 January 2023.
  65. ↑ Hookabe, Natsumi; Kajihara, Hiroshi; Chernyshev, Alexei V.; Jimi, Naoto; Hasegawa, Naohiro; Kohtsuka, Hisanori; Okanishi, Masanori; Tani, Kenichiro; Fujiwara, Yoshihiro; Tsuchida, Shinji; Ueshima, Rei (2022). "Molecular Phylogeny of the Genus Nipponnemertes (Nemertea: Monostilifera: Cratenemertidae) and Descriptions of 10 New Species, With Notes on Small Body Size in a Newly Discovered Clade". Frontiers in Marine Science. 9. doi:10.3389/fmars.2022.906383. สืบค้นเมื่อ 18 January 2023.
  66. ↑ Hickman, Cleveland P.; Keen, Susan L.; Larson, Allan; Eisenhour, David J. (2018). Animal Diversity (8th ed.). McGraw Hill. ISBN 978-1-260-08427-6.
  67. ↑ Budd, Graham E; Jensen, Sören (2017). "The origin of the animals and a 'Savannah' hypothesis for early bilaterian evolution". Biological Reviews. 92 (1): 446–473. doi:10.1111/brv.12239. PMID 26588818.
  68. ↑ Giribet, Gonzalo (27 September 2016). "Genomics and the animal tree of life: conflicts and future prospects". Zoologica Scripta. 45: 14–21. doi:10.1111/zsc.12215.
  69. ↑ "Evolution and Development" (PDF). Carnegie Institution for Science Department of Embryology. 1 May 2012. p. 38. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 March 2014. สืบค้นเมื่อ 4 March 2018.
  70. ↑ Dellaporta, Stephen; Holland, Peter; Schierwater, Bernd; Jakob, Wolfgang; Sagasser, Sven; Kuhn, Kerstin (April 2004). "The Trox-2 Hox/ParaHox gene of Trichoplax (Placozoa) marks an epithelial boundary". Development Genes and Evolution. 214 (4): 170–175. doi:10.1007/s00427-004-0390-8. PMID 14997392.
  71. ↑ Peterson, Kevin J.; Eernisse, Douglas J (2001). "Animal phylogeny and the ancestry of bilaterians: Inferences from morphology and 18S rDNA gene sequences". Evolution and Development. 3 (3): 170–205. CiteSeerX 10.1.1.121.1228. doi:10.1046/j.1525-142x.2001.003003170.x. PMID 11440251.
  72. ↑ Kraemer-Eis, Andrea; Ferretti, Luca; Schiffer, Philipp; Heger, Peter; Wiehe, Thomas (2016). "A catalogue of Bilaterian-specific genes – their function and expression profiles in early development" (PDF). bioRxiv. doi:10.1101/041806. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 February 2018.
  73. ↑ Zimmer, Carl (4 May 2018). "The Very First Animal Appeared Amid an Explosion of DNA". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 May 2018. สืบค้นเมื่อ 4 May 2018.
  74. ↑ Paps, Jordi; Holland, Peter W.H. (30 April 2018). "Reconstruction of the ancestral metazoan genome reveals an increase in genomic novelty". Nature Communications. 9 (1730 (2018)): 1730. Bibcode:2018NatCo...9.1730P. doi:10.1038/s41467-018-04136-5. PMC 5928047. PMID 29712911.
  75. ↑ Peterson, Kevin J.; Cotton, James A.; Gehling, James G.; Pisani, Davide (27 April 2008). "The Ediacaran emergence of bilaterians: congruence between the genetic and the geological fossil records". Philosophical Transactions of the Royal Society of London B: Biological Sciences. 363 (1496): 1435–1443. doi:10.1098/rstb.2007.2233. PMC 2614224. PMID 18192191.
  76. ↑ Parfrey, Laura Wegener; Lahr, Daniel J.G.; Knoll, Andrew H.; Katz, Laura A. (16 August 2011). "Estimating the timing of early eukaryotic diversification with multigene molecular clocks". Proceedings of the National Academy of Sciences. 108 (33): 13624–13629. Bibcode:2011PNAS..10813624P. doi:10.1073/pnas.1110633108. PMC 3158185. PMID 21810989.
  77. ↑ "Raising the Standard in Fossil Calibration". Fossil Calibration Database. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 March 2018. สืบค้นเมื่อ 3 March 2018.
  78. ↑ Laumer, Christopher E.; Gruber-Vodicka, Harald; Hadfield, Michael G.; Pearse, Vicki B.; Riesgo, Ana; Marioni, John C.; Giribet, Gonzalo (2018). "Support for a clade of Placozoa and Cnidaria in genes with minimal compositional bias". eLife. 2018, 7: e36278. doi:10.7554/eLife.36278. PMC 6277202. PMID 30373720.
  79. ↑ Adl, Sina M.; Bass, David; Lane, Christopher E.; Lukeš, Julius; Schoch, Conrad L.; Smirnov, Alexey; Agatha, Sabine; Berney, Cedric; Brown, Matthew W. (2018). "Revisions to the Classification, Nomenclature, and Diversity of Eukaryotes". Journal of Eukaryotic Microbiology. 66 (1): 4–119. doi:10.1111/jeu.12691. PMC 6492006. PMID 30257078.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สัตว์&oldid=12105278"