ไรน่าน อรุณรังษี

ไรน่าน อรุณรังษี ท.ช., จ.ม.
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	21 เมษายน พ.ศ. 2485 อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง ประเทศไทย
เสียชีวิต	5 สิงหาคม พ.ศ. 2552 (67 ปี) โรงพยาบาลเลิดสิน กรุงเทพมหานคร

ไรน่าน อรุณรังษี (21 เมษายน พ.ศ. 2485 – 5 สิงหาคม พ.ศ. 2552) อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดพัทลุง

ประวัติ

ไรน่าน เกิดเมื่อวันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2485 ที่อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง เป็นชาวไทยมุสลิม สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศิลปศาสตร์ (เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง) จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ระดับปริญญาโท สาขารัฐศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยอาลีการ์มุสลิม ประเทศอินเดีย และระดับปริญญาเอก สาขาปรัชญาและศาสนา จากมหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น

งานการเมือง

นายไรน่าน เข้าสู่แวดวงการเมืองในช่วงของเหตุการณ์ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2516 ขณะที่จบการศึกษาปริญญาโท เมื่อได้เดินทางกลับมาสู่ประเทศไทย และร่วมกับเพื่อน ๆ จัดตั้งหนังสือพิมพ์ธงไทย, เพชรไทย และมหาราษฎร์ ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์แนวซ้าย เรียกร้องรัฐธรรมนูญ และขับไล่รัฐบาลในสมัยนั้น ภายหลังเหตุการณ์ได้รับเลือกเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ร่วมร่างรัฐธรรมนูญฉบับ ปี พ.ศ. 2517

จากนั้นได้ร่วมกับ บุญสนอง บุณโยทยาน ก่อตั้งพรรคสังคมนิยมแห่งประเทศไทย ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (สส.) ในจังหวัดพัทลุง เมื่อปี พ.ศ. 2519 ซึ่งไรน่าน ได้รับเลือกตั้ง

หลังเหตุการณ์ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519 ได้ย้ายเข้าสังกัดพรรคประชาธิปัตย์ ลงเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2522 ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร เขตหนองจอก, มีนบุรี, ลาดกระบัง, บางเขน แต่ไม่ได้รับการเลือกตั้ง จากนั้นได้เป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ ตะวันใหม่

นายไรน่าน ถือเป็นนักแปลหนังสือ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นหนังสือเกี่ยวกับปรัชญาศาสนาอิสลามหลายต่อหลายเรื่อง อาทิ รุไบยาตของโอมาร์ คัยยาม และ อิสลาม : ศาสนา ปรัชญา และวิทยาศาสตร์ ซึ่งได้รับเลือกเป็น 100 หนังสือดีวิทยาศาสตร์ไทย สาขาสารคดีและความรู้ทั่วไปด้วย รวมถึงเป็นอาจารย์พิเศษในสถาบันการศึกษาหลายแห่งอีกด้วย

จากนั้น ได้รับคัดสรรเป็นสมาชิกวุฒิสภา (ส.ว.) ในปี พ.ศ. 2551 ในภาควิชาชีพ

นายไรน่าน ถึงแก่กรรมเมื่อเวลา 16.30 ของวันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2552 ด้วยโรคถุงลมโป่งพอง ที่โรงพยาบาลเลิดสิน กรุงเทพมหานคร สิริอายุได้ 67 ปี

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์ช้างเผือก (ท.ช.)
• พ.ศ. 2518 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 4 จัตุรถาภรณ์มงกุฎไทย (จ.ม.)