ไฉฮงเฮิง

	ไฉฮงเฮิง (蔡红亨) ; เจ้าแม่ยี่เต๋อฮูหยิน (懿德夫人); ไฉม่าเนี้ยเนี้ย (蔡妈娘娘)
	เทวรูป เจ้าแม่ไฉฮงเฮิงซึ่งประดิษฐานในซุ้มของเจ้าแม่ตันเจงก้อ ณ ศาลเจ้าติ้งว่านไคตี้เตี้ยน (鼎灣開帝殿) เผิงหู ในประเทศไต้หวัน
ภาษาจีน	蔡红亨
ความหมายตามตัวอักษร	ฮูหยินตระกูลไฉ; เจ้าแม่ตระกูลไฉ
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Càihónghēng

ไฉฮงเฮิง หรือ ไช่หงเฮิง (จีน: 蔡红亨; พินอิน: Càihónghēng) เป็นเจ้าแม่อันเป็นเทพบรรพชน ชาวรีวกีวแห่งอาณาจักรรีวกีว (หมู่เกาะรีวกีว) ซึ่งตรงกับรัชกาล จักรพรรดิว่านลี่แห่งราชวงศ์หมิงของจีนและในตำนานท้องถิ่นและมุขปาฐะกล่าวว่านางเป็นศิษย์ของเจ้าแม่ตันเจ๊งก๊อและได้รับการเคารพบูชาในศาสนาชาวบ้านจีน, และทรงเป็นนักพรตเต๋าของลัทธิเต๋าในฐานะเซียน (นักสิทธิ์) ที่นิยมอย่างยิ่งในชาวฮกเกี้ยน, ชาวไต้หวัน, ทางภาคใต้ของประเทศจีน, และในหมู่เอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตำนานการกำเนิดและสร้างสมคุณงามความดีแก่สาธารณชนของเจ้าแม่เริ่มต้นกำเนิดในหมู่เกาะรีวกีว เจ้าแม่ประพฤติตนคุณธรรมอันเป็นที่ประจักษ์แก่สาธารณชนและหลังจากการถึงแก่พิราลัยแล้วด้วยคุณูปการคุณงามความดีของเจ้าแม่จึงได้รับการเคารพบูชาในฐานะเจ้าแม่สืบต่อมาในวัดและศาลเจ้าตามคติท้องถิ่นของประเทศไต้หวัน นามอื่น ๆ ของเจ้าแม่คือ ไฉโกวโผว (蔡姑婆; ไช่กูผัว) ไฉฮูหยิน (蔡夫人; ไช่ฟูเหริน) ไฉม่าฮูหยิน (蔡妈夫人; ไช่มาฟูเหริน) ไฉม่าเนี้ยเนี้ย (蔡妈娘娘; ไช่มาเหนียงเหนียง) และไฉไน้ฮูหยิน (蔡奶夫人; ไช่ไหน่ฟูเหริน)

ประวัติ

ไม่ปรากฏทำเนียบนามของเจ้าแม่ในประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ แต่ปรากฏในหนังสือ "ตำนานที่ชาวหมิ่นลืมเลือน" (闽都别记; หมิ่นโตวเปี๋ยจี้) ที่เขียนโดย เหอ ฉิว (何求) ในราชวงศ์ชิง บันทึกว่า ไฉฮงเฮิงกำเนิดในตระกูลขุนนางของอาณาจักรรีวกีว^[1] บรรพชนของเจ้าแม่คือ ไช่จั๋ว (蔡茁) เดิมซึ่งเป็นชนพื้นเมืองของเขตฉางเล่อ (长乐) มณฑลฝูเจี้ยน^[2]

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

↑ 清里人何求《闽都别记》：「长乐蔡氏，世宦于琉球。万历时，耳目大夫蔡金城有女曰红亨，年十六，能神游海上，顷刻千里。真睡常汗出。姊见撼之，醒，曰姊断却数十人性命矣！问其故，曰：某处海船遭风将复，妹与风神战，已获胜，今醒，彼岂饶诸船乎？姊告父，征之信。一日于海上遇临水夫人，遂请执业，天人许之。未几封王之中使至，闻其异，契之朝归。抵长乐，红亭谒蔡氏祖祠，与族人叙昭穆，乃蔡氏之姑也。少倾出至海滨，有（山严）若龛者，红亭遂坐化其中。族人异之，即其肉身塑像。自是行船者，遇风海上，呼“蔡姑婆”，无不获济」
↑ 賈忠偉《你可能不知道的－日本、韓國故事》，靈活文化，ISBN9789867027474

[闽都别记-1] 清里人何求《闽都别记》：「长乐蔡氏，世宦于琉球。万历时，耳目大夫蔡金城有女曰红亨，年十六，能神游海上，顷刻千里。真睡常汗出。姊见撼之，醒，曰姊断却数十人性命矣！问其故，曰：某处海船遭风将复，妹与风神战，已获胜，今醒，彼岂饶诸船乎？姊告父，征之信。一日于海上遇临水夫人，遂请执业，天人许之。未几封王之中使至，闻其异，契之朝归。抵长乐，红亭谒蔡氏祖祠，与族人叙昭穆，乃蔡氏之姑也。少倾出至海滨，有（山严）若龛者，红亭遂坐化其中。族人异之，即其肉身塑像。自是行船者，遇风海上，呼“蔡姑婆”，无不获济」

[你可能不知道的－日本、韓國故事-2] 賈忠偉《你可能不知道的－日本、韓國故事》，靈活文化，ISBN9789867027474

[1]

[2]