อีเอฟแอลแชมเปียนชิป
![]() | |
ก่อตั้ง |
|
---|---|
ประเทศ | อังกฤษ |
สโมสรอื่นจาก | เวลส์ |
จำนวนทีม | 24 |
ระดับในพีระมิด | 2 |
เลื่อนชั้นสู่ | พรีเมียร์ลีก |
ตกชั้นสู่ | อีเอฟแอลลีกวัน |
ถ้วยระดับประเทศ | |
ถ้วยระดับลีก | |
ถ้วยระดับนานาชาติ |
|
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน | เลสเตอร์ซิตี สมัยที่ 2 และดิวิชัน 2 สมัยที่ 8 (2023–24) |
ชนะเลิศมากที่สุด |
|
หุ้นส่วนโทรทัศน์ | รายชื่อผู้ถ่ายทอดสด บีจีสปอร์ตส์ (ไทย) |
เว็บไซต์ | เว็บไซต์ทางการ |
ปัจจุบัน: อีเอฟแอลแชมเปียนชิป ฤดูกาล 2024–25 |
อิงกลิชฟุตบอลลีกแชมเปียนชิป (อังกฤษ: English Football League Championship) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า แชมเปียนชิป และเรียกว่า สกายเบ็ตแชมเปียนชิป ด้วยเหตุผลด้านผู้สนับสนุน[1] เป็นการแข่งขันลีกฟุตบอลอาชีพในอังกฤษและเวลส์ โดยแข่งขันกันระหว่าง 24 สโมสร เป็นดิวิชันสูงสุดของอิงกลิชฟุตบอลลีก (อีเอฟแอล) และระดับที่สองของระบบลีกฟุตบอลอังกฤษ รองจากพรีเมียร์ลีก
การแข่งขันจัดขึ้นครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1892 ในชื่อ ฟุตบอลลีกดิวิชัน 2 ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น ฟุตบอลลีกดิวิชัน 1 ใน ค.ศ. 1992 หลังการก่อตั้งพรีเมียร์ลีก การแข่งขันเปลี่ยนชื่อเป็น ฟุตบอลลีกแชมเปียนชิป ใน ค.ศ. 2004 และเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อปัจจุบันใน ค.ศ. 2016 สโมสรที่ชนะเลิศในดิวิชันนี้จะได้รับถ้วยรางวัลอีเอฟแอลแชมเปียนชิปในแต่ละฤดูกาล ซึ่งเป็นถ้วยรางวัลเดิมที่มอบให้กับผู้ชนะในลีกสูงสุดของอังกฤษก่อนที่จะมีการเปิดตัวพรีเมียร์ลีก สโมสรในเวลส์สามารถเป็นส่วนหนึ่งของดิวิชันนี้ได้ เช่นเดียวกับดิวิชันอื่น ๆ ของฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ ทำให้เป็นลีกข้ามพรมแดน
สโมสรที่จบสองอันดับแรกในแต่ละฤดูกาลของแชมเปียนชิปจะได้รับการเลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีกโดยอัตโนมัติ สโมสรที่จบอันดับที่ 3 ถึง 6 จะเข้าสู่รอบเพลย์ออฟ โดยผู้ชนะจะได้เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก สโมสรที่จบสามอันดับสุดท้ายในแชมเปียนชิปจะตกชั้นไปสู่ลีกวัน
แชมเปียนชิปเป็นลีกฟุตบอลที่ไม่ใช่ลีกสูงสุดที่ร่ำรวยที่สุดในโลก และร่ำรวยที่สุดอันดับที่เก้าของยุโรป[2] และเป็นดิวิชันที่มีผู้เข้าชมมากเป็นอันดับที่สิบสองของโลก (โดยมียอดผู้เข้าชมต่อนัดสูงสุดเป็นอันดับที่สองของลีกระดับรอง ตามหลังซไวเทอบุนเดิสลีกา)[3] ผู้เข้าชมนัดการแข่งขันเฉลี่ยในฤดูกาล 2022–23 อยู่ที่ 18,787 คน[4]
คาร์ดิฟฟ์ซิตี เป็นสโมสรที่อยู่ในดิวิชันนี้ยาวนานที่สุด บริสตอลซิตี, เพรสตันนอร์ทเอนด์ และควีนส์พาร์กเรนเจอส์ เป็นสโมสรที่อยู่ในลีกนี้ยาวนานที่สุด โดยครั้งสุดท้ายที่ไม่ได้ลงเล่นคือฤดูกาล 2014–15 บาร์นสลีย์ เป็นสโมสรแรกที่ชนะครบ 1,000 ครั้ง ในลีกฟุตบอลอังกฤษระดับที่สอง โดยชนะคอเวนทรีซิตีในนัดเหย้า 2–1 เมื่อวันที่ 3 มกราคม ค.ศ. 2011 บาร์นสลีย์ยังเป็นสโมสรแรกที่ลงเล่นครบ 3,000 นัดในลีกฟุตบอลอังกฤษระดับที่สอง หลังชนะไบรตันแอนด์โฮฟอัลเบียนในนัดเหย้า 2–1 เมื่อวันที่ 12 มีนาคม ค.ศ. 2013[5] ผู้ชนะเลิศปัจจุบันคือ เลสเตอร์ซิตี โดยชนะเลิศเป็นสมัยที่แปดและเป็นสถิติสูงสุด
โครงสร้างของลีก
[แก้]ลีกประกอบด้วย 24 สโมสร เริ่มต้นฤดูกาลแข่งขันตั้งแต่เดือนสิงหาคมถึงเดือนพฤษภาคมของปีถัดไป (ยกเว้นใน ค.ศ. 2022 ซึ่งเป็นปีที่มีการแข่งขันฟุตบอลโลกในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม ลีกจึงเริ่มต้นในเดือนกรกฎาคม) แต่ละสโมสรจะแข่งขันกับสโมสรอื่น ๆ ในลีกแบบเหย้าหนึ่งนัดและเยือนหนึ่งนัด ทำให้แต่ละสโมสรแข่งขันกันทั้งหมด 46 นัด โดยสโมสรที่ชนะจะได้รับ 3 คะแนน, เสมอจะได้รับ 1 คะแนน และแพ้จะไม่ได้รับคะแนน สโมสรต่าง ๆ จะได้รับการจัดอันดับในตารางลีกตามคะแนนที่ทำได้ จากนั้นตามผลต่างประตู ประตูที่ทำได้ และสถิติการเจอกันโดยตรงในฤดูกาลนั้น (รวมถึงสถิติประตูทีมเยือน) หากมีสองสโมสรขึ้นไปที่จบฤดูกาลด้วยผลเท่ากันในทุกประการดังกล่าว สโมสรต่าง ๆ จะถูกแบ่งแยกตามลำดับตัวอักษร เว้นแต่จะมีการเลื่อนชั้น ตกชั้น หรือตำแหน่งเพลย์ออฟ (ดูด้านล่าง) เป็นเดิมพัน ซึ่งเมื่อนั้นสโมสรต่าง ๆ จะถูกแบ่งแยกด้วยเกมเพลย์ออฟ แม้ว่าจะไม่เคยเกิดสถานการณ์ที่ไม่น่าจะเป็นไปได้นี้เลยตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่มีกฎนี้อยู่ก็ตาม[6]
เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล สโมสรที่จบสองอันดับแรกและผู้ชนะเลิศของแชมเปียนชิปเพลย์ออฟ จะได้รับการเลื่อนชั้นไปสู่พรีเมียร์ลีก และสโมสรที่จบสามอันดับสุดท้ายจะตกชั้นไปสู่อีเอฟแอลลีกวัน การแข่งขันเพลย์ออฟของแชมเปียนชิป เป็นการแข่งขันแบบแพ้คัดออกสำหรับสโมสรที่จบฤดูกาลในอันดับที่ 3 ถึง 6 โดยผู้ชนะจะได้รับการเลื่อนชั้นไปสู่พรีเมียร์ลีก ในการแข่งขันเพลย์ออฟ สโมสรอันดับที่ 3 จะพบกับสโมสรอันดับที่ 6 และสโมสรอันดับที่ 4 จะพบกับสโมสรอันดับที่ 5 ในรอบรองชนะเลิศแบบสองนัด (เหย้าและเยือน) จากนั้นผู้ชนะของแต่ละรอบรองชนะเลิศจะแข่งขันกันในนัดเดียวที่สนามกีฬาเวมบลีย์ โดยรางวัลคือการเลื่อนชั้นไปสู่พรีเมียร์ลีก และถ้วยรางวัลแชมเปียนชิพเพลย์ออฟ
สมาชิกปัจจุบัน
[แก้]- หมายเหตุ: รายชื่อเรียงตามตัวอักษรภาษาอังกฤษ
ผลการแข่งขัน
[แก้]ผู้ชนะเลิศลีก, รองชนะเลิศ และผู้ชนะเพลย์ออฟ
[แก้]ผู้ทำประตูสูงสุด
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Sky Bet to sponsor The Football League". English Football League (The Football League]]. 18 July 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 July 2013. สืบค้นเมื่อ 18 July 2013.
- ↑ "Cumulative revenue of Europe's 'big five' leagues grew by 5% in 2012/13 to €9.8 billion". deloitte.com. Deloitte Touche Tohmatsu Limited. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 February 2020. สืบค้นเมื่อ 5 August 2015.
- ↑ รายชื่ออ้างอิงของลีกทั้งหมดที่อันดับสูงกว่าแชมเปียนชิปสามารถดูได้ที่หน้าผู้เข้าชมเมเจอร์ลีกซอกเกอร์
- ↑ "Championship 2022/2023 – Attendance". worldfootball.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 March 2023. สืบค้นเมื่อ 13 December 2023.
- ↑ "Barnsley 2–1 Brighton". BBC Sport. 12 March 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 November 2018. สืบค้นเมื่อ 11 August 2017.
Barnsley became the first team to play 3,000 games in second level league football.
- ↑ "Championship". Sporting Life. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 May 2006. สืบค้นเมื่อ 2 April 2008.