รายชื่อผู้ชนะเลิศฟุตบอลอังกฤษ
รายชื่อผู้ชนะเลิศฟุตบอลอังกฤษ | |
---|---|
ฟุตบอลลีกดิวิชัน 1 (ค.ศ. 1888–1992) | |
พรีเมียร์ลีก (ค.ศ. 1992–ปัจจุบัน) | |
![]() เลสเตอร์ซิตี ฉลองชัยชนะในพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2015–16 | |
ประเทศ | |
![]() | |
ก่อตั้ง | |
ค.ศ. 1888 | |
จำนวนสโมสรที่เคยชนะเลิศ | |
24 สโมสร | |
สโมสรชนะเลิศปัจจุบัน | |
แมนเชสเตอร์ซิตี (2023–24) | |
สโมสรชนะเลิศมากที่สุด | |
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (20 สมัย) |
ผู้ชนะเลิศฟุตบอลอังกฤษ คือผู้ชนะเลิศในลีกสูงสุดของฟุตบอลชายอังกฤษ ซึ่งนับตั้งแต่ฤดูกาล 1992–93 ลีกสูงสุดในปัจจุบันคือ พรีเมียร์ลีก
หลังสมาคมฟุตบอลออกกฎระเบียบของฟุตบอลอาชีพใน ค.ศ. 1885[1] ฟุตบอลลีกก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1888 หลังการประชุมที่ริเริ่มโดย วิลเลียม แม็คเกรเกอร์ ผู้อำนวยการของแอสตันวิลลา[2] หลังการแข่งขันในฤดูกาล 1888–89 จบลง เพรสตันนอร์ทเอนด์ เป็นสโมสรแรกที่ชนะเลิศลีกสูงสุดและไม่แพ้ใคร[3]
ช่วงเริ่มแรกของลีกนั้นถูกครอบงำโดยสโมสรจากภาคเหนือและมิดแลนด์ เนื่องจากมีความเป็นมืออาชีพมากกว่าสโมสรในภาคใต้ของอังกฤษ[4] ได้แก่ เพรสตันนอร์ทเอนด์, แอสตันวิลลา และซันเดอร์แลนด์ ที่ครองตำแหน่งผู้ชนะเลิศของลีกแบบผูกขาด สถานะความเป็นลีกสูงสุดของประเทศได้รับการเสริมความแข็งแกร่งใน ค.ศ. 1892 เมื่อลีกคู่แข่งอย่าง ฟุตบอลอัลไลแอนซ์ ได้ถูกดูดซับเข้าสู่ฟุตบอลลีก[5] อดีตสโมสรของอัลไลแอนซ์รวมตัวก่อตั้งลีกดิวิชัน 2 ใหม่ ซึ่งสามารถเลื่อนชั้นสู่ลีกสูงสุดได้ อาร์เซนอลของเฮอร์เบิร์ต แชปแมน ชนะเลิศลีกสูงสุดใน ค.ศ. 1931 เป็นการชนะเลิศครั้งแรกของสโมสรจากภาคใต้[6]
กฎที่กำหนดค่าจ้างสูงสุดสำหรับผู้เล่นถูกยกเลิกใน ค.ศ. 1961 ส่งผลให้อำนาจเปลี่ยนไปสนับสนุนสโมสรที่ใหญ่กว่าและมีฐานะทางการเงินที่ดีกว่า[7] การพิจารณาเรื่องการเงินกลายเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลมากขึ้นตั้งแต่ ค.ศ. 1992 เมื่อสโมสรในดิวิชัน 1 ในขณะนั้นแยกตัวออกไปเพื่อก่อตั้งเอฟเอพรีเมียร์ลีก ซึ่งถือเป็นการแทนที่ฟุตบอลลีกดิวิชัน 1 ให้เป็นลีกสูงสุดของฟุตบอลในอังกฤษ[8] และเนื่องมาจากสัญญาโทรทัศน์ที่มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ความมั่งคั่งมหาศาลที่ไม่เคยมีมาก่อนตกอยู่ในมือของสโมสรชั้นนำ[9] ห้าสโมสรแรกที่ชนะเลิศพรีเมียร์ลีก ได้แก่ อาร์เซนอล, แบล็กเบิร์นโรเวอส์, เชลซี, แมนเชสเตอร์ซิตี และแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ต่างเคยชนะเลิศลีกสูงสุดอย่างน้อยหนึ่งครั้งก่อน ค.ศ. 1992 เลสเตอร์ซิตี ชนะเลิศลีกสูงสุดครั้งแรกใน ค.ศ. 2016 กลายเป็นสโมสรแรกที่ชนะเลิศพรีเมียร์ลีก โดยที่ไม่เคยชนะเลิศดิวิชัน 1 มาก่อน นอกเหนือจากผู้ชนะเลิศลีกสูงสุดที่จัดขึ้นครั้งแรกอย่างเพรสตันนอร์ทเอนด์แล้ว อิปสวิชทาวน์ ยังคงเป็นสโมสรเดียวที่ชนะเลิศลีกสูงสุดได้หลังเลื่อนชั้นในฤดูกาล 1961–62[10]
ทุกสโมสรที่เคยชนะเลิศลีกสูงสุดยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน และทั้งหมดก็อยู่ในสามลีกสูงสุดของระบบลีกฟุตบอลอังกฤษ โดยมีเพียง ฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์ ที่อยู่นอกเหนือจากสองลีกสูงสุด เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ เป็นสโมสรเดียวที่เคยเปลี่ยนชื่อหลังจากชนะเลิศลีกสูงสุด โดยรู้จักกันในชื่อ เดอะเวนส์เดย์ ในช่วงสามครั้งแรกจากสี่ครั้งที่ชนะเลิศลีกสูงสุด ก่อนจะเปลี่ยนชื่อใน ค.ศ. 1929[11]
มี 24 สโมสรที่เคยชนะเลิศลีกสูงสุดในฟุตบอลอังกฤษ สโมสรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคือ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด โดยชนะเลิศลีกสูงสุด 20 สมัย (รวมทั้งแชมป์ดิวิชัน 1 และพรีเมียร์ลีก)[12][13] ในขณะที่คู่แข่งของพวกเขาอย่างลิเวอร์พูล ชนะเลิศลีกสูงสุดเป็นอันดับที่สองที่ 19 สมัย ลิเวอร์พูลครอบงำลีกสูงสุดในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 (ชนะเลิศลีกสูงสุดสิบเอ็ดสมัยระหว่าง ค.ศ. 1973 ถึง 1990) ขณะที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดครอบงำลีกสูงสุดในช่วงทศวรรษ 1990 และ 2000 ภายใต้ผู้จัดการทีม อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน (ชนะเลิศลีกสูงสุดสิบเอ็ดสมัยระหว่าง ค.ศ. 1993 ถึง 2009) อาร์เซนอลชนะเลิศลีกสูงสุดเป็นอันดับที่สามที่ 13 สมัย โดยพวกเขาครอบงำลีกสูงสุดในช่วงทศวรรษ 1930 (ชนะเลิศลีกสูงสุดห้าสมัยระหว่าง ค.ศ. 1931 ถึง 1938) แมนเชสเตอร์ซิตีชนะเลิศลีกสูงสุดเป็นอันดับที่สี่ที่ 10 สมัย โดยชนะเลิศแปดสมัยในช่วงทศวรรษ 2010 และ 2020 เอฟเวอร์ตันชนะเลิศลีกสูงสุดเป็นอันดับที่ห้าที่ 9 สมัย แอสตันวิลลา (7) และซันเดอร์แลนด์ (6) ชนะเลิศลีกสูงสุดส่วนใหญ่ได้สำเร็จก่อนทศวรรษ 1920 เชลซี (6) ชนะเลิศลีกสูงสุดส่วนใหญ่ในในศตวรรษที่ 21 (ระหว่าง ค.ศ. 2005 ถึง 2017)[14] แมนเชสเตอร์ซิตีกลายเป็นสโมสรฟุตบอลชายสโมสรแรกที่ชนะเลิศลีกสูงสุดของอังกฤษได้สี่ฤดูกาลติดต่อกันใน ค.ศ. 2024[15]
ตัวเลขทั้งหมดถูกต้อง ณ สิ้นสุดฤดูกาล 2023–24
รายชื่อผู้ชนะเลิศ
[แก้]ฟุตบอลลีก (ค.ศ. 1888–1892)
[แก้]ฤดูกาล | ชนะเลิศ (สมัย) | รองชนะเลิศ | อันดับที่สาม | ผู้จัดการทีมที่ชนะเลิศ |
---|---|---|---|---|
1888–89 | เพรสตันนอร์ทเอนด์[a][b] (1) | แอสตันวิลลา | วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ | ![]() |
1889–90 | เพรสตันนอร์ทเอนด์ (2) | เอฟเวอร์ตัน | แบล็กเบิร์นโรเวอส์ | ![]() |
1890–91 | เอฟเวอร์ตัน (1) | เพรสตันนอร์ทเอนด์ | นอตส์เคาน์ตี | ![]() |
1891–92 | ซันเดอร์แลนด์ (1) | เพรสตันนอร์ทเอนด์ | โบลตันวอนเดอเรอส์ | ![]() |
ฟุตบอลลีกดิวิชัน 1 (ค.ศ. 1892–1992)
[แก้]พรีเมียร์ลีก (ค.ศ. 1992–ปัจจุบัน)
[แก้]สโมสรที่เคยชนะเลิศลีกสูงสุด
[แก้]มี 24 สโมสรที่เคยชนะเลิศลีกสูงสุดของอังกฤษ รวมถึง 7 สโมสรเคยชนะเลิศพรีเมียร์ลีก (ค.ศ. 1992–ปัจจุบัน)
สโมสรที่ระบุเป็น ตัวหนา คือสโมสรที่แข่งขันในพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2024–25
แบ่งตามภูมิภาค
[แก้]ภูมิภาค | จำนวน | สโมสร |
---|---|---|
นอร์ทเวสต์ | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (20), ลิเวอร์พูล (19), แมนเชสเตอร์ซิตี (10), เอฟเวอร์ตัน (9), แบล็กเบิร์นโรเวอส์ (3), เพรสตันนอร์ทเอนด์ (2), เบิร์นลีย์ (2) | |
ลอนดอน | อาร์เซนอล (13), เชลซี (6), ทอตนัมฮอตสเปอร์ (2) | |
ยอร์กเชอร์ | เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ (4), ฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์ (3), ลีดส์ยูไนเต็ด (3), เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด (1) | |
เวสต์มิดแลนส์ | แอสตันวิลลา (7), วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ (3), เวสต์บรอมมิชอัลเบียน (1) | |
นอร์ทอีสต์ | ซันเดอร์แลนด์ (6), นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (4) | |
อีสต์มิดแลนส์ | ดาร์บีเคาน์ตี (2), เลสเตอร์ซิตี (1), นอตทิงแฮมฟอเรสต์ (1) | |
เซาท์ | พอร์ตสมัท (2) | |
อีสต์ออฟอิงแลนด์ | อิปสวิชทาวน์ (1) |
แบ่งตามเมือง
[แก้]เมือง | ชนะเลิศ | สโมสร |
---|---|---|
แมนเชสเตอร์ | 30 | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (20), แมนเชสเตอร์ซิตี (10) |
ลิเวอร์พูล | 28 | ลิเวอร์พูล (19), เอฟเวอร์ตัน (9) |
ลอนดอน | 21 | อาร์เซนอล (13), เชลซี (6), ทอตนัมฮอตสเปอร์ (2) |
เบอร์มิงแฮม | 7 | แอสตันวิลลา (7) |
ซันเดอร์แลนด์ | 6 | ซันเดอร์แลนด์ (6) |
เชฟฟีลด์ | 5 | เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ (4), เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด (1) |
นิวคาสเซิล | 4 | นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (4) |
แบล็กเบิร์น | 3 | แบล็กเบิร์นโรเวอส์ (3) |
ฮัดเดอส์ฟีลด์ | 3 | ฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์ (3) |
ลีดส์ | 3 | ลีดส์ยูไนเต็ด (3) |
วุลเวอร์แฮมป์ตัน | 3 | วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ (3) |
เบิร์นลีย์ | 2 | เบิร์นลีย์ (2) |
ดาร์บี | 2 | ดาร์บีเคาน์ตี (2) |
พอร์ตสมัท | 2 | พอร์ตสมัท (2) |
เพรสตัน | 2 | เพรสตันนอร์ทเอนด์ (2) |
อิปสวิช | 1 | อิปสวิชทาวน์ (1) |
เลสเตอร์ | 1 | เลสเตอร์ซิตี (1) |
นอตทิงแฮม | 1 | นอตทิงแฮมฟอเรสต์ (1) |
เวสต์บรอมมิช | 1 | เวสต์บรอมมิชอัลเบียน (1) |
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 จบฤดูกาลโดยไม่แพ้ใคร
- ↑ ชนะเลิศเอฟเอคัพด้วย
- ↑ 3.0 3.1 3.2 เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ ในอดีตมีชื่อว่า เดอะเวนส์เดย์ จนกระทั่งเปลี่ยนชื่อเมื่อปี ค.ศ. 1929
- ↑ 4.0 4.1 ชนะเลิศยูฟ่าคัพ/ยูฟ่ายูโรปาลีกด้วย
- ↑ 5.0 5.1 5.2 ชนะเลิศยูโรเปียนคัพ/ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกด้วย
- ↑ 6.00 6.01 6.02 6.03 6.04 6.05 6.06 6.07 6.08 6.09 ชนะเลิศลีกคัพ/อีเอฟแอลคัพด้วย
- ↑ ตั้งแต่ฤดูกาล 1981–82 เป็นต้นไป ทีมที่แข่งขันแล้วชนะจะได้สามคะแนน ก่อนหน้านี้ชนะแล้วได้สองคะแนน
- ↑ ชนะเลิศยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพด้วย
- ↑ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดชนะเลิศการแข่งขันสามรายการในระดับทวีป ได้แก่ พรีเมียร์ลีก, เอฟเอคัพ และยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกใน ค.ศ. 1999
- ↑ แมนเชสเตอร์ซิตีชนะเลิศการแข่งขันสามรายการในระดับประเทศ ได้แก่ พรีเมียร์ลีก, เอฟเอคัพ และอีเอฟแอลคัพใน ค.ศ. 2019
อ้างอิง
[แก้]- ทั่วไป
- "Past winners – The Football League". Football League website. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 July 2014. สืบค้นเมื่อ 29 August 2008.
- "England – List of Champions". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 11 June 2009.
- "English League Leading Goalscorers". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 11 June 2009.
- เฉพาะ
- ↑ "The History of the Football League". The Football League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 February 2007. สืบค้นเมื่อ 15 February 2006.
- ↑ Inglis, Simon (1988). League Football and the Men Who Made It. Willow Books. pp. 6–8. ISBN 978-0-00-218242-3.
- ↑ Titford, Roger (November 2005). "Football League, 1888–89". When Saturday Comes. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 May 2009. สืบค้นเมื่อ 6 June 2009.
- ↑ Goldblatt, David (2007). The Ball is Round: A Global History of Football. London: Penguin. p. 58. ISBN 978-0-14-101582-8.
- ↑ Inglis, League Football and the Men Who Made It, p25
- ↑ "Free-scoring Gunners clinch first title". Arsenal F.C. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 October 2023. สืบค้นเมื่อ 15 June 2009.
- ↑ Dart, Tom (25 May 2009). "Burnley: little town, big traditions". The Times. London. สืบค้นเมื่อ 18 January 2025.
- ↑ "A History of The Premier League". Premier League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 November 2011. สืบค้นเมื่อ 7 June 2009.
- ↑ Harris, Nick (7 February 2009). "£1.78bn: Record Premier League TV deal defies economic slump". The Independent. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 August 2017. สืบค้นเมื่อ 15 June 2009.
- ↑ Barber, Gavin (15 July 2022). "When Ipswich won the title as a newly promoted club under Alf Ramsey". The Guardian. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 July 2023. สืบค้นเมื่อ 12 July 2023.
- ↑ "Brown's Golden Era". FL Interactive Limited. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 September 2006. สืบค้นเมื่อ 12 August 2006.
- ↑ Patel, Mahesh (17 December 2022). "Manchester United Titles". Lootrs. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 December 2022. สืบค้นเมื่อ 17 December 2022.
- ↑ Nurse, Howard (14 May 2011). "Blackburn 1–1 Man Utd". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 January 2016. สืบค้นเมื่อ 14 May 2011.
- ↑ "Chelsea dominate trophy count in Abramovich era". Irish Independent (ภาษาอังกฤษ). 2019-07-04. สืบค้นเมื่อ 2025-02-24.
- ↑ Stone, Simon (19 May 2024). "Manchester City 3–1 West Ham United". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 May 2024. สืบค้นเมื่อ 19 May 2024.