เจ้าแม่ยฺหวินเซียว

	เจ้าแม่เมฆนภา
	เทวรูปเจ้าแม่เมฆนภาเทพี ศิลปะแบบประเพณีจีนในปัจจุบัน ณ ศาลเจ้าตั๊วแป๊ะกง (大伯公庙, 实兆远) แขวงจาลันปาเซอร์ ปันจัง ซีเตียวัน รัฐเปรัก ประเทศมาเลเซีย
ภาษาจีน	雲宵娘娘
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Yún xiāo niángniáng

ยฺหวินเซียวเนี้ยเนี้ย (จีน: 雲宵娘娘; แปลตรงตัว: "เจ้าแม่เมฆฆนภา - Lady of the Cloud Firmament") หรือนามเดิมของท่านคือ จ้าวยฺหวินเซียว เป็นเทวีในศาสนาชาวบ้านจีนและลัทธิเต๋าอันเป็นหนึ่งในเทวีผู้ประทานพรและคุ้มครองอุปถัมป์การคลอดแต่บรรดาสตรีและมารดรทั้งหลาย พระนางเป็นพระเทพีเชษฐภคินีใหญ่ของคณะเทพี ซานเซียวเชิ่งหมู่ (三霄聖母) หรือ ซานเซียวเนี่ยเนี้ย (三霄娘娘)^[1]^[2]เจ้าแม่ซานเซียวเนี้ยวเนี้ยวทรงได้รับการสักการะบูชาในฐานะของเจ้าแม่ผู้พิทักษ์ครัวเรือน หรือ เทพีห้องสุขา ในธรรมเนียมศาสนาชาวบ้านจีนว่ากันว่า "เทพเจ้าเตาไฟนั้นทรงสถิตย์คอยพิทักษ์คุ้มครองจากในครัว และเทพีซานเซียวนั้นทรงสถิตย์คอยพิทักษ์คุ้มครองจากในครัวเรือน"^[3]

เทพปกรณัม

ตามเทพปกรณัม ห้องสิน เจ้าแม่นั้นทรงอยู่ฝ่ายของพระเจ้าชางโจ้ว เจ้าแม่เป็นหนึ่งในขนิษฐาสตรีทั้งสามโดยเป็นเชษฐภคินีใหญ่สุดและทรงเป็นขนิษฐาของเทพแห่งโชคลาภสมบัติเงินทองของมีค่า คือ จ้าวกงหมิง คณะนางพร้อมด้วยขนิษฐาทั้งสามถึงแก่ชีพตักษัยวายชนม์หลังการรณรงค์ยุทธสงครามกับองค์เจียง จื่อหยา โดยต่อมา ได้รับการสถาปนาเป็นหนึ่งในคณะเทพสามร้อยหกสิบห้าองค์ โดยได้รับการสักการะบูชาและมีหน้าที่อุปถัมป์ค้ำจุนเกื้อหนุนสำหรับการปัดเป่าทำลายโรคฝีดาษและโรคทั้งหลายเด็กและทารก^[4]

โดยสืบต่อมา นางและขนิษฐาของนาง คือ จ้าว ฉฺยงเซียว และ จ้าว ปี้เซียว ได้รับการจัดหมวดหมู่เป็นคณะตรีเทพี โดยเป็นหนึ่งในเจ้าแม่ประทานบุตร^[1]

ศาลเจ้าอุทิศถวายพระนางในประเทศไทย

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 Chen, Fan-Pen Li (2007). Chinese Shadow Theatre: History, Popular Religion, and Women Warriors (ภาษาอังกฤษ). McGill-Queen's Press - MQUP. ISBN 978-0-7735-3197-0.
↑ Overmyer, Daniel (30 September 2009). Local Religion in North China in the Twentieth Century: The Structure and Organization of Community Rituals and Beliefs (ภาษาอังกฤษ). BRILL. ISBN 978-90-474-2936-4.
↑ "The Dark History of Conferred Gods: Yunxiao was killed innocently by unspoken rules Jiang Taigong leaked the Yellow River and changed Shanxi folklore". INF News. 18 March 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-25. สืบค้นเมื่อ 2022-09-02.
↑ Stuart, Kevin; Li, Xuewei (1994). China's Dagur Minority: Society, Shamanism, & Folklore (ภาษาอังกฤษ). University of Pennsylvania, Department of Asian and Middle Eastern Studies.

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น

[a-1] 1.0 ^1.1 Chen, Fan-Pen Li (2007). Chinese Shadow Theatre: History, Popular Religion, and Women Warriors (ภาษาอังกฤษ). McGill-Queen's Press - MQUP. ISBN 978-0-7735-3197-0.

[2] Overmyer, Daniel (30 September 2009). Local Religion in North China in the Twentieth Century: The Structure and Organization of Community Rituals and Beliefs (ภาษาอังกฤษ). BRILL. ISBN 978-90-474-2936-4.

[3] "The Dark History of Conferred Gods: Yunxiao was killed innocently by unspoken rules Jiang Taigong leaked the Yellow River and changed Shanxi folklore". INF News. 18 March 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-25. สืบค้นเมื่อ 2022-09-02.

[4] Stuart, Kevin; Li, Xuewei (1994). China's Dagur Minority: Society, Shamanism, & Folklore (ภาษาอังกฤษ). University of Pennsylvania, Department of Asian and Middle Eastern Studies.

[1]

[2]

[3]

[4]