ข้ามไปเนื้อหา

เจ้าหญิงเมียะพะยากะเล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้าหญิงเมียะพะยากะเล
เจ้าหญิงแห่งพม่า
ประสูติ25 เมษายน พ.ศ. 2430
รัตนคิริ บริติชราช
สิ้นพระชนม์3 มีนาคม พ.ศ. 2479 (48 ปี)
มะละแหม่ง พม่าของสหราชอาณาจักร
พระสวามีโก โก ไนง์ (2463–2479)
พระบุตร6 คน
ราชวงศ์โก้นบอง
พระบิดาพระเจ้าสีป่อ
พระมารดาพระนางศุภยาลัต

เจ้าหญิงเมียะพะยากะเล (พม่า: မြတ်ဖုရားကလေး; 25 เมษายน พ.ศ. 2430 – 3 มีนาคม พ.ศ. 2479) เป็นพระราชธิดาพระองค์เล็กในพระเจ้าสีป่อกับพระนางศุภยาลัต พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีองค์สุดท้ายของพม่า[1]

พระประวัติ

[แก้]

พระองค์ได้รับสมญาจากสหราชอาณาจักรว่า "เจ้าหญิงขบถ" เพราะทรงเขียนแถลงการณ์ทวงคืนอาณาจักรของพระราชบิดารวมทั้งอัญมณีและเครื่องประดับประจำราชวงศ์คืน หลังพม่าถูกผนวกเข้าเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักร[2][3] เดิมพระองค์ประทับที่เมืองรัตนคิริ บริติชราชในปี พ.ศ. 2458 แต่ภายหลังพระองค์ถูกสั่งให้ย้ายไปประทับ ณ เมืองมะละแหม่งในพม่าภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักรเมื่อปี พ.ศ. 2475

เจ้าหญิงเมียะพะยากะเลเสกสมรสกับโก โก ไนง์ อดีตภิกษุในร่างกุ้งเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2463 มีพระโอรส-ธิดาหกคน ได้แก่[1]

  1. ตอพะย่าจี้ หรือ จอร์จ (6 พฤษภาคม พ.ศ. 2465 – 12 เมษายน พ.ศ. 2491) สมรสกับภริยาชื่อซูซาน มีบุตรสองคน
  2. ไท้ซูพะยาจี หรือ เทสซี (5 เมษายน พ.ศ. 2466 - 31 ธันวาคม 2564 ) สมรสกับหม่องหม่องขิ่น มีบุตรสามคน
  3. ตอพะย่า หรือ เอ็ดเวิร์ด (22 มีนาคม พ.ศ. 2467 - 12 มกราคม พ.ศ. 2562) สมรสกับจีพะยาหรือริตา มีบุตรหกคน
  4. ต่อพะยาแหง่ หรือ เทอเรนซ์ (17 กรกฎาคม พ.ศ. 2468 – 21 เมษายน พ.ศ. 2538) สมรสและหย่ากับมะขิ่นซุ แล้วสมรสอีกครั้งกับมะขิ่นส่อ มีบุตรสี่คน
  5. ต่อพะยากะเล หรือ เฟรเดอริก (30 กรกฎาคม พ.ศ. 2469 – 16 มิถุนายน พ.ศ. 2549) สมรสกับขิ่นแหม่ มีบุตรหนึ่งคน
  6. ไท้ซูพะยาทเว หรือ มาร์กาเรต (20 สิงหาคม พ.ศ. 2470 – 18 มิถุนายน พ.ศ. 2546) สมรสกับริชาร์ด (บุตรของต่อพะยา) มีบุตรหนึ่งคน

พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2479 ณ พระตำหนักบนถนนแคนตันเมนต์ เมืองมะละแหม่ง[1]

พงศาวลี

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 "The Konbaung Dynasty (part 19)". Royal Ark. สืบค้นเมื่อ 2012-02-15.
  2. Slow, Oliver. "Bringing home the king". Frontier Myanmar (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-07-06.
  3. Times, The Myanmar. "In memory of Taw Paya Galay, a prince of a man". The Myanmar Times (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2017-07-06.