เจ้าหญิงเทะซุพะยาจี
| เทะซุพะยาจี | |
|---|---|
 เจ้าหญิงเทะซุพะยาจีในพระตำหนักส่วนพระองค์ที่ย่างกุ้ง ค.ศ. 2018 | |
| ประสูติ | 5 เมษายน ค.ศ. 1923 ร่างกุ้ง พม่าของบริเตน |
| สิ้นพระชนม์ | 31 ธันวาคม ค.ศ. 2021 (98 ปี) ย่างกุ้ง ประเทศพม่า |
| พระภัสดา | มองมองคีน (สมรส 1943; เสียชีวิต 1984) |
| พระบุตร | 5 คน |
| ราชวงศ์ | โก้นบอง |
| พระบิดา | โกโกไนง์ |
| พระมารดา | เจ้าหญิงเมียะพะยากะเล |
| ศาสนา | พุทธนิกายเถรวาท |
เจ้าหญิงเทะซุพะยาจี (พม่า: ထိပ်စုဘုရားကြီး, ออกเสียง: [tʰeɪ̯ʔ sṵ pʰə.já d͡ʑí]; 5 เมษายน ค.ศ. 1923 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 2021) หรือเป็นที่รู้จักในพระนาม เจ้าหญิงเทสซี (อังกฤษ: Princess Tessy)[1] เป็นเจ้านายฝ่ายในชั้นพระราชนัดดาพระองค์สุดท้ายที่มีพระชนม์ชีพของราชวงศ์โก้นบอง ด้วยเป็นพระธิดาในเจ้าหญิงเมียะพะยากะเล ซึ่งเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าสีป่อ พระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายของพม่า[2][3][4] นับเป็นเจ้านายชั้นอาวุโสของพม่า[5]
หลังการสิ้นพระชนม์ของตอพะย่า ซึ่งเป็นพระอนุชาเมื่อ ค.ศ. 2019 เทะซุพะยาจีจึงเป็นพระราชนัดดาพระองค์สุดท้ายของพระเจ้าสีป่อที่มีพระชนม์ชีพ[1]
พระประวัติ
[แก้]เจ้าหญิงเทะซุพะยาจี ประสูติเมื่อวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1923 ณ กรุงร่างกุ้ง ในช่วงเวลาที่พม่าตกเป็นของบริเตน เป็นพระธิดาของเจ้าหญิงเมียะพะยากะเล กับโกโกไนง์ พระชนนีเป็นพระราชธิดาลำดับที่สี่ของพระเจ้าสีป่อกับพระนางศุภยาลัต[6][7] เทะซุพะยาจีเข้าเรียนที่โรงเรียนคาทอลิกในเมืองมะละแหม่ง และเคยทำงานอยู่ที่สถานทูตสหรัฐและออสเตรเลียในย่างกุ้ง[8]
เจ้าหญิงเทะซุพะยาจีตอบรับข้อเสนอที่จะทรงหมั้นหมายกับพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร พระเชษฐาในพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร[9] ทำให้เกิดการคาดเดาไปอย่างแพร่หลายว่าพระมหากษัตริย์ไทยพระองค์นี้จะเป็นพระสวามีในอนาคตของพระองค์ และพระองค์จะได้ขึ้นเป็นพระราชินีไทย[10] นอกจากนี้เทะซุพะยาจีและสมาชิกพระราชวงศ์มีความพยายามอย่างยิ่งในการอัญเชิญพระบรมศพของพระเจ้าสีป่อกลับพม่า[11]
เจ้าหญิงเทะซุพะยาจีเสกสมรสกับมองมองคีน เชื้อพระวงศ์มอญ เมื่อ ค.ศ. 1943 เขาเป็นหลานชายของบามอ และเป็นพี่น้องกับขิ่นจี ภรรยาของตอพะย่าจี พระอนุชา[1] ทั้งสองมีบุตรด้วยกันห้าคน เป็นชายสามคน และหญิงสองคน[12] มองมองคีนเสียชีวิตที่ร่างกุ้งใน ค.ศ. 1984[9]
เจ้าหญิงเทะซุพะยาจีสิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2021 ณ พุทธารามแห่งหนึ่งในย่างกุ้ง ขณะพระชันษาได้ 98 ปี[13][14] พิธีปลงพระศพถูกจัดขึ้นที่สุสานเหย่เวในย่างกุ้ง เมื่อวันที่ 2 มกราคม ค.ศ. 2022 ในเวลานั้น พระองค์มีพระนัดดา 20 คน และพระปนัดดาอีก 17 คนที่ยังมีชีวิตอยู่[15]
พงศาวลี
[แก้]| พงศาวลีของเจ้าหญิงเทะซุพะยาจี[12] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 "သီပေါနောက်က တော်ဘုရားများ". BBC News (ภาษาพม่า). 10 February 2019.
- ↑ "Understanding the old kingdom in the new Myanmar". The Myanmar Times (ภาษาอังกฤษ). 25 February 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-01-05. สืบค้นเมื่อ 2022-12-04.
- ↑ "Planète. La princesse oubliée". Le Républicain Lorrain (ภาษาฝรั่งเศส). 1 December 2013.
- ↑ "ထိပ်စုဖုရားကြီးနဲ့ သမိုင်းအမွေ (Hteik Su Phaya Gyi and Historical Heritage)". VOA Burmese (ภาษาพม่า). 12 November 2013.
- ↑ "အလုပ်အကိုင် ခက်ခဲစွာ ရှာဖွေရပ်တည် ခဲ့ရရှာတဲ့ ကုန်းဘောင်မင်းဆက် အနွယ်တော်ရဲ့ ဘဝဖြတ်သန်းမှု". Mizzima (ภาษาพม่า). 27 January 2016.
- ↑ Jared Downing (19 April 2016). "Dinner with the princess of Burma". Frontier Myanmar. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-09-23. สืบค้นเมื่อ 20 August 2018.
- ↑ Ben Dunant (2 December 2017). "Myanmar's living royals reclaim their past". The Nikkei. สืบค้นเมื่อ 20 August 2018.
- ↑ Kelly Macnamara (25 November 2013). "Lost Kingdom: The forgotten Royal family". The Myanmar Times. สืบค้นเมื่อ 20 August 2018.
- ↑ 9.0 9.1 "ထိပ်စုဘုရားကြီးနဲ့ ထိုင်းဘုရင်လောင်း". BBC (ภาษาพม่า). 26 October 2017.
- ↑ "သီပေါမင်းအလွန် ထိုင်း မြန်မာအနွယ် တော်ဝင်မိသားစုကြား ရွှေလမ်းငွေလမ်းခရီး". Kumudra (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 September 2017. สืบค้นเมื่อ 16 January 2018.
- ↑ "သီပေါမင်း ရုပ်ကလာပ်တော် ပြန်သယ်ရန် ကြိုးပမ်း". Frontier Myanmar (ภาษาพม่า). 30 March 2017.
- ↑ 12.0 12.1 Shah, Sudha (14 June 2012). The King In Exile: The Fall Of The Royal Family Of Burma (ภาษาอังกฤษ). Harper Collins. ISBN 978-93-5029-598-4.
- ↑ Fame, Asian (31 December 2021). "သီပေါမင်းရဲ့ မြေးတော်ထိပ်စုဖုရားကြီး ကံတော်ကုန်ရှာ". Popular News Journal (ภาษาพม่า). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-06-03. สืบค้นเมื่อ 2022-12-04.
- ↑ "သီပေါမင်းနှင့် မိဖုရားခေါင်ကြီး စုဖုရားလတ်တို့၏ မြေးတော် ထိပ်စုဘုရားကြီး နတ်ရွာစံကံတော်ကုန်". Eleven Media Group (ภาษาพม่า). 31 December 2019.
- ↑ "Funeral of last surviving grandchild of Myanmar's King Thibaw held in Yangon". The Star (ภาษาอังกฤษ). 4 January 2022. สืบค้นเมื่อ 5 January 2022.