เขตมหานครไทเป–จีหลง
เขตมหานครไทเป–จีหลง | |
|---|---|
 ทิวทัศน์กรุงไทเป | |
.svg) | |
| พิกัด: 25°2′N 121°38′E / 25.033°N 121.633°E | |
| ประเทศ |  สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน)
|
| เมืองหลัก | ไทเป |
| พื้นที่ | |
| • รวมปริมณฑล | 2,457.13 ตร.กม. (874.59 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (สิ้นเดือนมกราคม 2019) | |
| • รวมปริมณฑล | 7,034,084 คน |
| • ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 2,862.7 คน/ตร.กม. (8,042.7 คน/ตร.ไมล์) |
เขตมหานครไทเป–จีหลง (จีน: 臺北基隆都會區; พินอิน: Táiběi-Jīlóng Dūhùiqū) หรือเรียกโดยทั่วไปว่า ภูมิภาคไทเปและปริมณฑล (จีน: 大臺北地區; พินอิน: Dà Táiběi Dìqū) เป็นเขตมหานครที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไต้หวัน ประกอบด้วย 3 เขตการปกครอง ได้แก่ นครไทเป นครซินเป่ย์ และนครจีหลง ภูมิภาคนี้ครอบคลุมพื้นที่ 2,457.13 ตารางกิโลเมตร (948.70 ตารางไมล์) และมีประชากร 7,034,084 คนในปี 2019 เป็นเขตมหานครที่มีประชากรมากที่สุดและหนาแน่นที่สุดในไต้หวัน โดยชาวไต้หวัน 1 ใน 3 อาศัยและทำงานอยู่ที่นี่ ในบางแหล่งข้อมูล บ้างถือว่านครเถาหยวนเป็นส่วนหนึ่งของเขตมหานครในขอบเขตที่กว้างขึ้น บ้างก็ถือว่าเป็นอีกหนึ่งเขตมหานครที่อยู่ติดกัน ซึ่งมีชื่อว่า เขตมหานครเถาหยวน–จงลี่
ภูมิภาคนี้เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ วัฒนธรรม การศึกษา และการปกครองของไต้หวัน ภูมิภาคนี้ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการค้า การเงิน สื่อ ศิลปะ แฟชั่น การวิจัย เทคโนโลยี การศึกษา และความบันเทิงในภูมิภาค ด้วยความที่เป็นศูนย์กลางทางการทูต จึงเป็นที่ตั้งของสถานกงสุลและสถานทูตทั้งหมดในไต้หวัน และด้วยอำนาจทางเศรษฐกิจ ทำให้ภูมิภาคนี้เป็นศูนย์กลางการค้าและการเงินชั้นนำของประเทศ
ไทเปเป็นส่วนหนึ่งของเขตอุตสาหกรรมไฮเทคที่สำคัญ[1] มีรถไฟ ทางหลวง สนามบิน และรถประจำทางเชื่อมต่อไทเปกับทุกส่วนของเกาะ เขตมหานครนี้มีสนามบินให้บริการสองแห่ง ได่แก่ ท่าอากาศยานซงชาน และท่าอากาศยานนานาชาติเถาหยวน
คำจำกัดความ
[แก้]| ชื่อเขตการปกครอง | ประชากร (31 มกราคม 2019)[2] |
พื้นที่ (ตร.กม.) |
ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.) |
|---|---|---|---|
| นครไทเป | 2,666,908 | 271.80 | 9,812.0 |
| นครซินเป่ย์ | 3,997,189 | 2,052.57 | 1,947.4 |
| นครจีหลง | 369,987 | 132.76 | 2,786.9 |
| เขตมหานครไทเป–จีหลง | 7,034,084 | 2,457.13 | 2,862.7 |
| นครเถาหยวน | 2,223,733 | 1,220.95 | 1,821.3 |
| เขตมหานครไทเป–จีหลง–เถาหยวน | 9,257,817 | 3,678.08 | 2,517.0 |
รายงานระหว่างประเทศบางฉบับถือว่าไทเป–จีหลง–เถาหยวน (臺北基隆桃園都會區; Táiběi–Jīlóng–Táoyuán Dūhùiqū) เป็นเขตมหานครหนึ่งโดยสมบูรณ์อย่างแท้จริง[2][3][4]
ภูมิศาสตร์
[แก้]ใจกลางของเขตมหานครไทเป–จีหลงตั้งอยู่ในแอ่งไทเป นครไทเปทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางของเขตมหานครโดยมีรัฐบาลไต้หวันและย่านการค้าที่สำคัญตั้งอยู่
การแบ่งเขตทางภูมิศาสตร์
[แก้]เขตมหานครนี้ประกอบด้วยนครไทเป นครจีหลง และนครซินเป่ย์ (นครซินเป่ย์มีอาณาเขตล้อมรอบทั้งไทเปและจีหลง) การแบ่งเขตทางภูมิศาสตร์มีการระบุไว้ดังต่อไปนี้
|
|
|
|
| |
|
เศรษฐกิจ
[แก้]ผลิตภัณฑ์มวลรวมต่อหัว (PPP) ของเขตมหานครไทเป–จีหลงประจำปี 2014 อยู่ที่ 46,102 ดอลลาร์สหรัฐ[5]
การขนส่ง
[แก้]ทางราง
[แก้]
เขตมหานครไทเป–จีหลงให้บริการโดยเส้นทางของสำนักงานการรถไฟไต้หวัน (สายตะวันตก) และรถไฟความเร็วสูงไต้หวัน ซึ่งเชื่อมต่อพื้นที่กับทุกส่วนของเกาะ
ขนส่งมวลชน
[แก้]สำหรับการขนส่งสาธารณะ มีรถไฟขนส่งมวลชนเร็วไทเปที่ให้บริการในไทเปและซินเป่ย์ ซึ่งมีผู้โดยสารมากกว่า 2 ล้านคนต่อวัน และมีเพียงรถไฟรางเบาตั้นไห่เท่านั้นที่ดำเนินการโดยรถไฟขนส่งมวลชนเร็วซินเป่ย์ นอกจากนี้ยังมี รถไฟขนส่งมวลชนเร็วท่าอากาศเถาหยวน ซึ่งเชื่อมต่อนครไทเป ซินเป่ย์ และเถาหยวน เข้ากับสนามบินนานาชาติเถาหยวน
ทางอากาศ
[แก้]ในพื้นที่นี้มีท่าอากาศยานนานาชาติไต้หวันเถาหยวนให้บริการสำหรับเที่ยวบินระหว่างประเทศ ในขณะที่ท่าอากาศยานไทเปซงชานให้บริการสำหรับเที่ยวบินภายในประเทศ อีกทั้งยังมีเที่ยวบินระหว่างประเทศไปยังโตเกียวและโซล รวมทั้งเที่ยวบินข้ามช่องแคบ
รถประจำทาง
[แก้]ในเขตมหานครนี้มีระบบรถประจำทางให้บริการ คือ ระบบรถโดยสารร่วมไทเป
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Taiwan tech industry faces up to South Korea's Samsung". The Seattle Times. April 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 August 2017. สืบค้นเมื่อ 25 August 2017.
- ↑ 2.0 2.1 鄉鎮市區人口及按都會區統計. Taiwan Ministry of Interior. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-29. สืบค้นเมื่อ 2021-11-24.
- ↑ World: metropolitan areas เก็บถาวร 2007-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน World Gazetteer, 2010
- ↑ Taipei: largest cities and towns and statistics of their population [ลิงก์เสีย] World Gazetteer, 2010
- ↑ "Global Metro Monitor". 30 November 2001.
