สเลมาลย์ อิทธิอนุชิต

สเลมาลย์ อิทธิอนุชิต
เกิด	สเลมาลย์ สมานประธาน 1 มกราคม พ.ศ. 2488 จังหวัดบุรีรัมย์
เสียชีวิต	กรุงเทพมหานคร
ชื่ออื่น	บังมาลย์
สถิติ
น้ำหนัก	ซูเปอร์เฟเธอร์เวท
เทรนเนอร์	{{{trainer}}}
สถิติขึ้นชก
ชกทั้งหมด	24
ชนะ	19
ชนะน็อก	13
แพ้	5
ไม่มีการตัดสิน	0

สเลมาลย์ อิทธิอนุชิต มีชื่อจริงว่า สเลมาลย์ สมานประธาน เกิดเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2488 ที่ จังหวัดบุรีรัมย์ มีสถิติการชกทั้งหมด 24 ครั้ง ชนะ 19 (น็อค 13) แพ้ 5

ประวัติ

สเลมาลย์มีบิดาเป็นชาวปาทานจากประเทศปากีสถาน สเลมาลย์จบการศึกษาเพียงแค่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เท่านั้น และเริ่มชกมวยไทยเมื่ออายุเพียง 17 ปีที่ค่าย สิงค์บุรีรัมย์ จนกระทั่ง ทวี โฉมเฉลา เจ้าของค่ายอิทธิอนุชิตเห็นแววจึงพามาชกที่กรุงเทพฯและกลายเป็นนักมวยไทยที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง

ต่อมา มาซากิ คาเนฮาระ ผู้จัดการของฮิโรยูกิ เอบิฮาระ เห็นแววด้านมวยสากลของสเลมาลย์เมื่อสเลมาลย์ไปเป็นคู่ซ้อมให้กับชาติชาย เชี่ยวน้อย จึงชักชวนให้สเลมาลย์ไปชกมวยสากลที่ประเทศญี่ปุ่น สเลมาลย์ขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกที่ประเทศญี่ปุ่นเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2506 ชนะคะแนน ทาเคโอะ บันโด จากนั้นชกชนะและแพ้อีกอย่างละครั้ง ก็กลับมาชกในไทย ชนะน็อค แสงดาว สมานชัย 2 ครั้ง แล้วไปชกชนะที่ญี่ปุ่นอีก 2 ครั้ง จึงกลับมาเมืองไทย และได้ครองแชมป์มวยสากลรุ่นเฟเธอร์เวทของเวทีลุมพินี ชนะน็อค จุมพล พงษ์สิงห์ ยก 3 ต่อมาได้ครองแชมป์มวยสากลรุ่นเฟเธอร์เวทของเวทีราชดำเนิน ชนะน็อค อนันตกร ส.ลูกเมืองราช (อนันตเดช ศิษย์หิรัญ) ยก 9 และยังชกชนะนักมวยชื่อดังในยุคนั้นได้อีกหลายคน เช่น ชาญชัย ไทรัฐ ศิริน้อย ลูกพระกฤษณ์ วีระนิด เจริญเมือง

ต่อมา สเลมาลย์ได้ชิงแชมป์ OPBF กับมิตสึโนริ เซกิ แต่เป็นฝ่ายแพ้คะแนนไป สเลมาลย์กลับมาชกชนะนักมวยที่มีชื่อเสียงอีกหลายครั้ง จนได้ไปชิงแชมป์ OPBF รุ่นจูเนียร์ไลท์เวทที่ฟิลิปปินส์ ชนะคะแนน จิมมี โนเอล แชมป์เจ้าถิ่นอย่างเหนือความคาดหมาย และยังป้องกันตำแหน่งได้ 1 ครั้ง ช่วงนี้เป็นช่วงที่รุ่งโรจน์ของสเลมาลย์ มีชื่อติดเป็นรองแชมป์โลกอันดับ 5 ในรุ่นจูเนียร์ไลท์เวท และมีข่าวออกมาว่าจะได้ชิงแชมป์โลก ซึ่งในช่วงนี้ทั้งสเลมาลย์, ชาติชาย เชี่ยวน้อย และเบิกฤกษ์ ชาติวันชัย ต่างเป็น 3 นักมวยไทยที่ได้รับการจับตามองว่าใครจะได้เป็นแชมป์โลกก่อนกัน ซึ่งในส่วนของสเลมาลย์ท้ายที่สุดก็ไม่มีโอกาสได้ชิงแชมป์โลก จนกระทั่งไปแพ้ เรเน บาเรียนโตส เสียแชมป์ OPBF ที่ฟิลิปปินส์

หลังจากเสียแชมป์ OPBF ให้บาเรียนโตสไปแล้ว สเลมาลย์หยุดชกไปถึง 2 ปี กลับมาชกอีกครั้ง โดยเดินทางไปชิงแชมป์ OPBF ที่เกาหลีใต้ แพ้น็อค คิม ฮุนชิ ยก 2 สเลมาลย์ไม่ได้รับการสนับสนุนอีก จึงแขวนนวม เลิกชกมวยไปในที่สุด หลังเลิกชก สเลมาลย์หันไปยึดอาชีพขับรถแท็กซี่ ต่อมาถูกคนร้ายลอบยิงเสียชีวิตขณะขับรถกลับบ้าน

เกียรติประวัติ

• แชมป์ประเทศไทยรุ่นเฟเธอร์เวท
  • ชิง, 1 เมษายน 2509 ชนะน็อค ยก 9 อนันตเดช ศิษย์หิรัญ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 13 กรกฎาคม 2511 ชนะน็อค ยก 9 อนันตเดช ศิษย์หิรัญ
  • สละแชมป์
• แชมป์ OPBF รุ่นจูเนียร์ไลท์เวท
  • ชิง 12 พฤษภาคม 2512 ชนะคะแนน จิมมี่ โนเอล (ฟิลิปปินส์) ที่ มะนิลา
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 3 ตุลาคม 2512 ชนะน็อค ยก 10 แฟลซ กัลเลโก้ (ฟิลิปปินส์) ที่ อินดอร์ สเตเดียม หัวหมาก
  • เสียแชมป์ 14 สิงหาคม 2513 แพ้ทีเคโอ​ ยก 9 เรเน่ บาเรียนโตส (ฟิลิปปินส์) ที่ อาราเน็ตตาโคลอซเซียม มะนิลา
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์ OPBF รุ่นเฟเธอร์เวท 11 ตุลาคม 2510 แพ้คะแนน มิตสึโนริ เซกิ (ญี่ปุ่น) ที่ โตเกียว
  • ชิงแชมป์ OPBF รุ่นจูเนียร์ไลท์เวท 23 ธันวาคม 2515 แพ้น็อค ยก 2 คิม ฮุนชิ (เกาหลีใต้) ที่ กูโดกยิมเนเซียม ปูซาน

อ้างอิง

• ชายพจน์. มวยดังไทยแลนด์ในอดีต: "บังมาลย์" สเลมาลย์ อิทธิอนุชิต แชมป์ OPBF คนที่ 13 ของเมืองไทย. นิตยสารมวยโลก. ฉบับที่ 845 พฤศจิกายน 2543. หน้า 42-43
• สถิติการชก