จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สัญญาอัจฉริยะ หรือ สมาร์ตคอนแทร็กต์ (smart contract) คือโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ที่มีการดำเนินงานอัตโนมัติ ตามสัญญา หรือข้อกำหนดที่ระบุไว้[ 1] บล็อกเชน [ 2]
เครื่องขายของอัตโนมัติ เป็นตัวอย่างเทคโนโลยีเก่าเทียบเท่ากับการดำเนินการของสัญญาอัจฉริยะ[ 3] คริปโทเคอร์เรนซี ของบิตคอยน์ เป็นตัวอย่างของสัญญาอัจฉริยะคร่าวๆ สำหรับการทำสัญญาระหว่างบุคคลที่ไม่รู้จักกัน[ 4] อีเธอร์เรียม ทำให้มีการพัฒนาสัญญาอัจฉริยะมากขึ้น และมีการเริ่มใช้งานกันอย่างแพร่หลายระหว่างบุคคลที่ไม่รู้จักกัน[ 5] การเงินแบบไม่รวมศูนย์ หรือการแลกเปลี่ยนโทเคนดิจิทัลที่ทดแทนกันไม่ได้
[ แก้ ]
↑ Tapscott, Don ; Tapscott, Alex (May 2016). The Blockchain Revolution: How the Technology Behind Bitcoin is Changing Money, Business, and the World 72 , 83, 101, 127. ISBN 978-0670069972 ↑ Szabo, Nick (1997). "View of Formalizing and Securing Relationships on Public Networks | First Monday" . firstmonday.org . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2022-04-10. สืบค้นเมื่อ 2021-08-27 .↑ Savelyev, Alexander (14 December 2016). "Contract Law 2.0: "Smart" Contracts As the Beginning of the End of Classic Contract Law" (ภาษาอังกฤษ). Social Science Research Network. SSRN 2885241 . ↑ "White Paper· ethereum/wiki Wiki · GitHub" . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2014.↑ Alharby, Maher; van Moorsel, Aad (26 August 2017). "Blockchain-based Smart Contracts: A Systematic Mapping Study". Computer Science & Information Technology : 125–140. arXiv :1710.06372 doi :10.5121/csit.2017.71011 . ISBN 9781921987700 S2CID 725413 .
