ข้ามไปเนื้อหา

สมเด็จพระราชาธิบดีชิกเม โตเจ วังชุก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สมเด็จพระราชาธิบดีชิกเม โดเจ วังชุก
พระมหากษัตริย์แห่งภูฏาน
ครองราชย์27 ตุลาคม พ.ศ. 2495 – 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2515
ก่อนหน้าสมเด็จพระราชาธิบดีชิกเม วังชุก
ถัดไปสมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี ซิงเย วังชุก
พระราชสมภพ2 พฤษภาคม พ.ศ. 2472
สวรรคต21 กรกฎาคม พ.ศ. 2515
(43 พรรษา)
คู่อภิเษกสมเด็จพระราชินีเกซัง โชเดน
ราชวงศ์ราชวงศ์วังชุก
พระราชบิดาสมเด็จพระราชาธิบดีชิกเม วังชุก
พระราชมารดาสมเด็จพระราชินีพุนโซ โชเดน

สมเด็จพระราชาธิบดีชิกเม โตเจ วังชุก (ซองคา: འཇིགས་མེད་རྡོ་རྗེ་དབང་ཕྱུག་མཆོག་) เป็นอดีตพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรภูฏาน รัชกาลที่ 3 แห่งราชวงศ์วังชุก พระราชสมภพเมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2472 เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระราชาธิบดีชิกเม วังชุก และ สมเด็จพระราชินีพุนโซ โชเดน และขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์ภูฏาน เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2495 ต่อจากพระราชบิดา และทรงราชาภิเษกสมรสกับสมเด็จพระราชินีเกซัง โชเดน วังชุก (ต่อมาสมเด็จพระราชินีเกซัง โชเดน วังชุก พระบรมราชอัยยิกา) เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2494

ตลอดการครองราชย์ พระองค์ได้ทำการปรับสภาพของสังคมภูฏาน[1] ผ่านการจัดระเบียบสังคมและรัฐบาล รวมถึงช่วยจัดการระบบการส่งต่อสิ่งของจำเป็นที่ได้รับการบริจาคจากต่างชาติสู่ชาวภูฏาน และเข้าร่วมแผนโคลอมโบในปี 1962 เพื่อให้ภูฏานได้รับความช่วยเหลือจากนานาชาติ[2]

พระองค์เสด็จสวรรคตด้วยโรคหัวใจเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2515 สิริพระชนมพรรษา 43 พรรษา ครองราชย์ได้ 20 ปี ขณะเดินทางไปยังไนโรบีเพื่อรับการรักษาโรคหัวใจ ร่างของพระองค์ถูกส่งกลับภูฏานและประกอบพิธีศพในประเทศ[3]


อ้างอิง

[แก้]
  1. dpal ‘brug zhib ‘jug lte ba (2008). 'brug brgyd 'zin gyi rgyel mchog gsum pa mi dwang 'jigs med rdo rjé dwang phyug gi rtogs brjod bzhugs so (The Biography of the Third King of Bhutan). Thimphu: The Centre for Bhutan Studies. ISBN 978-99936-14-49-4.
  2. Ministry of Foreign Affairs Website เก็บถาวร 2017-08-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Thimphu, Bhutan
  3. "Jigme Dorji Wangchuck Is Dead; King of Tiny Himalayan Bhutan". New York Times. 1972-07-23. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-11-11. สืบค้นเมื่อ 2021-11-11.
ก่อนหน้า สมเด็จพระราชาธิบดีชิกเม โตเจ วังชุก ถัดไป
สมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี วังชุก
พระมหากษัตริย์ภูฏาน
(27 ตุลาคม พ.ศ. 2495 - 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2515)
สมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี ซิงเย วังชุก