สมเด็จพระจักรพรรดิฉุน
| เหรินจู่ฉุนฮ่องเต้ (仁祖淳皇帝) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| จักรพรรดิแห่งราชวงศ์หมิง | |||||||||||||
| สถาปนา | พ.ศ. 1911 | ||||||||||||
| พระราชสมภพ | พ.ศ. 1824 | ||||||||||||
| สวรรคต | พ.ศ. 1887 (63 พรรษา) | ||||||||||||
| ฝังพระบรมศพ | พระราชสุสานหมิงหวง (明皇陵) เมืองเฟิ่งหยางในมณฑลอานฮุย | ||||||||||||
| จักรพรรดินี | สมเด็จพระจักรพรรดินีฉุน | ||||||||||||
| พระราชบุตร |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
| ราชวงศ์ | หมิง (明) | ||||||||||||
| พระราชชนกนาถ | สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงซีจู่ | ||||||||||||
| พระราชชนนี | สมเด็จพระจักรพรรดินีอวี้สกุลหวัง | ||||||||||||
สมเด็จพระจักรพรรดิฉุน (จีน: 淳皇帝陛下[1]; พินอิน: Chún huángdì bìxià; 1824 – 1887), ทรงมีพระนามเดิมว่าจู ซื่อเจิน (จีน: 朱世珍; พินอิน: Zhū Shìzhēn) เป็นพระราชบิดาในจักรพรรดิหงอู่ ปฐมจักรพรรดิราชวงศ์หมิง
พระบรมราชประวัติ
[แก้]พระองค์ทรงเป็นพระราชโอรสลำดับที่สองในสมเด็จพระจักรพรรดิหมิงซีจู่พระองค์เสด็จพระราชสมภพในชนชั้นชาวนาที่ยากจน ต้องอาศัยเช่าที่ดินทำกินแต่ก็ถูกเอาเปรียบจึงต้องย้ายที่อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งบรรพบุรุษของราชสกุลจู เคยอาศัยอยู่ในอำเภอเพ่ย์ (沛) ต่อมาได้ย้ายไปที่ จู้หร่ง (句容) และต่อมา ซีจู่หยู่หวงตี้พระราชชนกในจักรพรรดิฉุนได้ย้ายไปที่เมืองซื้อโจว (泗州) ปัจจุบันคือเมืองซูยี่ตั้งอยู่ในมณฑลเจียงซู และจักรพรรดิฉุนได้ย้ายไปที่เมืองจงหลี่ (钟离) ปัจจุบันคือเมืองเฟิ่งหยางตั้งอยู่ในมณฑลอานฮุย (今安徽凤阳)[2]
ในสมัยราชวงศ์หยวนรัชศกจื้อเจิ้งปีที่ 4 (พ.ศ. 1887) เกิดภัยแล้งและโรคระบาดครั้งใหญ่ในหวยเป่ย (淮北) เป็นเหตุให้จักรพรรดิฉุน, จักรพรรดินีฉุน เสด็จสวรรคต และหนานชางอ๋องสิ้นพระชนม์
ในสมัยรัชศกหลงเฟิ่งปีที่ 9 (พ.ศ. 1906) สมเด็จพระเจ้าเสี่ยวหมิงแห่งราชวงศ์ฮั่นซ่ง (韩宋小明王陛下) ทรงพระราชทานตำแหน่งย้อนหลังแด่ จูซื่อเจิน ภายหลังการสวรรคตเป็น ไคฟู๋ยี่ทงซานซือ (開府儀同三司), มหาจอมพล (ซ่างจู้กั่ว,上柱國), หลู้จวินกั่วจงซื้อ (錄軍國重事), อัครมหาเสนาบดีขวา (中書右丞相), ไท่เหว่ย (太尉), และพระราชอิสริยยศอู่กั๋วกง (吳國公)[3]
ในสมัยราชวงศ์หมิงรัชศกหงหวู่ปีที่ 1 (พ.ศ. 1911) สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงไท่จู่ ปฐมจักรพรรดิราชวงศ์หมิง ทรงสถาปนาราชวงศ์หมิงขึ้นที่เมืองหนานจิง และมีพระราชโองการสถาปนาสมเด็จพระบรมชนกาธิบดีเป็น จักรพรรดิ ทรงเฉลิมพระอารามนามว่า เหรินจู่ (仁祖) [4]และพระสมัญญานามว่า ฉุนหวงตี้ (淳皇帝)
เสด็จสวรรคต
[แก้]สมเด็จพระจักรพรรดิฉุนภายหลังเสด็จสวรรคตแล้ว ด้วยในอดีตราชสกุลจูยากจนไม่มีแม้แต่เงินจะซื้อหีบใส่พระบรมศพ หรือที่ดินจะฝัง ทำให้พระบรมศพถูกห่อด้วยผ้าเน่าๆ และฝังไว้บนที่ดินของเพื่อนบ้านนามว่า หลิวจี้จู่ (刘继祖) ต่อมาเมื่อจักรพรรดิหงอู่สถาปนาชวงศ์หมิง ได้สร้างพระราชสุสานหมิงหวง (明皇陵) ถวายให้พระราชบิดา[5]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ พงศาวดารหมิง บรรพที่ 51 หมวดที่ 32 ว่าด้วยพระราชประเพณี ตอนที่ 10
- ↑ Ming Taizu Shilu (明太祖实录), Volume 1：“宋季时，熙祖始徙家渡淮居泗州，父仁祖讳世珍，元世又徙居钟离之东乡，勤俭忠厚，人称长者。母太后陈氏生四子，上其季也。”
- ↑ Yanshan Hall Collection (弇山堂别集), Volume 6 (San zu jue feng, 三祖爵封)
- ↑ พงศาวดารหมิง บรรพที่ 51：追尊高祖考曰玄皇帝，廟號德祖，曾祖考曰恆皇帝，廟號懿祖；祖考曰裕皇帝，廟號熙祖，皇考曰淳皇帝，廟號仁祖，妣皆皇后。
- ↑ 朱氏世德碑记
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
| บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |